ВЫЫЫ. И
ШАРЯ СИСТЕМЛЯРИНИН СТРУКТУР ТИПЛЯРИ
207
b) Musiqi
Musiqi ən həssas incəsənət növüdür. Ġnsan hisslərini ifadə et-
məklə musiqi onun psixikasına güclü təsir göstərir. Hətta təbabətdə
musiqidən istifadə olunur.
Musiqidə intllektual və irrasional incəsənət var, o, fəlsəfə və
riyaziyyatın bədii ekvivalentidir, o, dünyanın sirrli mahiyyətini açır.
Musiqi ən mürəkkəb dilə malikdir.
Tam aydın deyil, musiqi nəyi ifadə edir. O, hissin dərinliyini
bildirir. Onda emosional-hissi dərinlik mücərrəd düĢüncə ilə çarpaz-
laĢır. Musiqi qədim olsa da, onda ikili fiziki mahiyyət var: bir tərəf-
dən insan özü, o biri tərəfdən alət, insanın çaldığı alət birgə çıxıĢ
edir.
Biokommunikasiyada musiqidən danıĢmaq olar, ancaq onlar
daha çox səs sıqnallarıdır: quĢlarda- bülbüllərdə. QuĢ nəğməsində
musiqidən qabaq mərhələni qeyd etmək olmur. Ancaq etoloqlar
heyvanlarda musiqiyə bənzər elementləri qeyd edirlər.
Musiqidə səsin yüksəkliyi uzanır, insan səslərində (məs., Ģair-
lərdə) səs tonu sürüĢür. Ġnsan səsində yüksəlmə və enmə intona-
siyanı bildırir. Oxuma danıĢmaqdan fərqli olaraq oxuyanın emosi-
onal fiziki vəziyyətindən ayrılıqda mövcud olmur. Oxuma ya təbii,
ya da bədii-məqsədyönlü (konsertdə) olur.
Ġnstrumental oyun nəğmədən sonra gəlir, o, insan bədəninin
musiqi imkanlarının inkiĢafıdır. Əl çalmaq və ayaqlarını tappıl-
datmaq ilkin elementlərdir. Sağ və sol əl simmetrik açılır və bir-
birinə yaxınlaĢır. Onları sonralar nağaralar əvəz edir. Onlar səsin
intensivliyini və gücünü dəyiĢməklə bir-birinə keçir və ahəng
yaradır. Balaban insan xirtdəyinin analoqudur.
Musiqinin öz semantik vahidləri (lüğət), kombinasiya qanun-
ları (sintaksis), ayrıca musiqiləri (mətn) və onların konkret reallaĢ-
ma imkanları var. Deməli, musiqinin semiotikliyi onun məzmu-
nunu, vahidini (musiqi dilinin iĢarəsini), onun morfologiyasını və
sintaksisini necə açmaqdan ibarətdir.
Фяхряддин Вейсялли. СЕМИОТИКА
208
Musiqidə asemantik nəzəriyyə forma və məzmunu ayırmır,
musiqi forma kimi Ģərh olunur, musiqi əsərində elementlərin rə-
qəmsal ardıcıllığı əsas götürülür. Bunu əsasən bəstəkarlar deyirlər.
Musiqiçilər isə məzmunu qəbul edirlər. O ki qaldı musiqi
vahidlərinə, onlar mübahisəlidir. B.V.Asafyev belə vahid kimi into-
nasiyanı götürür. Ancaq çoxları bununla razılaĢmır, çünki intona-
siyanın hər komponenti səslənməyə təsir edir: temp, ton, zaman,
tembr və s.
Musiqi dilinin strukturunu iki iĢarəyəqədərki elementlə səciy-
yələndirirlər: 1) musiqi səsinin səciyyəsi (yəni harmonik titrəmələr);
2) həmahənglik səciyyəsi.
Bunu təbii dildə fərqləndirici əlamət (məs., karlıq/cingiltilik
və s.) və fonemlə müqayisə etmək olar.
