399
Qafqa z, Şima li Qafqa z, Vo lqaboyu, Orta Asiya v ə Krıma qastrol səfərləri et mişdir. "Neft və milyonlar
səltənətində" (1916) adlı ilk Azə rbaycan bədii filmində baş rolda (Lütfəli bəy) çəkilmişdir.
Xaincəsinə qətlə yetirilmişdir. Ərəblinski ilə uzun müddət dost olan Ü.Hac ıbəyli onun ölümünü "əvəzolunmaz itki"
adlandırmış, qatilin ciddi cəzalandırılmasını tələb etmişdi. Məhəmməd Əmin Rəsulzadə matəm mərasimində çıxış edərək,
Azərbaycan səhnə sənətinin inkişafında və çiçə klən məsində, a zad lıq və istiqlal ideallarının xa lqa aşılan masında
Ərəblinskin in böyük xid mətlərini qeyd etmiş, mədəniyyət xadimlərin in fəaliyyəti sayəsində Azərbaycanın müstəqilliy i
ideyasının gerçəkləşdiyin i göstərmişdir.
Sumqayıt Dövlət Dram Teatrına, Bakı küçələrindən birinə Ərəb linskinin ad ı verilmişdir. Sabit Rəh manın "Son
faciə" povesti Ərəblinskiyə həsr olunmuşdur.
Əd
.: Hüseyn Ərəblinski, B., 1949; Hüseyn Ərəblinski. Aktyorun həyat və fəaliyyətinə dair sənədlər məcmuəsi, B., 1967;
Cəfərov C, Əsərləri, c.2, B., 1968; yenə onun, Azərbaycan teatrı, B., 1974; M əmmədov M , Hüseyn Ərəblinski, B., 1973; Алиева А.,
Азербайджанский театр за 100 лет, Б, 1974.
ƏRƏġ QƏZAS I - Gəncə quberniyasında inzibati vahid. 1873 ildə yaradılmışdı. Ərazisi 2308,10 kv.verst idi.
Qafqa z təqvimin in (1917) məlu mat ına görə qəzada 99400 nəfə r əhali yaşayırdı; onların 53144 nəfəri (53,46%) kişi, 46256
nəfəri (46,54%) qadın id i. Qə za idarə sistemi fəaliyyət göstərirdi. Əha li, əsasən, kənd təsərrüfatında çalışırd ı. Azərbaycan
Xalq Cü mhuriyyəti Höku məti 1918 il avqustun 26-da Ərəş qəzasının Ağdaş yaşayış məntəqəsinə şəhər statusu vermiş, daxili
işlər nazirinə şəhərin ərazisi və burada tətbiq ediləcək ö zünüidarənin forması haqqında xüsusi məruzə təqdim o lunmasın ı
tapşırmışdı. Bununla əlaqədar olaraq, 1919 il dekabrın 10-da Höku mətin qərarı ilə Ərəş qəzası Ağdaş qəzası adlandırılmışdı.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin süqutundan sonra qəzanın adın ın necə işlədilməsində fikir aydın lığ ı o lma mışdır.
Azərbaycan Mərkə zi Statistika İdarəsi tərə findən 1922 ildə nəşr olunan Azərbaycanın yaşayış məskənlə rin in siyahısında
qəzanın adı Ağdaş (keçmiş Ərəş), 1921 il kənd təsərrüfatı siyahıya almasının 15-ci bura xılışında isə, sadəcə olaraq, "Ərəş"
kimi verilmişdir. 1929 ildə Azərbaycan Sovet Sosialist Respublikasın ın rayonlaşdırılması zamanı ləğv edilərək, Ağdaş
rayonu təşkil olun muşdur.
Əd
:. Aзepбaйджанская Демократиская Pecnублика (1918-1920), Законодательные акты (сборник документов), Б.,
1998;
ƏRZĠNCAN BARIġ IĞI (1917) - hərbi əməliyyatların dayandırılması haqqında Türkiyə höku məti ilə
Zaqafqaziya Komissarlığı (ZK) nümayəndələri arasında dekabrın 5 (18)-də Türkiyənin Ərzincan şəhərində imza lan mış saziş.
