Microsoft Word dusguncelerim II hiss?doc
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
148 məsafədə) yerləşirlər və Günəş əks olunmaları onlar arasındakı kosmik fəzanı da yaxşı işıqlandırırır. Ay və Yer bir-birinə işıq ötürürlər. Çox güman ki, Yerin və Ayın arasında enerji mübadiləsi həyata keçirilir. Bu baxımdan da hər iki planet arasında əlaqə vardır. Ay olmasa çox güman ki, Yerdə də cazibə qüvvəsi olmaz, maqnit tarazlığı pozular, bundan da öz oxu ətrafında fırlanma pozular. Eyni zamanda indiki kimi atmosfer və işıq olmaz. Yer kürəsi olmasa Ay da ola bilməz. Bu baxımdan da Ayın təhlükəsizliyi Yerin təhlükəsizliyinə bağlıdır. Ayın məhv olması və ya da böyük zərbə alması Yerdə fəsadlar törədər. Bunu mütləq hesab etmək lazımdır. Ay Yer kürəsini bir növ öz ətrafında həm də qoruyucu obyekt kimi görür. Eləcə də Ay Yer kürəsini qoruyur, Yer kürəsi ətrafında fırlanmaqla Yer kürəsi ətrafında enerji selinin paylanmasında iştirak edir. Günəş bütün planetləri işıqlandırır. O planetlər daha çox işıqlanırlar ki, kütlələri böyükdür, Günəşlə məsafələri yaxındır, başqa planetlərə (əks olunma sahəsinə) yaxındır, səthində enerjini udan, işığı udan (burada zəiflədən) elementlər azdır. Enerji keçirici elementlər (nisbətən) çoxdur. Bütün planetlər səthində olan elementlərin Günəşlə əlaqəsindən, şüalarla ə laqəsindən işıqlanma yaranır. Güman etmək olar ki, yer kürəsində dünya okeanı və buzlaqlar Yer kürəsini daha da işıqlı edir. Həm də Günəşə yaxın olan planetlər də məntiqlə işıqlı olmalıdırlar; çünki aktivlik var. İşıqlıq da aktivliyin elə ə sasıdır. Günəş işığı elə müəyyən dərəcəli maksimal hərəkətdən yaranır. Element (materiya, cisim) enerjini “udur”, udulmayan enerji isə əks olunur. Günəşin düşmə kütləsi ilə əks olunma kütləsi arasında təbii ki, sıxlıq və həcm eyni deyildir. Elə kütləni də sıxlıq meydana gətirir. Ağır hissəciklərin sıx toplanması kütləni artırır. Yüngül elementlərin sıx toplanması bir tərəfdən kütləni artırır, digər tərəfdən də həcmi genişləndirir. 149 Böyük və Yer tipli planetləri, eləcə də Günəşə yaxın olan planetləri kəşf etmək asan olub. Çünki planetlərin əks olunması, işıqlanması onların kəşfinə gətirib çıxarıb. Kosmik fəzada işıq paylanılır. Paylanma sayəsində materiya görünür. Materiya ətrafında paylanma çox olur. İşıqlanma çox olur. Yer üzərində qurulan teleskoplar, həmçinin kosmik teleskoplar planetləri və kainatı, o cümlədən ulduzları öyrənmək üçün mühüm əhəmiyyətə malikdir. (Mikroskopların və teleskopların ixtirası işıqla əlaqəli olmuşdur. Qalın qatlı obyektlərdən keçmə linza effektini yaratmışdır). Planetlər arasında enerji əks olunmaları (işıq əks olunmaları) təbii ki, planetlər arasında ə laqələri də meydana gətirir. Ona görə də Günəş sistemində hər hansı bir planetin məhv olması digərlərinə təsirsiz ola bilməz. İş ıq paylanılır, deməli, enerji paylanılır. Enerjinin paylanmasında ümumi Günəş