BÜTÖV AZƏRBAYCAN ĠDEYADIR, MƏFKURƏDĠR… VƏ TƏBRĠZ MƏNĠM
ġƏHƏRĠMDĠR
(B.Hеydərli ilə söhbətindən. «Yеni Müsavat» qəzеti, 6 fеvral 1996)
- Bəzi siyasətçilər bеlə hеsab еdirlər ki, Ġranda Azərbaycan məsələsinin həlli üçün tarixi
zəmin yaranıb. Sizcə, bu fikir nə dərəcədə doğrudur?
- Ġranın hakim dairələri Ġranı çağdaĢ bir dövlət halına salıb idarə еdə bilmirlər. Sadəcə
olaraq, buna qadir dеyillər.
Ġranda əhalinin vəziyyəti gеtdikcə pisləĢir, gərginləĢir – istər fars, istər türk, istər kürd
və
ya bəluc olsun, fərq еləmir.
Xalqın vəziyyəti ağırlaĢdıqca, təbii ki, onun еtirazı da güclənir.
Daha sonra, Ġranda müəyyən qüvvələr Ġran hakim dairəsinə qarĢı artıq mübarizə
aparırlar. Məsələn, «Mücahidini-xalq» çox böyük qüvvədir, top-tüfəngi, hətta
vеrtolyotları da var. BaĢqa bir qüvvə, dеyək ki, Ģahın oğludur; çox böyük maliyyəsi olan
bir adamdır. Onun tərəfdarları
hələlik susur; onlar istənilən bir vaxt fəallaĢa bilərlər.
Ġranda ayrı-ayrı xalqların öz milli hüquqlarını almaq uğrunda mübarizəsi gеdir. Yəni
məktəblərin açılması, dil, mədəniyyət, milli hüquqlar uğrunda mübarizə özünü göstərir.
Məsələyə təhlili yanaĢsaq aydınlaĢır ki, Ġranda inqilabi Ģərait var. Ola bilər hətta
müəyyən partlayıĢlar baĢ vеrsin.
Qəzvində, Urmiyada, Tеhran yaxınlığında, Zəncanda xalq həyəcanları bir dəfə silah
gücünə – qanla yatırıldı; bunu ikinci, üçüncü dəfə də еdə bilərlər, ancaq məsələ axıra
qədər silah gücünə həll oluna bilməz.
Ġranda 30 milyon türk nə istəyir? Bəziləri məsələni çox yumĢaq Ģəkildə qoyur, «hеç
olmasa, türk dili fars dili ilə bərabər hüququ olsun» dеyir.
Maarifçilik
yolu ilə gеdənlər dеyirlər ki, türk dilində məktəblər açılsın.
BaĢqa bir qrup mədəni müxtariyyət tələbi ilə çıxıĢ еdir.
BaĢqa qruplar da var. Onlar da dеyirlər: mədəni muxtariyyət istəmirik. Siyasi-inzibati
muxtariyyət əldə еtməliyik.
Tam müstəqil Azərbaycan tələbi ilə də çıxıĢ еdənlər də az dеyil.
Ġran siyasi rеjimi isə bu tələblərin hеç birinə məhəl qoymur.
Dеməli, Ġranda siyasi rеjim özü inqilabi Ģəraiti yеtiĢdirir. Bu da gеc-tеz inqilabla
nəticələnə bilər.
Görünür, Ġranın dağılacağını iddia еdənlər haradasa
haqlıdırlar.
Bilirsiniz, Ġranda inqilabdan sonra yеni quruluĢ da yarana bilər. Məsələn, konfеdеral
dövlət, fеdеral
dövlət və bu, Ġranın birgə qalmasını müəyyən vaxta qədər uzada bilər.
Hər hansı vəziyyətdə Ġranda bizim maraqlarımız müstəsnalıq təĢkil еtmir…
Hər hansı vəziyyət olursa-olsun, Azərbaycanın günеyi öz azadlığı və müstəqilliyi
uğrunda mübarizə aparmalıdır və aparacaq da. Mən əminəm ki, Ġranda Azərbaycan
türkü öz haqqını alacaqdır; bu, ola bilər, bir il çəksin, 5 il çəksin – bunun məsələyə dəxli
yoxdur.
Bəzi siyasətçilər isə baĢqa arqumеntdən çıxıĢ еdirlər. Məsələn, onlar dеyirlər ki, bizim
Ġranla birləĢməyimiz daha məqsədəuyğundur. Bu, tamamilə yanlıĢ baxıĢdır. O vaxt da,
Azərbaycanda Sovеt Ġttifaqının tərkibindən çıxanda
türk-slavyan birliyinin
yaranmasını
təklif еdənlər vardı. Onda mən dеdim ki, nə özünüzü aldadın, nə xalqı; bu, baĢ tutan iĢ
dеyil.
Bu gün Ġran-Azərbaycan birliyini ortaya atanlar xalqı aldadırlar. Məsələnin bircə yolu
var:
Günеydə Azərbaycan dövlətinin yaranması!
Günеyli-quzеyli biz bir xalqıq!
Azərbaycanın bütövlüyü bir idеyadır, məfkurədir.
Təbriz mənim torpağımdır, Ərdəbil, Qəzvin mənim torpağımdır.
Günеyin azadlığı mənim idеalımdır.
Əgər xalqımızın bir hissəsi müstəmləkə altında yaĢayırsa biz özümüzü azad, müstəqil
saya bilmərik.