27
Başqa sözlə, mərkəzi banklar kommerisiya banklarına repo əməliyyatı ilə deyil, xarici valyuta svopu ilə
borc verirlər. Belə hallarda (Avstraliya, Yeni Zenlandiya, İsrail) xarici valyuta ehtiyatları monetar
siyasətin implementasiyasının törəmə məhsulu olur.
Məzənnədəki kəskin dalğalanmaların qarşısını almaq üçün mərkəzi banklar xarici valyuta
bazarına müdaxilə edir və yerli pul bazarında monetar əməliyyatlar aparırlar. Valyuta bazarına
müdaxilələrlə bağlı empirik tədqiqatlar göstərir ki, belə əməliyyatların məzənnə üzərindəki təsiri az və
müvəqqəti olur. Bunun əsas səbəbi odur ki, belə əməliyyatların miqyası bazar qüvvələri tərəfindən
yaradılan təzyiqlərə tab gətirə bilmir. Tədqiqatlar göstərir ki, müdaxilə əməliyyatları perspektiv monetar
siyasət əməliyyatları ilə bağlı siqnal effekti verdiyi zaman effektiv ola bilər.
Qeyd edək ki, maliyyə bazarlarının inteqrasiyası və qloballaşma yeni formalaşan bazar
iqtisadiyyatlarının siyasət qurucuları qarşısında yeni çağrışları da ortaya qoyur. Xarici investorların
yüksələn bazar iqtisadiyyatlarının aktivlərinə tələb yaratmaq arzusu təsbit məzənnə rejimi şəraitində
faəliyyət göstərən valyutalara kəskin təsir göstərmişdir. Son böhran təcrübəsi göstərdi ki, həmin ölkələrin
xarici valyuta ehtiyatları və rezerv siyasəti maliyyə böhranında önəmli rol oynamışdır.
3.2.Strateji ehtiyatlar və anti-böhran siyasəti
Bütün ölkələrdə, xüsusi ilə inkişaf etməkdə olan ölkələrdə (İEOÖ) və xarici kapital axınlarında
volatillik nümayiş etdirən iqtisadiyyatlarda maliyyə böhranlarının qarşısını almaq üçün valyuta ehtiyatları
təhlükəsizlik yastığı hesab edilir. Belə ki, təcrübədə kapital axınlarının məhdud olduğu şəraitdə minimum
3-4 aylıq idxalı maliyyələşdirəcək strateji ehtiyatların formalaşdırılması hədəf kimi qoyulmuşdur.
90-cı illərdən etibarən İEOÖ-ə kapital axınlarının əhəmiyyətli dərəcədə artması bu hədəfin
yenidən formalaşmasına gətirib çıxardı. Belə ki, kapital axınları şəraitində cari hesablarda müşahidə
olunan şokların qarşısını almaq mümkün olduğu üçün strateji ehtiyatlara ehtiyac da azalmışdır. Lakin,
iqtisadçılar arasında kapital axınları hesabına bu minimum tələbin azaldılması birmənalı qarşılanmır.
Xüsusilə kapitalın böyülk hissəsinin özəl sektora yönəlməsi şəraitində onun həcmi üzrə gözləntilər daim
qeyri-müəyyən olur.
Hətta Federal Ehtiyat Sisteminin keçmiş sədri Alan Qrinspan ehtiyatların həcminin müəyyən
olunmasında xarici borc və məzənnə kimi amillərin də nəzərə alınmasını təklif edir. Aparılmış empirik
tədqiqatlara görə strateji valyuta ehtiyatları dövlətin qısamüddətli borcundan yüksək olduqda, beynəlxalq
böhran şəraitində ölkənin şoklardan təsirlənməsi ehtimalı azalmış olur. Digər müasir yanaşmalarda isə bu
zaman ixracın həcmi, qısamüddətli borclanmanın səviyyəsi, makroiqtisadi fundamentallar, məzənnə
rejimi, risklərin idarə edilməsi və maliyyə sektoruna nəzarətin keyfiyyəti kimi amillərin də nəzərə
alınması təklif edilir.
4. Nəticə
BVF-nun məlumatına görə, qlobal iqtisadi böhrandan sonra dünyada təhlükəsiz aktivlərin azalması
prosesi davam edir və 2016-cı ilədək əlavə $9 trln. aktivin təhlükəli aktiv sırasına daxil olacağı gözlənilir.
Təhlükəsiz aktivlərin azalması dövlət sektoru ilə yanaşı, özəl sektoru da əhatə edir. Maliyyə bazarlarında
28
faizlər tədricən yüksəlsə də, təhlükəsiz aktivlərin gəlirlik səviyyəsi xeyli aşağı olaraq qalır. Buna səbəb
həmin aktivlərə tələbin yüksək olmasıdır.
Digər tərəfdən, dünya iqtisadiyyatında qeyri-bərabər canlanma prosesi maliyyə bazarlarında da öz
əksini tapır. Avropa və Amerika kimi ölkələrdə maliyyə sistemi dayanıqsızlıq məcrasına düşdüyü halda,
Asiya, Okeaniya, Latın Amerikası kimi yeni bazarlar formalaşır. Bütün bunlar aktivlərin idarə olunması
strategiyasının yenidən formalaşdırılmasını tələb edir.
Təhlillər göstərir ki, qlobal böhran böyük xarici kövrəklikləri meydana çıxarmış və zəruri
ehtiyatlara sahib olmaqla bağlı qayğıları artırmışdır. Böhrandan sonrakı dövrdə isə ehtiyatların
kifayətliliyini göstərən indikatorlarda müəyyən korreksiyalara ehtiyac olması geniş müzakirə obyektinə
çevrilmişdir. Belə ki, müasir yanaşmalara görə ehtiyatların kifayətliliyi göstəricisi suveren fondlarda olan
ehtiyatlar da daxil olmaqla likvidlik mənbələrinə çıxışın asanlığını və tezliyini də əhatə etməlidir.
Bu səbəbdən BVF-nun kredit xətti likvidliyin alternativ mənbəyi olsa da, o, valyuta ehtiyatlarına
olan ehtiyacı aradan qaldıra bilməz. Belə ki, BVF-nun kredit xətti bazar etimadını dəstəkləsə də, strateji
ehtiyatlar əlyetərlilik, tezlik və rahatlıq kimi üstün keyfiyyətlərə malikdir. Bununla yanaşı, kredit
xəttlərinin və ikitərəfli svopların əksinə olaraq, ehtiyatlar ikili rola malikdirlər. Onlar sığorta və məzənnə
volatilliyini hamarlamaq məqsədi daşıdığı üçün mərkəzi bankların sərancamında olurlar.
Beləliklə, strateji valyuta ehtiyatlarının kifayətliliyi ilə bağlı mülahizələr monetar siyasət, kapital
axınlarının idarə olunması, xarici valyuta və maliyyə bazarlarındakı dəyişiklikləri də nəzərə almalıdır.
Digər tərəfdən, məzənnə və kapital axınlarının volatilliyini absorbsiya etmək imkanları, ikitərəfli svoplar
və çoxtərəfli xidmətlərdən istifadə ilə bağlı qeyri-müəyyənliklər, ehtiyatların mövcud səviyyəsinin
yaratdığı "bazar etimadı" kimi amillər də nəzərdən qaçmamalıdır.
Qlobal böhran həm də ehtiyatların idarə olunması ilə bağlı təcrübəni də yenidən aktuallaşdırdı. İri
şirkətlərin iflasından sonra ehtiyatların suveren qiymətli kağızlara axını baş verdi. Təkcə ABŞ dövlət
qiymətli kağızlarının həcmi 2008-ci ilin son altı ayı ərzində ikiqat artaraq 500 milyard ABŞ dollarını
ötmüşdü. Bu zaman aktivlərin nə dərəcədə riskli olması məsələsi xüsusi önəm kəsb etdi. Qeyd etmək
lazımdır ki, aşağı faiz ödəyən suveren qiymətli kağızlara yönəlmə də özlüyündə bir çox risklər daşıyır.
Belə ki, qlobal böhran likvidlik tranşlarının həcminin artırılmasının zəruri olduğunu göstərsə də,
aşağı faiz dərəcələri mərkəzi bankların gəlirlilik səviyyəsində əhəmiyyətli azalmaya səbəb ola bilər. Bu
isə xərclərininin əsasən təsbit xərclərdən ibarət olan mərkəzi banklar üçün riskli hesab edilir.
Ə
dəbiyyat
1. Amato, Jeffery D. and Eli M. Remolona, 2003, “The Credit Spread Puzzle,” BIS Quarterly
Review 12, pp. 51–63.
2. Aizenman, J. and Marion, N. (2002) “The High Demand for International Reserves in the Far
East: What Is Going on?”, University of California, Santa Cruz, Working Paper
3. Borio, Claudio, Gabriele Galati, and Alexandra Heath, 2008, “FX Reserve Management: Trends
and Challenges,” BIS Papers, No 40.
4. Boorman J. and S. Ingwes, (2001) Issues in Reserve Adequacy Management, IMF
Working Paper
5. Blinder, A. (2006). Monetary policy today: sixteen question and about twelve answers.
Dostları ilə paylaş: |