Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
51
Səfalar gəldi, qəmlər getdi ġəmsi,
Könüllər aynasında qalmadı pas
100
.
Əlqas mirzənin gəliĢindən ruhlanan Sultan Süleyman növbə-
ti il onu da özü ilə götürərək, üçüncü dəfə Azərbaycana qoĢun çə-
kir. «Sahibqiran-i zaman mərhum Sultan Süleyman Əlqas ilə di-
yar-i Əcəmə səfər etdükdə” Arnavudlu devĢirmə Yəhya bu müna-
sibətlə:
Çəkəlüm gün gibi ağ sancaqla Ģərqə çəri,
Qara toprağa qaralum, qıralum sürx-səri.
beyti ilə baĢlayan bir qəsidə demiĢdir
101
.
Sultan Süleymanın yürüĢlərinə baxmayaraq, Azərbaycanı
fəth etmək ona nəsib olmur. 1552-ci ildə ġah Təhmasibin baĢçılığı
ilə qızılbaĢ ordusu ġərqi Anadoludakı Osmanlı torpaqlarına daxil
olur. ġahverdi sultan Ziyadoğlu Qacar və Ədhəm bəy Rumlu baĢ-
da olmaqla bir qızılbaĢ qoĢunu Ģah tərəfindən Pasin-ovasına gön-
dərilir
102
. Qınalızadənin məlumatına görə, həmin zaman Pasin
ovasında qazı vəzifəsini daĢıyan Osmanlı Ģairi Məhəmməd Əyani
qızılbaĢlara əsir düĢür və zəncirə vurulub, ġah Təhmasibin hüzu-
runa aparılır. Fərasətli bir adam olan Əyani hiyləgərlik edərək, Ģi-
rin dilini iĢə salır və Təhmasibin rəğbətini qazanır. Çox keçmir ki,
Ģah onu özünə müsahib, sərdar, niĢançı və möhürdar edir. Əyani
zahirən Ģaha ixlas və sədaqət göstərsə də, günlərin birində fürsət
tapıb Rum diyarına qaçır və yenidən Osmanlı dövləti tərəfindən
qazı
vəzifəsinə təyin edilir
103
.
Qınalızadə təzkirəsində 1550-ci illərdə ġah Təhmasibin vəzi-
ri olmuĢ əbhərli Mirzə bəy Sabiqi haqqında məlumat verilir. O,
məĢhur azərbaycanlı filosof ġeyx Bəhaəddin Sührəvərdinin nəslin-
dən imiĢ. Axırda Ģahla münasibətləri pozulmuĢ və darül-aman
100
Йеня орада, с. 810-811.
101
Ейдуран А. Кыналызаде Щасан Челеби. Тезкиретцш-шуара. с. 1137; Кылыч Ф.
Мешаирцш-шуара. с. 338.
102
Эфендиев О.А. Азербайджанское государство Сефевидов в XVI веке. с. 92.
103
Ейдуран А. Кыналызаде Щасан Челеби. Тезкиретцш-шуара. с. 740.
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
52
olan, yəni toxunulmazlıq statusuna malik ġeyx Səfiəddin məqbə-
rəsinə sığınmıĢdı. O, orada vəfat etdikdən sonra oğlu Məhəmməd
Əmin Ġraq-i Ərəbə gedib, Ġsgəndər paĢaya sığınmıĢdı. Buna cavab
olaraq ġah Təhmasib onların var-dövlətini müsadirə etmiĢdi
104
.
1555-ci ildə Səfəvilərlə Osmanlılar arasında Amasya sülh
müqaviləsi bağlanır. 1559-cu ildə Sultan Süleymanın oğulları ara-
sından Səlimi vəliəhd təyin etməsi onun digər bir oğlu olan Bayə-
zidin narazılığına səbəb olur. Bayəzid atasına qarĢı qiyam qaldırsa
da, məğlub olur və Səfəvilərə sığınaraq, 3 il Qəzvində qalır. Os-
manlılarla uzun çəkən müzakirələrdən sonra yeni bir müharibənin
baĢ verməsini istəməyən ġah Təhmasib 1562-ci ildə Ģahzadəni Os-
manlı elçilərinə təhvil verməyi qərara alır. Xosrov paĢanın baĢçılıq
etdiyi Osmanlı nümayəndə heyəti sultandan aldığı təlimat əsasında
Bayəzidi və onun oğullarını təhvil alan
kimi qətlə yetirirlər
105
.
Osmanlı təzkirəçisi Qınalızadə bu hadisəyə geniĢ yer vermiĢ,
Bayəzidin bir müddət Ģah tərəfindən həbsdə saxlandığını qeyd
etmiĢdir. Biz onun təzkirəsindən öyrənirik ki, Sultan Süleymanın
ġah Təhmasib sarayına göndərdiyi elçilərdən savayı, Osmanlı
taxtının vəliəhdi Səlim də qardaĢı Bayəzidi təhvil almaq məqsədi
ilə Nihani təxəllüsü ilə Ģeirlər yazan Turaq Çələbi adlı elçisini
Səfəvi sarayına yollamıĢdı. Qınalızadə, Bayəzidin və onun oğul-
larının 21 zilqədə 969-cu ildə qətlə yetirildiyini göstərmiĢ, lakin
bu qətlin ġah Təhmasib tərəfindən həyata keçirildiyini yanlıĢ ola-
raq iddia etmiĢdir
106
.
104
Кыналызадя, с. 913-914. Исэяндяр бяй Мцнши, Мирзя бяй щаггында бу
мялуматы верир: «О, Ябщярин кющня нясилляриндян иди. Яввялъя горчубашы
Севиндик бяй Яфшарын вязири олмуш, сонра бир аралар диван вязири вязифясини
тутмушду. Вязирлик мясяляляри бир мцддят бу язиз шяхс тяряфиндян щяйата
кечирилмишди». Лакин Исэяндяр бяй онун сонракы талейи щаггында сусур
(Тарих-и алямара-йи Аббаси, ъ. Ы, с. 161; щямчинин бах: Эфендиев О.
Азербайджанское государство Сефевидов в XVI веке. с. 258) вя биз бу барядя
мялуматы Османлы Османлы тязкирясиндян алырыг.
105
Эфендиев О. Азербайджанское государство Сефевидов в XVI веке. с.110.
106
Ейдуран А. Кыналызаде Щасан Челеби. Тезкиретцш-шуара. с. 104, 118, 930,
1073-1074.