62
qatlanılaraq seyfə yerləĢdirilir, günlərlə bu vəziyyətdə saxlanılır. Burdan xilas
olanlar xroniki sümük ağrılarına düçar olurlar.
Soyuq suda saxlama. Bu iĢgəncə üsulu adətən qıĢ aylarında icra olunur. Bu
cəza növü məhbusu dizə qədər həbsxananın xüsusi beton vannalarında və
zirzəmidə yerləĢən çirkli su anbarlarında uzun müddət saxlamaqla həyata keçirilir.
Bu məhbuslar böyrək çürüməsi, revmatizm, iflic, vərəm və s. ağır xəstəliklərə
düçar olurlar.
Havasız konteynerdə saxlama. Eyni ittihamla həbs olunmuĢ məhbusların
kütləvi surətdə havasız, kommunal Ģəraiti olmayan dəmir konteynerlərdə, Ģəhərdən
kənar gizli təcridxanalarda, uzun müddətli ac-susuz saxlamaqla həyata keçirilən
cəza üsuludur. Bu iĢgəncə növü əksər hallarda məhbusların həlak olması ilə
nəticələnir.
Dırnaqların çəkilməsi. Məhbusların nəzərdə tutulan ittihamları zorla
boynuna almaları üçün həyata keçirilən iĢgəncə üsuludur. Bu iĢgəncə məhbusun
ayaq və əllərini xüsusi hazırlanmıĢ cihazlara bağlayaraq kəlbətin vasitəsiylə
dırnaqların çəkilməsi ilə icra olunur. Daha sonra məhbusun çəkilən dırnaqlarının
yerinə duz və digər göynədici maddələr səpilir.
Ayaqdan asılma. Məhbusu təcridxanada, polis idarələrində, həbsxanada
saatlarla ayaqlarından asaraq Ģallaq və küt alətlərlə döyməklə müĢayiət olunan
iĢgəncə üsuludur.
Əlin ayağa qandallanması. Belə hallar çox zaman polis və təhlükəsizlik
təcridxanalarında məmurlara müqavimət göstərən məhbuslara tətbiq edilir. Məhbus
məmurlar tərəfindən üzü üstə yerə yatırılır, sağ ayağı sol əlinə qandallanır və
saatlarla bu vəziyyətdə saxlanılır. Əlləri qandallanmıĢ məhbuslar eyni zamanda
ruhi və fiziki iĢgəncələrə məruz qalır, döyülür, ağır bədən xəsarəti alır.
Soyundurularaq Ģaxtalı havada qolubağlı saxlama. Siyasi məhbusların
iradəsini sındırmaq məqsədilə onları Ģaxtalı havada soyunduraraq qandallı
vəziyyətdə saatlarla açıq havada saxlamaqla müĢayiət olunur. Ac və susuz
saxlanılan belə məhbusları Ģaxtalı havadan sonra natəmiz və soyuq kameralarda
yatmağa məhkum edirlər.
Məhbusun gözü qarĢısında ailə üzvlərinin döyülüb təhqir olunması.
Belə hallar siyasi məhbuslara ruhi təzyiq vasitəsi kimi molla hakimiyyəti
tərəfindən istifadə olunur. Belə ki, məhbusun müqavimətini sındırmaq üçün onun
yaxın ailə üzvlərini həbs edərək onun olduğu təcridxanaya aparır və gözü
qarĢısında ailə üzvlərinə fiziki və ruhi iĢgəncəər verirlər. Hətta bəzi hallarda
zorlamalar da olduğu bildirilir. YaĢlı ata, ana, bacı və qardaĢ məhbusun saxlandığı
kameranın yaxınlığındakı kameraların birində incidilir və onların səsi məhbusa
eçitdirilir.
