17
Qəmli könül bülbülüsən,
Nə xoş cavansan, a Laçın.
Dərdi qanansan, a Laçın.
Şeir gəraylı üstündədir, 7 bənddir. Orada belə bir
misralar da var:
Kamalına səd maşallah,
Çağırana can deyərsən
Əslin-kökün İlisulu.
Son bənd:
Dəryaların zər daşısan,
Bu könlümün sirdaşısan,
Molla Cümə qardaşısan,
Nə xoş cavansan, a Laçın.
Şirin zəbansan, a Laçın,
Dərdi qanansan, a Laçın.
İlisu ilə bağlı başqa bir əhvalat da olmuşdur. O zaman
Dilruba Qiyasbəyli Şəki-Zaqatala zonasında olanda bir nəfər
hörmətli İlisulu ilə görüşmüşdür. Şəki-Zaqatala zonasında Mol-
la Cümənin çoxlu dostları olub. Onlardan biri də İlisulu Molla
Surxaydır. Qocaların, aşıqların dediyinə görə, Molla Cümə
Molla Surxaya bir neçə şeir həsr eləmişdir. Həmin şeirlərdən
hərdən birini hələ 1930-cu illərdə Hümmət Əlizadə çap elə-
mişdir
3
. Ancaq bu variant dörd bənddən ibarətdir. Məlumdur
ki, Molla Cümə ənənəvi olaraq bütün şeirlərini tək bəndlərlə
yazmışdır. D.Qiyasbəyli məqaləsində
4
şeiri tamam yazmış və
çap etmişdir. Mən həmin şeiri özümdə olan əlyazmalarımda
tapdım, müqayisələr apardım. Bütöv şəkildə aşığın külliyatına
daxil elədim. D.Qiyasbəyli yazır: “Bu şeirin qəribə tarixçəsi
vardır. Qoşma Qax rayonundakı İlisu kənd sakini Vəli Balay
oğlu Qocayevdən yazılmışdır. (Məlum olsun ki, İlisuda
Qocayevlər ailəsi var. Vəli dayını mən çox yaxşı tanıyıram.
Uzun müddət İlisuda kənd sovetinin sədri işləmişdir. Qardaşı
3
Aşıqlar, 1935. Səh.165-166
4
Elm və həyat, 1971, № 6
18
Saleh Qocayev Bakıda məsul vəzifələrdə çalışıb. Son vəzifəsi
Bakı Sənaye İnstitutunun rektoru idi. Əmisi oğlu Mahmud Qo-
cayev kənd təsərrüfatı tədarük idarəsinin sədri olmuşdur (P.Ə.).
Vəli dayı D.Qiyasbəyliyə aşağıdakı sözləri demiş: “1917-1918-
ci illər olardı. O vaxt mənim 22-23 yaşım olardı. Şəkidən gəlir-
dim. Yolda, Əmbərcay kəndinə gedən yolun ağ-zında Molla
Cümə ilə rastlaşdım. O, çox kefsiz idi. Çox qocalmışdı. Mənim
kim olduğumu soruşdu. Atamı tanıdı. O, dostu Molla Surxay-
dan çox giley elədi. Dedi ki, çox xəstə oldum, yanıma gəlmədi.
Xəbər də göndərdim. Qoca könlü kövrək olar. O, köksünü ötü-
rüb dedi: “Yazı, pozu bilirsənmi? Dedim bəli. O, Molla Sur-
xaya dediyi üç qoşmasını mənə yazdırdı. Aşıq dedi ki, şeir
tapşırması ilə birlikdə üç olur”. D.Qiyasbəyliyə görə, Molla
Cümənin Molla Surxaya həsr etdiyi şeirlər “Dünyadır”, “Bala
mən” və bir də “Sonra” rədifləri ilədir. “Dünyadır” şeiri bila-
vasitə Molla Surxaya ünvanlanıb. Mən o biri şeirləri öz əlyaz-
malarımda axtardım. “Sonra” rədifli şeiri tapdım. Nə onda və
nə də “Bala mən” şeirlərində Molla Surxaya aid heç bir nişanə
tapa bilmədim. “Dünyadır” rədifli şeirindən bir bənd:
Çoxlarına tər bənəfşə iylədir,
Çoxlarını gecə-gündüz göynədir,
Çoxlarını dırnaq üstdə oynadır,
Çoxlarına tambur çalan dünyadır.
Ancaq Molla Cümənin Molla Surxaya həsr elədiyi digər
şeirləri də var. “İnsandır”, “Üç insan”, “Molla Surxay”. Həmin
şeirlər bilavasitə Molla Surxayla bağlıdır. Üç insan isə
bunlardır: Molla Surxay, Məhəmməd və İsmi Pünhan. Bu
şeirlər içərisində xüsusilə “Molla Surxaydır” müxəmməsi diq-
qət cəlb edir. Müxəmməs öz dərin məzmunu ilə, el dilinin
möcüzələrinə bələdliyi ilə gözəl bir poemadır. Bəzi bəndlərin
son iki misralarını misal gətirmək istəyirəm:
Nə qədər dostlarım varsa,
Qabağı Molla Surxaydır.
