221
kino ġurası (FKġ) fəaliyyətə baĢladı
229
. Bu kino təĢkilatı da "Kino-Qornyak"ın
üzərinə düĢən eyni funksiyaları yerinə yetirərək, qəza kinoteatrların ı himayəsinə
götürür, 23 qəza kino-teatrına xid mət ed irdi
230
.
Təs viri sənət. Mədəni dəyiĢikliklər proqramında zəhmətkeĢ kütlələri
onlara az tanıĢ olan yeni bədii yaradıc ılığa - təsviri sənətə alıĢdırmaq vəzifəsi də
dururdu. Onu həyata keçirmək üçün 1920-ci ildə Xalq Maarif Ko missarlığı
nəzdindəki incəsənət Ģöbəsində bədii bölmə yaradıldı
231
. MəĢhur rəssam
Ə.Əzimzadə həmin Ģöbənin müdiri idi. Höku mətin 1924-cü ilin martında qəbul
olunmuĢ "Qədim abidə lərin qeydə alınması və onların mühafızəsi haqqında"
qərarına uyğun olaraq, memarlıq, mədəniyyət, tikinti abidələrinin, saraylar,
karvansaralar, qədim evlər və mədəniyyət binalarının, bütün incəsənət abidələri,
mü xtə lif bədii sərvətlərin mühafızəsi və qeydə alın ması iĢinə baĢlandı
232
.
"Azərbaycan Tədqiq və Tətəbbö Cəmiyyəti"nin prof. V.M.Zu mmerin
rəhbərlik etdiyi Ġncəsənət Komissiyası xüsusilə AbĢeronda bir çox qədim
abidələri tədqiq etmiĢdi
233
. Həmin cəmiyyətin yanında X.Terequlov, professorlar
P.P.Fridolin, V.V.SIadkopevtsev, Ġ.S.Ayzberq, V.M .Zu mmer və Üzey ir
Hacıbəyovun daxil o lduğu Ġncəsənət Komissiyası rəyasət heyəti fəaliyyət
göstərirdi. Eyni zamanda təsviri sənət üzrə 18 nəfərdən ibarət yardımçı
ko missiya da fəaliyyətdə idi.
Partiya təsviri sənətin ən kütləvi, asan anlaĢılan, sürətli yerd əyiĢmə
imkanı olan janra - siyasi plakata "sosializm uğrunda" əyani təĢviqat vasitəsi
kimi böyük əhəmiyyət verirdi. Buna görə rəssamlardan A.M.Lyubimov,
N.M.Koçerqin və Ə.Əzimzadənin, sair və rəssam S.M.Qorodetskinin iĢləməsi
üçün bədii emalatxanalar yaradılmıĢdı. 1921-ci ilin yanvarında "Türk
mədəniyyəti sarayının" binasında Rusiya Teleqraf Agentliyi Qafqaz Ģöbəsinin
bədii məhsullarının sərgisi keçirildi
235
. Həmin ilin oktyabrında Bakıda 400-dək
eksponatın nümayiĢ etdirildiyi "inqilabi p lakat sərgisi" açılmıĢdı
236
.
Azərbaycanda yeni qrafıka sənətinin meydana gəlməsi və inkiĢafı
Ə.Əzimzadənin adı ilə bağlıdır. O, təsviri sənət sahəsində təĢkilati və pedaqoji
fəaliyyəti əlaqələndirərək silsilə plakatlar yaratdı. Bu plakatlarda Ə. Əzimzadə
savadsızlığın ləğv edilməsinə çağırır, yeni Azərbaycan əlifbasının əhəmiyyətini
izah edir, d ini mövhu matçılığa qarĢı çıxırd ı. Onun ən yaxĢı siyasi pla katları
qrafıka dilin in tam aydınlığı və asan baĢa düĢülməsi, satira tərzinin kəskinliyi ilə
seçilirdi. "Molla Nəsrəddin" və digər jurnalların səhifələrində daim çıxıĢ edən
Ə.Əzimzadə ö zünün kəskin satirik Ģəkil və karikaturalarında daxili və
beynəlxalq həyatın ən mühüm hadis ələrini ustalıqla iĢıqlandırırdı. Əzimzadə
satirasının baĢlıca hədəfi bürokratlar, alverç ilər, rüĢvətxorlar, irticaçı qalıq ların
hər cür daĢıyıcıları id i. Teatr tamaĢalarının bədii tərtibi iĢində də onun böyük
xid məti
o lmuĢdu.
