Bütün mədəniyyətlər
qlobal etikanın təməlini təşkil edən ümumi baza
dəyərlərinə tərəfdar çıxır. BMT-nin «İnsan İnkişafı - 2000» Hesabatında qeyd
olunur ki, qlobal etika bəşəriyyətə Qərb dəyərlərinin zorla qəbul etdirilməsindən
ibarət deyil. Bu eür fikir qlobal etika sahəsinin süni məhdudlaşdırılması ilə
bərabər, başqa mədəniyyətlərin, dinlərin, eəmiyyətlərin təhqir olunmasıdır.
Qlobal etikanın başlıca mənbəyi insanın zəifliyi və hər bir şəxsin iztirablarını
mümkün qədər yüngülləşdinnək ideyasıdır. Digər mənbə bütün insanların
əzəldən mənəvi bərabərliyinə inamdır. Başqalarına qarşı özünə münasibət
göstərilməsini arzuladığın tərzdə yanaşılmasını əmr edən ehkam xristianlıqda,
islamda, konfusiçilikdə, induizmdə birbaşa göstərilir və demək olar ki, bütün
etiqadların praktikasında nəzərdə tutulur.
Bütün mədəniyyətlərdə əks olunmuş məhz bu nəzəriyyələrin əsasında
dünya dövlətləri Ünmmdünya İnsan Hüquqları Bəyannaməsini, ona əlavə
olunmuş vətəndaş və siyasi hüquqlar, iqtisadi, sosial və mədəni hüquqlar
haqqında beynəlxalq paktları qəbul etmişdir. İnsan hüquqları və əsas azadlıqların
müdafiəsi haqqında Avropa Konvensiyası, Amerika İnsan Hüquqları
Konvensiyası, İnsan və Xalqların Hüquqları haqqında Afrika Xartiyası buna
bənzər yaxud analoji sənədlərdən irəli gəlir. 2000-ci ildə BMT- nin Baş
Məclisində onun üzvü olan bütün dövlətlər tərəfindən qəbul edilmiş Minilliyin
Bəyannaməsində insan hüquqlarına, əsas azadlıqlara, istisna qoyulmadan bütün
insanların hüquq bərabərliyinə hörmətlə yanaşılması təsdiqlənmişdir. Adı çəkilən
Hesabata əsasən, qlobal etika anlayışına beş əsas element daxildir:
1)
bərabərlik. Sinfi, irqi yaxud gender mənsubiyyətindən, hər hansı
cəmiyyətə və ya yaş qrupuna aidiyyətindən asılı olmayaraq bütün insanların
bərabərliyinin tanınması ümumbəşəri dəyərlərin mahiyyətini təşkil edir.
Bərabərlik həmçinin, növbəti nəsillər tərəfindən istifadə oluna biləcək ekoloji və
təbii resursların qorunub saxlanmasının zəruriliyini əhatə edir;
2)
insanın hüquqları və məsuliyyəti. İnsan hüquqlarına riayət olunması
beynəlxalq davranışın mütləq normasıdır. Əsas məsələ bütün insanların azadlığa
və bərabərliyə təhdidlərdən qorunmasıdır. İlk növbədə insan hüquqlarına
əhəmiyyət verilməsi onda təcəssüm olunmuş, qrup və kollektiv dəyərlərə istinad
edən bütün iddialardan üstün tutulan bərabərliyi əks edir. Amma hüquqlar
vəzifələrdən ayrılmazdır. Seçim hüququ olmadıqda, vəzifələr çətinliklər törədir,
vəzifələr yaratmayan seçim isə anarxiyaya aparır;
35
3)
ədalətlilik. İnsanın ayrılmaz hüquqları barədə zaman keçdikcə dəyişən
təsəvvürlərlə bağlı zərurət anlayışı olmaqla, ədalətlilik prinsipinin kökləri uzaq
keçmişə gedir. Qədim Çinin, antik dünyanın (Yunanıstan və Roma) filosofları
bərabərlik məsələləri ilə yanaşı ədalət məsələlərinə də mühüm əhəmiyyət verir,
onları dövlət idarəçiliyi sistemi, mülkiyyət və mövcud ictimai-siyasi
münasibətlərlə əlaqələndirirdi. Əsrlər boyu bütün böyük inqilabi hadisələr
azadlıq, bərabərlik, ədalətlilik və qardaşlıq şüarları altında baş vermişdir.
«Ədalətlilik» kateqoriyasının məzmununun mühüm tərəfi, şübhəsiz ki, «sosial
ədalət» - XX əsrdə müxtəlif dövlətlərin, o cümlədən sosialist ölkələrinin elmi-
praktiki təcrübəsinin ümumiləşdirilməsinin nəticəsi anlayışıdır. Sosializm
iqtisadi sisteminin dünya kapitalizmi ilə rəqabətə tab gətinuəməsi, heç də müasir
iqtisadi siyasətdə olduğu kimi, sosial ədalət ideyasının və praktikasının inkar
edilməsinə əsas vermir.
Aydındır ki, «qlobal etika» anlayışının tərkib hissələrinin sadalandığı
BMT-nin «İnsan İnkişafı 2000» Hesabatında (habelə sonrakı hesabatlarda)
«ədalətlilik» kateqoriyasının adının çəkilməməsi təsadüf deyil. Buna görə də
Hesabatı hazırlayan BMT mütəxəssislərinin təfsirində «qlobal etika» anlayışının
başqa mühüm tərəfləri (demokratiya, bərabərlik və s.) açıqlansa da, onun təsviri
bütövlüklə verilmir. 1980-ci illərdən başlayaraq rəsmi iqtisadi doktrinada
maddi-pul amilinin qüdrətinin total təbliğatı XXI əsr dünyasına inkarolunmaz və
son dərəcə təhlükəli bir təzahür - cəmiyyətin azsaylı həddən ziyadə varlı hissəsi
ilə dünyanın əksər ölkələrində yoxsulların sayı arasında fərqlərin sürətlə
artmasını gətirmişdir. Başqa bir nəticə isə mədəni səviyyənin enməsi
meyillərinin,
əxlaqi-mənəvi
düşkünlüyün
ümumdünya
tendensiyasına
çevrilməsidir. Aydındır ki, ədalətlilik ideyasını boğan universal libertarianiz- min
qalib gəldiyinə görə, iri xüsusi mülkiyyəti absolyuta çevirən modellər və onun
tənzimlənməsindən imtina olunması cəhdləri «ədalətlilik» anlayışı ilə açıq-aşkar
ziddiyyət təşkil edir. Bu cür yanaşma, sözsüz ki, tarixi perspektivdə yeni sosial
fəlakətlərə və inqilablara aparır, formal olaraq yeni inqilabların əleyhinə çıxan,
əslində isə bir ovuc super-varhlarm maraqlarını qoruyan, «şəxsi azadlıq», «seçim
hüququ», «imkanların bərabərliyi», «qanun qarşısında eyni məsuliyyət» və sair
şüarları istismar edən müstəbid rejimlərin meydana çıxmasına səbəb olur;
4)
demokratiya. Bu prinsip siyasi müstəqilliyin təmin olunmasına, insanın
əsas hüquqlarının qorunmasına, vətəndaşların sosial, siyasi və iqtisadi
36