80
təsir dairəsinə yaxın olan bölgələrdə ərəb dili elm, fars dili
yazılı ədəbiyyat (daha çox poeziya), türk dilli isə ümumfolklor
dil statusunda çıxış etdiyindən “qopuzçu”nun “qusan”, “qosan
(mqosan”)”, “kobzar” adları altında erməni, gürcü, Ukrayna və
digər qonşu xalqların mənəvi-mədəni mühitində nüfuz sahibi
olması təbii sayılmalıdır” (7,58).
Maraqlıdır ki, Əhməd Cəfəroğlu müxtəlif Osmanlı mən-
bələrində, türk şairlərinin əsərlərində adı dəfələrlə keçən qopu-
zun Azərbaycan sahəsindəki mövqeyilə bağlı “Kitabi-Dədə
Qorqud”dan başqa, əlində tutarlı bir dəlil olmadığını bildir-
məkdədir: “Anadolu üçün pək təbii olan qopuza azəri sa-
həsində təsadüf edə bilmirik. Yalnız “Dədə Qorqud”un azəri
türk şivəsində yazıldığı nəzər-diqqətə alınarsa, bu alətin bu türk
mühiti üçün də yabançı olmaması lazım gəlməkdədir. Nə yazıq
ki, hələlik bu xüsusda yeni bir şey söyləməkdən uzağıq”
(2,215).
Xatırladaq ki, dosent Nizami Xəlilov “Aşıq sənətinin
təşəkkülü” adlı əsərində qopuzla bağlı araşdırma apararkən,
Əhməd Cəfəroğlunun “Cahan ədəbyyatında türk qopuzu” adlı
tədqiqatına istinad etmiş və “... Ə.Cəfəroğlu nədənsə qopuzu
Türkiyə türklərinə məxsus olduğunu qeyd edir ki, bizcə, bu da
mübahisəli görünür”, (6,11) –mülahizəsini irəli sürmüşdür.
Fikrimizcə, mühacir alim əldə edə bildiyi mənbələrə əsasən
(onların hamısı tədqiqatda əksini tapmışdır) belə bir qənaətə
varmışdır.
Müxtəlif məmləkətlərə “…Osmanlı idarəsi altında bulun-
ması bir çox türk adət və ənənəsilə bərabər türk musiqi və xalq
ədəbiyyatının nə kimi təsirlər buraxdığını” (2,425) aydınlaş-
dırdığı tədqiqatının sonunda Ə.Cəfəroğlunun dünya ictima-
iyyətinə ünvanladığı fikirlərinin isə şərhə ehtiyacı yoxdur:
“Türkün yaradıcı qüvvət və qabiliyyətini görmək istəyirsi-
81
nizmi, dönün bir az da keçmişinizə baxın. Orada siz türkü
hamınızın arasında öz mənəvi varlığı ilə yaşamaqda görür və
türksüz mədəniyyət olmayacağınıza qane olursuz. Misalmı
istərsiniz, iştə sizə: Qopuz ...” (2,426).
Xatırladaq ki, Ə.Cəfəroğlu 1940-cı ildə Türk Xalq
Evində dinləyicilər qarşısında qopuzun və türkdilli etnosların
yaratdığı qədim söz sərvətinin, milli kültürünün dünya mədə-
niyyətinə təsirilə bağlı bu gün də aktuallığını itirməyən məruzə
ilə çıxış etmiş, həmin tədqiqat “Folklorumuzda milli həyat və
dil bakiyələri” adı ilə nəşr olunmuşdur.
