Hazırlayan: İhramcızâde İsmail Hakkı
Yüklə 2,82 Kb. Pdf görüntüsü
|
42 Ali Şeriati kanına akıtıyor. Hıristiyan dünyasındaki bu gerçekliğe üzülerek, gururla söyleyebiliriz ki, Müslüman aleminde bile bedbinliklere [kötü görüşlü] az rastlanmaktadır. İslam da talak, yani boşanma olduğu için yasadışı nikahlar, formal [biçimsel] aileler de azdır. Düşünün ki, bebek gözlerini kapayarak karşısındaki semaver, çaydanlık gibi engellerden geçmek istiyor. İdealizm engelleri görmek istemeyen çocuk gibidir. O, öyle sanıyor ki, görmediği şeyler mevcut değildir. Realistler ise idealistlerin tam zıddına hareket ederler. Onlar varlığı delil alarak her şeyi, hatta en çirkin şeyleri kabul ediyorlar. Onlar fark üyeleriyle yanıtı yetmeyen güzellikleri ise inkar ediyorlar. Diyalektik materyalizme bağlı öğrencilerimin biri benim tüm sözlerime sadece bir prizmadan yanaşırdı. Beni mezhebi, dindar tanıdığı için tüm dediklerimi reddediyordu. Hatta marksizmden iktibas ettiğim tezleri dahi inkar ediyordu. Bir gün Beni-Umeyyenin cinayetinden konuşuyordum. Konu Beni-Ümeyye hanedanı "cebri" inancını yaymakla, kendi hakimiyetini korumak isteği idi. Sohbetin ikinci sorusu bu cinayete karşı gelenler hakkında idi. Sohbet sırasında bu öğrencinin heyecanlı, tedirgin olduğunu hissettim. Ben bu işte Hz Fâtıma, Ali, Hacer, Ebuzer ve Hüseyin'in aleyhimüsselâm adil mücadelesinden konuşuyorum, o ise rahatsız oldu. Ben Fâtıma, Fâtıma’dır/Kadın 43 dinden değil, haksız hakemin zulmünden ve bu zulme itiraz sesini yüceltenlerden konuşuyorum, o ise hafakanlar geçiriyor. Öğrenci Beni-Umeyyeyi savunarak şöyle dedi: "Efendim, Cebr (her şeyin Allah'ın iradesine bağlılığı) tarihtir. Tarihsel ortam insanı zorluyor ". Aslında, böyle değildir. Ali ve Hüseyin aleyhisselâm materyalist değil, idealist idiler. Onlar tarihin zoruna (cebrine) karşı çıkıyorlardı. Genel olarak, herhangi bir toplumda, toplumsal inançta, dünya görüşü yükselirse, dindarla dinsiz, alimle cahil arasında bir fark kalmaz. Tarihi süreçlerin azameti karşısında birçokları kendini kaybederek, "Bu iş Allah, kaderindir; Ne ilim, ne de tarihin işidir" derler. Beni-Ümeyye cinayetlerini de bu yöntemle örtbas etmek isteyenler var. Beni-Ümeyye çirkin amellerini Allah'ın iradesine bağlayarak, "Ne yaparsa, Allah yapıyor" - diyor, bununla da "cebri" mezhebini yayıyordu. Not koydum ki, bu tarihi zorunluluk değil, kılıç gereğidir. Yarım-aydınların çoğu zorlama ile cebri yanlış düşünüyor. Realistler mevcut olan şeyi "var" bilirler. Eğer bir kişi dese ki, "öyle değil, böyle olmalı", onu idealist adlandırırlar. İngiltere'de eşcinselliği kanunileştirip, onlara hak vermek isteyenlerin delillerine bakın: Bu gerçek bir gerçektir. Toplumda homoseksualistler varsa, demek, bu yasallaştırılmalıdır.. Eğer bir kişi bu fikre karşı itiraz yapıp, "bu ahlaksızlıktır, bununla mücadele etmek gerekir" derse, bu