Xalidə Faiq qızı İslamzadə
420
ibadətin qəbul ediləcəyini zənn edirlər. Həccdəki yolverilməz əməllərə daha bir
misal: Çox yüksək hərarət altında sayı 3 milyondan artıq zəvvarlar tərəfindən edilən
bu ibadət zamanı insanlar yalnız özlərini düşünməməli, lazım gəldikdə ətrafdakılara
kömək etməyi unutmamalıdırlar. Amma elələri də vardır ki, Kəbəni təvaf edərkən
gəldikləri öz dəstəsindən olanlarla birlikdə bir-birinin qoluna girərək irəliləyirlər. Bu
zaman əgər onların önündən gedənlərdən kimsə bayılıb yerə yıxılarsa, bimarları
qaldırıb o müdhiş basırıq mühitdən çıxartmaq əvəzinə, onları basdalayaraq üstündən
keçirlər. Belə bivec münasibət üzündən hər il həcc zamanı tapdaq altında qalaraq
həyatını itirənlər olur. Belələrinin neqativ əməllərini gördükdə sual meydana gəlir
ki, həqiqətənmi onlar belə insaniyyətlikdən uzaq əməllərinin “müqəddəs ibadət”
kimi Allah qatında qəbul ediləcəyinə inanırlar?! Qurani-Kərimdə həcclə bağlı bəyan
edilir:
- “.... . Beytülhərama üz tutub gələnlərə hörmətsizlik etməyin! (Onlara qarşı
nalayiq işlər görməyi özünüzə halal bilməyin!) İhramdan çıxdığınız zaman
(istəsəniz) ov edin! Yaxşılıq etməkdə və pis əməllərdən çəkinməkdə əlbir olun,
günah iş görməkdə və düşmənçilik etməkdə bir-birinizə kömək göstərməyin!
Allahdan qorxun! Həqiqətən Allahın əzabı şiddətlidir” (1, əl-Maidə, 5/2).
Yuxarıda qeyd edilən ayədən bəlli olduğu kimi, həcc ziyarəti yalnız Kəbəni
təvaf edərək namaz qılmaqdan ibarət deyil. Həcc ziyarətinə gəlmiş müsəlmanların
heç kimə hörmətsizlik etməməsi, yaxşılıq edərək pis əməllərdən uzaq durması
həccin önəmli ünsürlərindəndir. Sözügedən fərz ibadəti mənəvi dəyərlərə əhəmiyyət
vermədən həcci sadəcə Kəbə ətrafında dolanaraq şeytan daşlamaq mərasiminə əməl
etməsilə yetinmək dərəcədə bəsitləşdirən zəvvarların bu fikri islama ziddir. İslamda
riayət edilməsi mütləq olan “yaxşılıq etmək, pislik etməyi özünə rəva bilməmək”
məfhumlarını önəmsəmədən də ibadətlərin qəbul edilməsi səhv düşüncəsini
daşıyanların Rəbbin şiddətli əzabına düçar olacaqlarını bildirən “əl-Maidə”
surəsindən aydın olur ki, sözügedən prinsipə əməl etmədən ibadətlər Allah qatında
məqbul deyildir.
9. Yanlış dua tərzi: Bir sıra insanlar mövcuddur ki, arzu və diləklərinə nail
olmaq üçün el arasında müqəddəs sayılan yerlərə: pirlərə gedir, dağlara qalxırlar.
İstəklərinin çin olmasını Allahdan istəmək əvəzinə, övliyalardan gözləyirlər. Ancaq
məyusedici haldır ki, onlar fərz ibadətlərini yerinə yetirməkdən boyun qaçırırlar. Hər
gün 5 dəqiqəlik namaz qılmağı özlərinə ağır yük hesab edir, fərz ibadətləri ildə 1-2
dəfə pirlərə getməklə əvəz edirlər. Qeyri-düzgün düşüncəyə malik bu şəxslər dağlara
dırmaşıb pirlərə getməkdənsə, fərz ibadətlərə riayət etməyin gərəkdiyini qəbul
İslam dininə gətirilmiş xurafatlar, bidətlət
421
etmək istəmirlər. Lakin mütləq olan ibadətlərə əməl etməklə insanlar həm Allah
qarşısında şükran borcunu yerinə yetirir, həm də bəzi dualarının qəbul edilməsinə
nail ola bilərlər. Belə ki, Qurani-Kərimdə mövzu ilə əlaqədar bəyan edilir:
- “Səbirlə və namazla Allahdan diləyin……” (1, əl-Bəqərə, 2/45).
10. Dini qiyafə altında aldadanlar: Qeyd etməliyik ki, Azərbaycanda
xurafatlar yayanların ön sıralarında səlahiyyəti olmadığı halda özlərinə “müctəhid”
adlandıranlar durur. Müqayisə üçün deyək ki, İranda müctəhid vəsfinə layiq olmaq
üçün 20 illik dini təhsil almaq lazımdır (14, s. 150). Azərbaycanda isə 20 illik dini
təhsil ocağı yoxdur. Bu zaman sual meydana çıxır ki, Azərbaycanda özlərini
müctəhid adlandıranlara “müctəhid” adını kim verib?! Özlərinə yüksək dini rütbələr
verən bu dırnaqarası müctəhidlər avam əhali arasında yüksək nüfuz və etibar
qazanırlar. Çox acınacaqlı haldır ki, onlar dini təhsili olmayan bir çox insanlar
arasında xurafatlar yayır və bu uydurmalara geniş insan kütləsini inandırmağa
müvəffəq olurlar. Yetərli dini savaddan məhrum şəxslərin fəqihlik etməsi, yəni dini
məsələlərdən düzgün hökm çıxara bilmələri imkansızdır və buna görə də teoloji
maarifləndirmə ilə məşğul olmalarına mənəvi haqqları yoxdur. Quranda belələri
haqda Rəbbimiz xəbərdarlıq edir:
- “……Allaha qarşı bilmədiyiniz şeyləri söyləmənizi sizə haram etdik” (1, əl-
Əraf, 7/33).
11. Saqqal saxlamaq və geyim tərzi: İslam şəriətindənmiş kimi təqdim edilən
xurafatlardan növbətisi saqqal saxlamaqla əlaqədardır. Bəzi din xadimləri dindarlara
saqqal saxlamağın mütləq, saxlamamağın isə haram olduğunu deyirlər. Mövcud olan
bu ehtimal hədislərlə bağlıdır. Həmin hədislərdə buyurulur:
- “Bığları qırxın, çənə sümüyünün üstünü qırxmayın ki, uzansın və yəhudilərə
oxşamayın!” (15, s. 338).
- “Bığları kəsin, saqqalları buraxın!” (16, s. 446).
Yuxarıdakı fikrin həqiqətdən uzaq olduğunu isbat emək üçün deyək ki,
yuxarıdakı hədislər zəifdir. Zəif hədislər isə dini dəlil sayıla bilməz. Müctəhid
seyyid Mühəmməd Hüseyn Fəzlüllah saqqal saxlamağın vacıb olmadığını
söyləyərək sözügedən hədisin əgər həqiqətən də Peyğəmbər (s.ə.s.) tərəfindən
deyilmişsə də müəyyən bir dövr üçün nəzərdə tutulduğunu yazır. Belə ki, yuxarıda
verilən hədis zikr edildiyi zaman müsəlmanların sayı az idi və ola bilsin ki, onları
saqqal saxlamayan yəhudilərlə qarışıq salmamaları üçün Rəsulullah (s.ə.s.) belə
buyurmuşdur. Lakin müəyyən müddət keçdikdən sonra müsəlmanların sayı artmış
və onların yəhudilərlə səhv salınması ehtimalı aradan qalxmışdır (15, s. 338, 339).