7. Hakim çəkiĢən tərəflərə eyni qərəzsizliklə yanaĢmalıdır, sanki ata oğula qarĢı və ya Xəlifə özü
təbəələrindən birinə qarĢı və ya mömin müsəlman kafirə qarĢı olan kimi. Və bu münasibət onlara
qarĢı eyni davranıĢ tərzində təzahür etməlidir: hakim onlardan birinə gülümsəyib digərini
qaĢqabaqla süzməməli, birinə digərindən daha artıq diqqət göstərməməlidir. Əgər hakim çəkiĢən
hər iki tərəfin baĢa düĢdüyü dildə danıĢa bilirsə, tərəflərdən biri ilə digər tərəfin baĢa düĢmədiyi
dildə danıĢmamalıdır.
8. Hakim yalnız məhkəmə tərəfindən qanuni Ģəkildə tanınan ifadələrdən və sübutlardan istifadə edə
bilər və öz Ģəxsi biliklərinə əsaslanaraq qərar çıxara bilməz.
9. Hakim qərarını mümkün qədər tez və ləngitməyə yol vermədən çıxarmalıdır, belə ki, onun
missiyası hər Ģeydən əvvəl insanlar arasındakı mübahisələri həll etmək və münaqiĢəyə son
qoymaqdır. Düzgün qərar nə qədər tez çıxarılarsa, insanlar öz qanuni haqlarını daha tez əldə
edərlər.
Hakimlərin müstəqilliyinin imicini təmin etmək üçün Ġslam hüququ ictimai mənafenin tələb etdiyi
hallar istisna olmaqla, siyasi hakimiyyətlərə ədalətli hakimlərin vəzifədən kənarlaĢdırılmasını qadağan
edir. Hakimin iĢdən kənarlaĢdırılmasına səbəb ondan narazı olan əhalinin böyük hissəsinin tələbi və ya
həmin vəzifəyə daha yüksək ixtisaslı baĢqa hakimin təyin edilməsi zərurəti ola bilər. Belə səbəblər
olmadan hakimlərin vəzifədən kənarlaĢdırılması qadağandır.
92
Hakim yalnız öz vəzifələrinin icrası ilə məĢğul olmalıdır. Ona ticarətlə qazanc əldə etmək
qadağandır və o, digər insanlarla münasibətlərində etiket və ədəb-ərkan qaydalarına yüksək səviyyədə
riayət etməlidir. Ona görə də, hakim dövlət xəzinəsindən elə məbləğdə maaĢ almalıdır ki, onun
vəziyyətində olan insanın həyat səviyyəsinə uyğun gəlsin və onu öz gəlirlərini tutduğu yüksək vəzifəsinə
layiq olmayan digər vasitələrlə tamamlamaq imkanlarını axtarmağa məcbur etməsin.
93
Məhkəmə dinləmələri açıq olmalıdır. Lakin əgər hakim hesab etsə ki, tərəflərin maraqlarını
qorumaq üçün ictimaiyyətin zaldan çıxarılması zəruridir, onda zalda yalnız rəsmi Ģəxsləri və çəkiĢən
tərəfləri saxlamaqla, bu barədə müvafiq göstəriĢ verə bilər. Buna etik səbəblərə görə gizlində qalması
daha məqsədəuyğun olan iĢlərə baxılarkən, məsələn, kiĢi ilə qadının qarĢılıqlı münasibətlərində ləyaqətsiz
davranıĢın araĢdırılması zamanı yol verilir. Ġctimaiyyətin kənarlaĢdırılmasına, həmçinin araĢdırma
gediĢində zalda gülüĢ doğura biləcək mənasız vəziyyətlərin yaranması zamanı da icazə verilir.
94
Qurana görə, ədalət mühakiməsi insanın irqi, tutduğu mövqe, dərisinin rəngi, milli mənsubiyyəti və
dini inancı əlamətləri əsasında fərqləndirməyə yol vermir. Bütün insanlar - Allahın qullarıdırlar və ona
görə də, onlara məhkəmədə bərabər münasibət göstərilməlidir, çünki hamı öz hərəkətlərinə görə
məsuliyyət daĢımalıdır.
95
Görkəmli hüquqĢünas alim Əbu Bəkr Əhməd ibn əl-ġeybani əl-Xəssafın
yazdığı “
Ədəb ül-Qazı” (Hakimin peĢə etikası) kitabı hakimlərə ədalət mühakiməsinin Məhəmməd
Peyğəmbərə nazil olunmuĢ qanunlar əsasında həyata keçirilməsi üçün bir örnəkdir. Həmin
kitaba digərləri
ilə yanaĢı aĢağıdakı müddəalar da daxildir:
96
Qaydalar
1. Hakim idarəedici Ģəxsiyyətə və biliyə malik olmalı və məhkəmə zalında səbrli davranmalıdır.
2. O, hər bir Ģəxsin məhkəməyə maneəsiz müraciət edə bilməsini təmin etməlidir.
3. O, məhkəmənin düzgün olmadığı açıq-aĢkar olan əvvəlki qərarını ləğv etməlidir.
4. O, hakim
(qazı) təyin olunduğu əhalinin adət və ənənələrini bilməlidir.
