IV fəsil
MÜHARĠBƏ VETERANLARI
HƏRƏKATININ TƏġKĠLATLANMASI VƏ
GƏNCLƏRĠN HƏRBĠ-VƏTƏNPƏRVƏRLĠK
TƏRBĠYƏSĠNDƏ VETERANLARIN
FƏALĠYYƏTĠ
§ 1. Müharibə veteranlarının təĢkilatlanması
İkinci dünya müharibəsi qurtardıqdan sonra bu müharibənin iştirakçılarının
müəyyən təşkilatlarda birləşməsi qanuni və vacib məsələ idi. Belə addımlar digər
ölkələrdə də atılırdı.
1950-ci ildə Ümumdünya Müharibə Veteranları Federasiyası yaradıldı.
Federasiyanın mərkəzi Parisdə yerləşir. Keçmiş SSRİ-də, o cümlədən
Azərbaycanda müharibə veteranları təşkilatlarının yaranmasına 1960-cı ildə
başlanıldı. Belə ki, faşizm üzərində qələbənin 15-ci ildönümü günlərində SSRİ-nin
bütün iri şəhərlərində Böyük Vətən müharibəsi veteranları seksiyası yaradıldı və bu
seksiyalardan biri də Bakıda yaradılmışdı və ona uzun illər Sovet İttifaqı
45
Bax, İrfan Ülkü, Qızıl ulduzdan hilala doğru (türkcədən tərcümə). Bakı, 1994. s.18.
102
Qəhrəmanı qvardiya polkovnik Aslan Vəzirov rəhbərlik etmişdir. A.A.Vəzirov
dünyasını dəyişdikdən sonra bu seksiyaya general-mayor Akim Abbasov başçılıq
edirdi.
1965-ci ildə “Böyük Vətən Müharibəsində qələbənin 20 illiyi” medalı təsis
edildi və onun müharibə iştirakçılarına təqdim edilməsi veteran hərəkatına bir
canlanma gətirdi. Sonra Qələbənin 25 illiyi də qeyd edildi.
1992-93-cü illərin kəsiyini əhatə edən bir il ərzində Azərbaycana rəhbərlik
edən “cəbhəçi bəylərin” hakimiyyəti dövrü (Prezident Əbülfəz Əliyev idi) 1941-
45-ci illər müharibəsi veteranları təhqirlərə məruz qaldılar. Yalnız dünya miqyaslı
siyasi xadim Heydər Əliyevin Azərbaycana (xalqın xahiş və tələbi ilə) 1993-cü ildə
yenidən rəhbərliyə qayıtmasından sonra Respublikada 1941-1945-ci illər
müharibəsi veteranlarının qanuni hüquqları bərpa edildi. Prezident H.Əliyev 1994-
cü ilin 28 iyununda qəbul etdiyi “Veteranlar haqqında qanun”da faşizm üzərində
qələbənin böyük əhəmiyyəti nəzərə alınaraq, 1945-ci ilin 9 mayının “Qələbə günü”
kimi Azərbaycanda bayram edilməsi bərpa edildi. Bu qələbə bəşər tarixinə faşizm
üzərində Qələbə günü kimi əbədi olaraq həqq olunmuşdur və buna görə də
“Qələbə” naminə özlərini qurban vermiş şəhidlərin xatirəsi, bu qələbəni alnı açıq
qarşılayaraq şanlı veteran adı ilə indi ömür sürənlər heç bir zaman
unudulmayacaqdır.
Faşizm üzərində qələbənin 40-cı ildönümü (1985) günlərində Azərbaycanın
müharibə veteranlarından 60 min nəfərinə I və II dərəcəli “Vətən müharibəsi”
ordeni verildi. Bunların hamısı həmin müharibənin atəş cəbhələrində fəal vuruşmuş
və xüsusi xidmətləri olmuş veteranlardır.
1987-ci ilin ikinci yarısında Azərbaycanın bütün şəhər və rayonlarında
Veteran Şuraları yaradıldı və Respublika Veteranlar Şurası təşkil edildi.
Rayonlarda keçirilən təsis konfranslarından sonra bütün iri müəssisə və
təşkilatlarda da veteranlar şuraları yaradıldı.
1991-ci ilin sonunda SSRİ-nin dağılması zəminində keçid dövrü başlandı və
bu dövrün əvvəlində Azərbaycanda yaşayan müharibə veteranları üçün də yeni
vəziyyət yarandı. Belə ki, bu veteranlar hər addımda təhqir edilir, Rusiyanı
müdafiə etmiş qüvvə kimi hallandırılırdı. Dağlıq Qarabağ münaqişəsindən çıxmaq
üçün bu müdrik insanlardan məsləhət almaq, gənclərin hərbi vətənpərvərlik
ruhunda tərbiyəsində istifadə etmək əvəzinə veteranlar baykot edildilər.
