Ərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi Üzeyir Hacıbəyli adına Bakı Musiqi Akademiyası



Yüklə 3,66 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə7/145
tarix15.03.2018
ölçüsü3,66 Mb.
#32220
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   145

Əfrasiyab Bədəlbəyli. İzahlı monoqrafik musiqi lüğəti 

23 


operanın birinci tamaşasına Qurban Primovdan başqa heç bir tarçı gəlmədi. 

Odur  ki,  m

ən  tamaşanın  başlanmasına  iki  saat  qalmış  bu  çatışmamazlığı 

t

əcili  surətdə  aradan  qaldırmalı  oldum:  tarçılar  dəstəsinin  çalacağı  musiqi 



parçalarını skripkaçılar partiyasına əlavə etdim”

11



 

Muğamat  dəstgahlarının  şöbə  və  guşələrindən  ibarət  olan  tərkibi  və 

bu t

ərkib daxilində həmin şöbə və guşələrin ardıcıllığı məsələsi ilə əlaqədar 



olaraq  davam  ed

ən  fikir  ayrılığının  səbəblərini  bilmək  üçün  hər  şeydən 

əvvəl  Üzeyir  Hacıbəylinin  “Azərbaycan  xalq  musiqisinin  əsasları”  elmi 

əsərindəki  “Tarixi  məlumat”  fəslinə  müraciət  edilməlidir.  Burada 

Ü.

Hacıbəyli öz ifadəli mühərrir-yazıçı qələminə xas olan bədiilik və maraqlı 



t

əşbihlər  ilə  muğamatın  əsrlər  boyu  nə  kimi  və  nə  səbəbdən  daimi  olaraq 

d

əyişikliklərə məruz qaldığını canlı və əyani surətdə izah edir. 



yazır: “… Yaxın  Şərq  xalqlarının  musiqi  mədəniyyəti  XIV  əsrə 

yaxın özünün ən  yüksək inkişaf mərhələsinə çatmış, on iki sütunlu və altı 

qüll


əli  bir  “bargah” (dəstgah)  şəklində  vüqarla  yüksəlməkdə  idi.  Onun 

zirv


əsindən  dünyanın  dörd  tərəfinə:  Əndəlisdən  Çinə  və  Orta  Afrikadan 

Qafqaza  q

ədər  möhtəşəm  bir  mənzərə  açılmışdı.  Həmin  bu  “musiqi 

m

ədəniyyəti  sarayının”  inşasında  ensiklopedist  və  qədim  yunan  musiqi 



n

əzəriyyəsini  yaxşı  bilən  Əbu-Nəsr  Farabi  kimi  alim-memar,  Avropada 

Avitsenna 

adı ilə məşhur mütəffəkkir  alim Əbu Əli ibn-Sina, Əl-Kindi və 

başqaları iştirak etmişlər. 

Bu musiqi “

bargahı”nın zahirən möhkəm surətdə isnad etdiyi 12 sütun 

–  12 


əsas  muğamı, 6 qüllə  isə  –  6  avazatı  təmsil  edirdi. 12 əsas  muğam 

bunlar  idi: 

Üşşaq,  Nəva,  Busəlik,  Rast,  İraq,  İsfahan,  Zirəfkənd,  Bözörg, 

Z

əngulə, Rəhavi, Hüseyni və Hicaz. 



XIV 

əsrin  axırlarında  baş  verən  ictimai-iqtisadi  və  siyasi 

d

əyişikliklərlə əlaqədar olaraq, bu möhtəşəm “musiqi bargahında” fəlakətli 



çatlaqlar 

əmələ  gəldi  ki,  bunun  nəticəsində  həmin  “bargahın”  sütunları  və 

qüll

ələri söküldü, özü isə uçulub dağıldı. 



