Бялядчи-ъядвял
Yüklə 3,92 Mb. Pdf görüntüsü
|
49
qalmışdıq. Evdə başqa adamlar da yaşayırdı; bir italyan, iki qoca qarı və bir zənci ər-arvad. Onlar hər gecə dava-dalaş salır, sonra gitara çalıb oxuyurdular. Zəncinin sulanmış ağıza bənzəyən sarı gözləri vardı. Onların hamısından bir az xoşum gəlmirdi, ona görə də küçədə oynamağa çalışırdım. Ancaq atam məni küçədə görən kimi evə qovur və cəzalandırırdı. Bir dəfə atam məni çubuqla döyəndə gördüm ki, zənci qapının arasından gizlicə baxır. Mən hətta dərhal başa düşmədim, əvvəl elə bildim ki, ayağını qaşıyır, əliylə nəsə qurdalanırdı… Atamsa çox məşğul idi – o, toqqasıyla məni kötəkləyirdi. Qəribədir, sən demə, bakirəliyi tamamilə gözlənilmədən itirmək, hətta özün də bilmədən başqa bir həyata qədəm basmaq olarmış. O gecə zəncilər mətbəxdə gecədən xeyli keçənədək oxudular, mənsə otaqda oturmuşdum; səhərisi o qədər ağladım ki, susuzluqdan yanırdım, otaqdansa çıxmaq istəmirdim. Atam qapının ağzında oturub mate içirdi. Dəhşətli istiydi, siz, soyuq ölkələrdə yaşayanlar bunun nə demək olduğunu anlamazsınız. Çay yaxın olduğundan həm də rütubət idi, bax ən dəhşətlisi də budur; ancaq deyilənə görə, Buenos-Ayresdə vəziyyət daha pis olur, Horasio deyir ki, qat-qat pisdir, bilmirəm, ola bilər. O gecəsə paltarım bədənimə yapışmışdı, hamımız çoxlu mate içmişdik, mən iki dəfə həyətə çıxıb ətirşahlıqdakı krandan su içdim. Mənə elə gəlirdi ki, o kranın suyu sərindir. Göydə bir dənə də ulduz yox idi, ətirşahın tünd qoxusu gəlirdi; çox gözəl və parlaq çiçəkləri var, yəqin ki, ətirşahın yarpaqlarını siz də nə vaxtsa sığallamısınız. Qonşuların işıqları artıq sönmüşdü, atamsa təkgöz Ramosun dükanına getmişdi. Mən skamyanı, mateni və boş qazançanı evə daşıdım – atam həmişə onları qapının ağzında qoyurdu, buradan keçən avaralar da oğurlayırdılar. Yadımdadır, həyətdən keçəndə ayı gördüm və daynıb baxdım – ayı görəndə həmişə bədənim titrəyir, – başımı qaldırdım ki, oradan, ulduzlardan məni görsünlər. Belə şeylərə inanırdım, axı cəmi on üç yaşım vardı. Sonra krandan bir az da su içdim və doqquz yaşımdaykən ayağımın burxulduğu dəmir pilləkənlə yuxarı, otağıma qalxdım. Masanın üzərindəki şamı yandırmaq istəyəndə, kiminsə isti əli çiyinlərimdən tutdu, qapının örtüldüyünü eşitdim, o biri əl isə ağzımı tutmuşdu, mən dəhşətli üfunət hiss etdim, zənci ora-buramı əlləyir, sıxıb əzirdi, qulağıma nəsə deyə-deyə üz-gözümü tüpürcəyilə islatmışdı. O, donumu cırdı, mən heç bir şey edə bilmədim, hətta qışqıra da bilmədim, çünki qışqırsam, məni öldürəcəyini bilirdim, mənsə ölmək istəmirdim, nə olsa da, bu olmasın, öldürülmək – dünyada bundan alçaq təhqir və bundan böyük axmaqlıq yoxdur. Nə baxırsan mənə, Horasio? Mən qarışqa yuvası olan evimizdə zorlanmağım barədə danışıram, Qreqorovius Uruqvayda necə yaşadığım barədə bilmək istəyir.
– Danış, ətraflı danış, – Oliveyra dedi. – Vacib deyil, ümumi fikir yetər, – Qreqorovius dedi.
– Ümumi fikirlər olmur, – Oliveyra dedi.
50
(–120)
16
– O, demək olar ki, səhərə yaxın getdi, mənsə ağlaya da bilmədim.
– Əclaf, – Bəps dedi. – Ah, Sibilla, bu tamamilə diqqətəlayiqdir, – Etyen dedi. – Həmişəki kimi, bir şey qəribədir – forma ilə məzmun arasındakı iblisanə ixtilaf. Sənin danışdığın hadisə mexanizm etibarilə yüngül müqavimət və bəlkə də, müəyyən aqressivlik istisna olunmaqla iki sevgili arasında baş verən halla tamamilə üst-üstə düşür.
– İkinci fəsil, dördüncü bölmə, paraqraf A, – Oliveyra dedi. – «Presses Universitaires Françases”. 1
– Ta gueule, – Etyen söyüş söydü.
– Nə isə, – Ronald yekunlaşdırdı, – «Hot and Bothered » ” 2 ə oxşar bir şeyə qulaq asmağın vaxtı gəlib çatdı.
– Şanlı xatirələr üçün münasib sərlövhə, – Oliveyra stəkanını qaldıraraq dedi. – Yaman qoçaq adammış bu zənci, hə?
– Zarafatı burax, – Qreqorovius dedi. – Özünüz xahiş etdiniz, dostum.
– Siz sərxoşsuz, Horasio. – Əlbəttə, sərxoşam, bu böyük anda, işıqlı saatda. Sənəsə, gözəlim, gerontoloji bir klinika tapmaq lazım olacaq. Bir Osipə bax, sən onu öz sevimli xatirələrinlə iyirmi yaş cavanlaşdırmısan.
– O özü xahiş etdi, – Sibilla incidi. – Əvvəl xahiş edirlər, sonra isə xoşlarına gəlmir. Mənə araq süz, Horasio.
Deyəsən, Oliveyra daha Sibilla ilə heç kəsə lazım olmayan izahatlar donquldanan Qreqoroviusun arasına girib mane olmaq istəmirdi. Vonqun qəhvə dəmləmək təklifi bundan qat- qat cəlbediciydi. «Mentona» kazinosından əldə edilən xüsusi reseptlə hazırlanmış tünd və isti qəhvə. Təklif yekdilliklə, gurultulu alqışlarla qəbul olundu. Ronald etiketi sevgiylə öpüb valı
patefonun üzərinə qoydu və iynəni təntənəli surətdə aşağı saldı. Qüdrətli Ellinqton bir anlığa onları trudaba etdiyi əfsanəvi improvizasiyalarla valeh etdi, onun ardınca Bebi Koks gəldi, yumşaq və necə deyərlər, yerində, Sonra Conni Hoces çıxış etdi və kreşşendo başlandı (otuz il
1
Франсыз али мяктябинин няшриййаты (фран.) 2
Д.Эллингтонун ифа етдийи блйуз Yüklə 3,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|