290
Qadın klubları onların dövlət və ictimai iĢlərdə fəal iĢtirakını təmin
etməyə Ģərait yaratmaq məqsədilə əmək və məiĢ ət komissiyaları vasitəsilə bir sıra
qanunvericilik, iqtisadi və mədəni xarakterli tədbirlər keçirirdilər. Respublikada
azərbaycanlı qadınların özlərinin təĢəbbüsü ilə çadranı atmaq uğrunda hərəkat
geniĢlənməyə baĢladı. Bu hərəkat əhalinin qabaqcıl hissəsi tərəfindən müdafıə edilirdi.
Səciyyəvi haldır ki, 1928-ci ilin oktyabrında toxucuların konfransında çıxıĢ edən
nümayəndə - Nadir qızı Gülcə demiĢdi; "Mən çoxdan çadranı atmaq istəyirdim,
ancaq qorxurdum. Mən bunu bütün həyatım boyu arzulamıĢam, ancaq indi qərara
almıĢam and içirəm, b ir daha onu geyməyəcəyəm"
84
.
Bu Ģəraitdə C.Cabbarlının "Sevil" əsəri də az iĢ görmür, teatrların
repertuarından düĢmürdü, hətta film çəkilirdi. 1928-ci ilin oktyabrında Bakıda çadra
məsələsinə həsr edilən yığıncaqda Azərbaycan SSR MĠK-dən xahiĢ edilirdi ki,
qadınların çadra örtməsini qadağan edən dekret versin. Ümumilikdə respublikada çadra
əleyhinə aparılan mübarizə nəticəsində 1928-ci ildə 12573 nəfər, 1929-cu ildə isə
20387 nəfər qadın çadradan imtina etmiĢdi
85
.
Azərbaycanın ucqar kəndlərində çadranı atmaq hərəkatı ciddi maneələr,
hədələr, hətta cəza və ölümlə qarĢılanırdı. Ġrticaçı qüvvələr əhalinin geridə qalmıĢ
təbəqələrinin mövhumatçılığından istifadə edərək, onları qabaqcıl qadınları
öldürməyə təhrik edirdilər. 1930-cu ilin yanvarında Ə.Bayramov adına klubun tikiĢ
fabrikinin iĢçisi Səriyyə Xəlilova mövhumatçı atasının əli ilə öldürüldü. S.Xəlilovanın
dəfn mərasimi qadınların köhnə, patriarxal-mövhumatçı məiĢətinin dayaqlarına qarĢı
ciddi etiraz nümayiĢinə çevrildi. S.Xəlilovanın öldürülməsi Azərbaycanın bütün
əməkçi kütlələrini ayağa qaldırdı. Fabrik, zavod, kolxoz və sovxozlarda iĢçi və kəndli
qadınlar S.Xəlilovanın öldürülməsi münasibətilə dərin hiddətlərini bildirir və öz
hüquqları uğrunda daha inadla mübarizə aparacaqlarına and içirdilər. Bu cür
vəziyyətin səbəblərindən biri "çadranı atmaq kampaniyası" zamanı yol verilmiĢ
kobud səhvlər idi. 1929-cu ilin fevralında Azərbaycan partiya rəhbərliyi çadra
geyinməyi qadağan edən dekret hazırlamaq niyyətində idi
86
. Köhnəliyin hələ güclü
olduğu Azərbaycanda belə dekretin nəĢri ağır nəticələrə gətirib çıxara bilərdi.
ÜĠK(b)P MK 1929-cu ildə Azərbaycanda qadınlarla aparılan iĢlə tanıĢ olaraq, çadra
kampaniyasında kobud, inzibatı metodlara yol verildiyini pislədi, gələcəkdə belə
səhvləri buraxmamağı tapĢırıb qeyd etdi ki, ancaq inandırma metodu və azərbaycanlı
qadınların həqiqətən azad olması üçün bütün zəruri Ģəraiti yarat maqla bu iĢdə
uğur qazanmaq o lar.
Azərbaycan MĠK yanında azərbaycanlı qadınların azad edilməsi üzrə
komissiya dövlət büdcəsindən Bakı Ģəhəri və qəzalarda uĢaq bağçalarına vəsait
artırılması, tikiĢ, corab, həmçinin nümunəvi quĢçuluq artellərinin, uĢaq
meydançalarının təĢkili ilə bağlı daim tədbirlə r keçirirdi
88
.