19
Cənnətdə sərvi Tubanın,
Budağı Molla Surxaydır.
Xudağının dünyada əziz
Qonağı Molla Surxaydır.
Abi Zəmzəm, Abi Kövsər,
Bulağı Molla Surxaydır.
Çox da olsun uca dağlar
Tur dağı Molla Surxaydır.
Muştuluq Adəm Ataya
Ondan qalmış bir fərzəndə.
Diqqət edin, Molla Cümə ən məşhur, ən dərin məzmunlu
mifoloji qaynaqlardan istifadə edərək əziz ostunu tərifləyir,
qiymətləndirir. Baxın Tuba cənnətdə müqəddəs ağacdır. Tur
dağı Musa peyğəmbərin Allah Taala ilə danışdığı dağıdır.
Zəm-zəm, Abi Kövsər cənnətin əbədi həyat bəxş edən müqəd-
dəs sulardır.
Molla Cümənin “Usta” rədifli başqa bir qoşması da var.
Orada aşıq Məhəmməd adlı İlisudan olan bir ustanı tərif edir.
Məskənin İlisu familin Eldar
Elmdə mahirsən gün kimi aşkar – deyərək nadir, gözəl
insani keyfiyyətlərə malik 7 bəndlik qoşmada tərif olunur.
Oxucum, təkrar edirəm, böyük sənətkarın İlisu ilə bağlı motiv-
ləri üzə çıxarıb yazmaqda məqsədim Molla Cümənin İlisulu-
lara və İlisuya rəğbət və məhəbbətim aşkarlamaqdır.
Ekspedisiyanın birinci ayında Aşağı Göynük kəndində
İdris Mustafayevlə tanış oldum. Yaşı yüzü keçmiş İdris dayı
dedi ki, mən 1917-ci ildən bolşevik idim. Məni bir bəhanə
tapıb Sibirə göndərmişdilər. Məni Sibirdən Sovet höküməti
qaytardı. 1923-cü ildə partiyada təmizlənmə aparıldı, məni də
partiyadan çıxartdılar. Sonra daha ərizə vermədim. İdris dayı
çox yorğun görünürdü. O, ömür yoldaşı Mariya xalanı Sibirdən
gətirmişdi. Çox mehriban dolanırdılar. İdris dayı dedi ki, Molla
20
Cümənin uşaqlıq yoldaşı olub. İdris dayı haqqında az da olsa
yazmışam. İndi onu demək istəyirəm ki, Molla Cümə haqqında
onda çoxlu xatirələr var idi. Ikinci ili onunla görüşə bilmədim.
Çünki dünyasını dəyişmişdi. İdris dayı nəql edir ki, 1895-ci
ildə İlisudan Xəlil bəyin oğlu Aşağı Layisqiyə gəlmişdi. Kəndə
yüzbaşı seçmək istəyirdi. Xəlil bəyin oğlu məhz Molla Cümə-
nin namizədliyini irəli sürür, Molla Cüməni yüzbaşı seçmək
istəyir. Bizcə, çox ibrətamizdir. İlisulu bu şəxs xüsusi tapşırıqla
gəlmişdi. Camaat razılaşmışdı, hamısı Molla Cüməni istəyirdi.
Sonda Molla Cümə ayağa durdu və danışdı, dedi ki, mən aşıq
babayam, kəndləri gəzirəm, məclislər aparıram. Məndən yüz-
başı olmaz. Onun sözlərini qəbul elədilər. Molla Cüməni azad
elədilər.
Görünür Molla Cümə İlisuda olub, özü də bir neçə dəfə,
nə qədər olub demək çətindir. Düzü bu problemlə bərabər İli-
suda sorğu apara bilmədim. Ancaq aşığın İlisuya həsr elədiyi
qoşmanı axtarıb tapmışam, yoxlayıb aşığın külliyatına daxil
eləmişəm.
İlisi kəndindən 7 kilometr aralı “Ağçay” çayının mənbə-
yində iyli, qoxulu bir su var. Həmin su zirvəsi görünməyən sal
qayalardan, şırıltı ilə axıb tökülür. 37 dərəcə istisi var, kükürd
qoxusu verir. Müalicə xarakterlidir. Molla Cümə burada olub.
İlisulular oraya hamam deyirlər. Aşıq oranı seyr eləyib, gəlib-
gedən insan axınını diqqətlə öz gözləri ilə görüb, bir qoşma da
demişdir. Budur qoşma:
İlisunun hamamına varanda,
Kəndin gözəlləri mənə tuş oldu.
Görən təki məndə aman qalmadı,
Əqil getdi başdan, lap bihuş oldu.
Kimisi gəlmişdi, keyfə, damağa,
Kimisi də yatıb qaldı sabaha,
Canım qurban ayna kimi qabağa
Ağ üzündə xalı qələm qaş oldu.
Dostları ilə paylaş: |