67
Milli və ümumtürk mədəni irsinə söykənən qavrayış xalq rəssamı Rasim Babayevin yaradıcılığının
əsasını təşkil edir. Onun rəngkarlıq dünyası, qəhrəmanları Abşeron kəndlərində, Xəzər sahillərində
qərarlaşmışdır. O, dünyəvi həyatı bütün çalarları, gözəllikləri və faciəviliyi ilə əks etdirir. "Püstə ağacı" (1970),
"Ailə" (1971), "Motiv-obraz axtarışında" (1971), "Bahar" (1976) əsərləri sənətkarlıq və dərin bədiilik
baxımından diqqəti cəlb edir. "Adəm və Həvva", "Divlər"
(1980) seriyaları bəşəriyyətin dramını, iki əks başlanğıcın
dialektika və ziddiyyətini əks etdirir. Nadir
Əbdürrəhmanovun "Çəltik becərənlər", "Dağlarda qürub
çağı", Asəf Cəfərovun "Sabahın düşüncələri", "Həyat",
"Mənim Azərbaycanım" tabloları, lirik mənzərələri, şair
Ə.Vahidin, bəstəkar A.Məlikovun portretləri zəngin
koloriti ilə diqqəti cəlb edir.
Müasir Azərbaycan boyakarlığının tanınmış
nümayəndələrindən olan xalq rəssamı B.Mirzəzadə teatr
dekorasiyası, monumental boyakarlıq, həm də dəzgah
boyakarlığının bütün növlərində əsər yaratmışdır. 1950-
90-cı illərin görkəmli sənət adamlarının ("S.Bəhlulzadə",
1954; "Akademik Məmməd Arif", 1970; "Rejissor Şəmsi
Bədəlbəyli", 1975) portretləri, yaddaqalan tematik
tablolar (Lənkəran silsilələri), mənzərə və natürmortlar
onun yaradıcılığının əsasını təşkil edir.
Əmək, sənaye mövzuları B.Əliyev, Lətif
Feyzullayev, Ə.Məmmədov, Əli Verdiyev və başqalarının
tablolarında öz əksini tapmışdır. Hüseyn Əliyev, Xalidə
Səfərova, Hafiz Məmmədov, Q.Seyfullayev, Ağalar
Abdullayev, Həsən Haqverdiyev, Davud Kazımov, Cahangir Rüstəmov, K.Xanlarov, Tələt Şıxəliyev, Ağa
Mehdiyev, Müslüm Abbasov, Faiq Ağayev, Sara Manafova və başqalarının yaradıcılığında zəhmət adamlarına
və məişət səhnələrinə, Elbəy Rzaquliyev, Vidadi Nərimanbəyov, Toğrul Sadıqzadə, Arif Hüsenyov və Kamil
Nəcəfzadənin əsərlərində Azərbaycan xalqının tarixi keçmişi, adət və ənənələri, müharibə, sülh mövzularına
geniş yer verilmişdir. Portret janrında S.Salamzadə,
T.Tağıyev, Vəcihə Səmədova, S.Şərifzadə, Oqtay
Sadıqzadə, Nəcəfqulu (Nəcəfqulu İsmayılov), Adil
Kərimov, Güllü Mustafayeva, Odtəkin Ağababayev,
Hafiz Zeynalov, Hüseyn Kərimov və başqa xüsusilə
fərqlənmişlər.
Azərbaycan təbiətinin gözəllikləri xalq
rəssamı, qüdrətli sənətkar, mənzərə janrının ən
böyük
ustadlarından
biri
S.Bəhlulzadənin
"Qızbənövşəyə gedən yol", "Doğma düzənliklər",
"Torpağın həsrəti", "Kəpəzin göz yaşları",
"Vətənimin baharı", "Azərbaycan nağılı", "Abşeron
tacı" və s. tablolarında öz ək-sini tapmışdır. Bu
əsərlərdə real dünya - Azərbaycanın əlvan təbiəti ilə
rəssamın zəngin iç dünyası özünəməxsus tərzdə
çulğalaşır. Sənətkarın işlərində miniatür rəngkarlığa
xas olan həyəcan, ekstatik vüsət, klassik poeziya və
muğamdan qidalanan improvizə aydın təzahür edir.