63
Bütün bu sadalananlardan baĢqa Ġranda insanın ac, susuz, yuxusuz
saxlanılması, havasız natəmiz yeraltı təcridxanalarda döyülmüĢ, yaralı vəziyyətdə,
naməlum yerlərdə saxlanılmaqla cəzalandırılması və yüzlərlə belə qeyri-insani
iĢgəncələr həyata keçirilməkdədir. Bütün bunlar Ġran islam rejiminin mahiyyətini
sübut etməkdədir.
Dr.Sübhan Talıblı
AMEA akad. Z.M.Bünyadov adına
ġərqĢünaslıq Ġnstitutu
DAĞLIQ QARABAĞ MÜNAQĠġƏSĠ
ĠRAN MƏTBUATI VƏ ELMĠ ƏDƏBĠYYATINDA
Ġran mətbuatında və elmi ədəbiyyatında Dağlıq Qarabağda cərəyan edən
hadisələr barəsində müxtəlif məzmunlu yazılar dərc edilməkdədir. Bu yazılarda
faktiki materiallarla yanaĢı, subyektiv fikirlər də özünə yer almıĢdır.
Ermənilərin Qarabağ münaqiĢəsində ĠĠR rəhbərliyindən mənəvi dəstək
almaq məqsədilə farslarla bir kökdən, yəni ari soyundan gəldiklərini geniĢ təbliğ
edir, yer adlarını özlərinin adları ilə bağlayırdılar. Ġranda, xüsusilə Güney
Azərbaycanda bir sıra qədim yaĢayıĢ məntəqələrini və oradakı tarixi abidələri,
qalaları, körpüləri, dağları, ibadətgahları erməniləĢdirməyə cəhd edən
“tədqiqatçıları” indi də farslarla bir kökdən - ariya kökündən olduqlarını, əsrlərlə
milli kimliklərinin vahid olduğunu meydana atıblar. Əsası olmayan bu uydurmanın
bünövrəsi Rza xan Ģahlıq taxtına çıxan vaxtdan (1925) qoyulsa da, indiki vaxtda
Ġrandakı siyasi mühitdən və Dağlıq Qarabağ münaqiĢəsi ilə bağlı Ġran-Ermənistan
münasibətlərindəki durumdan istifadə edən “Ġranla” ermənilərin üzdəniraq
tarixçiləri və onları xaricdə həvəsləndirənlər ermənilərin “qədimdən iranlılarla bir
köklü qardaĢ, ən uzağa əmi oğlu” olduqlarını sübut etmək üçün yeni-yeni uydurma
“mənbələrə” istinad edib kitablar yazıb çap etdirirlər. Belə kitablardan biri
Tehrandakı “Diba” nəĢriyyatında, nəfis Ģəkildə 2000 nüsxə çap edilmiĢ, 242
səhifəlik “Ġranlılarla ermənilərin mədəni əlaqəsi” kitabıdır (16).
2005-ci il noyabrın 10-da Tehranda özünü qeyri-dövlət “elmi” qrupu
adlandıran “ÇağdaĢ Ġran Tarixi AraĢdırmalar Mərkəzi”ndə keçirilmiĢ toplantıda
Əlirza Bekdilinin çıxıĢı SSRĠ dağıldıqdan sonra Ġran-Azərbaycan münasibətlərinə
həsr edilmiĢdi. O, münaqiĢəni üç baĢlıca dövrə bölərək, hər bir dövrdə Ġranın
münaqiĢənin sülh yolu ilə və ədalətli həll olunmasına tərəfdar olduğunu demiĢdi.
O, Azərbaycan müxalifətini və Azərbaycan dövlətini Ġranın mövqeyinə həmiĢə
64
tənqidlə yanaĢmaqda suçlamıĢ və Ġran dövlətini fars Ģovinizmində günahkar bilən
azərbaycanlı milli qüvvələri qınamıĢdı (3).