Yaxın Şərq xalqları həmin uçub dağılmış “musiqi binasının” dəyərli 

“qırıntılarından”  istifadə  ilə  buna özlərinin də  məqam-tikinti”  materialını 

                                                           

11

 



Узеир Гаджибеков. “От Лейли и Меджнун” до “Кер оглы”. “Бакинский рабочий”, 

16 марта 1938 г., № 61 




əllifdən 

24 

qataraq,  h



ər kəs özlüyündə, öz xalqı üçün səciyyəvi olan üslubda, özünün 

xüsusi “musiqi m

əbədini” bina etdi. Bu işdə təbiidir ki, 12 klassik muğamın 

adları və eləcə də bu muğamların özləri böyük dəyişikliklərə məruz qaldılar: 

bel

ə  ki,  əvvəllərdə  müstəqil  muğam  sayılan  musiqi,  –  indi  bəzi  xalqlar 



musiqisind

ə – muğamın bir şöbəsinə çevrildi,  ya da əksinə: əvvəlləri şöbə 

adlanan  hiss

ə  indi  müstəqil  bir  muğam  oldu.  Eləcə  də  eyni  ad  daşıyan 

muğam  və  onun  şöbələri  ayrı-ayrı  xalqlarda  başqa-başqa  məfhumu  ifadə 

etm


əyə  başladı.  Zamanın  və  hadisələrin  sarsıdıcı  təsirinə  qarşı  mətanətlə 

duran  yegan

ə muğam – “Rast”dır. Bu muğamın özülü o qədər möhkəm və 

əsası o qədər məntiqlidir ki, o, daşıdığı adın mənasına tamamilə uyğun gəlir: 

Rast – y

əni düz, dürüst, düzgün. Qədim musiqişünaslar “Rast”ı muğamların 

anası  adlandırmışlar.  O,  nəinki  daşıdığı  adı  və  öz  səsdüzümünün  kökünü, 

h

ətta  öz  tonikasının  (mayəsinin)  ucalığını  da  zəmanəmizə  qədər  mühafizə 



edib 

saxlamışdır. “Rast”  muğamı  Yaxın  Şərq  xalqlarının  hamısında  eyni 

t

ərtibdə olub, tonikasının ucalığı da eynidir. Bu tonika kiçik oktavanın “sol” 



notundan ibar

ətdir”


12

“Rast” 



muğamının kök quruluşunun Yaxın Şərq xalqları musiqisində 

ümumi 


olması haqqında Üzeyir Hacıbəylinin müddəası tamamilə düzgündür 

v

ə buna heç söz ola bilməz. Lakin bu ümumilik “Rast”ın, Üzeyirbəy qeyd 



etdiyi kimi, 

yalnız səsdüzümünün kökü, tonikasının ucalığı kimi cəhətlərinə 

aid  edilm

əlidir.  Çünki  tərtibi,  quruluşu,  səsdüzümü,  kökü  və  mayəsinin 

ucalığı  etibarı  ilə  bu  qədər  ümumi  sayılan  “Rast”ın  dəstgah  tərkibinə 

g

əldikdə,  xüsusilə  onun  şöbələrinin  ardıcıllığına  aid  ayrı-ayrı  təfərrüatı 



n

əzərə  alsaq,  burada  artıq  böyük  bir  fərq,  müəyyən  ayrılıq  və  xüsusiyyət 

olduğunu görərik. 

H

əm  də  bu  ayrılıq  cəhətlərini  nəinki  ayrı-ayrı  xalqların  “Rast” 



muğamını  bir-birilə  müqayisə  etdikdə,  hətta  Azərbaycanda  təxminən  eyni 

tarixi  dövr

ə  mənsub  olan  məktəblərin  musiqi  praktikasında  da  müşahidə 

etm


ək  mümkündür. “Rast”  dəstgahının  tərkibi  (yəni  hansı  şöbə  və 

guşələrdən ibarət olması) və eyni zamanda bu şöbə və guşələrin ardıcıllığı 

üzr

ə olan ayrılıq aşağıdakı cədvəllərdən aydın görünür:  



 

                                                           

12

 

Узеир Гаджибеков. Основы азербайджанской народной музыки, səh.  10-11. 




Yüklə 3,66 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   145




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə