T.D.Ağayev,Ş.Ə.Əhmədov,T.A. Xəlilov
145
konteyner qalmışdır. Bundan əlavə xarici ölkələrdən gətirilən bir
çox avadanlıqlar da radioaktiv şüalanma yayır.
Təbiətin yaşıl örtüyünün mühafizə edilməsi ekoloji
təhlükəsizlikdə mühüm yer tutur. On il əvvəl Azərbaycan
ərazisinin 11%-i meşə ilə örtülü idi. Meşə materiallarından
yanacaq kimi istifadə edilməsi nəticəsində Kiçik və Böyük
Qafqazın meşə örtüyünün məhv olması təhlükəsinin aradan
qaldırmaq üçün yeni meşə zonaları yaradılır.
Azərbaycan ekologiyası bilavasitə Xəzər dənizi ilə
bağlıdır. Ekoloji təhlükədən danışanda Xəzər üçün yaranmış
təhlükəli vəziyyətdən yan keçmək olmaz. Dənizin səviyyə
tərəddüdləri çox ciddi təhlükə mənbəyidir. Bundan başqa Xəzərə
hər il 12 mld. kub metr çirkab suyun axıdılması isə onun ekoloji
gərgin vəziyyətini daha da gərginləşdirir.
Bu və digər bu kimi problemlərin sayı çox olsa da onların
həlli üçün bütün yollar arşdırılır. Lakin bunu da bilmək lazımdır
ki, Azərbaycanın ayrılıqda özünün ekoloji təhlükəsizliyini təmin
etməsi qeyri - mümkündür. Bu cür problemlərin həlli üçün digər
ölkələrlə əməkdaşlıq və ekoloji təhlükəsizlik prinsiplərinin işlənib
hazırlanması vacibdir. Ekoloji təhlükəsizliyinin əsas şərtləri
aşağıdakılardır:
- təbii mühitin mühafizə edilməsi və yaxşılaşdırılması;
- təbii ehtiyatlardan səmərəli istifadə olunması;
- təbii mühitin sağlam şəkildə gələcək nəsilə verilməsi.
Azərbaycan beynəlxalq ekologiya hüququnun prinsiplərini
qəbul edərək onu yerinə yetirir. Beynəlxalq ekologiya hüququnun
xüsusi prinsipləri aşağıdakılardır:
- transsərhəd ekoloji zərərin yol verilməzliyi;
- təbii ehtiyatların ekoloji baxımdan əsaslandırılmış rasional
ifadəsi;
- ətraf
mühitin
radioaktiv
çirkləndirilməsinin
yol
verilməzliyi;
- dəniz mühitinin mühafizəsi;
- ətraf mühiti dəyişikliyə uğradan vasitələrdən hərbi və ya
istənilən digər düşmən məqsədlərlə istifadə edilməsi;
Ekoloji təhlükəsizlik
146
- milli yurisdiksiya hüdudlarından kənarda yerləşən ekoloji
sistemlərə vurulmuş zərərə görə dövlətlərin beynəlxalq
məsuliyyəti.
Azərbaycan Respublikasında ətraf mühitin təhlükəsizliyini
təmin etmək üçün Milli Fəaliyyət Proqramı qəbul edilmişdir.
Proqramda üç kriteriya əsas götürülür:
- İnsan sağlamlığının mühafizə edilməsi;
- İqtisadi təhlükənin qarşısının alınması;
- Təbii ehtiyatların mühafizə edilməsi.
Bazar iqtisadi münasibətlərinə keçid ətraf mühitin ekoloji
idarə edilməsinin yeni strukturunun yaradılmasını, islahatların
həyata keçirilməsini, xarici investisiya axınını və ekoloji nəzarətin
gücləndirilməsini tələb edir. Bu məqsədlə ekologiya üzrə Dövlət
Komitəsi yaradılmışdır. Ekologiya üzrə Dövlət Komitəsi 12
şöbədən, 29 yerli komitədən ibarətdir. Komitə 14 təbii qoruğa, 20
müvəqqəti qoruğa nəzarət edir. Ekoloji şəraiti izləmək, tullantılara
nəzarət etmək, ekologiya haqqında qanunları pozan müəssisənin
işini dayandırmaq, dövlət ekoloji ekspertizasını təşkil etmək bu
komitənin vəzifəsidir.
