85
Çox qədim bir əfsanə var - Səməndər adlı quş həmişə oda yanır,
yanır, amma heç vaxt ölmür. Özünü odlara yaxmaq onun yaşamaq
yanğısıdır, yanır və yaşayır. O vaxt ölür ki, yaxılmağa od tapmır.
Ləqəbi “Aktyor” olan Səməndər
Atası adını
Səməndər qoydu, taleyini Tanrı verdi. Tanrı yazdı
ki, Səməndər aktyor olacaq, sənəti üçün əbədi odlara yaxacaq
özünü. Səhnədə, kinoda misilsiz obrazlar yaradacaq, heç vaxt sü-
ni, ürəksiz oynamayacaq. Dublyajda da ürək qoyacaq. Onun səsin-
də başqasının obrazı elə canlanacaq ki, elə bil Səməndər Rzayev
özü oynayır, oynayan aktyor onun səsində əriyib itəcək. Sənəti
üçün belə yandığına görə cəmi 41 il yaşayacaq.
O, dünyaya gələndə ölkədə Böyük Vətən Müharibəsi gedirdi.
1945-ci ilin yanvarı idi, böyük qələbəyə beş ay vardı. Çoxuşaqlı
ailənin sonbeşiyi olan bu uşaq müharibənin qan-qadasından uzaq
Ağsu rayonunda doğulsa da müharibə onun da taleyinə təsirsiz
ötüşmədi.
Çox çətinliklə, qıtlıq, kasıbçılıqla böyüdü. Anası onu, adının
qısaldılmış formasında Səməni – deyib çağırırdı. Kasıbçılığı uşaq
hissiyatı ilə duyan Səməni istedadına uyğun işlər tapıb pul qaza-
nanda hələ çox balaca idi.
Tay-tuşları ilə kənd klubun yanında oynayanda açıq qapıdan
divarlara vurulmuş plakatlar onun marağını çəkir. Klubun müdirə-
sinin diqqətini isə plakatlara gözlərini zilləyib baxan bu toppuş
uşaq cəlb edir.
- Niyə elə baxırsan, oğlum, xoşun gəlir?
- Yox, baxıram ki, mən bunlardan yaxşı çəkərəm, yazaram,
rəngləri daha yaxşı yaraşdıraram bir-birinə.
87
bitirəndən sonra təyinatla Sumqayıt teatrında işləmək hüququ
qazandı. Kinoda isə ilk dəfə “Uşaqlığın son gecəsi”ndə ani bir kad-
ra çəkilmişdi, 1968-ci ildə. Ardınca “Tütək səsi” filmində, yenə epi-
zodik rol.
Yalnız 1973-cü ildə artıq teatrdan, televiziyadan tamaşaçıla-
rın sevdiyi Səməndər Rzayev ilk dəfə “Nəsimi” filmində böyük rol
oynadı-Şirvan şahı rolunu. Həmin filmdəki Nəsimi roluna görə
“Ən yaxşı kişi aktyor” olan Rasim Balayevin uğuruna isə ən çox
sevinən elə Səməndər Rzayev idi. Çünki Rasim Balayevi əlindən
tutub
bu sənətə gətirən, ona kömək edən Səməndər Rzayev olub.
Ümumiyyətlə, bu aktyor həyatda heç vaxt özü üçün ya-
şamayıb, sənəti, bir də dostları onun həyat eşqi idi.
babası" (film, 1981), "Bağ mövsümü" (film, 1985), "Bəyin
oğurlanması" (film, 1986) sonrakı illərin filmləri idi. Hər birində
fərqli, maraqlı obrazı var. Televiziya tamaşaları deyəndə dərhal
gözlərimiz qarşısında Şakir Şəkərov canlanır. Səməndər Rzayev ki-
noda çəkilməyindən danışanda “Ayə, niyə oynamırsınız?” məşhur
ifadəsi yadımıza düşür. Onun teatr səhnəsində oynadığı Xudayar
bəy obrazının hələ də təkrarı, yaxud ondan yuxarı pilləsi yoxdur.
“Nə deyir ə, bu” – əsərdə bu cümlə yoxdur, onu məhz Səməndər
Rzayev yaradıb və qalan bütün Xudayar bəy ifaçıları bu ifadəni
ondan öyrəniblər.
Sevgi və evlilik
Sevib-seçdiyi qızla evlənəndə Səməndəri tanımayan yox idi.
Qız doğma yurdundandır-Ağsudan. Rayonda qohumlardan biri-
nin toy mərasimində rastlaşmışdılar. Onu demək olar ki, qız özü
seçmişdi. Səməndərin çox tanınması və cazibəli gözləri qızı cəlb
etmişdi, toy boyu ona o qədər baxmışdı ki, axırda Səməndərin də
diqqətini çəkmişdi bu baxışlar. Səməndər Rzayev qadınlara meylli
deyildi, amma qızın baxışları onun evlənmək qərarı verməsinə gə-
tirib çıxartdı.