Åkcp{ig-fcghycß



Yüklə 4,99 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə11/46
tarix15.03.2018
ölçüsü4,99 Kb.
#32462
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   ...   46

 
33 
Ş ÜCAƏT HƏDƏFİ  
İ mam Əli (ə leyhissalam) öz ordusu ilə  Fə ratın su yolunu düş mə n ə lində n alıb onu dost və  düş mə nin istifadə si üçün azad 
etdikdə n sonra bir müddə t müharibə ni dayandırdı. 
Bu dayanış  ordu arasında bir zə mzə mə ni yaranmasına sə bə b oldu ki, niyə  Əli (ə leyhissalam) vuruş  ə mri vermir? 
Bu sualın cavabını İ mamdan soruş duqda Hə zrə t belə  cavab verdi: 
Bu barə də  ə sgə rlə rin öz sözü nə dir? 
Ərz  olundu:  Bə zilə ri  Əli  (ə leyhissalam)  ölüm  qorxusundan  cihad  ə mri  vermir,  bə zilə ri  isə   İ mamın  Ş am  ordusu  ilə  
müharibə də  (ş übhə si) var deyə  söylə yirlə r. Hə zrə t Əli (ə leyhissalam) buyurdu: Burada nə  qorxu var, nə  də  ş ə kk-ş übhə . 
Sonra mə tlə bin daha da aydınlaş ması üçün dedi:  
Müharibə  hə də f üçün körpü olmalıdır, nə inki hə də f müharibə yə  qurban verilsin. Daha sonra bu xütbə ni buyurdu: 
And olsun Allaha mə nim ölümə  sarı getmə yimdə n, yaxud ölümün mə nə  tə rə f gə lmə sində n zə rrə cə  qorxum yoxdur. Amma 
Ş amlılarla müharibə  etmə yimdə  ş ə kk-ş übhə  olduğ una gə ldikdə  isə  and olsun Allaha ki, ə gə r hə r gün müharibə ni tə xirə  
salıramsa arzum budur ki, bir qrup camaat hidayə t olunsun. Bə lkə , zülmə tlə r içində  mə nim nurumu görüb inhiraflıqdan nicat tapsınlar. Bu 
mə nim  üçün  müharibə də n  ya  onların  öldürülmə sində n  daha  yaxş ıdır.  Burada  Əli  (ə leyhissalam)-ın  ş ücaə t  yüksə kliyində   öz 
hə də fini xalqın necə  hidayə t olmasında bə yan etdiyini və  ş ücaə tlə  yanaş ı özünün sə br və  dözümünü müş ahidə  edirik. Belə  ki, 
bu  barə də   Hə zrə tin  özü  belə   buyurur:  Xeybə r  müharibə sində   Rə sulullah  sə llə llahu  ə leyhi  və   alihi  və   sə llə m  mə nə  
buyurdu: 
“Əgə r Allah sə nin vasitə nlə  bir nə fə ri hidayə t edə rsə , sə nin üçün günə ş in bir ş eyə  saçmasından daha yaxş ıdır.” 
Digə r rə vayə tdə  gə libdir ki, Siffeyn müharibə si cə bhə sində  İ mam Əli (ə leyhissalam) zireh geymə də n meydana atıldıqda 
oğ lu İ mam Hə sə n (ə leyhissalam) atasına ə rz etdi: Bu cür ehtiyatsızlıq müharibə  qanunlarının ə leyhinə dir. 
İ mam buyurdu: 
“Oğ lum, atanın qorxusu yoxdur ki, özü ölümə  varid olsun, ya ölüm gə lib onu tapsın.” Yenə  də  Əli (ə leyhissalam) Peyğ ə mbə r 
sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə min və fatından və  xilafə t söhbə ti ortaya atıldıqdan sonra buyumuş du: 
Əgə r  söz  danış sam  (və   haqqımı  tə lə b  etsə m)  deyə rlə r  rə yasə t  hə risidir.  Yox,  ə gə r  sussam,  ölümdə n  qorxur 
deyə cə klə r.  And  olsun  Allaha  Əbu  Talib  oğ lunun  ölümə   olan  hə və si  süd  ə mə r  uş ağ ın  ana  döş ünə   olan  istə yində n  daha 
artıqdır. 
 


