Divan-ü luğat-it tüRK

qıyışmaq: 1. qıyqışmaq. qışmaq_ka. qaymaq. qıyşıqmaq. qayışmaq. azmaq. bir ortamdan, yoldan əğilib, yana düşmək. münhərif olmaq. 2. kəsişmək.

qıyışmaq_ka: əğrişmək.

qıy_ka : çağırma sözcüyü. "ya, hey, ey" kimi çağırma, səsləmə sözcüyü. - qıy bəri gəl: olan bura gəl.

qıyqı : qızqı. cəza. mücazat.

qıyqışmaq: qıyşıqmaq. qışmaq_ka. qaymaq. qıyışmaq. qayışmaq. azmaq. bir ortamdan, yoldan əğilib, yana düşmək. münhərif olmaq.

qıylaş : qıqırış_ka. hay küyəş. hay küy. haykırış.

qıyma : qırtıl. qartal_ka. doğral. parçalanmış. - qıyma ət: qırtıl ət. parçalanmış ət: qartal ət.

qıymac_ka: çiğillərin geydiği, tiftiqtən yapılan, ağ başlıq.

qıyma_ka : qıyılmış. sərçə dili kimi əğri kəsilən ərişdə, ət.

qıymaq_ka: (qısmaq <> sıqmaq). 1. qıtmaq. 2. dönmək. qayıtmaq. - ər sözün qıydı. - qısa belə qıyma belə, sıxma belə. 3. sözdən dönmək. qıymaq. əğrisinə doğramaq. əğib kəsmək. yanaki kəsmək. - qamışları qıy. 4. qızmaq. cəzalamaq.

qıymaz : 1. eləməz. sözündə durmaz. - qıymazın biri qıymaz. 2. zalim. qısaq.

qıyşıqmaq: qıyqışmaq. qışmaq_ka. qaymaq. qıyışmaq. qayışmaq. azmaq. bir ortamdan, yoldan əğilib, yana düşmək. münhərif olmaq.

qıytıl : qırtıl. qırılmış. parçalanmış.

qıyturmaq: əğrisinə kəstirmək.

qıyut : qızqut_ka. 1. cəza. mücazat. 2. işkəncə.

qız : 1. ( z <> s <> t ) qıs. qıt. qısıq olan. - qız kişi_ka: qıtmır, qısmır, paxıl kişi. - qız kişi savı yorıq bulmaz: paxılın adı sanı keçməz. 2. bahalı nəsnə. nadir. qızıl. qiyməti. - qızlar əksüdi: qiymətlər endi. - qız kişi. - qız topraq. - qız kitab. - qız dəğər. 3. qız oğlan. qız. qız cocuq. ərkə oğlanın qarşıtı. - qız edinmək: qızlanmaq_ka. - qız qardəş edinmək: sinğillənmək_ka. - yetgin qız. - ötlük inci yerdə qalmax. 4. qız. qız oğlan: qapaqlıq. qapıqlıq_ka. bikr. 5. qız. kilfət. - qız qırqın_ka: cariyə.

qızamaq : 1. qızlıq pozmaq. 2. qızlamuq_ka.

qızan : qağan. qaqan. hirslənən. qurulqan_ka. qurulan.

qızarmaq_ka: qızıl ərmək. alarmaq_ka. qamaşmaq (qöz). al olmaq. ala olmaq. alacalaşmaq.

qızartılmaq: söqülmək_ka. kabab olmaq. pişmək.

qızdıran : can sıxan. bıqdıran. qaqıtqan_ka.

qızdırmaq: qıqdırmaq. qaqıtmaq_ka. 1. qavçımaq: qafçıtmaq_ka. canını sıxtırmaq. 2. qaldırmaq. ( q <> y ) qoğutmaq. qoqutmaq. quyutmaq_ka. qaçıtmaq. ürkütmək. quşqutmaq. 3. tavratmaq_ka. təprətmək_ka. təlbələmək. tələsdirmək.

qızıq : qıdıq. qıyıq. qıraq (< qır. qıy). çetik. çətik. çatıq. - arıq qızığı: arx, çay qırağı, qıyısı. - ayaq qızığı: bardaq, idiş, kasa, qab qırağı, ağzı. - yar qıyıqı: uçurum ağzı.

qızıqsıtmaq: dəmlətmək. issitmək. oynatmaq.

