Bu eser, Gönüller Sultanı Abdurrahim Reyhan (Erzincanî)
Yüklə 1,89 Mb. Pdf görüntüsü
|
GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 53 Cenabı Hak Hz. Âdem’e “Bu cennette sayısız nimetler var, hepsi senin için helaldir Ya Âdem. Hepsinden ye, iç; fakat bu buğday tanesinden yeme” demişti. Buğday da ağacın başındaymış o zaman, taneleri yumurta kadarmış, — Bundan yeme! Cenabı Hak bunu emretmiş, yemiyor. Hz. Havva anamız kanmış, buna kanıyor. “Ya Âdem” diyor, “gel yiyelim, ölmeyelim” diyor. Hz. Âdem itiraz ediyor: —Ya Havva, Rabbim bunu bana yasakladı. Fakat o şeytan nefsine vesveseyi veriyor, ümidi veriyor, ye ki ölmeyesin diyor. Hz. Havva yemeye teşebbüs ediyor, en evvel de Hz. Âdem’e yedirmek istiyor, koparıyor buğday tanesini ona veriyor. Hz. Adem yemiyor. Hz. Havva kendisi yiyor. Onların inançları, itikatları; buğday tanesini, Cenabı Hak, bizatihi kudreti lisanı ile “Ya Âdem, buğday tanesini yeme” demiş, emretmiş. Tabi yiyince, sanki aniden onlara bir afat, bir bela geleceğini biliyorlar. Hz. Âdem bundan korkaraktan buğday tanesini yemiyor, Hz. Havva anamız yiyor. Bekliyorlar ki Hz. Havva’ya şimdi Cenabı Haktan bir gazap gelecek… Biraz bekliyorlar ki bir şey olmuyor, bir şey yok… Hz. Havva bundan cesaretleniyor, ikinci bir buğday tanesini koparıyor Hz. Âdem’e sunuyor: GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 54 — Ye Yâ Âdem! — Yemem ya Havva, Rabbim yasaklamıştır. İkinciyi de yiyor, yine biraz daha bekliyor, yine bir şey olmayınca, bir değişiklik olmayınca diyor ki “Sen ne kadar korkaksın, bak ben iki tane yedim bir şey olmadı”. Üçüncüyü koparıyor ona ısrarla ağzına veriyor, Üçüncüyü Hz. Âdem yiyince, hemen mübarek vücudunu bir titreme alıyor. Cenabı Hakkın gazabı geliyor. Öyle elbiseleri varmış ki, hülleleri Hz. Âdem’in, başında bir taç varmış, bütün dünya, dünyanın bütün varlıkları o tacın kıymetinde olamazmış. O taç gidiyor başından, belinden hülle, kemer gidiyor. Üzerinden elbiseleri hep soyulup alınıyor. Hep götürülüyor, üryan kalıyor. Üryan kalınca kendisinin edep yerini muhafaza etmek için ağaçlardan yaprak bile alamıyor. İncir yaprağından bir tane koparıp edep yerine tutuyor, bir yere gizleniyor. Cenabı Hak soruyor: — Ya Âdem kimden kaçıyorsun? Niye gizleniyorsun? — Ya Rabbi, sen padişahtan kaçmam, ama isyan ettim, günahımdan utanıyorum, onun için gizleniyorum. — Niye yedin ya Âdem, ben sana buğdayı yeme dedim, niye yedin? — Havva yedirdi Ya Rabbi. Havva’ya: — Niye yedirdin? GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 55 Havva: — Şeytan dedi. — Benim düşmanımı niye soktunuz bu cennete? — Kim soktu? — Yılan soktu. Yılana da: — Sen niye soktun? Yılan da diyor ki: — Tavus kuşu getirdi. Hep birbirlerine suç atıyorlar, hepsi suç ortağı oluyorlar. Cenabı Hak bunların dördünü de cennetten atıyor, iblisi lanet kapısından atıyor, yılanı hışım kapısından atıyor. En büyük cezayı yılana veriyor Cenabı Hak, diyor ki: —Git yeryüzüne ayaklarını senin yok ettim, sürün yerde! İnsanoğulları da senin taşla başını ezsin. Onun için işte yılanın insana böyle soğuk gelmesi, düşmanlığı oradan geliyor. Hz. Âdemi de Hindistan’da Serendip dağına indiriyor, Hz. Havva’yı Cidde’ye indiriyor. Ceza veriyor. 200 sene Hz. Âdem ağlayıp sızlayıp geziyor. Nedenleri, Bir taraftan günaha, yapmış olduğu kusura, Bir taraftan cennet gibi çok zevkli, sefalı yerden indiği bu süfli âleme, dünyaya, Üçüncüsü de Hz. Havva’yı çok seviyordu, ondan ayrıldığı için. Allah bir muhabbet vermişti, Hz. Havva’yı sevdirmişti. Bu üçü birleşince, Hz. Âdem’i 200 sene ağlattı, inletti, sızlattı. GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 56 200 seneden sonra, Arafat dağında (hacılar farz olarak gidip de o mekânda, o günde, vakfeye duruyorlar,) Cenabı Hak onu affediyor. Hz. Âdem’i affediyor ve Hz. Havva ile de orada buluşuyorlar. Hz. Âdem Hindistan’dan Serendip dağından geliyor. Arafat dağı Mekke’nin 25 km mesafesinde, küçük, ufak bir dağ, ama çok kayalık, büyük kayalar var. Hz. Havva da Cidde’de. Mekke’ye 70 km’dir. Arafat dağı da 25 km. hepsi 100 km.yi bulur. O ancak o kadar gelebilmiş. O da Hz. Adem’i arıyor. Orada buluşuyorlar. Cenabı Hak da bunların günahından geçiyor, bağışlıyor. Ama işte, hikmet bunlar… Hz. Âdem 200 sene ağlıyor da, cennette görmüş olduğu bir yazı hatırına gelmiyor, O: “Lâilahe illâllah Muhammedür Resulullâh.” yazısını cennette okumuştu, görmüştü. Hatırına gelmiyor. Cenabı Hakkın muradı ilahiyesi, 200 seneden sonra, demek ki tamamen takdiri ilahi böyle, o yazı aklına geliyor. Peygamber efendimizi şefii getiriyor. “Onun hürmetine beni affet 1 ” diyor. Cenabı Hak ‘da “Ya Âdem, sen bunu nereden bildin? Hz. Adem diyor ki: — Cennette senin isminle ismi yazılmıştı, ondan anladım ki senin hazretin indinde Ondan daha sevgili kimse olamaz. Hz. Âdem affediliyor. 1 Taberani Yüklə 1,89 Mb. Dostları ilə paylaş:
|