Åkcp{ig-fcghycß

 
53 
 
SÜFYANİ Nİ N XƏBƏRİ  
Hə zrə t Mə hdi (ə leyhissalam)-ın qiyamının baş lanğ ıcında baş  verə cə k hadisə lə rdə n biri də  Ş am vilayə tində  Süfyani adlı 
birinin  peyda  olub  Mə hdi  (ə leyhissalam)-ın  kömə kçilə ri  tə rə fində n  İ mamın  öz  rə hbə rliyi  altında  mə ğ lub  edilmə sidir.  Bu 
hadisə yə  müxtə lif rə vayə tlə rdə  iş arə  edilibdir. Süfyaninin Əbu Süfyanın nə slində n olub rə nginin sarı qırmızıya bə nzə r xoş  
qiyafə li olması deyilmiş dir. Onun ə n çox tə krar söylə diyi zikr aş ağ ıdakılardır.  
Lakin  o  qə də r  murdar  və   çirkindir  ki,  hə tta  ondan  uş ağ a  qalmış   kə nizini  belə   diri-diri  basdıracaqdır.  Əlbə ttə ,  onun  yeri 
cə hə nnə mdir. İ mam Baqir (ə leyhissalam) bu barə də  buyurur: 
“Ş amda xüsusi bayraqları olan müxtə lif üç qrup: Əshə b, Əbqə ”ə  və  Süfyaninin də stə lə ri peyda olacaqlar.” 
Sonra Hə zrə t Mə hdi (ə leyhissalam) Mə kkə də n müsə lmanlarla birlikdə  Süfyani ilə  müharibə  etmə kdə n ötrü Ş ama gə lib 
onun ordusu ilə  vuruş araq Süfyaninin qoş ununu darmadağ ın edə cə kdir. Süfyaninin özü isə  Də mə ş qdə  Bə ğ utə i adlı ağ acın 
altında qə tlə  yetirilə cə k. Bə zi rə vayə tlə rdə  bu ağ acın hündür və  çox budaqlı olması qeyd olunubdur ki, Cə yrə də  İ ordaniya 
ə
trafında  bitir.  Bununla  belə   böyük  yağ ı  sayılan  Süfyani  tə chiz  olunmuş   qoş unla  Ş am  və   Fə lə stin  torpağ ında  İ mam  Mə hdi 
(ə leyhissalam)-ın ordusu ilə  döyüş ə rə k mə ğ lub olacaqdır. 
Hə zrə t Əli (ə leyhissalam) xütbə lə rinin birində  Ş amda belə  bir yağ ıdan xə bə r vermə klə  yanaş ı Mə hdi (ə leyhissalam)-ın 
qiyamına,  elə cə   də   onun  üstün  cə hə tlə rinə   iş arə   etmiş dir.  Əllamə   Mə clisi  Əllamə   Xoyi  və   s..  alimlə r  (Nə hcül-
Bə lağ ə ni ş ə rh edə nlə r) bu xə bə ri Süfyaninin peyda olmağ ına dair ə saslandırmış lar. 
Bu fikir nə zə rə  daha münasib çarpır. Bu barə də  Hə zrə t Əli (ə leyhissalam) buyurub: 
Sanki  sə si  Ş amdan  ucalıb  bayraqlarını  Kufə   ə trafında  dalğ alandıraraq  qızmış   və   qə zə bli  də və lə r  kimi  (İ raqa)  tə rə f 
hə rə kə t edə nlə ri öz gözümlə  görürə m ki, yeri baş lar ilə  döş ə yə cə klə r (çoxlu baş ları bə də ndə n ayırırlar). 
Ağ zı açıq bir çox torpaqlar isə  onun istila çə kmə lə ri altında qalıb ə zilir. Onun cövlangahı geniş , cə lalı isə  böyükdür. And olsun 
Allaha, sizlə ri yer ə trafından elə  dağ ıdıb bir-birinizdə n ayırar ki, sanki sürmə  qabının ə trafında bir az qalmış  sürmə yə  bə nzə rsiniz. 
Bu və ziyyə t ə rə bin (müsə lmanların) ə ldə n getmiş  ağ lının geri qayıdaraq İ slamın hə yat verici qanunlarına ə mə l etmə silə  
İ slam nuru sayə sində  birlə ş ə cə yiniz ana kimi davam edə cə kdir, onunla döyüş ə  gedib döyüş ün. Bunu da bilin ki, ş eytan öz ə yri 
yollarını ürə k aldadıcı zə r və  bə rq ilə  sizə  göstə rib sizi öz tə lə sində  ə sir etsin deyə  bu yolda hazır durmuş dur. O zaman Ş eytan 
ş ə rrini özünüzdə n uzaqlaş dırmaqdan ötrü Süfyani və  Mə hdi (ə leyhissalam)-ın düş mə ni olan tağ utların qarş ısında vuruş un. 
 
