37
göndermiştir. Muhammed Kırgız Sultan Said’in ölümüne kadar hapiste
kalmış ve 1533 yılında ölmüştür.
Muhammed Kırgız Bek’in sürgünde ölümü Kırgızlarla Kazaklar
arasında yeni bir ittifak yapılmasına yol açmıştır. 1534 den itibaren
Kırgız ve Kazak orduları Moğollara karşı harekata başlamış ve 1537
yılında Kırgızlar (Reşit Hanın oğlu) Abdullatif Hanı öldürmüşlerdir.
Moğol Hanı Abdüllatif’in intikamını almak için Moğollar Kırgız ve
Kazak topraklarına seferler düzenlemişler ve çok kanlı çatışmalar
olmuştur. Reşit Hanın varisi Abdülkerim Bey (1560 – 1591 ) neticede
Kırgız topraklarını ele geçirme siyasetinden vaz geçmiş ve Kırgızların
bağımsızlığını tanımıştır.
43
2. Kırgızlar ve Cungar Hanlığı
Moğol Devletinin kalıntılarından meydana gelen Moğol boyları
Oyratların kurduğu Cungar Devleti, Batı Moğolistan’da egemendi.
Kırgızlar bu boyları Kalmuk olarak adlandırmışlardır. Kalmuklar 15.
yüzyıldan itibaren Batı Moğolistandan Kazakistan’a doğru ilerlemeye
başlamışlardır. Oyrat boyları Orta Asya ve Doğu Türkistan halkları ile
ticari ilişkiler geliştirmek ve yeni topraklar elde ederek genişlemek amacı
gütmüşlerdir. Cungarların bu genişleme ve yayılma sürecinde Kazaklarla
Kırgızlar Cungarlara birlikte karşı koymuşlardır. 1620 yılında Kazak ve
Kırgız ittifakı Cungarları geri püskürtmüştür. 1626 – 27 döneminde ise
Cungarları Sibirya yönüne sürmüşlerdir. Bunun üzerine Kalmuklar
Kırgız –Kazak ittifakı karşısında yayılma siyasetlerini askıya almışlardır.
Fakat daha sonra beliren Kırgız – Kazak anlaşmazlıklarından yararlanan
Cungar Hanları 1633 yılında Kırgız topraklarına sefer yapmışlardır. Bu
defa Kırgız- Kazak boyları yeniden birleşmişse de Kalmuklara karşı
duramamışlardır. Sonuçta Kalmukların Çoros boyunun Reisi Hara-Kula
43
İstoriya Kirgizskoy SSR, I, s.442-446
38
bütün Kalmuk boylarını birleştirmiş ve onun oğlu Hoto-Hoçin babasını
örnek alarak tüm Kalmuk boylarını bir Hanlık altında toplamış ve 1635
yılında Cungar Devletini kurmuştur.