Elementar musiqili səs musiqi vahidi kimi götürülmür, çünki
onda musiqi səslərini ayırmaq olmur. Burada həmahənglik əsasdır,
müxtəlif yüksəliĢli iki və daha çox səsin ardıcıl (melodik), ya da ani
(harmonik) birləĢməsidir. Beləliklə, konsonans, assonans, akord
yaranır. Musiqiçilər həmahəngliyi elementar vahid kimi götürürlər,
ancaq əsas vahid kimi yox. Bu, canlı hüceyrələrdir ki, istənilən
əsərin musiqi Ģəbəkəsini düzəldir. Həmahəngliyin öz sintaksisi var:
1) həmahəngliyi yaradan səslər arasında vaxt nisbəti və səslərin
sayının nəzərə alınması vacibdir; 2) qəbul edilən səs yüksəkliyi
sisteminin yüksəklik asılılığı, həmahənglik bir növ səs yüksək-
liyinin nərdivanından yaranır. Həmahəngliyin mənasını təbii dil
səslərinin fonosemantikliyilə müqayisə etmək olar. Konsonans
sevinc, dostluq və sakitlikdir, dissonans isə mübarizədir. Ġnsanlar
konsonansdan daha çox ləzzət alırlar, nəinki assonansdan
11
.
Musiqili səs musiqinin maddi-fiziki əsası, intonasiya isə mu-
siqi məzmununun enerji daĢıyıcısıdır. Musiqidə intonasiya əsas
ifadə vahididir. Dildə isə o, intellektual və emosional-modal çalar-
lığın daĢıyıcısıdır.
Ġndi musiqi dilində intonasiya əsas mənalı vahiddir. Ç.Pirsin
triadasında (indeks-kopiya-simvol) ―intonasiyaya hansı aiddir‖ sualı
yaranır. O, incəsənəti gerçəkliyin yamsılanması (mimesia) kimi
ВЫЫЫ. И
ШАРЯ СИСТЕМЛЯРИНИН СТРУКТУР ТИПЛЯРИ
209
baĢa düĢərək hesab edirdi ki, müxtəlif incəsənət semiotikalarında
iĢarələyən və iĢarələnən olmasına rəğmən iĢarə-kopiyalardan
danıĢmaq olar. Y.M.Lotman isə yazırdı ki, musiqi təbii dildən vacib
semantik əlaqənin olması ilə səciyyələnir və buna görə də musiqi
mətnlərinin semiotik dərkinə açarı onların sintaqmatikasında
axtarırdı
12
.
Ancaq musiqiçilər musiqi dilində indeks, kopiya və simvolları
aĢağıdakı kimi götürürlər:
a) iĢarələr-indekslər (əĢyavi iĢarələr) səslənmədə dünyanın
görünən predmetliyini bildirir, onlar predmetlərin dolayısı ilə əks
olunmasıdır. Məsələn, quĢların göstərilməsi metonomik səs əlamət-
lərilə – civildəĢmə və ya qanadlarının hərəkətlərilə, gedən arabanın
ağır hərəkətini və fırlanan təkərlərinin səsini imitasiyası ilə
bildirmək;
b) iĢarələr-kopiyalar (emosional iĢarələr) səslənmədə psixoloji
vəziyyəti bildirir: həyəcanın, emosional tərəddüdün artması və ya
azalması, gərginliyin artması, bir-birinə zidd hərəkətin kolliziyası,
kulminasiya, azalma, sakitlik və s. buraya aiddir. Romantik musiqi
(XIX əsrdə) P.Ġ.Çaykovskinin (1840-1893) opera və simfoniya-
larında lirik əhval-ruhiyyə, Bramsın kamera musiqisində, sonata və
kvartetlərində emosional çılğınlıq və sakitlik, son dövrlərdə
Vaqnerin lirik əsərlərində melodikliyə canatma aydın duyulurdu.
Burada səs, intonasiya, ya da motor-ritmik vasitələrlə ifadə olunur;
c) iĢarələr-simvollar (xrestomatik sitat və parafrazlar).
Müəyyən janr əlaqələrinin proqramlaĢdırılması ġopendə və
Bramsda (XIX əsrdə), Stravinski, Bax və Vivaldidə aydın nəzərə
çarpır. ġostakoviçdə, Bethovenin ―Ay sonatası‖, ġnitkenin 3-cü
simfoniyasında alman musiqi tarixinin allüziyası qabarıq ifadə
olunur. Həmçinin əsərlərin adı, musiqi əsərlərinə giriĢ, vokal
əsərlərin poetik mətnləri, müəllif remarkları. Ġtalyan dilində forte
(qısaldılmıĢ f) ―qüvvətli‖, fortissimo (ff), ―çox güclü‖ forte
fortissino (həddindən artıq qüvvətli) və s. bu qəbildəndir.
Ġntonasiya vahidlərinin 3 birinci səviyyəsi üçün 3 termin bun-
lardır: 1) motiv (sözün musiqidə analoqu); 2) kompleks motiv
Dostları ilə paylaş: |