QIRX
 
BEŞ İ NCİ
 
HEKAYƏT 

---

 
54 
 
HAQQ İ LƏ BATİ Lİ N FASİ LƏSİ  
Möminlə r ağ ası Hə zrə t Əli (ə leyhissalam) bir gün camaatın ə xlaqi inkiş afı və  bu yoldakı irə lilə yiş  mə rhə lə lə ri barə də  
söhbə t etdiyi zaman buyurdu: 
Ehtiyatlı olun ki, baş qasının arxasınca danış mayasınız (yə ni nə  qeybə t edin, nə  də  eş idin). 
Haqq olmayan sözlə r çoxdur ki, onların hamısı aradan getmə lidir. İ nsana qalacaq onun öz ə mə lidir. Çünki, Allah görə n və  eş idə ndir. 
Bilin ki, haqq ilə  batil arasındakı mə safə  dörd barmaqdan artıq deyildir. 
Orada olanlardan biri Hə zrə tə  sual verib soruş du: 
Sə nin bu sözünü necə  baş a düş ə k? 
İ mam Əli (ə leyhissalam) barmaqlarını yan-yana tutub qulağ ı ilə  gözünün arasında qə rar verə rə k buyurdu: 
“Batil odur ki, qulağ ınla eş idə sə n, haqq isə  odur ki, deyə sə n gördüm!” 
 
QIRX ALTINCI HEKAYƏT 
 
Fİ TNƏ-FƏSAD YUVASI 
İ mam  Əli  (ə leyhissalam)  Bə srə   camaatı  ilə   Bə srə nin  gə lə cə k  fitnə   və   fə sadları  camaatın  imanı,  hicrə ti  və   cihadı 
barə də  söhbə t edirdi. Hə zrə t bu barə də  onlara müxtə lif nə sihə t və  möizə lə r söylə yirdi. 
Quran və  Quranla bağ lı mə sə lə lə rdə n söz düş dükdə  Hə zrə t belə  buyurdu: 
“Hə r kim Quran ə sasında söz desə , düz deyibdir. Hə r kə s də  Quranın buyurduqlarına ə mə l etsə  bu iş də  baş qalarından irə li 
keçibdir.” 
Bu vaxt bir kiş i ayağ a qalxıb dedi:  
“Ey Möminlə r ağ ası, bizə  fitnə ”-də n söylə . Görə sə n bu barə də  Rə sulullah sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə mdə n bir 
ş ey sual edibsə n?!” İ mam onun cavabında “Ənkə but” surə sinin ilk iki ayə sini tilavə t etdi: 
“Görə sə n camaat öz baş larına buraxılaraq imtahan və  sınaqdan keçmə yə cə klə ri barə də  fikirlə ş irlə r?.” 
Sonra  buyurdu:  Mə n  Peyğ ə mbə riin  bizim  aramızda  olduğ u  müddə tdə   son  imtahandan  keçə   bilmə mə yimizi  bilmirdim.  O 
Hə zrə tdə n bu fitnə də n mə qsə din nə  olmasını soruş duqda Peyğ ə mbə r buyurdu: 
“Ya Əli! Mə ndə n sonra mə nim ümmə tim imtahan vermə li olarlar.” 

