www.vivo-book.com
583
– ALLAH SƏNƏ LƏNƏT ELƏSĠN! – deyə ucadan
bağırdım.
– Nə olub axı? – Sara soruĢdu.
– HEÇ NƏ EġĠDƏ BĠLMĠRƏM!
– Nə?
– SƏN BU SĠKĠLMĠġ STEREONUN SƏSĠNĠ LAP
ÇOX
AÇMISAN!
HƏDĠ,
DEDĠKLƏRĠMĠ
ANLAMIRSAN?
– Nə?
– MƏN GEDĠRƏM!
– Yox!
Mən çevrildim və setka qapını zərblə çırparaq evdən
çıxdım. Folksvagenə yaxınlaĢanda, gördüm ki, xiyar-
pomidorları maĢında unutmuĢam. Onları götürüb cığırla geri
qayıtdım. Biz üz-üzə gəldik. Torbanı onun əlinə
dürtüĢdürdüm.
– Al.
Sonra dönüb getməyə baĢladım.
– Səni iyrənc, iyrənc, iyrənc əclaf! – o arxanca qıĢqırdı.
www.vivo-book.com
584
Sara torbanı arxamca tolazladı. Ġçi dolu torba düz
kürəyimin ortasından dəydi. O geri çevrilərək evə qaçdı.
Mən ayın iĢığında yerə səpələnmiĢ xiyar və pomidorlara
baxdım. Bir anlıq onları yerdən yığmaq haqqında
düĢündüm. Sonra isə dönərək çıxıb getdim.
93
Vankuverdə bədii qiraətlə çıxıĢ etdim, 500 dollar
qazanc, üstəgəl təyyarə bileti və orada qalmaq. Sponsorum
Bart MakintoĢ sərhəddinin keçilməsi ilə bağlı narahat idi.
Mən Sietlə uçmalıydım, orada o məni qarĢılayacaqdı, sonra
isə onun maĢınında sərhəddi keçməli olacaqdıq, qiraəti
bitirəndən sonra isə Vankuverdən təyyarə ilə birbaĢa Los-
Ancelesə uçacaqdım. Bütün bunların nə anlama gəldiyini
baĢa düĢməsəm də, onun təklifi ilə razılaĢdım.
Beləliklə, mən yenə havada idim və ikiqat araq-7
içirdim. Təyyarədə kommivoyajorlar və biznesmenlərlə
birlikdə oturmuĢdum. Ġçində ehtiyat köynəklər, alt paltarı,
corablar, 3-4 Ģeir kitabı, üstəgəl makinada çap edilmiĢ on-on
iki yeni Ģeir vərəqləri olan balaca çemodanım da
www.vivo-book.com
585
yanımdaydı. DiĢ fırçası ilə diĢ pastasını da götürməyi
unutmamıĢdım. ġeir oxuyacağına görə sənə pul ödəmələri
üçün harasa getmək mənə çox gülməli gəlirdi. Bu mənim
heç xoĢuma gəlmirdi. Və bunun necə axmaq bir iĢ olması
fikrini baĢımdan heç cür çıxara bilmirdim. Əlli yaĢına qədər
mənasız və aĢağı iĢlərdə qatır kimi iĢləyəsən və sonra birdən
əlində içki qədəhi tutmuĢ bir mozalan kimi uçaraq bütün
ölkəni ayaqdan salasan.
MakintoĢ məni Sietldə gözləyirdi. Biz onun maĢınına
mindik. Səfərimiz əla alındı. Səbəbi sadə idi. Heç birimiz
yol boyu boĢboğazlıq etmədik. Bədii qiraət gecəsi özəl Ģəxs
tərəfindən maliyyələĢdirilirdi və mən universitetlərin
sponsorluq etdiyi qiraət gecələrindənsə, buna üstünlük
verirdim. Universitetlə elə bil nədənsə qorxurdular; baĢqa
Ģeylərlə yanaĢı, onlar aĢağı təbəqələrdən olan Ģairlərdən
qorxurdular, digər tərəfdən isə belə Ģairlərə məhəl
qoymamaq üçün onlar həddən artıq hər Ģeylə
maraqlanırdılar.
Sərhəddə çox gözləməli olduq. Yüzlərlə maĢın
yığılmıĢdı. Sərhədçilər isə, deyəsən, heç tələsmək fikrində
www.vivo-book.com
586
deyildilər. Onlar ara-sıra cərgənin içindən köhnə bir maĢını
çıxarır, yalnız bir-iki sual verməklə kifayətlənir, sonra da
maĢının yoluna davam etməsi üçün əllərini yelləyirdilər.
Bütün bu prosedurla bağlı MakintoĢun keçirdiyi təlaĢı heç
cür anlaya bilmirdim.
– Dostum, – o mənə dedi, biz sərhəddi keçdik!
Vankuver sərhəddən çox da uzaq deyildi. MakintoĢ
maĢını mehmanxananın önündə saxladı. Bina pis
görünmürdü. Düz suyun yanında yerləĢirdi. Biz nömrənin
açarını aldıq və yuxarı qalxdıq. Otaq qəĢəng idi. Ġçində bir
soyuducu da vardı, Hansısa mərhəmətli bir ürək sahibi onun
içinə pivə də qoymuĢdu.
– Götür birisini aĢır, – mən ona dedim.
Biz oturub pivə içməyə baĢladıq.
– Keçən il Krili bura gəlmiĢdi, – o mənə dedi.
– Eləmi?
– Bura bir növ kooperativ Ġncəsənət Mərkəzidir, özü də
öz xərclərini ödəyən. Bu qurumda üzvlük haqları çox
yüksəkdir. Yeri icarəyə götürürlər və sair və ilaxır. Sənin
çıxıĢın üçün biletlər artıq satılıb. Silver deyir ki, əgər
www.vivo-book.com
587
biletlərin qiymətini bir az qaldırmıĢ olsaydı, yaxĢı pul tuta
bilərdi.
– Silver kimdir?
– Mayron Silver. Direktorlardan biri.
Söhbətin maraqsız hissəsinə girmiĢdik.
– Səni Ģəhərdə gəzdirə bilərəm, – MakintoĢ mənə təklif
etdi.
– Problem deyil. Özüm də gəzib dolaĢa bilərəm.
– Nahar haqqında nə düĢünürsən? Pulunu müəssisə
ödəyir.
– Sadəcə, buterbrod. Elə də ac deyiləm.
Belə düĢünürdüm ki, əgər onu burdan bayıra çıxara
bilsəm, yeməyi bitirəndən sonra onu tərk edə bilərəm. Ona
görə yox ki, o pis adam idi, sadəcə, insanlar məni
maraqlandırmırdı.
Üç-dörd məhəllə aralıda bir yer tapdıq. Vankuver çox
təmiz bir Ģəhər idi və buranın insanlarının çöhrəsindən
böyük Ģəhərlərin sakinlərinə xas olan zəhrimar yağmırdı.
Restoranı bəyəndim. Lakin menyuya baxanda buradakı
qiymətlərin Los-Ancelesin mənim yaĢadığım rayonu ilə
Dostları ilə paylaş: |