qızılcıq :kürən deyilən dağ yemişi. yumuşqa. yafışqu_ka.

qızıl_ka : qırmızı. - qızıla-sarı: ətrək_ka. rəngi qızıla çalan sarı adam. - qızıl ərmək_ka: qızarmaq.

qızılmaq_ka: 1. qıyılmaq. peşmanlamaq. nədamət edmək. 2. qızqılmaq. qıyılmaq. qıyqılmaq. cəzalanmaq. - ər yazıqdan qızqıldı: kişi günahının cəzasın çəkdi.

qızışdırtmaq: qaqıtmaq_ka. hirsləndirmək.

qızışmaq: qurşanmaq. güsərmək_ka.

qızqal : qədirşünas.

qızqamaq:qırqamaq: qarqamaq_ka.

qızqamaq_ka: qaqımaq. alqamaq. qarqamaq.

qızqı : qıyqı. cəza. mücazat.

qızqıl_ka : qıyqıl. qırqıl. quyuq kül boya. - qızqıl at_ka.

qızqın : örtər. yanar. issi. isti. şiddətli. qınğır_ka.

qızqırqın_ka: qızlar.

qızqul at_ka: boz ilə qır arasında olan at.

qızqurmaq_ka: qıyurmaq. 1. işkəncəyə qoymaq. cəzasını çəktirmək. cəzalandırmaq. mücazat edmək. 2. danlamaq.

qızquş_ka: qanatların açanda dəğişik boyalı, yələkli bir quş. tavus.

qızqut_ka : qıyut. 1. cəza. mücazat. 2. işkəncə.

qızqutlanmaq_ka: suçlanmaq. qısqutlanmaq. özün günahlı saymaq. utanmaq. çəkinmək.

qızlaq_ka : qızqıl. qızlıq. qızıl. 1. qırmızı. - qöti qızlaq_ka: qızıl, qırmızı quyruq. - götü qızlaq: qızıl quyruq. 2. qızlığa götürülmüş. doxdər xandə:

qızlamuq_ka : qızamıq. səpgil. cuş.

qızlanmaq_ka : 1. nərsəni artıq, çox görmək. bahalı bulmaq. bahasınmaq. - qızlanılan nədən (maldan) uzaq durulur. - kitab, qəzetə qızlanısa, satılmaz. - bunun dəğərin, qiymətin bilmədən nəyə qızlanırsan. 2. qız edinmək. qız uşağ yiyəsi olmaq. qızlığa götürmək.

qızlar : qızqırqın_ka.

qızlaşıq : qızlaşlıq. qədirşünaslıq.

qızlaşmaq_ka: qız üsdə məşləşmək.

qızlatmaq: artığına dəğər vermək. qədirləmək. yaxcı qiymət vermək. - qızlatgilən ürəkdəki sevgivi. - özgürlüyün qızlatmayan, qısılı qalar.

qızlıq pozmaq: qızamaq_ka.

qızlıq : qızlaq_ka. qızqıl. qızıl. qırmızı. - qöti qızlaq_ka: qızıl, qırmızı quyruq.

qızma : qaqıma. qaqıq_ka.

qızmaq : 1. taqınmaq_ka. taxınmaq. hirslənmək. tərsinmək_ka. tərslənmək. savaşmaq. qayqırmaq. hirslənmək. 2. qamaşmaq_ka. qayğı göstərmək. 3. qıymaq. cəzalamaq. 4. öğüt tutmamaq. boşlaqlanmaq_ka. bulqanmaq_ka. 5. arılmaq_ka. (birinə ) darılmaq. qaqımaq. qaqumaq_ka.

qızumaq_ka: bahalanmaq. fiyatlanmaq.


qi

qib : kib_ka. kimi. təkin.

qibə_ka : kibə_ka. bütə. az zaman. qısa zaman. - qibə bolmaq_ka: az zaman keçmək.

qibər : kibər. kibrəli. kövsə. kövəs. kövəz_ka. qattaq. qurumlu.

qibi : kibi. qipi_ka.

qibirli : kibirli. qalınqu. özün şişirdən, hopurdan. yuxarı tutan. xud pəsənd.

qibrəli : kibrəli. kibər. kövsə. kövəs. kövəz_ka. qattaq. qurumlu.