Əhməd bəy həmin məqalədə türklərin zəngin yaradıcılıq
irsinə sahib olduqlarını qürurla söyləsə də, bu mənəvi sərvətin
toplanması, tədqiq və təbliğinin lazımi səviyyədə aparılma-
masından narahatlığını ifadə etmişdir. Folklorun türk xalqla-
rının tarixi keçmişindəki bir çox gizlinləri aydınlatmaq dəyə-
rində olduğunu, lakin araşdırıcıların bu əvəzsiz sərvətlə cox
vaxt düzgün davranmadıqlarını dilə gətirən Ə.Cəfəroğlu diqqə-
ti bu sahəyə yönəltməyin vacibliyini qeyd etmişdir: “...türklər
kimi fövqəladə geniş bir coğrafi sahəyə yayılan millətlərdə
folklor fövqəladə zəngin və millətin əsl özünü və mazisini tanı-
dacaq bir çox ünsürləri bəsləməkdədir. Bu üzdən bugünkü türk
və xüsusilə Anadolu folkloru araşdırıcılar üçün tarixi keçmişə
və türk millətinin varlığına təmas edən bir çox məchul və qa-
ranlıq maddələri ehtiva etməkdədir. Üstəlik, türk xəlqiyyatının
mənşəyi, təkamülü və müxtəlif növlərinin içərisindəki ayrı-ayrı
qisimlərinin bir-birinə münasibəti hələ zamanımıza qədər mey-
dana çıxarılmamışdır və çıxarılması üçün həm ciddi əlaqəyə və
xeyli vaxtın keçməsinə intizar etmək lazım gəlməkdədir”
(3,21).
Bir cəhətə xüsusilə diqqət yetirmək vacibdir, mühacirət
folklorşünaslarının araşdırmalara ümumtürk və dünya ədəbiy-
82
yatşünaslığı kontekstində yanaşmasının nəticəsidir ki, “Folklo-
rumuzda milli həyat və dil bakiyələri” məqaləsində Ə.Cəfə-
roğlu Anadolu folklorunu toplayıb, digər türkdilli xalqların
yaradıcılığına əhəmiyyət verilməməsinin, müqayisələrin apa-
rılmamasının yolverilməz olduğunu söyləyirdi: “Araşdırıcılar
əksəriyyətlə, Anadolu türklərinin işğal etdikləri mümtaz mövqe
dolayısıyla, ancaq bu sahəyə aid folklor növlərini toplamağa
qeyrət etmiş, həmcins digər türk qövmlərinin eyni növdən olan
folklorları ilə münasibətdə olaraq müqayisə etməmişlər. Hal-
buki bu kimi araşdırmalarda əsl nəzər-diqqətə alınması lazım
gələn nöqtə türk qövmlərinin çox geniş sahəyə yayılmış olma-
ları keyfiyyəti olmalıdır” (3,21-22).
Ə.Cəfəroğlu peşəkar bir alim kimi elə problemlər qaldır-
mışdır ki, onlar hər zaman araşdırmalarda diqqətə alınmalıdır.
Alimin folklor materiallarının toplanması və araşdırılması
sahəsində təklif etdiyi tələblər bu tədqiqatın yazıldığı illərdə
sovet ölkəsinin tərkibindəki türkdilli xalqların tədqiqatçıları
üçün imkansız idi, senzura buna yol verməzdi və həmin vacib
problem bu gün də aktual olaraq qalmaqdadır.
Ə.Cəfəroğlu yalnız problemi qaldırmaqla işi bitmiş hesab
etməmiş, bu sahədə ciddi bir araşdırma aparmış, türkdilli xalq-
ların yayıldığı geniş ərazini tarixi axınlara əsaslanaraq, iki isti-
qamət üzrə – Xəzərlə Qara dənizin şimalından cənubi Rusiyaya
doğru və İrandan keçərək Qara dənizin cənubundan Anadoluya
doğru olmaqla izlənilməsini təklif etmişdir. Ə.Cəfəroğlunun türk
axınları ilə bağlı irəli sürdüyü mülahizələr folklorumuz üçün çox
mühüm əhəmiyyət kəsb edir və müasir dövrümüz üçün eynilə
aktual olaraq qalmaqdadır. Müəllif birinci istiqamətdən fərqli
olaraq, ikinci istiqamət üzrə mühacirət edənlərin, öz milli mə-
dəniyyətlərini, dini baxışlarını həm folklorunda, həm həyatında
qoruduqlarını söyləməklə yanaşı, onların digər xalqların kültürü-
Dostları ilə paylaş: |