Nadir Qasımov, K.Xanlarov, Mahmud
Tağıyev, Səməd Haqverdiyev, Tofıq Cavadov, Fərhad Xəlilov, Bağır Maratlı, Natiq Rzayev, Ənvər Əsgərov,
Ucal Haqverdiyev, Səlhab Məmmədov, Çingiz Fərzəliyev və başqa rəssamlar da mənzərə janrında orijinal
tablolar yaratmışlar.
Azərbaycanın tanınmış fırça ustalarından olan xalq rəssamı Fərhad Xəlilovun əsərlərində özünəməxsus
həyat fəlsəfəsi hərtərəfli ifadəsini tapmışdır. Onun "Qoca tut ağacı" (1967), "Mərdəkan. Yağış" (1967), "Dənizə
gedən yol" (1967) və s. əsərləri bitkin kompozisiyası, təkmil koloriti, həcmlərin ustalıqla qurulması ilə fərqlənir.
Rəssamın "Dağ və səma", "Bulud və dəniz", "Görüş" (1990-cı illər) əsərlərindəki təbiət obrazlarında
monumentallıq və fəlsəfi duyum daha da güclənir. Bu əsərləri üslub yox, üslubu diqtə eləyən hiss birləşdirir və
onların bətnində həqiqi sakral sənətin dərin cizgiləri mövcuddur, çünki onlar meditasiyaya, ali sirlərə vaqif
68
olmaq duyğusuna çağırır. F.Xəlilovun yaradıcılığı yeni milli-fəlsəfi janrın təşəkkülü və formalaşmasını əks
etdirir.
Cavad Mircavadov, Əşrəf Murad, Qorxmaz Əfəndiyev, Tofiq Cavadov, Tələt Şıxəliyev, Müslüm
Abbasov, Kamal Əhmədov, Sənan Qurbanov, Rasim Babayev, Fərhad Xəliliov, Mirnadir Zeynalov, Nazim
Rəhmanov, Gennadi Brijatyuk, Əlövsət Əliyev, Həmzə Abdullayev, Qəyyur Yunus, Səhhət Veysov, Ağaəli
İbrahimov, İsmayıl Məmmədov, Sirus Mirzəzadə, Fikrət Haşımov, Fərman Qulamov, Asim Səmədov və
başqalarının əsərlərində mifoloji təsəvvürlər ilə müasir
boyakarlıq axtarışları uzlaşmışdır.
Azərbaycan təsviri sənətində müasir avanqard
təmayülün banilərindən olan C.Mircavadovun "Çılpaq rəsmlər"
silsiləsi, Şərq miniatürləri mövzusunda improvizələri, "Əsrlərin
himni" əsəri rənglərin qeyri-adi dolğunluğu ilə fərqlənir.
Həyatın fəci tamaşa, amansız mübarizə kimi qavrayışı onun
əsərlərində qrotesk ifadəliliyi ilə seçilən çılğın dramatik
obrazlarda əksini tapır. Sənətkarın əsərlərində qara cizgilər
formanın plastikliyini daha da qabarıq edir.
K.Əhmədov avanqard sənətkarlara xas olan ən
səciyyəvi, mühüm cəhətləri öz əsərlərində əks etdirmişdir. O,
"Qız qalası" (1986), "Nar ağacı" (1987), "Bilgəhdə həyətim"
(1988) və başqa tabloları ilə gələcək nəslin mütərəqqi axtarışları
üçün geniş yol açmışdır.
Teatr-dekorasiya sənətinin inkişafı Azərbaycan opera,
balet, dram və musiqili komediya tamaşalarının səhnə
təcəssümü ilə bağlıdır. Azərbaycan realist teatr dekorasiyası
sənətinin yaradıcılarından biri olan Rüstəm Mustafayevin 1920-
30-cu illərdə "Ölülər" (C.Məmmədquluzadə), "Üsyan"
(D.Furmanov), "Dəmirçi Gavə" (Ş.Sami), "Sevil", "Od gəlini",
"1905-ci ildə" (C.Cabbarlı), "Şeyx Sənan" (H.Cavid), "Dağılan tifaq" (Ə.Haqverdiyev), "Şah İsmayıl"
(M.Maqomayev), "Arşm mal alan", "Leyli və Məcnun", "Koroğlu"(Ü.Hacıbəyov), "Aşıq Qərib" (Z.Hacıbəyov),
"Sonalar gölü" (P.Çaykovski) və s. dram, opera və balet tamaşalarına verdiyi tərtibat bu sənətin inkişafında
mühüm rol oynamışdır. Teatr rəssamlığı sahəsində fəaliyyət göstərən rəssamlardan İzzət Seyidovanın "Leyli və
Məcnun" (Ü.Hacıbəyov), "Sevil" (F.Əmirov), Əyyub Fətəliyevin "Koroğlu" (Ü.Hacıbəyov), "İnsanın taleyi"
(İ.İ.Dzerjinski), "Bahadır və Sona" (S.Ələsgərov) operalarına, Ənvər Almaszadənin "Gülşən" (S.Hacıbəyov),
"Qaraca qız" (Ə.Abbasov) baletlərinə, Nüsrət Fətullayevin "Şərqin səhəri" (Ə.Məmmədxanlı), "Otello"
(U.Şekspir), "Vaqif' (S.Vurğun), "Mahnı dağlarda qaldı" (İ.Əfəndiyev), İ.Axundovun "Solğun çiçəklər"
(C.Cabbarh), "Şeyx Sənan" (H.Cavid), S.Şərifzadənin "Cavanşir" (M.Hüseyn), "Kəndçi qızı" (M.İbrahimov) və
s. dram tamaşalarına verdikləri bədii tərtibatlar xüsusilə diqqəti cəlb edir.
60-cı illərdən başlayaraq səhnə tərtibatı sahəsində yenilik meyilləri güclənmiş, rəssamlar şərtiliyə,
lakonik və rəmzi təsvir vasitələrinə xüsusi əhəmiyyət
vermişlər. Bu sahədə ilk uğurlu addım atan T.Salahov
"Antoni və Kleopatra", "Hamlet" (U.Şekspir), "Aydın"
(C.Cabbarlı) pyeslərinin, xüsusilə "Koroğlu" operasının
(Ə.Fətəliyevlə birgə) tamaşasına verdiyi bədii tərtibatda
aydın konstruksiyalı, əzəmətli dekorlar yaratmışdır.
M.Abdullayev "Leyli və Məcnun", "Koroğlu"
(Ü.Hacıbəyov) operalarının və "Çitra" (Niyazi) baletinin
tərtibatmı şux və əlvan boyalarla həll etmişdir.
T.Nərimanbəyovun "Qobustan kölgələri" (F.Qarayev),
"Yeddi gözəl" (Q.Qarayev), "Nəsimi dastam", "1001
gecə" (F.Əmirov) baletlərinin tamaşalarma verdiyi
tərtibat romantik üslub tərzi ilə fərqlənir. Teatr-
dekorasiya sənətinin inkişafında Bədurə Əfqanlı, Həsən
Mustafayev, Sergey Mitrofanoviç Yefimenko, Yuri
Alekseyeviç Toropov, Elçin Aslanov, Bəhram
Əfəndiyev, A.Seyidov, Solmaz Haqverdiyeva, Faiq
Əhmədov, Qüdrət Məmmədov, Fuad Xəlilov, Fuad Qafarov və başqa rəssamların, kino sahəsində Cəbrayıl
Əzimov, Elbəy Rzaquliyev, Kamil Nəcəfzadə, Nadir Zeynalov, Fikrət Bağırov, Rafız İsmayılov, Mais
Ağabəyov və başqalarının mühüm xidmətləri olmuşdur. Elçin Məmmədov, Nazim Bəykişiyev
Dostları ilə paylaş: |