qic : gic. şaşqın. əndik_ka. endik. qanmaz. anlamaz. - əndik ər: budala adam. - əndik uma, evlini ağırlar: səfeh qonaq, ev yiyəsinə buyur diyər, tarif elər.

qiçik_ka : kiçik. qısıq. az. əsgik. ucuz. dəğərsiz. həqir. - kiçik sözü əzgərmə:

qiçiq : kiçik_ka. kiçiklik.

qiçiqləmək_ka: kiçikləmək_ka. kiçik saymaq.

qiçinmək_ka. : kiçinmək_ka. təhqir olmaq.

qiçüq_ka : küçuk. kiçik.

qid : kid_ka. arxa. son. sonra.

qidər : qeytər. uzaqlat. qov. - biliqsizlik qidər.

qidin : kidin. geyin. sonra. - kidin təlim ökündü: geyin (sonra) telim ökündü: sonra çoxlu peşman oldu.

qidiz : giyiz. giziz. giviz. güvüz. geyim.

qifir : kifir. qatut_ka. qarışıq. alağ.

qifirlik : kifirlik. baynaq_ka. pislik. batıqlıq.

qikrüldü: gikrüldü_ka. girgildi. aparıldı.

qiqirmək: gigirmək. girdirmək. aparmq. - mal evə gigrildi.

qiqiş : gigiş girgiş. əməkdaş. həmkar.

qiqmək_ka: biləmək. bir şeyi, bir nərsiyə üzərinə sürtmək.

qilaflamaq: xəlfələmək. qoruğlamaq. quruğlamaq.

qilit : kilit. kilid. 1. kirit_ka. qirgit. girgit. qıfıl. - kiritli qap: kirgitli qapı. 2. it. itək. ölçünü qurub, qırıb, dəğişmə üçün qoyulan düğmə kimi nəyisə.

qilitləmək: kilitləmək. kiritləmək_ka.

qimi : kimi_ka. 1. gibi. kib_ka. təkin. qüni. güni. quni. qıni. qılı. 2. gəmi. 3. qıni. qılı. quni. qüni. güni. - nə qıni bir adamdı.

qimsən : kimsən_ka. altın oğuntusu, qırıntsı. (başlıq, qavuq, paltar süsləmək üçün kullanılan).

qimsəsiz: kimsəsiz yalınqus_ka. yalnğus_ka. yalnız.

qimünçə: qümiçə_ka. sivri sinək.

qin : kin. 1. öcüt_ka. öc. intiqam. - kin irtəmək: intiqam almaq. - öcüm kinim irtəlim: intiqam almaq. - kin bağlamaq: kəktəşmək_ka. kəkləşmək. hınçlaşmaq. ciciklənmək. 2. - nən. - lən. - əliqin: barmağınan. - ay dolun olsa, əliqin imlənməz: ön dörd gecəlik ay barmağınan göstərilməz.

qinic : kinic. düdsük. qınıc. qınac. kinli.

qinli : kinli. qınlı. gəklik_ka hıncli. düdsük. kinic. qınıc. qınac. yağıtqan_ka. düşmanlıq edən. - bu kişi, nə yağıtqan.

qip : kip_ka. keyp. 1. qalıb. - kərpiç kipi. 2. kimi. bənzər. - kip özüdü: lap, qalıb özüdü. nə kib mal istirsiz: nə kimi. 3. oğür.

qipgirdə : gipgirdə. təstəgirmə.

qipi : kibi.

qipləmək : bərkitmək. vurqulamaq. qavalamaq. tə'kitləmək.

qir : 1. gir. ilmək. ilişik. - ilməkli: girli. 2. kir. çirk. çik. tunqra_ka. tonqıra. bulaşıq. qacac_ka ( q <> c ) qaqac. qaqac_ka. pas. bulaşıq. yuğnaq. qalınğuq_ka. qaqac_ka. bulaşıq. çirkin. tunqra_ka. pislik. çaplaq. çaqlap. çalaq. çapaq. çanaq

qirdağ : girdağ. girdab. tolas. dolas. suyun burub içəri çəkən, dolunlayan fırlaq durumu.

qirdə : girdə. buruq. dəğrə. çörək_ka. qurvı_ka. yuvarlaq.

qirdəkan: girdəkan. yaqaq_ka. qayaq. qıyıq. cəviz.