 
34 
İ Yİ RMİ  ALTINCI HEKAYƏT 
 
NÜMUNƏVİ  PEYĞƏMBƏR SƏHABƏSİ  
Bə srə   ş ə hə ri  Hə zrə t  Əli  (ə leyhissalam)-ın  xilafə ti  altında  olan  İ slami  ölkə lə rin  hə ssas  vilayə tlə rində n  biri  hesab 
olunurdu.  Belə   ki,  strateji  baxımdan  müxtə lif  ş ə hə rlə rin  mə rkə zlə   olan  qarş ılıqlı  ə laqə   korpusu  hesab  olunurdu.  Öz  ə dalə t 
sə rhə dlə rinin  geniş lə ndirilmə sinə   çalış an  Müaviyə   bu  də fə   Abdullah  ibni  Hüzə rmi  bir  də stə   adamla  Bə srə ni  iş ğ al 
etmə yə  yolladı. O vaxt Ziyad ibni Übeydə  Əli (ə leyhissalam)-ın Bə srə də ki valisi gə lib özünün cürbə -cür fırıldaqları ilə  adamları 
aldatdı. 
Yavaş -yavaş  iş i o yerə  çatdırdı ki, Bə srə  camaatınnın çoxu onunla beyə t edib Müaviyə nin havadarı oldular. 
Ə”yun  ibni  Sə biy”ə   adlı  bir  ş ə xs  öz  arzusu  ilə   İ mam  Əli  (ə leyhissalam)-dan  Bə srə yə   getmə sinə   və   orada  olan  ibni 
Hüzrə minin qoş ununu darmadağ ın etmə sinə  icazə  istə di.  
Hə zrə t ona icazə  verdikdə n sonra Ə”yun Bə srə yə  gə ldi, lakin müxalif qüvvə lə r onu güdə rə k bir gecə  onu yatmış  yerdə  öz 
yatağ ındanca öldürdülə r. 
Ziyad mə ktub vasitə silə  Əli (ə leyhissalam)-a mə lumat verib ondan ibni Hozə rmi nin ş ə rrinin qarş ısını almaq üçün Cariyə t ibni 
Qudamə ni Bə srə yə  göndə rmə sini xahiş  etdi. Cariyə  ş ücaə tli qorxmaz bir ş ə xs idi, elə cə  də  camaat içində  böyük nüfuz sahibi 
idi.  İ mam  Əli  (ə leyhissalam)  öz  ordusunun  sə fə rbə rliyi  ilə   ə laqə dar  aş ağ ıdakı  mə zmunda  bir  çıxış   etdi  ki,  hə min  çıxış ın 
xülasə si budur: 
Biz Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə m hüzurunda elə  ixlasla fə dakarlıq göstə rirdik ki, hə tta bu yolda öz ata, 
övlad, qardaş  və  ə milə rimizi belə  qurban vermə yə  hazır idik. Günbə gün də  Rə sulullah sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə min 
bə rabə rində  iman və  itaə tsizlik artmaqda idi. Hə r də qiqə  bu yolda daha da sabit qə də m olurduq, bə zə n biz düş mə nə , bə zə n 
də  düş mə n bizə  qalib gə lirdi. 
“Allah  bizim  ixlas  və   düzlüyümüzü  gördükdə   zillə ti  düş mə nlə rimizə   nazil  edib  bizi  qalib  etdi.  Belə   ki,  ölkə lə rdə   İ slam 
geniş lə nib möhkə mlə ndi.” 
İ mam Əli (ə leyhissalam) bu sözü ilə  Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə m ə shabının fə dakarlığ ını nümunə  
və  ülgü kimi tanıtdı. Çıxış ının sonunda isə  laqeyd və  süst olanları qə flə t yuxusundan oyatmaq üçün belə  buyurdu: “And olsun öz canıma, 
ə
gə r biz düş mə nlə  vuruş maqda sizin tə ki olsaydıq nə  din ə sası möhkə mlə nə r, nə  də  din ağ acından bir budaq göyə rə rdi.” 
 
