KAYNAK B L M ,
Burhan Oğuz, Oerlikon Yayını, 1988, Sayı 3
3
DOLGU ORANI
Dolgu oranı, özlü tel elektrot içinde gaz ve cüruf oluşturucular ve alaşım elementlerinin
oranını ifade eder. Çoğu kez de toz yüzey alanı oranı bu anlamda verilmekte ise de bu, özlü tel
elektrodu karakterize etmeye yetmeyecek kadar Gram olarak γ dolgu oranı, tozun kitlesinin
metalik dış zarf kitlesine oranını ifade eder:
Burada m
t
, belli bir özlü tel uzunluğunun dekapan tozunun gr olarak kütlesi; m
T
, bu aynı
uzunlukta özlü telin ağırlığı: m
z
de bunun dış metalik zarfının ağırlığıdır.
Bunun dışında, yeni alaşımların geliştirilmesinde kullanılacak değişik formüller ortaya
atılmış olup bunlardan bir tanesi
Burada a
z
, cm
2
olarak, zarfın kesit alanı; a
t
, tozun kesit alanı; ρ
z
gr/cm
3
olarak zarfın
yoğunluğu; ρ
t
tozun yoğunluğudur. Dekapan tozunun yoğunluğu Scotts volümetresiyle saptanır.
Tane boyutu, yoğunluğu etkiler.
ÖZLÜ TELLER N MAL
Özlü tellerin iki tür imal yöntemi vardır: Haddeden çekme ve art arda dizilmiş makaralar
takımıyla şekillendirme.
Çekme teller, içi dekapan tozu ve/veya toz halinde alaşım elementi dolu bir silindirik
taslaktan itibaren, birbiri ardından çekme işlemleriyle imal edilir. Nihai standard çapları (dış)
φ1,0/1,2/1,4/1,6/1,8/2,0/2,4/2,8/3,2/4,0/5,0 mm dır. Oldukça yüksek bir ergime hızı tutturarak
nispeten ince parçaları kaynak etmek için φ1,0 mm’ye kadar inilir. Otomatik makineler dışında
φ2,4 den büyük çaplar az kullanılır. Kesitte çekme teller şek 1a’daki görünümde olurlar.
KAYNAK B L M , Burhan Oğuz, Oerlikon Yayını, 1988, Sayı 3
4
Ş
ek 1
Kıvrık adı verilen bütün öbür teller, Şek-2’de şematik olarak görülen bir şekillendirme
tesisinde bir saç levhadan itibaren imal edilir. malatçının tasarımına göre saçın kıvrılma şekilleri
az veya çok çarpışık olup şek. 1b ile 1g’de görülen kesitlerde teller elde edilir.
Ş
ek. 2
Bunların dışında bir de, otomatik dolgu işlerinde kullanılan yassı bant halinde (şek. 1h)
özlü teller vardır. Bunlar, önce yuvarlak olarak imal edilip içine toz dekapan konduktan sonra
yassıltılırlar. Böyle tamamen kapalı olarak imal edilmiş özlü tellerin (1a ve 1h) tozları hiçbir
surette rutubet almaz.
Saç levhanın dekapan tozu tarafından doldurulması iki defada yapılabilir: Şek. 1d’deki
telin orta bölümü toz halinde alaşım elementlerini, bunun dış çevresindeki bölüm de doğruca
dekapanı içerir. Alaşım elementlerinin merkezde ve dekapanın dışta olması halinde bu
KAYNAK B L M , Burhan Oğuz, Oerlikon Yayını, 1988, Sayı 3
5
sonuncusunun koruyucu görevini çok daha iyi ifa ettiğini deney göstermiştir. Bu da, bazı kıvrık
kesitlerinin hayli dalgalı görünümünü izah eder.
Dekapan tarafından işgal edilen hacimlerin (a) kesitinin toplam kesite oranı genellikle
%13 ile %50 arasında değişir; bu sonuncu değere, kendi kendini koruyan, yani gaz korumasına
gerek göstermeyen tellerde varılır. Öbür tellerde iyi bir ortalama %38 olup çekme teller nadiren,
bu rakama varırlar.
Özlü tellerin yüzeyleri bakırlanmamış olup bunların muhafazası dolu tellerinkine göre çok
daha büyük önlemleri gerektirir. Mamafih son yıllarda, özellikle penşelerin çıkış memelerini
korumak amacıyla teller dekape edilip bakırlanmaktadır.
Özetleyecek olursak denebilir ki özlü tel, birbirini tamamlayan iki gereksinmenin
baskısından doğmuştur:
a-
Kaynak yöntemlerini otomatikleştirmek
b-
Otomatik ya da yarı-otomatik kaynak yöntemlerini, terk edilmiş kaynak metallerinin bileşim
ve karakteristiklerini, çeşitleme olanağını sağlayan basit ve emin araçlarla donatmak.
Bir kaynak yönteminin otomatikleştirilmesine bağlı prodüktivite artışı başlıca iki etmenin
sonucudur:
-
Bir sürekli telin açılmasıyla metal bağlanması
-
Yüksek kaynak akım şiddetlerinin kullanılması; bu da ancak akımın tele ark’a yakın
mesafede getirilmesiyle mümkündür.
Gerçekten çubuk elektrodun sınırlamalarından biri, pense içinde elektriksel temas
noktasıyla elektrodun ucu arasındaki uzun ve değişken mesafedir. Elektriksel temas noktasıyla
elektrodun ucu arasındaki uzun ve değişken mesafedir. Elektriksel direnç ısınması dolayısıyla
kullanılabilecek akım şiddeti ister istemez sınırlanmaktadır. Yüksek kaynak metali terk etme
hızlarına götürebilecek yüksek akım şiddetleri, uzunca bir telden geçerken, örtüyü bozabilecek
ısınmalar hasıl eder. Buna karşılık, özlü tellerde olduğu gibi elektriksel temasın arka yakın
olması halinde, küçük çaplı elektrot telleriyle bile göreceli olarak yüksek akım şiddetleri
kullanılabilir (şek. 35’e bkz).
Elle örtülü çubuk elektrotla kaynağın yerini yarı-otomatik süreçlerin alması durumunda,
daha yüksek metal terk etme miktarı, otomatik tel beslenmesi ve elektrot değiştirmenin ortadan
kalkmasıyla süreden kazanç (kocanların atılması ayrıca bir kayıptır), %50’ye yakın bir kaynak
maliyeti azalmasına götürür.