www.vivo-book.com
98
Ġndi Aytҽkin bircҽ Ģey düĢünürdü: necҽ qaçsın, һansı
sҽmtdҽ daldalansın ki, düĢmҽn süvarisi onun getdiyi sҽmti
görüb yolu bҽlҽdlҽyҽ bilmҽsin. Qayaların dalına çatdı,
arxasınca ayaq sҽslҽri gҽlmҽdiyini görüncҽ dayandı. Ҽn
һündür bir daĢın dalında daldalandı. Qorxudan, üzüyuxarı
qaçdığından ürҽyi çırpınır, sanki köks qҽfҽsindҽn çıxmaq
istҽyirdi. Qız durdu, daĢın dalından boylandı. Süvari atını
suladı, yҽһҽrҽ sıçrayıb uzaqlaĢdı, yalnız bundan sonra
Aytҽkin tҽqib edilmҽdiyinҽ ҽmin oldu vҽ pҽnaһ apardığı
daĢın altında ҽylҽĢdi. Azacıq yorğunluğunu alıb qalxdı,
güyümün dalınca qayıtmağa ürҽk elҽmҽdi. Yalnız özünҽ vҽ
qҽbilҽ daĢlarına mҽlum olan cığırla düĢҽrgҽyҽ qayıtdı. Tҽkcҽ
bir piyadanın keçҽ bilҽcҽyi bu cığırda atası Mҽhҽmmҽd-
Bulud dayanmıĢdı. Görünür, kimi isҽ gözlҽyirdi. Qızını
görüncҽ һeyrҽtlҽndi:
– Hardan gҽlirsҽn, Aytҽkin?
– Çaydan, dҽdҽ.
Qızın ҽlindҽ sҽnҽk, güyüm görmҽyҽn ata soruĢdu.
– Çayda nҽ qayırırdın qızım?
– Suya getmiĢdim.
www.vivo-book.com
99
– Bҽs suyun һanı?
– Dҽdҽ... güyüm... çayda qaldı...
Bulud yalnız indi qızının rҽng-rufunu müĢaһidҽ etdi.
Bayaqdan töyĢümҽyini dikdir çıxdığına yozmuĢdu. Ġndi kiĢi
dҽ naraһat oldu.
– Sҽnҽ nҽ olub, Aytҽkin? Rҽngin niyҽ qaçıb, bala?
Qız atasına qısılıb һönkürdü:
– Çay qırağında yad adam gördüm, dҽdҽ! Atlı idi, silaһlı
idi.
– O da sҽni gördü?
– Gördü dҽdҽ, amma bir Ģey demҽdi. Qorxub qaçdım. O da
atını minib uzaqlaĢdı, getdi.
– Sҽnin һara, һansı tҽrҽfҽ getmҽyini görmҽdi ki?
– Yox, qaçıb yekҽ bir daĢın dalında gizlҽndim. Görünür,
һara yox olmağımı baĢa düĢmҽdi.
– YaxĢı, qızım, qayıt evҽ! Güntҽkinҽ de ki, naһarını
elҽyibsҽ, yanıma gҽlsin.
Sonra da qızının alnını sığalladı, çҽnҽsindҽn yapıĢıb düz
www.vivo-book.com
100
gözlҽrinin içinҽ baxdı. O, süvaridҽn qızına bir sҽdҽmҽ
toxunub-toxunmadığını, yalnız atalara mҽxsus bir qorxu-
qҽzҽb һissilҽ bilmҽk istҽyirdi. Yox, bu gözlҽrdҽ tҽһqir
olunmuĢ bҽkarҽt izi görmҽdi, yalnız qorxu vardı bu
baxıĢlarda. Atanın ürҽyi bir az sakitlҽĢdi. Qız bayaqkı
düĢmҽn cavanı düĢünüb qardaĢı üçün ҽsim-ҽsim ҽsdi:
– Dҽdҽ, Güntҽkingil mallarımızı һarda daldalayıb?
– Qanlı qıĢlaqda... Qorxma, oranın yolunu fҽlҽk dҽ tapa
bilmҽz.
– QardaĢım gҽlib, bҽ malların yanında kim qalıb?
– Çiçҽk arvadın oğluynan Sҽmҽndҽr dayın.
Qız bir anlıq Qanlı qıĢlaq sözündҽn dҽ qorxdu:
– Bҽs oraya niyҽ Qanlı qıĢlaq deyirlҽr, dҽdҽ?
– Sonra danıĢaram, qızım, ayrı ecgaһan vaxtda. Uzundu.
Bircҽ bunu bil ki, bir vaxt bizim ulu babalarımızdan birinin
qızı qҽbilҽnin yerini düĢmҽnҽ göstҽribmiĢ. Demҽ, qız,
düĢmҽn qҽbilҽnin oğluna bҽnd olubmuĢ, ona inanıbmıĢ.
Atasının һökmüylҽ qızı һҽmin qıĢlaqda öz qardaĢı qanına
www.vivo-book.com
101
qҽltan elҽyib. Ona görҽ adı da Qanlı qıĢlaq qalıb. Ġndi vaxtı
deyil, qoy ayrı ecgaһan vaxta qalsın qalanı.
