Az Book Library downloaded from KitabYurdu org Deyl Karnegi
Yüklə 4,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
“Xüsusilə xoşuma gələn və nəyinsə böyük məharətlə təsvir olunduğu, yaxud da hansısa bir xüsusi qüvvənin və ya möhtəşəm üslubun hiss olunduğu kitabı, yaxud abzası oxuyanda mən dərhal stolun arxasına oturur və özümü həmin ustanı yamsılamağa məcbur edirdim. Bu, mənə müyəssər olmurdu və bunu bilirdim. Mən hər şeyi təzədən başlayır və yenə də uğursuzluğa düçar olurdum. Mənim bəxtim həmişə gətirmirdi. Lakin əbəs səylərə baxmayaraq, mən, hər halda, əsərin ayrı-ayrı hissələrinin ritmikası, harmoniyası və kompozisiyası sahəsində müəyyən təcrübə əldə etdim. Bu minvalla mən Hezliti, Lemi, Vorsvortu, cənab Tomas Braunu, Defonu, Hotornu, Monteni böyük səylər bahasına təqlid edirdim. Bu, bizə xoş olsa da, olmasa da, əsər yazmağı öyrənməyə aparan yol bu cürdür; bunun mənə faydası oldu və ya olmadı, amma bu məhz o yoldur. Kits məhz bu cür öyrənib, ədəbiyyatda isə ondan incə duyğulu və temperamentli yazıçı heç vaxt olmayıb. Bu təqlidetmələrin möhtəşəm mahiyyəti bundan ibarətdir ki, şagirdin nail olduğu hədlərin arxasında təkrarolunmaz nümunə parlayır. Qoy o, ona xoş olduğu kimi başlasın. O, ola bilsin ki, uğursuzluğa düçar olsun, lakin köhnə və çox düzgün məsəl mövcuddur ki, uğursuzluq – uğura aparan ən yaxşı yoldur”. Adlar və konkret əhvalatlar kifayətdir. Sirr aydındır. Linkoln uğurlu vəkil olmağı ehtirasla arzulayan cavan oğlana yazmışdı: “Uğura aparan yeganə yol kitabları əldə etmək və onları diqqətlə oxumaq və öyrənməkdən ibarətdir. İşləmək, işləmək, işləmək – əsas olan budur”. Hansı kitabları? Başlayaq Arnold Bennetin “Sutkada iyirmi dörd saatı necə yaşamalı” kitabından. O, sizə sizin üçün bütün predmetlərdən ən çox maraqlı olanı haqqında danışır – özünüz haqqında. Kitab sizə hər gün nə qədər çox vaxtı boş-boşuna itirdiyinizi, bu məqsədsiz itkilərlə necə mübarizə aparmağı və qənaət edəcəyinizi necə istifadə etməyi açacaq. Kitabın vur-tut yüz üç səhifəsi var. Onu asanlıqla bir həftəyə oxumaq olar. Hər gün səhər ondan iyirmi səhifə qoparın və onları cibinizə qoyun. Bundan sonra səhər qəzetlərini oxumağa əvvəlki iyirmi və ya otuz dəqiqənin yerinə yalnız on dəqiqə sərf edin. “Mən qəzetlərdən onları Tasitə və Fukididaya, Nyutona və Evklidə dəyişməklə imtina etdim, – deyə Tomas Cefferson yazırdı. – Və özümü qat-qat daha bəxtəvər hiss edirəm”. Yəni siz Ceffersonun nümunəsini təkrar etməklə (heç olmasa, qəzetlərin oxunmasına sərf etdiyiniz vaxtın iki dəfə azaldılması məsələsinə toxunan hissəsiylə bağlı) elə də uzaqda olmayan gələcəkdə özünüzü daha bəxtəvər hiss edəcəyinizi, doğrudan da, zənn etmirsiniz? Yəni siz, doğrudan da, bunu heç olmasa bir ay ərzində etməyə və bu minvalla boşalan vaxtı faydalı işə – yaxşı kitabın mütaliəsinə sərf etməyə cəhd etməyəcəksiniz? Siz lifti, avtobusu, sifariş etdiyiniz təamları və ya görüşlərinizi gözləyəndə özünüzlə götürdüyünüz səhifələri niyə də oxumayasınız? Siz bu iyirmi səhifəni oxuyub qurtarandan sonra onları qaytarıb kitaba qoyun və növbəti iyirmisini qoparın. Siz onların hamısını oxuyandan sonra kitabın cildinin üstündən rezin lent çəkin ki, qoparılan səhifələri itirməyəsiniz. Kitabı bu şəkildə eybəcər hala salmaq və onda olan fikirləri əxz etmək ona əl downloaded from KitabYurdu.org vurmadan və oxumadan öz kitabxananızın rəflərində saxlamaqdan yaxşı deyilmi?
“Sutkada iyirmi dörd saatı necə yaşamalı” kitabını oxuyandan sonra sizi həmin müəllifin başqa kitabı da maraqlandıra bilər. “İnsan maşını” kitabını oxumağa çalışın. Bu kitab sizə insanlarla daha həssas davranmağı öyrədəcək. O, sizdə təmkin və özünü ələ almağı formalaşdıracaq. Adıçəkilən kitablar burada yalnız onlarda deyilənlərlə bağlı yox, həm də onların sizin söz ehtiyatınıza mütləq göstərəcəyi zənginləşdirici və saflaşdırıcı təsirinə görə məsləhət olunur. Biz həm də bir neçə başqa faydalı kitab təklif edirik: Frenk Norisin “Sprut” və “Birja” kitabları. Bunlar Amerikada nə vaxtsa yazılmış ən yaxşı iki romandır. Birinci kitabda Kaliforniyanın buğda zəmilərində baş verən təlatümlər və insan faciələri, ikincidə isə Çikaqo birjasında “ayılar” və “öküzlər” 58 arasında gedən döyüşlər qələmə alınır. Tomas Hardinin “D’Erbervillər nəslindən olan Tess” romanı özü ilə ən gözəl əsərlərdən birini təcəssüm etdirir. Həmçinin də Nyuell Duayt Hillisin “İnsanın cəmiyyət üçün dəyəri” kitabını və professor Uilyam Ceymsin “Müəllimlə söhbət” işini oxumaq lazımdır. Andre Moruanın “Şellinin həyatı”, Bayronun “Çayld Harold” və Robert Luis Stivensonun “Eşşəklə səyahət” kitabları da sizin siyahınıza daxil edilməlidir. Ralf Uoldo Emersonu özünüzün gündəlik yol yoldaşınız edin. Ona ilk növbədə əmr edin ki, sizə özünün məşhur “Özünə etibar” essesini versin. Qoy o, sizin qulağınıza aşağıda verilənlər kimi rəvan ifadələri pıçıldasın: “Qəlbinin dərinliklərində doğulmuş əqidəni dilə gətir və o, özündə hamı üçün məna kəsb edəcəkdir, zira vaxt ötür və qəlbin dərinliklərində doğulan ümumun olur və qiyamət gününün neyləri bizdəki qığılcımlanmış fikri aləmə car çəkir. Bizlərdən hər birimiz qəlbin səsinə nə qədər etibar etməsək də, hər halda, Moiseydə (Musa peyğəmbər), Platonda, Miltonda bizi hər şeydən çox heyran edən məhz elə budur ki, onlar kitab müdrikliyinə və ümumun rəyinə saymazyana yanaşa bilir və onları əhatə edən insanların deyil, özlərinin fikirləşdiklərini deyirdilər. İnsana bardlar 59 və öncəgörənlər kəhkəşanından gələn şüaları yox, öz qəlbini daxildən nurlandıran işığın saçaqlarını tutmağı və tanımağı öyrənmək gərəkdir. Biz isə öz fikirlərimizin sönməsinə yalnız buna görə biganəliklə imkan veririk ki, həmin fikirlər bizim beynimizə özləri gəlib. Dahinin hər bir sözündə biz özümüzün əldən qaçırdığımız həmin fikirləri tanıyırıq; onlar bizim özümüzə soyuq möhtəşəmliyin çələngi altında qayıdır. İncəsənətin əzəmətli yaradıcılıq nümunələrinin bizə verə biləcəyi ən ibrətamiz dərs məhz bundan ibarətdir: onlar bizi özündənrazılıq hissi olmayan, lakin mətanətli tərsliklə özümüzdə yaranıb əmələ gələn təəssüratlardan instinktiv surətdə yapışmağı öyrədir – və ələlxüsus da xorla düz onun əksini yeritdikləri halda. Əgər biz bu təəssüratdan imtina edəriksə, bizim, necə olmuşdusa, özümüzün fikirləşdiyimiz və ya duyduğumuzu, sabah tanımadığımız bir kimsə həmin şeyi fövqəladə dərəcədə inandırıcı surətdə dəqiqliklə sübut edəcək və biz öz şəxsi, lakin başqasının ərz etdiyi fikrimizi o vaxtdan etibarən utanıb-qızarmadan rəhbər tutacağıq. Hər bir insanın mənəvi həyatında belə bir məqam gəlib çıxır ki, o, bu əqidəyə çatır: paxıllıq cahillikdən doğur; yamsılama – özünəqəsddir; insan özü bunu istəsə də, istəməsə də, özü üçün təyin olunmuş tale ilə olduğu kimi, özü ilə də barışmalıdır; kainat onu nə kimi nemətlərlə ərköyünləşdirsə də, əgər o, özü üçün downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,35 Mb. Dostları ilə paylaş:
|