74
Arnoldun (İstiqlaliyyət müharibəsi vaxtı xəyanət edib, ingilislərə satılan və ifşa
edilən general – tərcüməçi) hərəkəti ilə müqayisə edə bilərəm. Horatsi Menn
deyirdi ki, “Uebster düşən ulduzdur. Göydən enən Lutsiferdir” (Yerə düşən mələk,
şeytan – tərcüməçi). Lonqfello (Henri Uodsuart Lonqfello (1807-1882-ci illər) –
görkəmli amerikan şairi idi, müharibə, quldarlıq, milli düşmənçilik və istismar
əleyhinə çıxış edirdi – tərcüməçi) dünyadan soruşurdu ki, “Bu mümkündürmü? Bu,
illərlə əvvəl Heyndə dağları fırladan titandırmı?” Və Emerson bəyan edirdi ki,
insanın damarlarında axan qanın hər bir damlası aşağı tərəfə baxan gözlərə
malikdir... Uebsterin əxlaqi qabiliyyətinin yoxluğu ölkəni pozur”. Uilyam Kallen
Brianta görə Uebster “əvvəllər müdafiə etdiyi səbəbdən qaçan adam” idi və çirkli
motivin kəsilib atılması, onu şəraitə görə qaçmağa məcbur etmişdi. Və Ceyms
Rassel Louellə görə o, “mənim nə vaxtsa haqqında eşitdiyim əclaf və səfeh olan
xəyanətkar bir adam” idi.
Onun çıxıb getməsindən sonra Senatda yüksələn Çarlz Samner Uebsterin
adını “dönüklüyün qara siyahısına” daxil etmişdi. Parlaq “vicdanlı” Senator
Uilyam H.Syuard Uebsteri “azadlıq səbəbinə görə satqın” adlandırmışdı. Feyneyil
Hollda keçirilən kütləvi mitinq, çıxışı “müdrik dövlət xadiminə və yaxşı adama
yaramayan” kimi məhkum etmişdi və belə yekun vurmuşdu ki, “Konstitusiya ilə və
ya konstitusiyasız, qanuni və ya qanunsuz olsa belə Massaçusets ştatından qaçmış
qulun tutulub geri qaytarılmasına biz icazə vermərik”. Massaçusets
Qanunvericiliyinin Yeddi Mart çıxışının ruhuna bütünlüklə zidd olan qətnamələri
sonralar qüvvəyə mindi, onun üzvlərindən biri Uebsteri “Massaçusetsin satqın
oğlu, Senatda onu təhrif edən” adlandırmışdı; digəri isə bəyan etmişdi ki, “Deniel
Uebster o vaxt xoşbəxt adam olardı ki, onu Allah öz rəhmi ilə qorusaydı, onun
həyatını kifayət qədər uzatsaydı, bu ona kifayət edərdi ki, öz hərəkətlərinə görə
tövbə etsin və adının üstündəki ləkə silinsin”.
Bostonun “ Courier” qəzeti elan etmişdi ki, Konqressin “mister Uebsterə
oxşayan hansısa Şimallı Viq üzvünü tapmaq qeyri-mümkündür”; və onun köhnə
müdafiəçisi “ Atlas” qəzeti bəyan edirdi ki, “onun hissləri bizim hisslər deyildir”,
“biz cəsarət edib deyə bilmərik ki, bu Yeni İngiltərənin Viqlərinin hissidir”. Nyu-
75
Yorkun “ Tribune” qəzeti hesab edirdi ki, bu, “hadisəyə bərabər olan və onun
müəllifinə layiq olan deyildi”; Nyu-Yorkun “ Evening Post” qəzeti belə terminlərdə
danışırdı ki, “satqınlar geri çəkilsinlər,... bu adam əvvəllər müdafiə etdiklərini tərk
etdi”; və “ Abolitsionist Press” bunu “Deniel Uebsterin qıp-qırmızı biabırçılığı...
təsvir oluna bilinməyən alçaq və əxlaqsız çıxış” adlandırırdı.
Edmund Kvinsi acı şəkildə “şirin spaniyelə (it cinsi – tərcüməçi) çevrilməsi
ilə quyruğunu bulamağı, ağalarının ona atacağı çirkli puddinq hesabına onların
əlini yalaması” kimi ifadə edilə bilməyən bir mənanı verirdi. Və nəticədə Deniel
Uebster bizim torpağın ədəbiyyatında həmişəlik alçaldıldı və adətən nəcib olan
Con Qrinliif Uittier özünün ölməz poeması olan “İçabod”da bunu kəsilmiş sözlərlə
belə təsvir edir.
