metal emalı kompaniyasından əməkhaqlarının artırılmasını tələb edirdilər;
həmin kompaniya isə Rokfellerin nəzarəti altında idi. Əmlak məhv edilirdi, ordu
hissələri çağırılmışdı, qan tökülürdü. Tətilçilərə atəş açırdılar, güllələrlə dəlmə-
deşik olmuş meyitlər küçələrdə qalırdı.
Və budur, nifrətin hətta havaya da hopduğu bir vəziyyətdə Rokfeller
tətilçiləri öz nöqteyi-nəzərinin düzgün olduğuna inandırmağı qərara alır. Və o,
buna nail oldu. Nə cür? Bu bax belə baş verdi.
Kontakt yaratmaq üçün lazım olan bir neçə həftədən sonra Rokfeller
tətilçilərin nümayəndələri qarşısında nitqlə çıxış elədi. Həmin nitq istisnasız
olaraq bütünlüklə şedevrdir. Bu nitq heyrətamiz nəticələrə gətirdi. Bu nitq
Rokfelleri udmaqla hədələyən nifrətin gur dalğalarını sakitləşdirdi. Həmin nitq
onun çoxsaylı pərəstişkarlarını meydana çıxartdı. Bu nitqdə faktlar o qədər
dostcasına təqdim olunmuşdu ki, tətilçilər uğrunda bu dərəcədə amansızcasına
mübarizə apardıqları əməkhaqqının artırılması barədə bir söz belə demədən işə
qayıtdılar. Həmin görkəmli nitqin əvvəli budur. Onun dostcanlıqla nə qədər gur
parladığına diqqət yetirin. Xatırlayaq ki, Rokfeller bundan bir neçə gün qabaq
onu qurumuş alma ağacından asmaq istəyən adamlara müraciət edirdi, buna
baxmayaraq, o hətta nitqi hakim-missionerlər qrupuna ünvanlanmış olsaydı
belə, bundan artıq gülərüz və dostcasına danışa bilməzdi. Onun nitqi, məsələn,
bu cür ifadələrlə zəngin idi: “Mən fəxr edirəm ki, sizin aranızdayam”, “sizin
evlərinizdə olduqdan, sizin həyat yoldaşlarınız və uşaqlarınızla görüşdükdən
sonra”, “biz burada yad kimi yox, dost kimi görüşürük”, “qarşılıqlı dostluq ruhu”,
“bizim ümumi maraqlarımız”, “mən yalnız sizin lütfkarlığınız sayəsində
buradayam” və s.
“Bu, mənim həyatımda əlamətdar gündür, – deyə Rokfeller nitqinə başladı. –
Bu nəhəng kompaniyanın fəhlələrinin nümayəndələrinin vəzifəli şəxslər və
rəislərlə birlikdə görüşündə iştirak etmək xoşbəxtliyi mənə ilk dəfədir nəsib olur.
Sizi əmin edə bilərəm ki, burada olduğuma görə qürur duyuram və bu toplantını
bütün ömrüm boyu yadda saxlayacağam. Əgər bu görüş iki həftə əvvəl baş
tutsaydı, mən burada sizin əksəriyyətiniz üçün yad adam kimi dayanardım və
sizlərdən yalnız bir neçə nəfərinizi üzdən tanıya bilərdim. Lakin keçən həftə daş
kömür hövzəsinin yaşayış qəsəbələrinin hamısını gəzmək, sizin evlərinizə baş
çəkib nümayəndələrin hamısı ilə, mənzilində olmayanlar istisna olmaqla, şəxsən
söhbət etmək imkanı əldə edərək, burada iştirak edənlərin əksəriyyəti ilə söhbət
edib, sizin həyat yoldaşlarınız və uşaqlarınızla söhbət etdikdən sonra mən sizinlə
burada yadlarla olduğu kimi yox, dostlarımla olduğu kimi görüşürəm. Şadam ki,
biz bu hadisədən öz ümumi maraqlarımızı məhz qarşılıqlı dostluq ruhunda
müzakirə etmək üçün istifadə edəcəyik. Bu toplantı fəhlələrin nümayəndələri və
vəzifəli şəxslərin iclası olduğu üçün mən yalnız sizin lütfkarlığınız sayəsində
buradayam, çünki nə bunlara, nə də o birilərə mənsub olmaq xoşbəxtliyi mənə
nəsib olub. Lakin hiss edirəm ki, sizinlə sıx bağlıyam, belə ki, məlum mənada həm
səhmdarları, həm də direktorları təmsil edirəm...”
Məgər bu, düşmənləri dosta çevirmək sənətinin görkəmli nümunəsi deyildir?
Tutaq ki, Rokfeller başqa kurs götürmüş olaydı. Tutaq ki, o, həmin
şaxtaçılarla mübahisə edəydi, sarsıdıcı faktları onların sifətinə çırpaydı. Tutaq ki,
o, öz tonu və eyhamları ilə onların haqlı olmadıqlarını göstərəydi, məntiqin
downloaded from KitabYurdu.org
bütün qaydalarına uyğun olaraq sübut edəydi ki, onlar haqlı deyillər. Nə baş
verərdi? Qəzəb bir az da çox olardı, nifrət çox olardı, hiddət daha çox olardı.
“Əgər insanın ürəyi sizinlə razı olmamaq və sizə münasibətdə bədxah
hisslərlə parçalanırsa, xaç suyuna salınmış dünyanın bütün məntiqi onu sizin
nöqteyi-nəzərinizə inandıra bilməyəcəkdir. Deyingən valideynlər, despotik
boslar və ərlər, giley-güzara meyilli olan həyat yoldaşları başa düşməlidirlər ki,
insanlar öz baxışlarını dəyişmək istəmirlər. Onları mənimlə və ya sizinlə
razılaşmağa vadar, yaxud məcbur etmək olmaz. Lakin onları buna inandırmaq
olar, bircə əgər biz çox yumşaq və dostcanlıyıqsa”.
Bunu Linkoln, demək olar, yüz il əvvəl deyib. Budur onun sözləri:
“Bu, qədim və mübahisəsiz həqiqətdir ki, bir damla balla bir qallon ödlə
olduğundan çox milçək tutarsan”.
İnsanlarla da eynilə belədir. Əgər siz kimisə öz tərəfinizə çəkmək istə-
yirsinizsə, əvvəl onu inandırın ki, səmimi-qəlbdən onun dostusunuz. Bu, onun
ürəyini cəlb edən həmin bir damla bal olacaqdır və bu – nə deyilməsə də, onun
dərrakəsinə doğru ən düzgün yoldur.
Sahibkarlar bilirlər ki, öz tərəflərindən tətilçilərə dostluq münasibəti
göstərilməsi özünü doğruldur. Belə ki, məsələn, “Uaytın Motor Kompaniyası”nın
müəssisəsinin 2500 fəhləsi əməkhaqqının artırılması və yalnız həmkarlar
ittifaqlarının üzvlərinin işə qəbul olunması tələbiylə tətil elan edəndə
kompaniyanın prezidenti Robert F.Blek fəhlələrin üstünə qəzəb və ittihamlarla
atılmadı, onları hədələmədi, həmkarlar ittifaqlarının tiraniyası barədə
danışmadı.
Əksinə, o, tətilçiləri təriflədi. O, yerli qəzetdə məqalə dərc etdirdi və mə-
qalədə işi dincliklə dayandırdıqlarına görə onları təriflədi.
Piketlərdə olan tətilçilərin vaxtlarını necə keçirməyi bilmədiklərini görərək
Blek onlara bir-iki düjün beysbol dəyənəyi və əlcəyi aldı və hələ tikilməmiş
sahələrdə beysbol oynamağı təklif elədi. Keqliyə üstünlük verənlər üçün o,
keqelbanları kirayə götürdü.
Prezident Blek tərəfindən göstərilən dostcanlılıq elə həmişə etdiyi şeyi elədi
– qarşılıqlı dostcanlılıq meydana çıxartdı. Tətilçilər süpürgə, bel, əl arabası
götürdülər və zavodun ərazisində kibrit dənələrini, qəzet, papiros qalıqlarını
yığmağa başladılar.
Bunu bir təsəvvür edin! Əməkhaqqının artırılması və həmkarlar ittifaq-
larının tanınması uğrunda mübarizə apardıqları vaxt zavodun ərazisini zir-
zibildən təmizləyən tətilçiləri bir təsəvvür edin. Amerikada əmək döyüşlərinin
uzun və gur tarixi ərzində belə bir hadisə eşidilməmişdi. Bir həftədən sonra tətil
kompromislə yekunlaşdı – öz arxasınca heç bir pis hiss, yaxud gizli düşmənçilik
qoymadan qurtardı.
Görkəmindən Mafusailə
24
oxşayan və Zevs İldırımçaxan kimi danışan Daniel
Vebster bu dünyada nə vaxtlarsa müdafiəçi qismində çıxış etmiş ən böyük
uğurlar qazanan vəkillərdən biri idi. O ən güclü dəlillərini həmişə dostyana,
məsələn, aşağıda göstərilənlər kimi məlumatlarla qatıb yumşaldırdı: “Jüri bunu
nəzərdən keçirməyə imkan tapsaydı”, “Bəlkə bu haqda fikirləşək, centlmenlər”,
“Ümid edirəm ki, gözdən qaçırmayacağınız faktlar budur” və ya “Siz özünüzə xas
olan insan təbiətinin bilicisi kimi bu faktların əhəmiyyətini asanca görəcəksiniz”.
downloaded from KitabYurdu.org