14
aşkara çıxarmaqda bir-birlərinə yaxından köməklik edirlər. Daha
dəqiq desək, biri digərinə ehtiyac duyur.
(1-2-2) SİYASӘT ELMİ VӘ SOSİOLOGİYA
Ağacla budaq arasında hansı bağlılıq və əlaqə varsa, sosiologiya
elmləri (ictimaiyyət) ilə siyasi elmlər arasında da həmin əlaqə
mövcuddur. Yəni siyasət elmi, ictimaiyyət elmlərinin bir hissəsi,
ictimaiyyət elmləri də öz növbəsində humanitar elmlərin bir
hissəsini təşkil edir. Cəmiyyətin quruluş və xüsusiyyətlərini
araşdıran sosiologiya elmi, ictimaiyyət elmlərinin əsasını təşkil edir.
İctimai bir varlıq kimi insan müxtəlif rəftar və fəaliyyətlərə malik
olur. Onun barəsində ayrı-ayrılıqda və eləcə də, ümumilikdə də
söhbət açmaq olar.
İctimaiyyət elmi, insanın bütün ictimai məsələlərinə xüsusi diqqət
yetirib onun mahiyyəti, meydana gəlmə və digər sahələri haqqında
da geniş söhbət açır. Burada həmçinin iqtisadi, dini, siyasi məsələlərə
də toxunulur və ictimai təbəqələr, onların şüur və tərzi-təfəkkür
səviyyəsi geniş şəkildə araşdırılır və müxtəlif dərəcələrə bölünür. Bir
haldakı, siyasət "dövlət" adını öz üzərinə götürərək cəmiyyətin
yalnız siyasi məsələlərini araşdırır, bu səbəbdən də siyasət, insanın
siyasi həyatından bəhs edən ictimaiyyətə xas olan bir elmdir.
İctimiyyət elmi, ictimaiyyətin xüsusiyyətlərini araşdırdığı bir halda,
siyasət ona fərd kimi nəzər yetirir. İctimaiyyət elmi müxtəlif ictimai
qurumlardan, siyasət isə onun yalnız "dövlət" adlı bir qolundan
söhbət açır. İctimaiyyət elmi böyük əhatə dairəsinə malikdir. Bu
səbəbdən də onun siyasi yönümünü, yalnız siyasət elmi təşkil edir.
Lakin bütün bunlarla yanaşı, bu iki elmi sahə bir-birlərinə yaxından
köməklik edirlər. Məsələn, siyasi elmlər ictimaiyyətə dövlətin
quruluş, fəaliyyət, tətbiq etdiyi qanunlar, mənşə və meydana gəlməsi
haqqında dəyərli məlumatlar verir və eyni zamanda, özü ictimai
qanunlara ehtiyac duyur. Bir çox sahələrdə onlar bir-birlərini
təkmilləşdirir və ehtiyacları qarşılıqlı olaraq aradan qaldırılır.
Professor Qidinqez bu haqda deyir: "Siyasi elmlər fakultəsinin
tələbələri öz elmi işlərini, ictimai məsələləri mütaliə etməklə
başlamalıdırlar. Çünki, ictimaiyyətin ibtidai məsələləri ilə tanış
olmayan şəxsin dövlət nəzəriyyəsini öyrənmək istəməsi, Nyutonun
15
hərəkət qanununu bilmədən, astronomiya və ya termodinamika
elmlərinə yiyələnməsi kimi bir şeydir."
Bu səbəbdən də, hər bir siyasətçi alim eyni zamanda sosioloq,
sosioloq da öz növbəsində siyasətçi olmalıdır.
Bu iki elm arasında bütün bu yaxınlıqların olmasına baxmayaraq,
müəyyən fərqlər də vardır:
1-İctimaiyyət elminin mövzu və əhatə dairəsi daha geniş və çox
şaxəlidir: Çünki, ictimaiyyət bir elm kimi insanın həyatının bütün
sahələrinə şamil olur. Bir haldakı, siyasət yalnız insanın özü
tərəfindən meydana gəlmiş siyasi məsələlər və siyasi baxımdan
formalaşmış cəmiyyət haqda söhbət açır;
2-Cəmiyyət dövlətdən əvvəl meydana gəldiyi üçün ictimaiyyət
elmi də siyasət elmindən əvvəl fəaliyyət göstərməyə başlamışdır.
İnsan, siyasətçi olmazdan əvvəl, ictimai varlıq olmuşdur;
3-Siyasət, insanın siyasi bir varlıq olduğunu fərz edir, lakin
ictimaiyyət bunun səbəblərini, insanın siyasi həyatının sair cəmiyyət
və təşkilatlardan necə mütəəssir olduğunda açıqlayır;
4-İctimaiyyət, tarixdəki həqiqi ictimai orqan və təşkilatları, siyasət
isə keçmiş, gələcək və hal-hazırki dövlətlər və siyasi təşkilatların
vəziyyətini təhlil və mütaliə edir.