Ə.Əzimzadə
M .F.A xundovun
"Hacı
Qa ra",
222
C.Məmmədquluzadənin "Ölü lər" ko mediyalarına, Ü.Hacıbəyovun "Əsli və
Kərəm", "Ley li və Məcnun" operalarına, Ə.Haqverdiyevin "Dağılan tifaq", "Ağa
Məhəmməd Ģah Qacar", H.Cavidin "ġey x Sənan" faciələrinə maraqlı geyim
eskizləri çəkmiĢdi. Xalqın tarix, məiĢət, fo lklor və etnoqrafıyasını dərindən
bilmək əsasında yaradılmıĢ bu əsərlər təkcə bədii deyil, habelə tarixi dərketmə
dəyərinə də malikdir. 1927-ci ildə təsviri sənətin inkiĢafında böyük xid mətlərinə
görə Ə. Əzimzadəyə "xalq rəssamı" adı verildi
237
.
Azərbaycan dəzgah rəssamlığın ın inkiĢafında mühüm rolu olmuĢ
istedadlı rəssam B. Kəngərli görkəmli inqilabçıların portretlə rin i çəkmiĢ,
müasirlərinin surətlərin i, habelə lirik lövhələr, natürmortlar yaratmıĢdır. B.
Kəngərlinin "Ġlan lı dağ", "Aylı gecə" "Ya mxana kəndində yol", " ġəlalə",
"Çinarlar" lövhələri zərifliyi ilə aĢılan mıĢdır.
Təsviri sənət sahəsində də milli kadrlar yetiĢdirmək vacib id i 1920-ci
ilin iyununda Bakıda təĢkil edilən Mərkə zi bədii studiya bir ildən sonra Ali bədii
məktəb adlandırıld ı
258
. Onun nəzdində Azərbaycanlı qadınlar üçün bədii tökmə
və toxu ma müəllimləri ustaları hazırlayan tətbiqi sənət Ģöbəsi açıld ı. 1924/25-ci
tədris ilində Ali bədii məktəbdə 103 Ģagird o xuyurdu. Onların içərisində
azərbaycanlılar 34,9, ruslar isə 36,9 faiz təĢkil edird i. Oxuyanların içərisində 9
nəfər azərbaycanlı qadın var idi
239
. 1927-c i ildə Ali bədii məktəb pedaqoji və
sənaye Ģöbələri olan milli rəssam kadrların əsas beĢiyinə - texniku ma çevrild i
240
.
1927-c i ilin mayında "Türk mədəniyyəti sarayında texniku m Ģagird lərinin 600-
dək rəsmi, qrafik iĢləri və tamaĢa tərtibatı eskizlərin in yeddinci hesabat sərgisi
açıld ı. Texn iku mun fəaliyyətinə bu ictimai baxıĢ Azərbaycanda gənc
peĢəkarların yetiĢdiyini təsdiq edirdi. Onların öyrədilməsində, habelə Bakıda ilk
heykəltəraĢlıq abidələri qoyulmasında məĢhur rəssamlar Ġ.Ġ.Brodski, S.D.Erzya
və b. fəal iĢtirak etmiĢdilər.
Azərbaycanda dəzgah sənətinin in kiĢafı təcrübəli peĢəkar kadrların az
olması ucbatından çətinliklərlə üzləĢirdi. O zaman bu sahədə də müxtə lif fikirlər
toqquĢurdu - bir qrup mühafizəkarlar təsdiq edirdilər ki, Azərbaycanda dəzgah
rəssamlığ ı köhnə bədii formalar çərçivəsində inkiĢaf etməlidir, baĢqa bir qrup isə
milli təsviri sənət irsini in kar edirdi. Lakin 20-ci illərdən Azərbaycan sovet
heykəltəraĢlığ ı meydana çıxd ı və inkiĢ afa baĢladı 1920-ci ildə Bakıda
heykəltəraĢlıq emalatxanası açıld ı. 1922-ci ildə N.Nərimanovun təĢəbbüsü ilə
görkəmli satirik Ģair Sabirə abidə qoyuldu (müəllif Y.Ġ.Keylixes). 1923-cü ildə
Bakıda görkəmli inqilabçıların ab idələri açıldı. Marks və Engelsin büstlərin i,
monu mental deko rativ lövhələri və mədənçilər Ġttifaqının b inasının frontonunda
qoyulmuĢ 1925-ci ildə dostluq və əmək möv zusuna aid fəhlə f iqurlarını
heykəltəraĢ S.D.Erzya ha zırlamıĢdı. Ġlk Azərbaycanlı heykəltəraĢ qadın
E.Məmmədova heykəltəraĢlıq sənətinə Erzyanın studiyasında yiyələnmiĢdi.