KiĢinin qısa һekayҽti bir az ҽvvҽlki düĢüncҽlҽri ilҽ bağlı idi.
Amma yenҽ dҽ ata qҽlbi Ģübһҽlҽrҽ qalib gҽldi, ürҽyi balası
üçün uçundu. Qızına ürҽk-dirҽk vermҽyҽ baĢladı:
– Qorxma, inĢallaһ bu ütüdҽn salamat qurtaracağıq. Anana
de ki, kҽndin qız-gҽlinlҽri bir dҽ bu yolnan suya getmҽsinlҽr.
Hamınız Güntҽkingilin qazıdığı o yarğandan keçҽcҽksiniz.
Bir az ağır olacaq, amma neylҽmҽk olar? Ürҽyini möһkҽm
elҽ, mҽnim ağıllı balam! Zamana elҽ olub ki, gҽrҽk siz qızlar
da ҽr ürҽkli igidlҽr kimi düĢmҽnin gözünün içinҽ baxa
bilҽsiz. Bir qaĢıq qanınızdan qorxmayasınız. Tҽkcҽ
namusunuzu düĢünҽsiz. Get bala, Güntҽkinҽ de ki, yanıma
gҽlsin.
Qız һıçqırığını kҽsib, gözlҽrini kҽlağayısının ucu ilҽ silmiĢ,
atasının çiyninҽ söykҽnib dayanmıĢdı. Diqqҽtlҽ onun
sözlҽrini dinlҽyirdi. Hҽr biri dҽ bir sırğa olub qulağından
asılır, qҽlbinin dҽrinliklҽrinҽ iĢlҽyirdi.
www.vivo-book.com
102
– Bura, dҽdҽ?
– Yox, Urfulla ҽmingilҽ. Mҽn onların komasının yanında
olacam.
Aytҽkin nisbҽtҽn sakitlҽĢmiĢdi. Getmҽk istҽdikdҽ atası onu
saxladı:
– DüĢmҽn gördüyünü anana demҽ, ürҽyi qısılar.
– BaĢ üstҽ, dҽdҽ.
Qız dar cığırla üzüyuxarı düĢҽrgҽyҽ qalxdı. Tҽlҽsirdi.
Yüyürҽppҽ gedirdi. Evҽ çatınca qardaĢı Güntҽkini naһar
edib qurtarmıĢ vҽ naxıra getmҽk üçün һazırlaĢan gördü.
– Dҽdҽm sҽni çağırır, Güntҽkin. Deyirdi ki, Urfulla ҽmigilin
komasının yanına gҽlsin, tez olsun.
– YaxĢı.
Ġgid qapıdan aralandı. Aytҽkin dҽ atasının tapĢırıqlarını
qızlara vҽ anasına çatdırmaq üçün yollandı.
* **
Gҽnc süvari bir gün irҽli qartala ox atan qazi Rҽһim bҽy idi.
www.vivo-book.com
103
Cavan olsa da, orduda xeyli һörmҽti vardı. Gҽnc idi, gözҽl
idi, tҽmiz ҽxlaqlı idi. Vҽ ġeyx oğlunun ҽn yaxın, sҽdaqҽtli
müridlҽrindҽn idi. Ġbadҽtindҽ möһkҽm, һҽm dҽ Bayram bҽy
Qaramanlı kimi bir Ģҽxsin bacısı oğlu, Ģaһın xҽlvҽti
dairҽsinҽ yaxın, zҽngin bir ailҽyҽ mҽnsub idi. Dҽliqanlı,
dayısı Bayram bҽyin һimayҽsindҽ yaxĢı һҽrbi һazırlıq
görmüĢdü. Bayram bҽy һҽmiĢҽ tҽҽssüflҽnirdi ki, ҽgҽr Rҽһim
bҽy qılınc oynatmağa verdiyi fikrin bircҽ parçası qҽdҽr
elmҽ, oxuyub-yazmağa һҽvҽslҽnsҽydi, gҽlҽcҽkdҽ Ģaһa yaxın
ҽn möһtҽrҽm saray adamlarından biri ola bilҽrdi. Ġndi onun
gҽlҽcҽyi yalnız qılıncla, һҽrbi Ģücaҽtlҽ bağlı idi.
Böyük bir sҽrkҽrdҽ olacağı gözlҽnirdi. «Xas igid dayısına
çҽkҽr», deyib dҽdҽlҽr. O da Bayram bҽy Qaramanlıya
çҽkmiĢdi.
Rҽһim bҽy çay kҽnarından, ҽsrarҽngiz gözҽl qızdan ayrılıb
atına sıçradı, düĢҽrgҽyҽ yollandı. DüĢҽrgҽ qҽbilҽnin tҽrk
etdiyi kҽndin ҽtrafında salınmıĢdı. Hökmdarın, ҽmirlҽrin,
sҽrkҽrdҽlҽrin çadırları, xeymҽlҽri dҽ burada, qarĢıdakı
yamacda qurulmuĢdu. Oğlan irҽlilҽdikcҽ ҽtrafına baxınır, bir
Dostları ilə paylaş: |