291
1930-cu ilin fevralında SSRĠ MĠK Rəyas ət Heyəti qadınların sosial
müdafiəsi tədbirlərini gücləndirmək barədə qərar verdi
89
. Bunun ardınca
Zaqafqaziya MĠK Rəyasət Heyəti həmin il martın 10-da qəbul etdiyi qərarla
ZSFSR-ə da xil olan respublikaların MĠK-lərin qadınları öldürənlərə qarĢı, əgər
öldürmənin köləlikdən azadolma zəminində baĢ verdiyi dəqiq təsdiq olunardısa,
"Dövləti cinayətlər haqqında Əsasnamə"nin 8-ci maddəsini (bu maddəyə görə
qadınların öldürülməsi əksinqilabi akta bərabər tutulurdu) tətbiq etməyi tövsiyə
etdi
90
.
Qadınların respublikada ictimai-siyasi və iqtisadi həyata cəlb olunmasında
"ġərq qadını" jurnalının böyük rolu olmuĢdu. Bu mətbuat orqanı öz ətrafına bütün
savadlı, oxumuĢ, mübariz qadınları toplamıĢ, qadın publisistlərin, Ģair və yazıçıların
yetiĢməsi üçün bir məktəb rolunu oynamıĢdı. Elmə, mədəniyyətə, incəsənətə,
təbabətə marağı olan qadınların, qızların ilk məqalələri bu jurnalın səhifələrində dərc
edilmiĢdi. Azərbaycanın ilk yazıçı və jurnalist qadınları ilə bərabər, görkəmli bədii
söz ustalarının - C.Məmmədquluzadə, S.S.Axundov, A.ġaiq, S.Hüseyn,
Y.V.Çəmənzəminli, T.ġahbazi, H.Cavid, Qantəmir, B.Talıblı, H.Nəzərli və baĢqa
yazıçıların öz hüquqları uğrunda mübarizəyə qoĢuları qadınların həyatlarına həsr
etdikləri hekayə və Ģeirləri də jurnalda tez-tez çap olunurdu.
Ġyirminci illərin sonları və otuzuncu illərin əvvəllərində "ġərq qadını"
jurnalının mövzu dairəsi daha da geniĢlənirdi. Jurnalın kənd mü xbirindən redaktoru
səviyyəsinə yüksəlmiĢ Gülarə Göylü qızı "ġərq qadını yeni vəzifələr qarĢısında"
adlı məqaləsində qadınların çadradan xilas olması, savadlanması üçün jurnalın böyük
xidmətlərini vurğulayaraq yazırdı ki, indi qarĢıda yeni vəzifələr durur. Ġstehsalatda
qadınların rolunun artması, ictimai-siyasi həyatda fəallaĢması və onların irəli
çəkilməsi, yeni uĢaq bağçaları, körpələr evlərinin təĢkili, qadınların mədəni-məiĢət
iĢi və həyat Ģəraitinin yaxĢılaĢdırılması və baĢqa problemlərin həlli jurnalın əsas
məqsədi olmalıdır.
"ġərq qadını" 1938-ci il fevral ayından baĢlayaraq "Azərbaycan qadını" adı
ilə nəĢr olunmağa baĢladı. Repressiya nəticəsində həbs edilib sürgünə göndərilmiĢ
görkəmli ictimai xadim, alovlu publisist Gülarə Göylü qızından sonra 1940-cı illərdə
o zaman hələ lazımı qədər bilik və təcrübəsi olmayan Zəhra Səlimova, Barat
Kərimova Züleyxa Əliyeva jurnalın redaktoru təyin edildilər. Jurnalın bir çox mü xbir
və yazı müəllifləri həbs olundular və o, böhran vəziyyətinə düĢdü
91
.
Klara Setkin Sovet ġərq respublikalarının qadınlarını azadlıq uğrunda
geniĢ hərəkata baĢlamaları ilə əlaqədar salamlayaraq yazırdı: "Biz Sizinlə birlikdə
hiss edirik, Sizin mübarizəniz necə ağırdır və Sizə necə böyük qurbanlar vermək
lazım gəlir. Ancaq, biz görürük ki, Sizin azadlıq və iradəniz və sizin bəĢəriyyətin
azad və mədəni nümayəndələrini tərbiyə etmək cəhdiniz bütün düĢmən səylərindən
güclüdür. Biz inanırıq ki, siz qalib gələcəksiniz"
92
.