Фяхряддин Вейсялли. СЕМИОТИКА
196
müxtəlif fiziki xassəli olsalar da, onlar üst-üstə düĢür və bir-birini
tamamlayır, onlar mürəkkəb iĢarə yaratmır, ancaq cəmi düzəldir.
Etiket qaydaları da mürəkkəb iĢarə yaratmırlar. Qaydalar və
təlimatlar sistemi davranıĢın bir hissəsini nizamlayır.
Dilin iĢarə sistemində səviyyələr məsələsi çox mübahisəlidir.
Ən çoxu 9 səviyyə fərqləndirirlər.
1. Fərqləndirici əlamətlər səviyyəsi (qısa/uzun saitlər, sərt/
yumĢaq samitlər və s.). Bunu merizmatik səviyyə də adlandırırlar;
2. Fonem
səviyyəsi;
3. Morfem səviyyəsi;
4. Leksem
səviyyəsi
5. Söz birləĢməsi (sintaqm) səviyyəsi;
6. Cümlə səviyyəsi və söyləm reallaĢması;
7. Cümləfövqü vahidlər (mürəkkəb bütövlər, mətn hissələri,
abzaslar, frazemlər);
8. Mətn səviyyəsi;
9. Diskurslar.
Göründüyü kimi, burada heca, morfofonem və s. kimi aralıq
yarusların vahidləri yoxdur.
Semiotik baxımdan dildə iki səviyyə fərqləndirilir:
Sözlər və onlardan düzəldilən vahidlər (kliĢe), hazır vəziyyət-
də deyilən söyləm və ifadələr : /Sus, yaramaz/ və s.;
Sintaktik model əsasında yaranan birləĢmələr.
Fikrimizcə, Y.S.Maslovun dil iĢarəsinin bölgüsü ilə bağlı irəli
sürdüyü fikirlər daha ağlabatandır. O,dil iĢarələrini belə bölür:
1)iĢarə – informator (məlumatverici); buraya dilin seqment və
superseqment morfemləri daxildir.
1)
iĢarə – diferentor və ya distinktor (fərqləndirici); buraya
fərqləndirici əlamətlər, ton və vurğu aiddir.
2)
iĢarə – delimitator, sərhədləyici siqnallar.
buraya sabit vur-
ğulu dillər (çex, slovak dillərində həmiĢə söz baĢında, türk dillərin-
də söz sonunda) daxildir, alman dilindəki knaklaut da bura aiddir.
5
Təəccüblüdür ki, N.B.Meçkovskaya qrafikanı, orfoqrafiyanı
da səviyyəli yanaĢmaya daxil etməyi tövsiyə edir.
6
ВЫЫЫ. И
ШАРЯ СИСТЕМЛЯРИНИН СТРУКТУР ТИПЛЯРИ
197
Səviyyəli yanaĢmada biz səviyyələrarası vahidləri də nəzərə
almalıyıq. Məsələn, əgər mübtəda feldən və obyektdən sonra
gəlirsə, deməli, bu dildə hal kateqoriyası var və əgər hecalara
bölünmə morfemlə üst-üstə düĢürsə, deməli, bu dildə hal kate-
qoriyası yoxdur kimi universaliyalar da təsvirdə nəzərə alınmalıdır.
Bu qanunu ilk dəfə Y.D.Polivanov (1891-1938) kəĢf etmiĢdir.
7
Ancaq elə semiotik sistemlər var ki, onlar səviyyələrin sayına
görə dili arxada qoyurlar. Bu zaman dil o semiotik sistemlərin tər-
kib hissəsi kimi çıxıĢ edir. Buraya din, incəsənət, ədəbiyyat, kino,
teatr daxildir. Onlar nəinki dildən də mürəkkəbdir, həm də məzmu-
nuna görə zəngin və rəngarəngdir. Daha sonra buraya musiqi aiddir.
O da çoxĢaxəlidir. Riyazi dildə də semiotik sistem mürəkkəbdir.
Çoxsəviyyəli semiotikalar hierarxik strukturda müxtəlif səviy-
yələrə aid olur. Məsələn, dildə əsas iĢarə vahidi sözdür, ancaq bit-
miĢ Ģey söyləmdir. Bədii əsərdə bu bədii obrazdır (Ģəxsin, hadi-
sənin, peyzajın, interyerin təsviri və s.), tamamlanmıĢ isə konkret
hekayə, povestdir. Nəqlçi söz təsvirilə bütün bunları Ģərh edir,
dünya bədii təsvir olunur. Süjet, kompozisiya, janr və s. qaydalarla
bədii təsvir açılır.
Musiqi, rəqs, teatr və kinematoqraf da çoxsəviyyəlidir. Onla-
rın əsas anlam vahidi motiv (melodiya), rəqs pası, mizansəhnə,
montaj, tam bitmiĢ əsər isə sintaksis əsasında qurulmuĢ
semiotik bü-
tövdür.
Riyazi simvolika 3 cür məzmunu əhatə edir: 1) riyazi anlayıĢ-
lar; 2) cümlələr; 3) məğz. Adi dildə bu sözə, cümləyə, mətnə uyğun
gəıir. Ancaq riyaziyyatda əvvəl vurma və bölmə, sonra toplama və
çıxma yaranıb; b) sonra riyazi əməliyyatların ardıcıllığını bildirən
iĢarələr, onlar eyni dəyiĢən vahidlərdən ibarət olur.
x= 5a (b+c) və ya y = 5 ab +c
Filmdə lentin uzunluğu müxtəlif ola bilər. Lent isə ayrı-ayrı
çəkiliĢlərin ardıcıllığıdır.
Coğrafi xəritədə, bədii polotnolarda informasiyanı necə topla-
yırlar? Ġncəsənətdə mürəkkəb iĢarələr olurmu?