Lakin necə olursa-olsun, hər iki sahə qarşılıqlı olaraq bir-birlərinə
təsir göstərir. Aparılan yeni ictimai mütaliələr isə, siyasi tərzi-
təfəkkürə daha çox təsir bağışlayır.
(1-2-3) SİYASİ ELMLӘR VӘ İQTİSADİYYAT
İqtisad, keçmiş zamanlarda dövlətçiliyin bir hissəsini təşkil etmiş
və “Siyasi iqtisadiyyat” adını daşımışdır. Klassik iqtisadiyyatın atası
kimi şöhrət tapmış Adam Smit, özünün "Sərvət və millətlər" adlı
kitabında yazır: "İqtisadiyyat iki mühüm mövzu haqqında söhbət
açır:
1-Camaatın gəliri kifayət qədər təmin olunmalı;
2-Әldə olunan kifayət qədər gəlirdən istifadə edərək, ümumi
rifahı yaxşılaşdırmalı və cəmiyyətə xidmət etmək üçün lazımi
tədbirlər görülməli”.
Onun fikrincə siyasi iqtisadiyyat, əhali və hakim təbəqənin
varlanma yollarını göstərir. Müasir iqtisadiyyat bu elmin siyasətdən
16
ayrı olduğunu hesab edir, lakin bununla belə, bir neçə halda onunla
müştərək xüsusiyyətə malik olmalı olur. İqtisadiyyat, dörd mühüm
hissədən - insanların ictimai rifahını araşdırmaq, istehsal, mübadilə
və istehsal olunmuş malların yayılmasından ibarətdir. Onların hər
biri digəri ilə müştərək xüsusiyyətə malik və bununla yanaşı, həmin
müştərək məsələ həmçinin müştərək nəzəriyyə əsası fəlsəfənin
diqqət mərkəzindədir. [iqtisadiyyat dörd mühüm hissədən ibarətdir:
istehsal, bölgü, mübadilə və istehlak]
İqtisadiyyatla siyasət isə bir-birləri ilə aşağıdakı hallarda əlaqəli
olur:
1-İqtisadiyyat və siyasi əmin-amanlıq;
İqtisadi fəaliyyətə yalnız siyasi əmin-amanlığın bərqərar olduğu
bir şəraitdə nail olmaq olar. Belə ki, hərci-mərclik və qanunsuzluq
daim iqtisadi fəaliyyətin qarşısını alıb, ümumi rifaha nail olmağa
maneə törədir.
2-İqtisad və ümumi rifahın yaxşılaşdırılması;
Sağlam həyat və ictimai təbəqələrin yaşayış səviyyəsini
yaxşılaşdırmaq, hər bir dövlətin qarşısına qoyduğu ən başlıca
məqsədlərdən birini təşkil edir. Məhz bu səbəbdən, dövlətlər iqtisadi
məsələlərə müdaxilə edir və bu sahədə müxtəlif tədbirlərə əl atırlar.
Məsələn, qiymətlər gözlərilmədən qalxdıqda, dövlətlər müxtəlif
yollara əl atır və yaranmış böhran vəziyyətindən çıxmağa çalışırlar.
Onlar ya iş vaxtını artırır, ya yeni qanunlar tətbiq edir, ya da
şəraitdən asılı olaraq, digər lazımi yollar axtarıb tapırlar. Әslində
yeni dövlət, ictimai rifah dövlətidir.
3-Məsrəf, iqtisadi mübadilə və bank sistemi.
Bu günlər. yeni yaranmış dövlətlər bütün iqtisadi fəaliyyətlərdə
o cümlədən pul, qiymət, bank sistemi və s. məsələlərə bir başa
nəzarət edirlər. Böyük həcmli pulun əllərdə olması, milli iqtisadiyyat
üçün ciddi təhlükə yaradan infilyasiya və qiymətlərin armasından
xəbər verir. Bunun üçün dövlət infilyasiya və qiymətlərin artmasının
qarşısını almaq məqsədilə, pul dövriyəsi, eləcə də malların istehsalı
(və ya istehsalat) və satışına (və ya istehlaka)ciddi nəzarət edir.
Dövlətlər, xüsusilə də geridə qalmış ölkələrdə [və ya inkişaf
etməkdə olan ölkələr (İEOÖ)] istehsal və əkinçiliyi bank sisteminin
köməyi ilə genişləndirməyə çalışırlar.
Dostları ilə paylaş: |