Barışığın şərtlərinə görə, onun maddələri sülh müqaviləsi bağlanana qədər tərəflərin hər b iri üçün məcburi idi. Sazişi pozan
tərəflə rdən biri hərbi ə mə liyyata başlamasın ı 14 gün əvvəldən bildirmə li idi, əks halda, barışıq ümumi sülh müqaviləsi
bağlananadək qüvvədə qalmalıydı. Döyüşən tərəflər arasında elə həmin gün demarkasiya xətti müəyyən edilməli, tərəflər ö z
orduların ın strateji yerdəyiş məsinə yol verməməli və xüsusən, türk ordusu Qafqaz cəbhəsindən Mesopotamiyaya aparılmalı
idi. Qeyd edilirdi ki, Rusiya ilə Mərkə z dövlətləri arasında ümu mi barışıq sazişi imzalanacağı halda, onun maddələ ri Qafqa z
cəbhəsi üçün də məcburi olma lıdır. Ərzincan barışığına əsasən Qara dənizdə vuruşan ölkələ rin hərb gəmiləri arasında hərbi
əməliyyatlar da dayandınlırdı. Os manlı Baş ko mandanlığı Ərzincan barışığını Sovet Rusiyası ilə deyil, Zaqafqaziya
Ko missarlığı ilə imzalamaqla, dolayısı ilə onu Zaqafqaziya höku məti kimi tanımış olurdu. Ərzincan barışığından sonra
Rusiya üçün Qafqaz cəbhəsi dağıldı, rus qoşunları işğal altında saxladıqları Şərqi Anadolu torpaqlarını tərk edərək, geri
çəkilməyə başladı. Rusiya qoşunları geri çəkilərkən silahlarının xey li h issəsini Azərbaycan və Anadolu türklərinə qarşı
soyqırımı həyata keçirən erməni-daşnak quldur dəstələrinə
verdilər.
Əd.:
Hüseyn Baykara, Azərbaycan istiqlal mübarizəsi tarixi,
B., 1992; Azərbaycan Cümhuriyy əti (1918-1920), B., 1998.
ƏSƏDULLAYEV'>ƏSƏDULLAYEV Mirzə Şəmsi oğlu (1875, Bakı -
1936, Paris) - sahibkar, ictimai xadim. A zərbaycanın neft
sənayeçisi Şə msi Əsədullayevin (1840-1913) oğlu. Gimna ziyə
təhsili ald ıqdan sonra atasının neft şirkətində ə mə k fəa liyyətinə
başlamışdır. Məşhur sahibkar Musa Nağıyevin q ızı Ümmü lbanu
ilə ev lən mişdir. Şirkətin işi ilə bağlı müəyyən vaxt larda
Rusiyanın Peterburq, Moskva şəhərlərində yaşadığından, rus
təhsili gördüyündən Azərbaycan dilini mü kə mmə l bilməyən
Əsədullayev 1912 ildə Moskva
400
Konservatoriyası nəzd ində xüsusi musiqi kurslarının d inləyicisi o lan Üzey ir Hacıbəylidən ana dili dərsi almışdır. "Bakı
müsəlman xeyriyyə cəmiyyəti"nin sədri o lmuş, mədəni-maarif tədbirlərinə maddi dəstək vermişdir. 1915 il martın 11 -də
"Qardaş köməyi" adlı qəzet buraxmağa başlamışdır (cəmi 1 sayı çıxmışdır). Əsədullayev Fevral inqilab ından (1917) sonra
1917 ilin martında Müsəlman Milli Şurası Müvəqqəti İcraiyyə Ko mitəsinin üzvü seçilmişdir. 1918 ildən Bakı neft
sənayeçiləri quru ltayı şurasının sədri olmuşdur. Əs ədullayev Azərbaycan Milli Şurasının "Azərbaycan Məclisi-Məbusanının
təsisi haqqında qanun"una (1918, 19 noyabr) əsasən, neft sənayeçiləri qurultayı şurasından Cümhuriyyət Parla mentinə
seçilmişdir. "Müsavat" və bitərəflər fraksiyasına daxil id i. 3-cü Höku mət kabinəsində ticarət və sənaye naziri vəzifəsini icra
etmiş (1918, dekabr - 1919, mart), A zərbaycanın xarici ölkələrlə ticarət əlaqələrin in yaradılmasına və yerli sənayenin inkişaf
etdirilməsinə c iddi səy göstərmişdir. 1920 ilin mayında həbs olunmuş, qısa müddətdən sonra azad edilmiş, höku mətdən
rəsmi ica zə ala raq xaricə get miş, ö mrünün sonuna kimi Pa risdə yaşamışdır. Qəbri şəhərin müsəlman qəbiristanlığındadır.