“Keyhan həvayi” qəzeti “Ermənistana inanmaq olmaz” baĢlıqlı məqaləsində
yazır: “Ermənistan Respublikasının baĢçısı ĠĠR səfirliyinin məsul iĢçisi ilə
görüĢərkən ĠĠR-in regionda mühüm rolunu xatırladaraq Qarabağ münaqiĢəsinin
həll edilməsi üçün ölkəmizin (Ġranın) vasitəçilik səylərini davam etdirilməsini
istədi.
Ermənistan prezidentinin Tehranda Qarabağda gedən qanlı çarpıĢmaların
dayandırılması barədə dediyi sözlər çox ümidverici idi. Lakin əməldə baĢqa qəbul
ediləsi deyildi, həm də çox pis və acındırıcı Ermənistanın sülhsevər çalıĢmalar
qarĢısında gördüyü iĢlər ondan mənfi bir sima göstərir və qırğının sona
çatdırılmasını həqiqətən istəməməsinə dair aydın bir dəlil alınmıĢdır. Elə buna görə
də ĠĠR-nın vasitəçilik çalıĢmalarının yenidən baĢlaması artıq məntiqə uyğun
görünmür.
Beynəlxalq münasibətlərdə Ġran Azərbaycana qarĢı təcavüz etmiĢ
Ermənistana təcrid etməyə nəinki təĢəbbüs göstərmiĢ, əksinə Ġran-Ermənistan
münasibətlərindəki canlanma müĢahidəçilərin nəzər diqqətini cəlb etmiĢdir.
Ġranda Dağlıq Qarabağ probleminin köklərilə bağlı ictimai rəyin
formalaĢmasında mənfi rol oynayan fars və erməni tarixçilərinin əksinə olaraq bir
sıra müəlliflər hadisələrə obyektiv, ədalətli yanaĢma metodunu seçmiĢlər. Erməni
daĢnaklarının 1918-ci ildə Güney Azərbaycanda Urmiya, Xoy, Səlmas, Maku,
ġərəfxanada və digər Ģəhər və kəndlərdə türklərə qarĢı törətdikləri kütləvi soyqırım
haqda çox az yazılmıĢdır. Təbrizli tarixçi alim doktor Səməd Sərdariniyanın 2005-
ci ilin sonunda çapdan çıxmıĢ “Arazın hər iki sahilində müsəlman qətliamı” kitabı
(10) bu boĢluğu doldurmaq üçün sanballı bir əsərdir. S.Sərdariniyanın farsca
yazdığı kitabında ermənilərin Arazın hər iki tayında, əsasən Güney Azərbaycanda
törətdikləri kütləvi soyqırımdan, talan və özbaĢınalıqlardan bəhs edir. Bu kitab
Bakıdakı 1918-ci il məlum soyqırımı və ermənilərin uydurduğu “soyqırımı”nın 90
illiyinə cənublu qardaĢlarımızın erməni daĢnaklarına tutarlı elmi-məntiqi cavabıdır.
Müəllif kitabının əvvəlində ermənilərin türklərə qarĢı soyqırımına baĢladığı
gündən indiyə qədər bu xəstə millətin zəhərlənmiĢ məfkurəsində “Böyük
Ermənistan” xülyasının yaranması tarixini iĢğalçı I Pyotrun zamanından
baĢlandığını qeyd edir. Çar Pyotr Ori adlı erməninin baĢçılığı altında ilk dəfə
Peterburqa gələn erməni elçilərini qəbul edərkən Pyotr Ġrana və Türkiyəyə qarĢı
müharibəyə baĢlayacağı təqdirdə ermənilərin xəyanətlə dolu “tarixi vəzifələri”nin
nədən ibarət olacağını onlara baĢa salmıĢdır. “Avropaya pəncərə” açmaq fikrində
olan rus imperatoru ilk əvvəl Qafqazı, Ġran və Türkiyəni tutmağı və Fars
körfəzindəki isti dəniz sularına çatmağı özünün iĢğalçılıq planında ön cərgədə
qoymuĢdu və bu iĢdə ermənilərin satqınlığı və çörəyini yerli xalqlara xəyanəti
Dostları ilə paylaş: |