Ətraf mühitin mühafizəsində beynəlxalq standartlar tətbiq
edilir. Milli ekologiya standartlarının beynəlxalq standartlara
uyğunlaşdırılması
prosesi
Azərbaycanın
dünya
birliyinə
inteqrasiyası istiqamətində atılan mühüm addımdır. Xarici
mütəxəssislərdən,
Milli
Akademiyanın,
Dövlət
Ekologiya
Komitəsinin məsul işçilərindən ibarət monitorinq və tədqiqat
qrupları
yaradılmışdır.
1998-ci
ildən
xarici
və
yerli
mütəxəssislərin
köməyilə
ekotoksikologiya
laboratoriyası
yaradılmışdır.
Azərbaycan Respublikasının ekoloji sahədə əsas milli
maraqları cəmiyyətin yaşayışı üçün təhlükəsiz ekoloji və texnoloji
şəraitin yaradılması, həmçinin ətraf təbii mühitin qorunmasıdır.
Bu məqsədlə son vaxtlar respublikamızda ətraf mühitin
mühafizəsi, ekoloji təhlükəsizlik, təbii sərvətlərdən istifadə ilə
əlaqədar aşağıdakı bir çox qanunlar qəbul edilmişdir:
1. Ətraf mühitin mühafizəsi haqqında (18.06.1999)
2. Ekoloji təhlükəsizlik haqqında (08.06.1999)
T.D.Ağayev,Ş.Ə.Əhmədov,T.A. Xəlilov
147
3. Bitki mühafizəsi haqqında (03.12.1996)
4. Heyvanlar aləmi haqqında (08.06.1999)
5. Atmosfer havasının mühafizəsi haqqında (03.03.2004)
6. Azərbaycan Respublikasının Su Məcəlləsinin təsdiq
edilməsi haqqında (26.12.1997)
7. Azərbaycan Respublikasının Meşə məcəlləsinin təsdiq
edilməsi haqqında (30.12.1997)
8. Yerin təki haqqında (13.02.1998)
9. Əhalinin radiasiya təhlükəsizliyi haqqında (30.12.1997)
10. Texniki Təhlükəsizlik haqqında (02.11.1999)
11. Hidrotexniki
qurğuların
təhlükəsizliyi
haqqında
(27.02.2003)
12. Azərbaycan Respublikası Torpaq Məcəlləsinin təsdiq
edilməsi haqqında (25.06.1999)
13. Xüsusi mühafizə olunan təbiət əraziləri və obyektləri
haqqında (24.03.2000)
14. Su təchizatı və tullantı suları haqqında (28.10.1999)
15. İstehsalat və məişət tullantıları haqqında (30.06.1998)
16. Hidrometeorologiya fəaliyyəti haqqında (17.04.1998)
17. Ətraf
mühitə
dair
informasiya
almaq
haqqında
(12.03.2002)
18. Əhalinin ekoloji təhsili və maarifləndirilməsi haqqında
(10.12.2002) və s.
Milli qanunların qəbul edilməsi ilə yanaşı Azərbaycan
Respublikası bir çox Beynəlxalq ekoloji Konvensiyalara da
qoşulmuşdur. Azərbaycanın beynəlxalq konvensiyalara qoşulması
respublikamızın
regional
və
qlobal
səviyyədə
ekoloji
təhlükəsizliyinin təmin edilməsi və qlobal ekoloji problemlərin
həllində iştirakının hüquqi əsaslarını təşkil edir. Ətraf mühitin
mühafizəsi ilə əlaqədar Azərbaycanın qoşulduğu beynəlxalq
konvensiyalar aşağıdakılardır:
1. BMT-nin
“İqlim
dəyişmələri
haqqında
Çərçivə
Konvensiyası” (Rio-de-Janeyro, 1992) 10 yanvar 1995-ci ildə
Milli Məclisdə ratifikasiya edilmişdir;
2. Ozon qatının qorunması üzrə Konvensiya (Vyana, 1985),
MM-də ratifikasiya tarixi – 31.05.1996;
Dostları ilə paylaş: |