Beləcə düşmüş! Beləcə itirilmiş, işıq çəkildi
Bu işığı bir dəfə o, daşımışdı!
Onun çal saçlarını şərəf tərk etmişdi
Həmişəlik!
Sevdiyimiz və şərəfləndirdiyimiz hər şeydən
Gücü xilas edən şıltaqlıq qaldı;
Düşmüş mələyin fikir iftixarı
Hələ də zəncirlərdə möhkəmdir.
Onda təzim ... keçmiş günlərə
Bircə onun ölməz şərəfinə;
Geriyə get, dəyiş baxışını da,
Və gizlət biabırçılığı!
İllərlə sonra Uittier şeirdəki sətiri dəyişib öz qələmi ilə bu acı sözləri yazdı:
“Mənim həyatımın ən kədərli anlarından birində”. Dövrün lovğa, nifrət edilən
nəhəngi olan Deniel Uebster siyasi inciklikdən yuxarıda dayanaraq özünə inanırdı.
Ancaq Uittierin hücumu onun üçün xüsusilə acı idi. Bəzən o, özünə hücum
edənlərə çiyinlərini çəkməklə cavab vermək istəyirdi, bəyan edirdi ki, özünə yarlıq
vurulmasını və təhqir edilməsini əsasən abolitsionistlərdən və intellektuallardan
gözləyir, çünki onlar onu əvvəllər söymüşdü, necə ki, Corc Vaşinqtonu və
76
digərlərini də ondan əvvəl söymüşdülər. Tezliklə cavab verməyi tələb edənlərə o,
qoca keşişin başına gələn əhvalatı müqayisəli qaydada danışırdı. Həmin keşiş öz
dostlarına demişdi ki, “mən həmişə belə qayda qoymuşam ki, qar kəsməyənə qədər
cığırı heç vaxt təmizləməyim”.
Lakin o, Yeni İngiltərə Viqlərindən sadə birinin onun müdafiəsinə qalxanda
uğursuzluğa uğramasından kədərlənmişdi və qeyd edirdi ki, o, “elə bir ziddiyyətə
cəlb olunmuşdur ki, nə ondan lider olmuş, nə də bilavasitə dostlarım arasında
ardıcılım olmuşdur... Mən burada dayanmaqdan yorulmuşam, Massaçusetsdən olan
demək olar ki, tək adamam ki, ölkə üçün mahiyyətcə mütləq qaydada yaxşı olan
praktiki tədbirlər barədə mübarizə aparıram... Beş ay ərzində kolleqalarımdan heç
kəs mənim hisslərimlə azacıq üst-üstə düşən bir şey nümayiş etdirmədi... martın 7-
dən sonra bir saat belə yox idi ki, onda həyəcanın ağırlığını dağıdan bir şey hiss
edim. Mən heç bir səhər yeməyinə və ya nahara laqeyd və asan fikirlə
oturmurdum”.
Lakin quldarlığa qarşı davam edən müxalifliyin obyektiv və sakitləşdirici
qaydada dostlarına izah etmək yolunu axtararkən, o, buna baxmayaraq təkid edirdi
ki, “axıra qədər çıxışımın prinsipləri üzərində dayanıram... Əgər lazım olsa mən
Yeni İngiltərədəki hər bir kəndə ayaq döyəcəyəm... Adamların ağlında təlatüm
yaranacağını mən görə bilmərəm, lakin borc barədəki öz məsləklərim müəyyən
edilmişdir və möhkəmdir; lakin öz məsləkim ardınca büdrəmədən getməkdə davam
edəcəyəm... Çox sevincli zamanlarda yelpiyə çevrilmək və ziddiyyətli alovla
qidalanmaq, onlara tabe olmaqdan çox-çox asandır; təhlükədə mülayimlik
məsləhətini verənlər, öz partiyası qarşısında borcunu uğursuzluğa düçar edənlər
kimi qiymətləndirilir”.
Və sonrakı ili, onun yetmiş yaşının əksinə Uebster öz mövqelərini müdafiə
etmək üçün geniş çıxış turuna yollandı: “Əgər Vətəndaş müharibəsi nəticə kimi
min şansdan biri olacaqdırsa, mən hələ də hiss edəcəyəm ki, istənilən ağıllı
məmnunluğun əksinə mininci şans qorunacaqdır”. Onun, həmçinin Kleyin,
Duqlasın və digərlərinin kompromissin xeyrinə cəhdləri bütünlüklə uğurlu idi. O,
Dostları ilə paylaş: |