---

 
55 
Tezliklə  öz malları ilə  imtahan və  sınaqdan keçə rlə r, lakin öz dindarlıqlarını Allaha minnə t sanar və  elə  bu hal ilə  də  Allahın 
rə hmə tinə  ümidvar olaraq özlə rini Allah qə zə bində n amanda hesab edə rlə r. Haramı yalan hiylə lə rlə  halal sayaraq ş ə rabı nə biz, 
(kiş miş  suyu) riş və ni hə diyyə , sə lə mi isə  ticarə t adı altında halal və  rə va bilə rlə r. 
Peyğ ə mbə rdə n bu adamların “mürtə dlə r” mə kanında (dində n dönə lə r) ya fitnə  mə nzilində  olmalarını soruş duqda Hə zrə t 
“Onları fitnə  mə nzilində  qə rar ver” deyə  buyurdu. 
 
QIRX YEDDİ NCİ  HEKAYƏT 
 
ƏLİ  (ƏLEYHİ SSALAM)-IN Ş ƏHADƏT EŞ Qİ  
Hicrə tin  üçüncü  ilində   kafirlə r  müsə lmanları  qıraraq  İ slam  hökumə tini  yıxsınlar  deyə   Mə kkə də n  Mə dinə yə   hə rə kə t 
etdilə r. Müsə lmanlar Ühüd dağ ı kə narında (tə qribə n Mə dinə nin yeddi kilometrliyi) onların qarş ısını kə sdilə r. İ slam ordusu ilə  
kafir  qoş unları  arasında  ş iddə tli  müharibə   baş landı.  Bu  müharibə də   ş ə xsə n  Peyğ ə mbə r  sə llə llahu  ə leyhi  və   alihi  və  
sə llə m  və   Əli  (ə leyhissalam)-ın  özü  döyüş çülə r  cə rgə sində   idilə r.  Hə zrə t  Əli  (ə leyhissalam)  bu  döyüş də   misilsiz  və  
fə dakarlıqlar nümayiş  etdirdi. 
Düş mə n  müharibə nin  sonunda  öz  qüvvə sini  yalnız  Peyğ ə mbə ri  sə llə llahu  ə leyhi  və   alihi  və   sə llə m  öldürmə k  üçün 
hazırlaş mış dı.  Bu  vaxt  Əli  (ə leyhissalam)  yüksə k  bir  dağ   və   yıxılmaz  bir  sə ddə   çevrilə rə k  böyük  İ slam  Peyğ ə mbə rini 
qoruyurdu. 
Bu  müharibə də   Peyğ ə mbə r  sə llə llahu  ə leyhi  və   alihi  və   sə llə min  lə yaqə tli  kömə kçilə rində n  bir  çoxu  ş ə hadə t 
ş ə rbə tini içib bu dünyaya vida etdilə r. Bu müharibə də  Əli (ə leyhissalam)-ın bə də ni altmış  yerdə n yaralanmış dı. O Hə mzə  
Mə s”ə b,  Abdullah  ibni  Cahş ,  Hə nzə lə   və   s..  İ slam  ş ə hidlə rinin  pak  bə də nlə rini  gördükdə   vücudu  ş ə hadə t  eş qilə  
dolmuş du.  Hə zrə t  Əli  (ə leyhissalam)  ş ə hadə t  ş ə rbə tinin  müxlis  kömə kçilə rlə   birlikdə   ona  nə sib  olmamasından  bə rk 
hə yə canlanmış dı. O, bu hə yə canı Əli (ə leyhissalam)-ın simasından sezə rə k üzünü ona tutub buyurdu: 
“Dediklə rim baş  vermiş dir amma de görüm sə nin sə brin necə dir?!” İ mam Əli (ə leyhissalam) ə rz etdi: Ya Rə sulullah  
“Bura sə br və  istiqamə tin yeri deyil, ə ksinə  bə ş arə t və  ş ükrün yeridir” (tə sliyə t yeri deyil, ə ksinə  tə brik yeridir)! 
 
QIRX SƏKKİ Zİ NCİ  HEKAYƏT 
 

---