qirdələmək: girdələmək. çoqmalamaq_ka. tuqmaqlamaq. tuqarmaq. yuvsamaq_ka. yuvarlamaq yazmaq, istəmək.

qirdəş : girdəş_ka. bir avluda, bir çəpərdə, evdə yaşayan, duran qonşular.

qirdirmək: girtürmək_ka.

qirə : - saç girəsi: telmaşa. teli, tükü yığan, bəstəliyən ayqıt.

qirərsəkmək: qirimsinmək_ka.

qirgit : girgit. kilit. kirit_ka. qıfıl. - kiritli qap: kirgitli qapı.

qirgüci_ka: qirici. qirən.

qirici : girici. girən. qirgüci_ka.

qirikmək: kirikmək. kirlənmək.

qiriq_ka. : girik. gərik. geniş.

qiriqmək_ka: kirikmək_ka. kirlənmək. - don kirikdi: kirləndi.

qiriqsəmək_ka: girmək.

qirinmək: 1. girinmək_ka. qirər qôstərmək. girmək: qirinmək_ka. 2. kirinmək_ka. kirlənmək. suya geyib yuğunmaq.

qirinti çıxıntı: girinti çıxıntı. qazı_. çin qat. - qirintili çıxıntılı qazığ izləri: qazı_ka.

qiriş : giriş. kiriş_ka. 1. girə. kira. kirayə. özəl mülküdən gələn qazanc. - girişə vermək: kirariyə vermək. - girişə almaq: kirariyə götürmək. 2. giriş. gəlmək. virud. 3. turcaq. dirsək. salma. başlanqıc. ( # qırış: bitiş). 4. kiriş. kaman. - yağı qarşu kiriş qurdum. . kiriş. yay kirişi. yay. kaman. 5. giriş. bir adamın axarlarından olan gəliri. - kirişi yayı açmaq, çəkmək: yazışmaq_ka. çözüşmək. yayışmaq.

qirişgək : girişgək_ka. girən. girişən.

qirit_ka. : girgit. kilit. qıfıl. - - kiritli qap: kirgitli qapı.

qiritləmək_ka: qilitləmək.

qirkü_ka : girqü_ka girmə zamanı. gırəcək.

qirqin : kirkin_ka. girgin. qırqın. gərgin. qızaq, boğranın. dəvənin qızqın, qoşnu çağı.

qirlənmək: girlənmək. tovlanmaq. tavlanmaq. kələk gəlmək.

qirlənmək: girlənmək_ka girigmək. yumulmaq.

qirmək : çatışmaq₆. əkləmək.

qirmişçə_ka: girmiş qibi.

qirpüqlənmək_ka: kirpüqlənmək_ka. qõzdə kötü qıl bitmək.

qirşən_ka : kirşən_ka. üstübəç. üzə sürülən düzgün. duvax.

qirşənlənmək_ka: üzə düzgün sürünmək.

qirşitmək: girşitmək türçıtmaq_ka. durcıtmaq. durcutmaq. dirsətmək. başlatmaq. qursatmaq. işə salmaq. bərpa edmək.

qirşitmək: girşitmək. türçitmək_ka. törçütmək. durçutmaq. dirsətmək. başlatmaq. qursatmaq. işə salmaq. bərpa edmək.

qirtinmək : kirtinmək. girtkünmək. inanmaq. - o tanrıya kirtindi.

qirtqinsəmək: təsdiq edmək. güvənmək. pənah aparmaq. - o tanrıya girtginsədi.

qirtqün : kirtgün. pənah. güvah. - kirtgünüm aldı məndən. - təkcə kirgünüm sənidin oğlum. - kirtgünün qırılsın: pənahsız qalasın.

qirtqünmək: girtgünmək. girtinmək. pənah aparmaq. inanmaq. gerçinmək. güvənmək. sığınmaq. - tanrım sənə girtünürəm. - kirtgünüm aldı məndən. - kirtün ana kirtün. - kirtün odur, ana kirtün.

qirtüc_ka : kirtüc. kırtüc_ka. 1. cicikli. qısqanc. - kirtüc kişi_ka. 2. bədəxlaq.

qirtük : kirtük. 1. sənəd. tapı. qüvah. şahid. 2. etiraf. iqrar.