sisteminin enerji məkanı formalaşır. Planetlərin birinin sistemdə çatışmazlığı mütləq şə kildə Günəşin kütləsinə təsir edə bilər. İndiki nizam pozular. Deməli, planetlər bir-biriləri ilə əlaqəlidir və sıx bağlılıq var. O da ola bilər ki, bir planetin Günəş ətrafında fırlanması digəri ilə bağlıdır. Planetlər arasında fəza seli asılılığı da ola bilər. Bu, o deməkdir ki, bir planetin fırlanmasından, məkan dəyişməsindən meydana gələn sel (“materiyasız” fəza elementinin axın) başqa xətlə hərəkət edən planetə təsir göstərir. Bu fikir ondan irəli gəlir ki, planetlər Günəş sisteminin tərkib hissələridir. Tərkib hissələr və onlar arasında məkan bütövlüyü olmadan ümumi sistemin indiki kimi fəaliyyəti də ola bilməz. Planetlərin işıq (enerji) əks etmələri sayəsində planetlərin yerləri, məkanları, fırlanma dairələri müəyyən oluna bilir. Bir planetin güclü hərəkəti (Günəş ətrafında) ola bilər o biri planetin orbital trayektoriyasına da təsir göstərsin. Hər bir planetin fırlanmasına və fırlanma sürətinə onun çəkisi, Günəşlə ə laqəsi, peykləri və kosmik fəza təsir göstərir. Buradan da qarşılıqlı mövcudluq və tarazlıq sistemi meydana gəlir. 150 Belə də qəbul etmək olar ki, hər bir planet digər planetə eyni dərəcədə təsir göstərə bilməz. Burada kütlə, Günəşdən olan məsafə, planetin tərkibi, ətraf təsir qüvvəsi fərqləndirici kriteriya kimi çıxış edir. Ancaq təxmin etmək olar ki, böyük kütləli planet kiçik kütləliyə nisbətən daha da cəzbedən olmalıdır. Yerin əmələ gəlməsinə dair Ə vvəlcə qeyd etdik ki, çox böyük ehtimal ki, Günəş təkamül –inkişaf-zaman-mövcud formanın dəyişməsi vəhdəti prinsipi ilə - müəyyən müddətdən sonra sönə bilər. Bu, bir anda fəzada mövcud olan Ulduz-Fəza tarazlıqlarının pozulması ilə meydana gələ bilər. Burulğanlar yerlərini dəyişə bilərlər. Yerin əmələ gəlməsinin bir neçə səbəb ehtimalları Ehtimalları bir neçə variantda izah edə bilərik: -Yerin əmələ gəlməsində (həm də digər planetlərin) çox ehtimal ki, Günəşin başqa bir Günəşlə toqquşması səbəb olub. Ulduzlar toqquşub nəticədə qopmalar planetlərə çevrilib. Yəni, fəza burulğanları qarşılaşıb, toqquşma və itələmədən sönmüş Günəşlərin hissələri kənarlara ayrılıb. Bu prinsip etibarilə planetlər səpələnmiş “Günəşdir”lər (keçmiş Günəşlərdir). Bu fikrə əks olan bir fikir də meydana gəlir. Belə ki, istənilən Günəşin meydana gəlməsi və fəaliyyəti üçün mütləq qaydada müəyyən kütləli kosmik obyektlər təsir etməlidir. Çünki kosmik obyektlərin qarşılıqlı təsirləri olmasa, yaranışdan söhbət gedə bilməz. Yəni, ilk baxışdan demək çətin olar ki, planetlərsiz ulduzlar yarana bilər; -Planetlər (həm də Yer kürəsi) öz tərkiblərində fəza elementlərini birləşdirirlər. Yəni, onların birləşmələridir. Lakin fəza elementlərinin çevrilmələridir. Məsələn, bərk materiyalar bu çevrilmələrin nəticələridir. Onda, belə qərara gəlmək olar ki, Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|