Aynı yıl Hoto-Hoçin “Batur Huntaycı” ünvanını almış ve Kırgız
ve Kazak ülkelerine seferlere başlamıştır. Ilk sefer 1643 yılında Halhas
Hakimi Altın Han ile Kalmuk Komutanı Ho Urlyuk’ un işbirliğinde
düzenlenmiş ve Alatay Kırgızlarının iki bölgesinin Cungarların eline
geçmesi sonucunu vermiştir. Cungar ordusu daha sonra Taşkent ve
Türkistan’a yönelmişse de Özbek ve Kazak işbirliği Kazak Sultanı
Cihangir ve Yalantuş komutasındaki Özbek ordusunun ve Kırgızların
işbirliği neticesinde bu sefer başarısızlıkla sonuçlanmıştır. Bu direniş
sonucunda Batur Huntaycı geri çekilmiştir. Kalmuklar daha sonra
ordularını güçlendirmiş ve 1652 yılında de Kırgız göçer boylarına
yeniden saldırmışlardır. Kazak Sultanı Cihangir Han Kırgızların
yardımına gelmiştir. Kırgızlara bir çok zarar vermiş olmasına rağmen
Batur Huntaycı Kırgızlar üzerinde hakimiyet kuramamıştır. Ertesi yıl
ölen Batur Huntaycı’dan sonra Cungarlar arasında taht kavgaları
başlamasından yararlanan Astarhanlılar Kalmuklara karşı sefer
yaptıklarında, Abdüşükür komutasındaki ordu Talas’dan geçerken
Kırgızlar da bu orduya katılmışlardır. Abdüşükür’ün savaşta ölümü
üzerine ordusu geri çekilmiştir. 1678 yılında Batur Huntaycı’nın yerine
Han olan Galdan Boşohtu Doğu Türkistan ve Orta Asya’ya yönelik yeni
baskınlar düzenlemeye başlamıştır. 1684 yılında Oş şehrini yağmalayan
Kalmuklar Andican’a yönelmiş fakat Kalmuk ordusu Kırgız Kıpçak ve
Özbeklerin ittifakı karşısında geri çekilmek zorunda kalmıştır. 1684
yazında Sayram şehrini ele geçiren Galdan Boşohtu halkı esir edip
ülkesine dönmüş fakat 1685 yılında yeniden Andican üzerine yürümüşse
başarı sağlayamamıştır. Bu seferden sonra Galdan Boşohtu’nun yerine
geçen Kalmuk Hanı Tsevan Rabtan 1697 yılında Kuzey Kırgızistan’ın
bazı bölgelerine egemen olmuştur. Kalmuk baskısı nedeni ile, Narın Issık
39
Göl ve Talas bölgelerindeki Kırgız boyları, Fergana, Alay, Hisar
bölgelerine göç etmek zorunda kalmışlardır.
1722 – 1724 döneminde Tsevan Rabtan’ın Ordası (Merkezi) Isık
Göl’ün doğusunda
bulunuyordu. Bölge Kırgızları Kalmukların
hakimiyeti altına girmişti. 1727 yılında Cungar tahtına oturan Galdan
Seren Ketmen Tepe vadisinde yaşayan Mamatkul Bey önderliğindeki
Kırgızlara saldırmıştır. 1736 – 1738 döneminde ise Kalmuklar bu defa
Badahşan’a sefer düzenlemişlerdir. Ancak dönüşlerinde Cungar Ordusu
Karateginli
44
Kırgızlar tarafından imha edilmiştir.
Kalmuklar Fergana vadisine 1742 – 1748 döneminde yeniden
gelmişler fakat Kırgız Özbek işbirliği sonucunda Fergana’dan ayrılmak
zorunda kalmışlardır. Bu dönemde Cungar Hanlığında ortaya çıkan taht
mücadeleleri başladığında Kırgız, Kazak ve Özbek boyları bağımsızlık
hareketleri geliştirmişler ve 1751 -1755 döneminde Kalmukları kendi
bölgelerine sürmeyi başarmışlardır. Taht kavgaları ve Doğu Türkistan
halkının bağımsızlık hareketleri Kalmukları zayıflatmış ve 1757 – 1758
yıllarında Çinliler Cungar Devletini ortadan kaldırmışlardır
45
. Bu
dönemde Kalmukların yüzde yetmişi katledilmiş sağ kalanlar ise Rusya
ve Orta Asya’ya dağılmıştır. Cungar Hanlığına son veren Çin
İmparatorluğu Doğu Türkistan ve Orta Asya halkları üzerinde egemenlik
sağlamak için Kırgız ve Kazaklar üzerinde korku salan eylemlere
girişmiştir.
3. Kırgızlar ve Çin İmparatorluğu
18. yüzyılda Kırgızların Fergana halkları ile ilişkileri, Buhara,
Hokand Hanlıkları ve Doğu Türkistan’daki siyasi gelişmelerle ilişkileri
Kırgız tarihinde önemli bir yer tutar.
44
Karatekin vadisi günümüzde Tacikistan sınırları içindedir.
45
İstoriya Kirgizskoy SSR, I, s.457-462
Dostları ilə paylaş: |