58
müəssisələri tamamilə yox edilən bir millət halına gətirilir.Bu
vəziyyətin təbii nəticəsi olaraq Krım maarifi, ədəbiyyatı tam bir
durğunluq dövrünü yaşayır. Bu vəziyyətin dəyişdirilməsində
böyük rol oynayan ən önəmli şəxsiyyət, şübhəsiz İsmayıl
Qaspırinskidir. İsmayıl Qaspırinski sadəcə Krım türklərinin deyil,
Rusiyadakı bütün Müsəlman Türk xalqının milli oyanış dönəmi
üçün olduqca mühüm bir şəxsiyyətdir.
XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərində
Krım Tatar xalqının mədəni inkişaf prosesi yeni vüsət almağa
başlayır və bu prosesin önündə bütün Türk xalqlarının böyük oğlu
İsmayıl bəy Qaspırinski durur.
1921-1927-ci illərdə Krım Tatar dilində kütləvi nəşrlər çap
etdirməyə başlayırlar. 1928-ci ildən başlayaraq “Burjua millətçiliyi
ilə mübarizə” adı ilə dövlət siyasəti milli mədəni inkişafa yeni
hücumlarla nəticələndi. Milli mədəni hərəkatın önündə duran
şəxsiyyətlərin
əksəriyyəti
fiziki
olaraq
məhv
edildi,
kitabxanalardan mühüm nüsxələr çıxarılaraq qadağan edilirdi.
1928-ci ildə ərəb qrafikası ləğv edilərək latın qrafikası, bir
müddətdən sonra isə latın qrafikası ləğv edilərək rus-kiril əlifbası
tətbiq edilməyə başlandı. Bu prossdə Krım Tatar xalqının
Azərbaycanla oxşar tale yaşaması çox mənalıdır.
SSRİ-nin repressiyaya məruz qalmış xalqlarından olan Krım
Tatar xalqı yalnız 1957-ci ildə reabilitasiya olunduqdan sonra milli
59
dildə kitab və dövrü nəşrlər buraxmağa başlayır. Daşkənd
şəhərində “Lenin bayrağı” qəzeti və hər il 10-15 adda Krım Tatar
dilində müxtəlif kitablar çap olunur. Lakin siyasi azadlıqların
olmadığı bir dövrdə mədəni inkişaf da mümkün deyildi. Belə ki,
SSRİ-nin dağılması və Krım Tatar xalqının kütləvi şəkildə ana
vətənlərinə qayıtması ilə kitab və kitabxana mədəniyyəti, xalqın
milli irsinı böyük ehtiram olaraq bərpa olunmağa və inkişaf etməyə
başlayır. Xalqın ziyalıları Sank-Peterburqdan, Daşkənddən, Kiyev,
Xarkov kitabxanalarından qorunub saxlanılmış Krım Tatar xalqının
milli elmi və ədəbi nümunələri toplayıb kitabxana fondlarına daxil
edir, bununla da milli mədəni irsin qorunub saxlanılmasına
çalışırdılar.
Bu
istiqamətdə
Azərbaycan
Milli
Elmlər
Akademiyasının Elmi Kitabxanasının da fondunda mühafizə edilən
Krım Tatar xalqına məxsus elmi,siyasi və ədəbi nümunələrin də
toplanması,
surətinin
çıxarılması,
elektron
formatlarının
hazırlanması və Krım kitabxanalarına aparılması işi həyata
keçirilmişdir.