qirtü_ka. : kirtü_ka. 1. and. inaq. yəmin. 2. qərçəklik. doğruluq. həqiqət. mühəqqəq. 2. həq. - o kirtü yerdədir: o həqqə qovuşub.

qirtüləmək : kirtüləmək. təsdiqləmək. şəhadət vermək.

qirtün : - kirtün ana, irqalmadan inam sanda.

qirtürmək_ka: qirdirmək.

qirvən : kirvən kirvən. qırpan. qünçüq_ka. qoncuq. qonuc. qonça. yaxa.

qis : kis_ka 1. qarı. 2. samur. 3. - kiş qorman_ka. qorman_ka. sadaq. qədələç. yaylıq. oxluq. yasıq_ka. ox yay qabı. - ox kişdə cığıl tığıl qıldı.

qisə : kisə. yançuq_ka. yançıq. torba. - kiçik kisə, torba: yançıq. yançuq_ka

qişəmək_ka: kişəmək_ka. köstəkləmək. bağlamaq.

qişən : kişən. tuşaqu_ka. tuşaq_ka. göstək. köstək. düşəqü. döşəqu. bukağı. buxov. - ər atdan kişən saşdı: açdı.

qişi : kişi. yalnıq_ka. yalqın. insan. bəşər. adam. - yalqın oğlu: bəni adəm. - kişi barça. el qamu: el hamı: el hamısı. hamı millət

qişidə : kişidə_ka. kişi ilə.

qişi_ka : kisi. adam. insan. kimsə. xalq. qarı. qadın·i.

qişirgək ər_ka: qısraq ər. evində birini görüncə canı sıqılan. evi kəndinə dar gələn kişi.

qişnəmək : kişnəmək. oqramaq_ka.

qitərmək_ka : qidərmək. götürmək. qutarmaq. qaldırmaq. yox edmək. nabud edmək. məhv edmək. - daşı yol üsdən götür. -

qitmək : gitmək. gedmək_ka. yox olmaq. edmək. yana, qırağa çəkilmək. aradan qalxmaq.

qivə : givə. qidiz_ka. gidiz. giyiz. kiziz. giviz. güvüz.

qiviz : güvüz. qidiz_ka. giyiz. giziz. giviz_ka. gediz. qidiz. geyiv. geyim. döşək. qalı. salacaq. kilim, yayqı kimi şeylər.

qiyə : kiyə. qıya. kiçildici ək. - ər kiyə_ka: ərəki. alçaq kişi.

qiyiz : qidiz_ka. giziz. giviz. güvüz. geyim.

qizik : gizik. basur. batur. sinə. sirr. gizli şey. saqız. saqqız. sağız. - saqqızın oğurladı.

qizir : gizir. maavin. çoban. köy böyükünün yamağı, köməyi, maavini.

qiziz_ka. : gidiz. giyiz. gidiz. giviz. güvüz. hər bir taxılıb, geyidirilən nərsə. keçə. çadır örtüsü. givə.

qiz_ka : giz_ka. gizləməyə, qorumaya, qoymağa yarar qab. 1. qutu. qutucuq. qutcuq. kiçik qab. qutusu. - gizdəki giz yıpar. 2. taxt. kürsü. peşxan. 3. sandıq. qap. heybə. torba.

qizləmək: gizləmək. örtmək. saxlamaq. yaşmaq_kaabımaq_ka. abıtmaq. abıdmaq_ka.

qizlən : sağlaş. qaçın.

qizlənçü : gizlənçü. gizli. - gizlənçü gəlində: gəlin hər nəyin iyisin ərinə gizlədib saxlar.

qizlənmək: gizlənmək. 1. pusuqmaq_ka. büküşmək. pusuya girmək. ubanmaq_ka. abanmaq. 2. saxlar görünmək. kəndi kəndinə saqlamaq. 3. ubanmaq_ka. - oğruya tay ubanma, görcək işdə yubanma.

qizləşişmək: gizləşişmək. yaşruşmaq_ka.

qizləşmək : birbirindən gizləmək. : yaşruşmaq_ka. sırdaşmaq.

qizlətən : gizlətən. yapqar. yapan. sınqar. sindirən.

qizlətmək: gizlətmək. yapurtmaq_ka. yapmaq. saxlatmaq. yatturmaq_ka. baturmaq_ka. gizli saxlamaq. basırmaq.

qizləyən: gizlətən. yaşurqan_ka. yapurqan_ka. yaşurqan. saxlayan. örtülü, gizli qoyan. (# yarupqan: açan. saçan).

qizli_ka : gizli. 1. gizlənçü_ka. yaşut. yaşru_ka. yaş_ka. yapraq. gizik. sini. örtüş. qapalı. - gizli işlər: örtüş işlər. - gizli sözlər: örtüş sözlər. - qizli düşman: qır yaqı_ka. - yaşut - bəküt_ka. - gizli söz fısıldaşmaq: sufsamaq. sufşamaq. şuvşatmaq: şuv şaşmaq_ka. 2. oğrı_ka. oğru. oğrun.

qizri_ka : kəşür. gəzər. sarıq turma, tırp.

qizsəmək: gizsəmək. yaşsamaq_ka.

qob : bax > qop.

qobud : gobud. qaba. iyrik. irik.

qoburmaq : qaburmaq. qabdan qaba boşaltmaq. qab dəğişmək.

qobut : gobut. yaxımsız. kupal. sasrıq. sassıq₆. sarsıq_ka.

qobzalmaq_ka: qubzaşmaq_ka. qupsalmaq. qopuz çalmaq. qopuz çalınmaq.

qoca : yetsik. yaşlı. düşgün.

qocaqarı: qurtqa_ka.

qocamış: (. <> l ) qocalmış. qarızan_ka. çox qocamış kişi.

qocatmaq: qarıtmaq_ka.

qocış : qucış. qocaqlaşma.

qoçaq : alpaqut_ka. alqabut. alp. alpər. ərən. yiğit. bağdur.

qoçınqar_ka : qoç. - iki qoçınqar başı, bir aşıcda (qazanda) pişməz.

qoç_ka : (< qovuç). qovan. baş əğmiyən. igid. qoçınqar.

qoçmaq_ka: qucaqlamaq.

qoçturmaq_ka: çoqturmaq_ka. quşqutmaq. saldırtmaq. cumdurmaq. üzərinə indirtmək. qucaqlatmaq. quçturmaq·. - quşu qaza çoqturdu.

qodqu_ka : qozqu_ka. qarasinək. sinək.

qodmaq: ( y <> z <> d. t ) qodmaq. bax > qoymaq.

qof : kovuq. kovı_ka. çürümüş. içi boş olan hər şey.

qohum : qanşaq. qayaş. qayqaş. tanış. tanış. qonum. özün_ka. uquş. oğuş. oymaq. əqrəba. - qohum tanış: yaq yağuq. - qohum qonşu: qonum_ka. yar yoldaş. yaxınlar tanışlar.

qohumlu: uquşlu. oğuşlu. tayfalı. elli.

qoq : qoğ_ka koğ. çör çöp. pislik.

qoqaralamaq: qoğaralamaq. qoğlamaq. uşaqlamaq_ka.

qoqxu : qoğu oxları pardaxlamaq üçün qoğu ağacından yapılan ayqıt·.

qoqış_ka : qoquş_ka. səpili, səpisiz (tabaqlanmış. tabaqlanmamiş) dəri. qayış.

qoqıtmaq_ka: qoxutmaq. iyin çıxarmaq.

qoqqa : qoğqa. ürkəş. ürkəç. fitnə. - qoğqa qopmaq. ürkəşmək. fitnə çıxmaq.

qoqlamaq: qoğlamaq. uşaqlamaq_ka. uşalamaq. qoğaralamaq.

qoqmaq: qoğmaq. qağratmaq_ka. davul çalaraq zərərlı heyvanları quşları qaçırtmaq.

qoqratmaq_ka: quqrutmaq. ­1. qaqratmaq. yaş, suyuq nərsəni qurutmaq. əksiltmək, azaltmaq. kəmətmək. - gün suyumuzu qoqratdı. - bu il suları qaqratıb, yerində daş qalıb. ­2. qoğalamaq. davul çalaraq zərərlı heyvanları quşları qaçırtmaq.

qoqşaq : qoğşaq_ka. 1. gəvşək. çürük. dərdə dəyməz. 2. çatı. - tarmaqların qoğşağı.

qoqşamaq_ka: qoğşamaq_ka. oğşalamaq. yumşatmaq. gəvşətmək. qoğuş ağacı dalı iiə cilâlamaq. pərdahlamaq· - qovşamaq.