Qızı Ümmü lbanu Avropada tanınmış yazıçı (B a n i n) o lmuşdur.
Əd.:
Əliyev M., Əsədullayev M., "Azərbaycan Demokratik Respublikası: Azərbaycan hökuməti (1918-1920)" kitabında, B.,
1990.
ƏSƏDULLAYEV ġƏMS Ġ (1841, Bakı yaxınlığındakı Əmircan k. - 21.4.1913, Bakı) - iri sahibkar, neft səna-
yeçisi, ictimai xadim. 1874 ildə cüzi kapitalla neft çıxaran və emal edən kiçik müəssisə (kontor)
aç mış, hə min kontoru sonralar iri "Şəmsi Əsədullayev və K°" şirkət inə çevirmişdi (1893). Əs ədullayevin Ba kıda bir neçə
neftayırma zavodu, mexaniki emalatxanası, Suraxam, Sabunçu və Ramanada 37 buruğu, Xəzər
dənizində neft və məhsulları daşıyan gəmilə ri vardı. Xeyriyyəçilik fəa liyyəti də göstərmiş, "Nəşri-
maarif‖ cəmiyyətinin fəal ü zvü olmuşdur.
Əsədullayev 1903 ildə Moskvaya köçmüş, Peterburqda və Moskvada bir neçə yerdə mü lk
tikdirmiş, xeyriyyə işləri ilə məşğul o lmuş, yo xsul uşaqlar üçün məktəb açdırmışdı. Moskvada Kiçik
Tatar döngəsində tikdird iyi evi o zaman təzə yarad ılmış Tatar Mədəniyyət Cəmiyyətinə bağışlamış-
dır. Bu b inada tatar məktəbi, kitab xanası, konsert salonu və yetimlər üçün uşaq evi fəaliyyət
göstərmişdir.
Ümu mrusiya müsəlmanların ın Nijni-Novqorodda keçirilmiş 1-ci qurultayında (1905,
avqust) iştirak etmişdir. O, 1913 ildə Ro manovlar xanədanının 300 illiy i ilə əlaqədar Tiflis
Müəllimlər İnstitutunda öz adına iki təqaüd təyin etmişdi.
Ümu mrusiya müsəlmanların ın qurultayı (1917, may) Əsədullayevin Moskvadakı müsəlmanlara bağışladığı binada
keçirilmişdi. A zərbaycanda sovet hakimiyyəti qurulduqda "Şəmsi Əsədullayev" firmasın ın mülkiyyəti milliləşdirilmişdir.
ƏSGƏRAN DÖYÜġ Ü - Azərbaycan ordusu hissələrinin 1920 ilin mart-aprelində erməni qoşunlarına qarşı
apardığı hərbi əməliyyatın tərkib hissəsi. Bu məntəqə hər iki tərəf üçün strateji əhəmiyyət kəsb edirdi. Onun nəzarətə
alın ması Qarabağda hərbi təşəbbüsün əldə saxlan ması üçün başlıca amil idi. Buna görə də 1920 il martın 21-də, Novru z
bayramı gecəsi ermən i-daşnak qüvvələri Qarabağın b ir sıra məntəqələri ilə bərabər, Əsgərandakı Cü mhuriyyət ordusu
postlarının üzərinə hücuma keçmiş və bu postlarda dayanan azsaylı qüvvələri məhv etmişdi. Bununla da, Əsgəran keçid i
bağlanmış, Xankəndidə və Şuşada yerləşən hərbi qarnizon çətin vəziyyətə düşmüşdü. Qarabağın Azərbaycandan
qoparılmasına yol verməmək, bölgədəki ermən i-daşnak silahlı qüvvələrinə güclü zərbə endirmək üçün, ilk növbədə,
Əsgəran keçidin i açmaq lazım idi. Ona görə də Qarabağ əməliyyatına rəhbərlik etmək üçün 1920 il martın 26-da Ağdama
gəlmiş general-mayor Həbib bəy Səlimov əvvəlcə Əsgəran yolunun kəşfiyyatını apardı. Erməni qüvvələrinin müqavimətin i
qırmaq üçün H.Səlimov hərbi nazirdən Ağdama b ir zireh li avtomobil göndərilməsini xahiş etdi. Müəyyən hazırlıq işləri
görüldükdən sonra martın 29-da A zərbaycan qoşun hissələrinin Əsgəran üzərinə ilk hücumu başlandı. Döyüşdə 5-ci Bakı
piyada alayının bölmələri, Parlament mühafizə dəstəsi və partizan dəstələri iştirak ed irdilər. Süvari qüvvələrə isə 1-ci
Azərbaycan süvari a layının bölmələ ri cəlb o lunmuşdu. Döyüşün gedişində Xra mord kəndi, Daşbaşı yüksəkliyi, Fə rru x kəndi
ələ keçirildi və qüvvələr Xanabad kəndinə xeyli yaxılaşdılar. Döyüş planına əsasən, qüvvələr bu mövqelərdə dayanıb
möhkəmlən məli olduqları halda, daha irəliyə getməyə can atırdılar. Nəticədə, Əsgərandan əlavə kömək alan erməni-daşnak
dəstələri Azə rbaycan qüvvələrin in qarşısını sa xlayıb, hətta geri çə kilməyə məcbur etdilər. Bununla da ilk hücumda Əsgəranı
azad et mək mü mkün olmad ı.
Döyüşün aparılmasında partizan lara deyil, n izami hərbi hissələrə daha böyük yer verilməsi üçün Zaqatala piyada
alayının, 7-ci Şirvan alayının, 1-ci Azərbaycan süvari alayın ın, b ir dağ topçu batareyasının Ağdama gətirilməsi qərara alındı.
Bu qüvvələrin Ağdama yetişməsi ilə Əsgəran üzərinə növbəti hücum təşkil ed ild i. Hücu m 1920 il aprelin 3-də başladı.
Dəqiq p lanlaşdırılan döyüş Azərbaycan ordusu hiss ələrinin qə ləbəsi ilə nəticələndi. İlk hücu mdakı marşrut üzrə irə liləyən
Azərbaycan qüvvələri daşnakların bütün müqavimət ini qıraraq, əvvəlcə Əsgəranı, sonra isə Xocalını e rməni silahlı
dəstələrindən tə mizləd i. Azə rbaycanın qoşun bölmə ləri gün ərzində Ağdam-Əsgəran yolunun kənarında yerləşən Kət ik,
Aranzə min və Na xç ıvanik kimi möhkə mləndirilmiş məntəqələri ermən i silahh dəstələrindən azad etdilər. Əsgəran
döyüşünün uğurla başa çatması Azərbaycan ordusu hissələrinin tezliklə Şuşaya daxil olmasına zəmin yaratdı.
Əd.: Sü ley manov M., Azərbaycan ordusu (1918-1920), B., 1998.