kişiyi idealist, diğer bir deyişle, 44 Ali Şeriati hayalperest adlandırırlar. Kendisini realist siyasetçi adlandıranların iddiasına bakın: İsrail bir gerçektir. Evet, Filistin işgal edilmiş ve bağımsızlığını kaybetti. Ama bu gerçeklik kabul edilmeli ve İsrail de tanınmalıdır. Karabağ meselesinde de batılı politikacıların tutumu benzer. Evet, Karabağ işgal edilmiştir. Ama bu gerçekliği kabul edip, Karabağ'ın bağımsızlığını tanımak zorunludur! Gerçeklik, gerçeklik, gerçeklik! Eğer toplumda fuhuş varsa, bu gerçektir ve kanunileştirilmeli [mi] dir ?! Bu ihtiyacı karşılamak için genelevler açılmalı, televizyonda prezervatif reklamları yayınlanmalı, pornografik filmler gösterime girmeli, gazete ve dergiler yayınlanmalı [mı] dır ?! Eğer tüm bu iğrençliklere itiraz ederseniz, hemen, idealistsiniz, gerçeklikle barışmak istemiyorsunuz, derler. Bir Fransız gazetesi: "Eva aniden döndü MP karısını yabancı erkek ile bir yatakta buluyor. Kendinden geçmiş kadın donakalmış kocasından "azizim P.sen ne düşünüyorsun?" Soruyor. M.P. "Bu gerçektir" - deyib, odayı terk eder! " Ciddi ve prestijli gazetelerden birinin ilk sayfasında kendisini dindar tanıttırmıştır ünlü bir yazarın kadınlara tavsiyesi yayınlananmıştı.: "Kendi vücut yapısından rahatsız olan, artık paylanmadan kurtulmak isteyen hanımlar biraz" gezseler "faydalıdır". Bu maslahatların arkasında aynı putlaştırılmış gerçeklik Fâtıma, Fâtıma’dır/Kadın 45 durur. Muhtemelen uygun tavsiye veren yazar bu işi pratik yaptı. Onlar bir işi faydalı bilirlerse de, bu işi engelleyebilecek her şey, hatta din de hülyadır. Onlar istismarcılığı da gerçeklik sayarlar. İstismar zulme, zora, işkencelere, bütün milletlerin imhasına sebep olur! Tek dilekleri gerçekliğe ihanet edilmesin! Peki idealistler, yüksek idealler için mücadele çalışanlar neden başarılı olamıyorlar? Çünkü, bu akımın taraftarları gerçek engellere göz yumuyor, kendi hedeflerine doğru adeta uçuyorlar. Yaşam ve öngörülen hedefler ise yerdedir. Hareket noktası ile hedef arasında engeller mevcuttur. Kutsal ideallere hayalen kavuşmak olur. Ama gerçekliği dikkate almadan hedefe ulaşmak mümkün değildir. Demek, idealist insan fikir ve düşüncede herkesten ileridir. Devrimci ise öngördüğü düşünceler uğrunda her şeyi harap ediyor, ama değer vermiyor. O, herkesten daha çok konuşuyor, ama bir iş göremez. Eflatunun ilkelerini Muhammed sallallâhü aleyhi ve sellem ilkelerinden avantajlı görür! –Onun ki yerde değil, gökyüzünde!- Gerçekte değil, tahayyülde! Böylece, bir kez daha belirtmek isteriz ki, gerçekçilik insanın ulvî arzu-isteklerini boşa çıkarıyor. O, insanın tüm ideallerini "bugün yok" diye felç durumuna getiriyor. Gerçekçilik gerçeklik karşısında teslimciliğe, olanı kabul etmeye çağırır. Kısacası, gerçekçilik aç varlığı zehirliyor, idealizm ise açlıktan ölüyor! Yüklə 2,82 Kb. Dostları ilə paylaş:
|