AXC-Müsavat iqtidarının bir illik hakimiyyəti dövrü (1991/92-1992/93)
daxili və xüsusilə xarici siyasət tam naşı səviyyədə, populist şüarlar ətrafında
aparılırdı. Yekəxanalıq səviyyəsində aparılan xarici siyasət sahəsində “Şimali və
Cənubi Azərbaycanı birləşdirmək”, “Çinə türk bayrağı sancmaq”, Ermənistana
atom bombası atmaq kimi cəfəng və gülünc şüarlar və təkliflər irəli atılırdı.
103
Aydındır ki, yalnız Türkiyəyə arxalanmaq yolu ilə Dağlıq Qarabağ münaqişəsini
həll etmək mümkün deyildi.
Heydər Əliyev Azərbaycana rəhbərliyə qayıtdığı ilk günlərdən başlayaraq
xarici siyasətdə Azərbaycanın pozulmuş ərazi bütövlüyü tələbinin beynəlxalq
hüquq normaları əsasında qarşıya qoyulması məsələsini ön plana çəkdi. Bunun
vacibliyi ondan ibarət idi ki, erməni siyasətçiləri Dağlıq Qarabağ məsələsində
beynəlxalq aləmdə Azərbaycanın təcavüzkar obrazını yaratmışdılar və bu böhtanı
alt-üst etmədən münaqişənin hər hansı bir yol ilə həll edilməsi haqda tələb və təklif
vermək sadəlövhlük olardı.
Yeni təfəkkürə malik dünya miqyaslı siyasətçi Heydər Əliyev özünün
xaricə səfərlərindəki tutarlı və əyani çıxışları, eləcə də diplomatik kanallarla
istiqamətləndirdiyi siyasəti nəticəsində bu vəzifəni nəinki həll etdi, eyni zamanda
ona nail oldu ki, indi Azərbaycan Amerika Birləşmiş Ştatları üçün, Xəzəryanı və
Qara dəniz hövzəsi dövlətləri üçün strateji əhəmiyyət kəsb edən bir ölkəyə
çevrilmişdir.
İndi Azərbaycan dünya miqyasında tanınan və mövqeyi ilə hesablaşılan bir
dövlətdir. Hazırda Azərbaycanda 25 ölkənin səfirliyi mövcuddur, 29 ölkənin isə
başqa ölkələrdəki səfirləri eyni zamanda Azərbaycanda da akkredite edilmişlər.
Azərbaycanın isə hələlik 16 ölkədə səfirliyi fəaliyyət göstərir.
Beləliklə, Azərbaycan müstəqil bir dövlət kimi öz beynəlxalq hörmətini və
imicini xeyli yüksəldə bilmişdir.
Heydər Əliyevin Respublika Prezidenti kimi 1994-cü ildə imzaladığı
“Veteranlar haqqında qanun”da müəyyən edildi ki, veteranlar sırasına 1) Böyük
Vətən müharibəsi cəbhələrində və faşizmə qarşı aparılan müqavimət hərəkatlarında
bilavasitə iştirak etmiş döyüşçü və komandirlər, 2) Həmin müharibə illərində hərbi
xidmətdə olmuş, lakin özündən asılı olmayaraq döyüş cəbhələrinə göndərilməmiş
hərbi qulluqçular, 3) Göstərilən müharibə illərində arxa cəbhədə qələbə naminə
fədakar əməklə məşğul olmuş və 4) II dünya müharibəsi illərində hüquq-mühafizə
orqanlarında və sərhəd qoşunlarında xidmət etmiş şəxslər daxildirlər.
1991-ci ildə Azərbaycanın öz dövlət müstəqilliyini bərpa (1920-ci ilin 28
aprelində itirilmişdi) etməsi ilə əlaqədar olaraq indi müstəqil Azərbaycanda silahlı
qüvvələrin yaradılması günü 26 iyun (1918-ci ildən), sərhəd qoşunları yaradılması
isə 16 dekabr (1918) hesab edilir və tarixi günlər kimi qeyd edilir.
Azərbaycanın öz dövlət müstəqilliyini bərpa etməsi dövrü (1991) ona qarşı
Ermənistan işğalçılarının Dağlıq Qarabağı öz ərazilərinə birləşdirmək üçün davam
etdirdikləri müharibə dövrünə təsadüf etdiyinə görə çox ağrılı və gərgin olmuşdur.
Bu dövrün ən ağrılı cəhəti nizami milli ordu hissələrinin təşkil edilməməsi
üzündən erməni işğalına qarşı hərbi müqavimətin zəifliyi oldu. Belə ki, xırda hərbi
dəstələr və Daxili İşlər Nazirliyinin cəbhələrə qısa müddətə göndərdiyi döyüş
104
dəstələri ümumi komandanlığa tabe olmurdu və faktiki olaraq belə komandanlıq da
yox idi. Cəbhələrdə partizan müharibəsinə oxşar bir üsulla döyüşlər gedir və
erməni ordu hissələri ərazilərimizi zəbt etməkdə davam edirdilər.
Ermənistanın
faşistləşmiş ordu hissələri ilə apardığımız vətən
müharibəsində ən uğursuz dövr özlərini “cəbhəçi” adlandıran bəylərin ölkəyə
rəhbərlik etdiyi bir illik (1992-93) dövr oldu. Dağlıq Qarabağın Ermənistanın
idarəçiliyinə keçirilməsi üçün Laçın dəhlizinin açılmasına şərait də cəbhəçi
“bəylər” və şəxsən prezident Əbülfəz Elçibəy tərəfindən yaradıldı. Belə xəyanəti
edən “cəbhəçi bəylər” hakimiyyətdə olduqları bir il müddətində II dünya
müharibəsi veteranlarının məsləhətlərindən və bacarıqlarından istifadə etsəydilər,
cəbhələrdə uğursuzluqlar qat-qat az olardı.
Böyük Vətən müharibəsi cəbhələrində Azərbaycandan 700 min nəfərə qədər
döyüşçü olmuş və bunların yarısına qədəri cəbhələrdə və Avropada müqavimət
hərəkatlarında həlak olaraq əbədiyyata qovuşmuşlar. Öz vətənləri Azərbaycana
qayıtmış döyüşçülərin sayı isə ilbəil azaldı və “Qələbə”nin 50 illiyi (1995-ci il)
dövrü bunların sayı 32 min nəfərə endi.
80-cı illərin sonlarında Azərbaycana Əfqanıstanda döyüşmüş hərbçilərin
qayıtması başlandı.
Sovetlər İttifaqının dağılmasının başlanğıcını onun heç bir əsas olmadan
qonşu Əfqanıstana qarşı 1979-cu ildə müharibə başlamasını hesab etmək olar.
Buna cavab olaraq bir sıra ölkələr (Pakistan, Səudiyyə Ərəbistanı, Çin, Misir,
İngiltərə) gizli yolla Əfqanıstana hərbi kömək etməyə başladılar. Və nəticədə 9
illik ağır müharibədən sonra Sovet qoşunları Əfqanıstanı biabırcasına tərk etməyə
məcbur oldular. Bundan sonra yerlərdə Əfqanıstan döyüşçüləri təşkilatı da
yaradılmağa başlandı.
Əfqanıstanda 40-cı Sovet ordusunun itkiləri haqqında dəqiq məlumat
verilmir. Həlak olanların sayının 14613 nəfər olduğu bildirilir. Azərbaycandan isə
Əfqanıstanda aparılan döyüşlərdə 7 min nəfərə qədər iştirak etmişdi və bunlardan
208 nəfəri həlak olmuşdur.
1994-cü ildə Azərbaycan-Ermənistan döyüş cəbhələrində atəşkəsə nail
olunduqdan sonra “Azərbaycan Vətən Müharibəsi döyüşçüləri birliyi” və “Qarabağ
Müharibəsi əlilləri” təşkilatları yaradıldı. Bundan başqa Azərbaycanda Çernobil
qəzasında zərərçəkmişlərin (şüalanmaq əsasında) və Bakıda 1990-cu il yanvar
faciəsi qurbanlarının təşkilatları da vardır.
Əlbəttə, bütün bu veteran təşkilatlarının vahid bir mərkəzdən idarə olunması
(tərkibdə müvafiq seksiya və ya bölmələrin olması şərti ilə) idarəçiliyi asanlaşdırar
və işi gücləndirərdi.
Prezident Heydər Əliyevin II dünya müharibəsinin başa çatmasının 50 illiyi
ilə əlaqədar 1995-ci ilin yanvar-may aylarında etdiyi çıxışları və imzaladığı
105
fərmanları 1995-ci ildə “Azərbaycan xalqının hünəri əbədi yaşayacaqdır” adlı
kitabçada toplanmışdır.
Hazırda respublika Veteranlar şurasına general-mayor Bahadur Məmməd
oğlu Hüseynov rəhbərlik edir (şuranın ilk sədri isə general-mayor Mustafa Cəfər
oğlu Nəsirov olmuşdur). Respublika Veteranlar Şurası sədrinin birinci müavini fəal
müharibə iştirakçısı Balaoğlan Rüstəmovdur. Respublika Veteranlar Şurasının
tərkibində olanlar: Çingiz Həsənov, Əlövsət Baxışev, Nağı Qasımov, əmək
veteranı Şəfiqə Abdullayevadır. Bakı şəhər Veteranlar şurasına polkovnik Səlim
Səlimov, Bakı şəhər veteranlar komitəsinə polkovnik Ağasəf Haqverdiyev başçılıq
edirlər.
Respublika Veteranlar şurası keçmiş SSRİ məkanında yerləşən müstəqil
dövlətlərin, eləcə də bir sıra digər ölkələrin veteran təşkilatları ilə öz əlaqələrini
genişləndirir və müvafiq beynəlxalq tədbirlərdə iştirak edir.
Dostları ilə paylaş: |