5. O, məhkəmə iĢçilərinin gündəlik fəaliyyətini və güzəranını diqqətlə izləməlidir.
92
Yenə orada.
93
Yenə orada.
94
Yenə orada.
95
Muhammad Ibrahim H.I. Surty, “The Ethical Code and Organised Procedure of Early Islamic Law Courts, with Reference to
al-Khassaf‟s Adab al-Qadi”, in Muhammad Abdel Haleem, Adel Omar Sherif and Kate Daniels (eds),
Criminal Justice in
Islam (London and New York, I.B. Tauris & Co Ltd., 2003), pp. 149-166 at pp.151-153.
96
Yenə orada, səh.163.
6. O, həmin Ģəhərdə yaĢayan digər hüquqĢünasları və mömin və insanların etibarını qazanmıĢ (
udul
- ədalətli) insanları tanımalı və onlarla ünsiyyət saxlamalıdır.
7. O, həmin yerlərdə çəkiĢən tərəflər və iĢlər barədə danıĢmamaq Ģərtilə dəfn mərasimlərinə gedə və
xəstələri ziyarət edə bilər.
8. O, təntənəli ziyafətlərdə və ya adi qəbullarda iĢtirak edə bilər. Əl-ġaraxsinin fikrincə, “əgər
təntənəli ziyafət və ya rəsmi qəbul hakimin
(qazının) dəvət edilməsini nəzərdə tutmursa, adi
sayılır. Lakin əgər orada hakimin
(qazının) iĢtirakı zəruri və qaçılmazdırsa, onda belə qəbul
məxsusi olaraq hakim
(qazı) üçün təĢkil edilmiĢ “xüsusi təntənəli ziyafət” hesab olunur.”
Qadağalar
1. Hakim qərarlarını hirsli halda və ya emosional gərginliyin təsiri altında verməməlidir, çünki belə
vəziyyət onun düzgün mühakimə yürütmək və qərar vermək qabiliyyətinə mənfi təsir göstərə
bilər.
2. O, yuxusu gəldikdə, yaxud müsbət və ya mənfi hisslərin təsirindən həddindən artıq yorulduqda,
qərar qəbul etməməlidir.
3. O, ac və ya həddindən artıq doymuĢ vəziyyətdə qərar qəbul etməməlidir.
4. O, hər hansı Ģəkildə rüĢvət almamalıdır.
5. O, çəkiĢən tərəflərə gülməməli və ya hər hansı digər Ģəkildə onları gülünc vəziyyətə
salmamalıdır.
6. O, qərar çıxararkən fərz olmayan oruc tutmaqla özünü zəiflətməməlidir.
7. O, zərərçəkmiĢin sözlərini ağzında qoymamalı, hansı cavabları verəcəyini təklif etməməli və
tərəflərdən heç birini iĢarə edib göstərməməlidir.
8. O, iĢ üzrə tərəflərdən heç birinin onun evinə gəlməsinə icazə verməməlidir, lakin baxılan iĢlə
əlaqəsi olmayan Ģəxslər öz ehtiramlarını bildirmək üçün və ya digər məqsədlərlə onu ziyarət edə
bilərlər.
9. O, evində tərəflərdən yalnız birini qəbul
edə bilməz, lakin hər iki tərəfi eyni anda qəbul edə bilər.
10. O, bilmədiyi hər hansı məsələ barəsində inad etməməli və kömək üçün həmin sahədə zəruri
biliyə malik olanlara müraciət etməlidir.
11. O, var-dövlət qazanmağa can atmamalı və öz nəfsinin və tamahının quluna çevrilməməlidir.
12. O, heç kimdən qorxmamalıdır.
13. O, vəzifədən kənarlaĢdırılmaqdan qorxmamalı və buna görə onu tənqid edənləri nə tərifləməli,
nə də onlara nifrət etməlidir.
14. O, məhkəmə qarĢısında dayanmalı olan qohumları istisna olmaqla, öz qohumlarından baĢqa heç
kimdən hədiyyələr qəbul etməməlidir. O, həmçinin hakim təyin olunmazdan qabaq ona hədiyyə
verənlərdən hədiyyə almağa davam edə bilər, lakin əgər hədiyyələrin dəyəri onun hakim təyin
olunmasından
sonra artarsa, onları qəbul etməyi dayandırmalıdır.
15. O, kiminsə qəzəbindən qorxduğuna görə həqiqətdən yayınmamalı və küçələrdə təkbaĢına,
müĢayiət edilmədən gəzməməlidir. Bununla o, öz ləyaqətini qoruyub saxlayır və maraqlı
tərəflərin ona yaxınlaĢmasına imkan vermir.
16. O, iĢ üzrə çəkiĢən tərəflərin emosiyalarını nəzərə almamalıdır.