Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 147. ÜÇ PƏLTƏK BACI 135
- 148. TRAMVAY MƏSƏLƏSİ
356 hampa kişidi. Amma səhərdən də söhbət gedirmiş ki, ay biz bəyik, biz ağayıx, biz beləyik, eləyik. Babam da kirimişcə duruf qulax asır. Babam görür kü, bu, qollarını çirməliyif aşa elə girişif ki, babama imkan vermir bir kısmat ala. Babam soruşur ki, siz doğrudanmı ağasınız, yəni seyidsiniz? Deyir: – Həə, bə nə? Nəslim belə, köküm belə, babam filankəs, nənəm flankəs. Biz təmiz seyidik, miriyik filan. Deyir: – Bə sən nətəər seyidsən ki, rahatnan qavax-qavağa otu- ruf bir sinidən aş yiyirsən? Bu sözdən sonra o ağa əlini sinidən çəkir qırağa, tay əlini uzatmer. Bu, rahatca siniyi qavağına çəkir təkcənə yiyir. 146. ANAM MƏNİ O CAMA OTUZDURURDU Bir gün kənd yeriymiş. Öyün xanımı yuxa salermiş. Bir nəfər nəvələnd 134 adam da yoldan belə keçermiş, kiminsə evi lazım imiş. Deyir ki, ay bajı, bərəkətdi olsun. Deyir: – Sağ ol, ay qardaş. Deyir: – Əhmədalının öyünü gəzerəm. Deyir: – Vallah, bu uşax göstərər Əhmədalının öyünü saa, amma gəl bir isti-isti yuxa ye. Deyir: – Yox, əziyyət olar. Deyir: – Yox, sən allah, yuxa üstə əlifsən. 134 Nəvələnd – nabələd 357 Bir fətir saler, kişiyi dəvət eliyir. Deyir ki, qonax qardaş, bu fətiri yinən, onnan sonra bu uşax sana Əhmədalının öyünü göstərəjək. Kişi bardaş quror oturor, fətir də qavağında. Uşağı yanına çağırer, deyir: – Ay qızım. Deyir: – Ha. Deyir: – A qızım, bu fətirnən yiməyə bir şey varmı? Deyir: – Ay dayı, niyə yoxdu? Yaxşı bəhməzimiz var. Deyir: – Onnan bir az gətsən, bu fətirnən yiyəm. Gedir bir iri cəmi dolduror bəhməznən, gətirer. Kişi fətiri bəhməznən yiyir, görör, doğrudan da, ləzzət eliyir. Elə olor ku, bəhməz qutarer, fətirdən bir az qaler. Deyir: – Ay qızım, bu bəhməzdən gənə varmı? Deyir: – Ey, ay dayı, içinə siçan düşüf, yeyən də yoxdu. Nə qədər deyirsən, var. Deyən kimi, bu qaldırır cəmi yerə vuror. Uşağ oturur zırhazır ağleer. Deyir: – A qızım, niyə ağleersan? Deyir: – Ey, ay dayı, Allah işini heç uvand eləməsin. Deyir: – Niyə? Deyir: – Anam məni hər axşam bax, o cəmə çiş tutordu, indi nolojax mənim axırım? 358 147. ÜÇ PƏLTƏK BACI 135 Bir kişinin üş dənə gözəl qızı var imiş. Qızdar həddinnən artıq gözəlimiş. Doğrudan da, elə bilermişsən, tale xoş günün- də, xoş saatında bunun qələmini çəkib də. Bir dənə eyibləri yoxuymuş. Amma buların çox gizdi qalan bir sirrəri var imiş: bu qızdarın üçü də pəltək imiş. Elə anası bu qızdara baxer, deyir ki, ay kişi, tale bizə belə gözəl qızdar bəxş eliyib, indi nağayrax ki, buların üçü də pəltəkdi. Allah buların kısmatını yetirsin, Allah bulara bir yaxşı ömür-gün yoldaşı nəsib eləsin. Elə bir adam olsun ku, heş buların pəltəhliyini hiss eləməsin. Nəsə, ay keçir, il dolanır. Bir gün kişi sevincək gəlir ki, arvad, bilirsənmi nə var? Deyir: – Nə var? – Qızdara elçi gəler. Deyir: – A kişi, nağayrax? Deyir: – Nağarjeyıx? Allah verənnən hazırra, elə, qızdarı da geyindir, kejindir, bəzəndir, yuyunsunnar, daransınnar, gəlsin- nər. Bax, belə orda qəşəh otursunnar, elçilər də gəlsin baxsın, bu üçünnən birini seçəjəhlər. Ancax tapşır danışmasınnar, danışsalar pəltəhlikləri bilinəjəh. Bu kişi dediyi kimi arvad bu qızdarı səliqə-səhmana saler, üçünü də yanaşı oturtduror. Elçilər gəler. Baxer görör kü, ayə, üş dənə qız, üçü də bir-birinnən gözəl. Elçi gələn arvad deyir ki, a kişi, sən canı, baxersanmı? Nə gözəl qızdardı bular. Oğlannarımız çox olsa, elə buların üçün də alardıx. 135 Söyləyici “Üç pəltək bacı”, “Tramvay məsələsi” lətifələrini və “Keçəlin evlənməsi” nağılını qaravəlli nümunəsi kimi qələmə verdi. Dediyinə görə, atası qaravəlli ustası kimi tanınırdı, çox vaxt ona Qaravəlli Qədir deyə müraciət edirdilər. Söyləyici danışdığı qaravəlliləri ondan eşidib. 359 Deyir: – Arvad, seçəh, elə birini alağ evdəki oğlumuza. Allah xoşbəxt eləsin, çox gözəl qızdardı. Bu məqamda bir qurvağa hardansa hopbana-hopbana ortuya çıxer. Çıxanda böyük qız özünü saxlıyammer, deyir ki, ay bacı, quuuvağaa. Deyəndə, elçilər bir-birinin üzünə baxer. Ortancıl uje dayanammer, deyir ki, a cünü qara, anam saa deməmmi dimbalax? Balaca qayıdıf deyir ki, a bacu, anam dedi dimbalax, elə mən də dimbalax. Elçilər duror, kirimişcə, suları süzülə-süzülə gedellər. 148. TRAMVAY MƏSƏLƏSİ Həddinnən artıx gözəl bir qız bir gün tramvay dayanaca- ğında durufbuş. Bir də bir oğlan hardansa bu tramvay daya- nacağına yaxınnaşır. Görür ki, pah, bir gözəl qız tramvay göz- düyür. Qız o qədər gözəlimiş, o qədər gözəlimiş ki, insanı valeh eliyirmiş. Qız munun çox xoşuna gəlir. Bilmir bunu nətəri danışdırsın, bunnan nətəər ünsiyyət qursun. Yaxınnaşır, deyir ki, xanım qız, bağışdıyın, sizdən bir şey soruşmağ olar- mı? Qız deyir ki, niyə olmur, ay qardaş, buyurun. Deyir: – Ay bajı, burdan bir nömrəli tramvay keçəjəhmi? Deyir: – Ay qardaş, keçəjəh. Bu başqa bir şey deyəmmer, nitqi tutulor. Geder bir az hərrəner, hərrəner, gəler, deyir: – Bajı. Deyir: – Buyur, qardaş. Deyir: – Burdan iki nömrəli tramvay da keçəjəhmi? Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|