İ Yİ RMİ  YEDDİ NCİ  HEKAYƏT 


 
35 
 
GƏLƏCƏKDƏN XƏBƏR VƏ İ FŞ A 
İ mam Əli (ə leyhissalam) xalqın diqqə tini doğ ru rə hbə rliyə  cə lb edib fasid rə hbə rlə rdə n uzaqlaş dırmaq üçün bə zi vaxtlar 
gə lə cə kdə n belə  xə bə r verirdi. Bir gün belə  xə bə rlə rin birində  buyurdu: 
Bilin  ki,  mə ndə n  sonra  tezliklə   açıq  boğ az  və   yekə   qarın  bir  kə s  sizə   rə hbə r  olacaqdır  ki,  ə linə   hə r  nə   düş ə rsə  
hə risliklə  udacaq və  tapılmayanların dalınca adam saldırıb onları öldürə cə kdir.  
Baxmayaraq ki, sizdə  bu qüdrə t və  himmə tin mümkün olmasını bilirə m. 
Sonra buyurdu: Agah olun ki, tezliklə  bu ş ə xs sizi mə nə  qarş ı bizar və  ə leyhimə  pis danış mağ a vadar edə cə kdir. Pisliyimə  
danış mağ ı  mə cburi  surə tdə   sizlə rə   vadar  etdikdə   sizə   icazə   verirə m.  Çünki  mə hz  bu  pisliyimə   daş ış ıqlar  mə nim 
mə qamımın daha yüksə liş inə  və  də rə cə lə rimin daha da artmasına sə bə b olar. Sizlə rə  isə  onun ölüm caynağ ından nicat verə r. 
Ancaq bizarlığ a gə ldikdə  isə  heç vaxt mə ndə n bizarlıq axtarmayın, çünki mə n tövhid fitrə ti ilə  doğ ulmuş , iman və  mühacirə tdə  
isə  hamıdan irə lidə  getmiş ə m. 
Amma bu açıq boğ az və  yekə  qarın kimdir deyə  sual etsə niz çox nə zə rə  çarpır ki, “Müaviyə  olsun.” 
Ona görə  ki, bu saydığ ım niş anə lə rin, ə n çoxu onda görünübdür. Belə  ki, “Nə hcül-bə lağ ə ”nin ə ksə r ş ə rhçilə ri də  bu 
fikirdə dirlə r.  Əgə r  Ziyad  ibni  Əbih,  Hə ccac  ibni  Yusif,  Müğ ə yrə t  ibni  Ş öbə   və   s..  kimi  adamlar  da  Müaviyə   tə ki  rə ftar 
etsə ydilə r Müaviyə nin dalınca getmə k idi. Bilin ki, bid”ə tin ə sasını qoyan elə  Müaviyə  özü olubdur. Rə vayə tə  gə ldikdə  isə  
Müaviyə  nə  qə də r yesə ydi yenə  yorulmurdu. O deyirdi: 
“Xörə k gə tirin, doymadım.” Bu barə də  İ bni Əbil Hə did yazır. Bir çox rə vayə tlə rdə  belə  gə lib ki: 
Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə m Müaviyə nin yanına adam göndə rib onu çağ ırdıqda dedilə r ki, Müaviyə  
yemə klə  mə ş ğ uldur. İ kinci də fə  də  hə min cavabı verdikdə  Hə zrə t onu belə  nifrin etdi: 
“İ lahi, onun qarnını heç doyurma.” Cahizdə n nə ql olub ki, bə ni Ümə yyə də n bir çoxları Müaviyə yə  dedilə r: “Sə n öz arzuna 
çatdın, indi bə sdir, daha Əli (ə leyhissalam)-ı söyüb pisliyinə  danış maqdan ə l çə k, Müaviyə  isə  onların cavabında belə  dedi: 
“And olsun Allaha, yox, heç vaxt! Gə rə kdir ki, uş aqlar bu xasiyyə tlə  tə rbiyə  tapıb yaş lılar da bu xasiyyə tlə  qocalsınlar.” 
Bu xə bə r Əli (ə leyhissalam)-ın qeybi xə bə rlə rində n biri idi. Bu cür xə bə rlə rdə n çox olubdur. 
Müaviyə nin Hücr ibni Ədi və  yaxın adamları ilə  olan macə rası və  oğ lu Yezid (ibni Ziyadın) oğ lunun nümayə ndə si Meysə m 
Tə mmar və  Hə ccac ibni Sə qə finin Qə nbə rə , Kumeyl və  Sə id ibni Cubə yr və  s... ə hvalatı idi. 
 
 
İ Yİ RMİ  SƏKKİ Zİ NCİ  HEKAYƏT 


Yüklə 4,99 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   ...   46




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə