ВЫЫ. Д
ИЛ СПЕСИФИК ИШАРЯЛЯР СИСТЕМИ КИМИ
183
G.Oqden və Ġ.Riçardsın üçbucağında (1923) hər simvola bir
referens və bir referent uyğun gəlir:
referens
simvol referent
Burada referent (referens) simvolun adlandırdığı əĢyadır,
Ģeydir.
Referens isə mürəkkəbdir. S.Ulman (1914-1976) onu adın
dinləyənə ötürdüyü informasiya adlandırır. Q.Frege onu referensdən
fərqli olaraq anlam (Sinn) adlandırır. Deməli, anlam obyektin bizə
gəstərdiyi üsul və vasitədir. ―Məna‖ isə iĢarənin aid olduğu ob-
yektdir. B.Rasselə görə, (Nizami) və (Xəmsənin müəllifi) iki siqni-
fikant formadır, eyni məna bildirir, yəni eyni Ģəxsi göstərir, ancaq
anlamları fərqlidir, onlar eyni Ģeyi müxtəlif baxımdan açırlar,
sxolastlar demiĢkən, burada iki suppozisiya vardır.
Məsələ çox mürəkkəbdir. Onları müxtəlif müəlliflər müxtəlif
qarĢılaĢmalarda verirlər:
denotatum # desiqnatum (siqnificatum – Morris)
ekstensiya # intensiya (R.Karnap, 1871-1970, həmçinin
nominatum # anlam)
denotasiya # konnotasiya (S. Mill, 1806-1873)
denotasiya # meaning (B.Rassel, 1872-1970)
L.Blumfilddə (1887-1949) meaning denotatumla üst-üstə
düĢür (Fregedə ―məna‖ kimi). Bəzilərində iĢarənin aid olduğu
obyekt denotatumdur (Fregenin ―mənası‖) ―məna‖ isə Q.Fregenin
anlamına daha çox yaxındır.
Фяхряддин Вейсялли. СЕМИОТИКА
184
VII.4. İşarələrin funksional baxımdan təsnifi
Funksiya deyəndə kommunikasiya prosesində semiotikaların
semantik imkanları nəzərdə tutulur. Ünsiyyət aktının əsas
komponentlərini təhlil edərkən R.Yakobson ünsiyyət aktında 7
komponent fərqləndirir və onların hər birinin funksiyasını
müəyyənləĢdirir
14
.
kontekst
adresant _____ məlumat ____ adresat
kontakt
kod
1. Kommunikativ funksiya (referentiv, yəni məlumatın
gerçəkliyə uyğun məzmunu) referentə, denotata yönələn əsas
funksiyadır. Ġstənilən söz, söyləm və cümlə belə funksiya daĢıyır.
2. Ġkinci dərketmə (fikri, koqnitiv, idraki-məntiqi) funksi-
yadır. Bunu müəllif birincidən ayırmır, çünki ünsiyyətlə dərketmə
bir-birilə üzvi sutətdə bağlıdır (skulpturda, musiqidə və s.).
3. Emosional-ekspressiv funksiya (emotiv) səhv və ya yanlıĢ
emosiyaların olması təəssüratını yaratmağa yönəlmiĢ funksiyadır.
Süni semiotikalardan baĢqa bütün məlumat növlərində təsadüf
olunur, özü də əsasən adresantda cəmləĢir. Məs., /Fu, nə yaman pis
iy gəlir// və s.
Konativ (appelyativ) funksiya adlanır, özü də adresatda
cəmləĢir. Bəzən bunu requlativ, çağırıĢ-nida, voluntativ terminlərlə
də göstərirlər. Bu da əsas funksiyalardan biridir, çünki adresata yö-
nələn istənilən informasiya onda təsir oyatmaq məqsədi daĢıyır.
Yolda göstərici iĢarə qadağanedici olmayıb sürücünün davranıĢına
təsir edir (məsələn, birtərəfli gediĢi bildirən iĢarə) və o, çıxıĢ yolu
axtarmağa sövq edir. Məsələn, /xahiĢ ( tələb, əmr) edirəm/, /qapını
örtün/ və s.
ВЫЫ. Д
ИЛ СПЕСИФИК ИШАРЯЛЯР СИСТЕМИ КИМИ
185
4. Fatik funksiya əlaqə yaratmaq məqsədilə adresantla adresat
arasında kontaktın yaradılmasına yönəlib. Bunun biokommunika-
siyada rolu böyükdür. /bip-bip/(maĢın), /Allo, məni eĢidirsiniz/ və s.
5. Metadil funksiyası (lat. ―meta‖ ―sonra, içindən‖ deməkdir)
"ikinci dərəcəli‖ konseptual olub məlumatın obyekti ―kod‖ olanda
meydana gəlir, yəni hər iki tərəfin eyni koddan istifadə edərək bir-
birini baĢa düĢməsini ehtiva edir. Metadil obyektin dilinin təsvir
olunduğu dilə deyilir. Məsələn, biz semiotikanı Azərbaycan dilində
Ģərh edirik. Semiotika obyekt, Azərbaycan dili isə metadildir.
Məsələn, /Hər ehtimala qarĢı//, /Ġstəyirsinizsə//, /Hə də məğlu-
biyyət// və s.
6. Estetik funksiya (poetik). Emosional-hissi çalarları məlu-
matın özündən irəli gəlməsi (gözəl nitq-pis nitq).
Kommunikativ funksiya, yəni aktual informasiyanın ötürül-
məsi heyvanlarda, jestlərdə, paltarda, din və incəsənətdə, təbii dildə
eyni dərəcədə vacibdir. KeçmiĢi və indini dərketmədə din, incəsə-
nət, təbii dil və riyazi simvolika daha çox heyvanlarda və yol hərə-
kətləri semiotikasında, onlardan bir qədər az dində, incəsənətdə və
təbii dildə özünü büruzə verir. Emotiv funksiya heyvanlarda təbii
dilə, bir də az miqdarda jestlərdə, din və incəsənətdə olur. Fatik
funksiya heyvanlarda daha çox, az miqdarda jestlərdə, din, dil və
incəsənətdə, estetik funksiya ən çox incəsənətdə, sonra eyni də-
rəcədə jest, davranıĢ, din və dildə özünü göstərir.
Ontogenezdə metadil qabiliyyətinin formalaĢması insanın
intellektual-semiotik imkanlarının sürətli və kəskin inkiĢafına
aparır. Psixoloji baxımdan bu onunla bağlıdır ki, insan Ģüurunda
yeni semiotikalararası vərdiĢlər formalaĢır, yəni bir semiotik iĢarə
baĢqa semiotik iĢarəyə çevrilir.
Filogenezdə dillərarası refleksiya yazıdan çox qabaq meydana
gəlib. Bunun izlərini qədim leksikada və frazeologiyada görmək
olur. Metadil leksikası və frazeologiya dilin primitiv mənzərəsinin
əsasını yaradır. Dilsiz reflektivliyi (dil və danıĢıq haqqında dil
vasitələrilə danıĢmaq) insan dilini heyvanların dilindən fərqləndirən
əsas əlamətlərdəndir. Lakin bu müxtəlif dillərdə fərqli olur.
Dostları ilə paylaş: |