Qaqauzlar; Qaqauz xalqının adı uzun müddət tədqiqat
obyektinə çevrilməmişdi. Alimlərdən bir qismi “qaqouz” sözünü
“xak+oğuz”,”hak+oğuz”(əsl oğuz), bəziləri “qaqa+uz”(uzun
dimdik), əksəriyyəti isə “göy oğuz” kimi izah edirlər. Kökü göy
oğuzlarla bağlı olan qaqauzlar indi yaşadıqları Maldaviya
Respublikasının cənubunda yerləşən Bucaq düzünə XVIII əsrin
60
sonu-XIX əsrin əvvəllərində Bolqarıstanın şimal şərqindən köçüb
gəlmişlər. Onlardan əvvəl burada türklərin, o cümlədən noqayların
yaşadığı bölgənin toponimləri də sübut edir. Moldaviyada qaqauz
kənd və bölgələrinin yerləşdiyi ərazinin sahəsi 1,8 min kv
kilometrdir. Bu ərazi cənubdan Ukraynanın Odessa vilayəti, şimal-
qərbdən isə Rumıniya ilə həmsərhəddir. 1989-cu ilin
siyahıyaalmasına əsasən Moldaviyada yaşayan qaqauzların sayı
153.000-dir. Qaqauzlar Moldaviyanın əsasən Komrat(55,0%),
Çadır-Lunqa(53,7%) və Vulkaneşt (30,8%) bölgələrində yaşayırlar.
Tarakli, Bessarabka, Çimişli və Kaqul bölgələrində də ayrı-ayrı
qaqauz kəndləri vardır. Ümumilikdə götürəndə qaqouzlar
Moldovanın
cənubunda
32
yaşayış
məntəqəsində
məskunlaşıblar.Onların çoxunda qaqauzlar moldovan və bolqarlarla
bir yerdə yaşayırlar.
Bundan başqa Ukraynada (27 min), Şimali Qafqazda (2
kənd), Qazaxıstanda (12 kənd), Özbəkistanda (2 kənd),
Bolqarıstanda,
Rumıniyada,
Türkiyədə,
Yunanıstanda
və
Yuqoslaviyada da qaqouzlar yaşayırlar.Yuqoslaviyada onları
sürgüc adlandırırlar.
Qaqauz türklərinə aid şifahi və yazılı ədəbiyyat onların
tarixi və mədəni varlığı kimi çox rəngli bir tablonu xatırladır.
Qaqauzlar tarixi türk boylarının bir-birini əvəz edən mədəni
xatirələrini dini yaxınlığına görə başda Balkan xalqları olmaqla
61
digər xristian millətlərindən aldıqları bəzi fərqli ünsürlərlə ahəngli
bir şəkildə birləşdirmişlər.Bu mədəni sintez özünü ədəbiyyatda da
göstərmiş,bəzən bir var olmaq mübarizəsi ,bəzən də bir
tənhalıq,bəzən də böyük bir sevginin ifadəsi olaraq özünü
göstərmişdir.
Qaqauzların yazılı mədəniyyətlə olan bağları digər bir çox
xalqlarda olduğu kimi dini mətnlərin oxunması yolu ilə olmuşdur.
Ortodoks qaqauzlar dini mənbələri əvvəllər yunan, bolgar, rumın
və rus dillərində yazılmış əsərlərdən öyrənirdilər.
Qaqauzların yazılı dini mənbələrlə tanış olması
Anadolunun Xristian Türkləri olaraq adlandırılan Karamanlıların
yunan hərfləri ilə yazdıqları və başqa dillərdən tərcümə etdikləri
dini mətnlər vasitəsilə mümkün olmuşdur. Karamanlılar bu əsərlər
vasitəsilə qaqauzlara həm türkcə yazılmış dini bilgilər, həm də
yazıya köçürülmüş türk xalq ədəbiyyatı mətnlərini çatdırmışlar.
1988-ci il avqustun 14-də ilk nömrəsi çapdan çıxan “Ana
sözü” qəzeti qaqauz xalqının həyatında mühüm bir hadisə idi.
Tezliklə onun sorağı Türkiyə, Azərbaycan, Macarıstan,
Bolqarıstan, Rumıniya və digər yerlərdən gəlməyə başladı. Keçmiş
Sovetlər Birliyinin hər yanında qaqauzlar və qaqauzların dili,
folkloru, ədəbiyyatı, məişəti və tarixi ilə maraqlanan, özünə qaqauz
arasında dost axtaran hər bir kəs bu qəzetlə əlaqə saxlayır, onun
daimi oxucusuna çevrilirdilər.
Dostları ilə paylaş: |