458
Həmidov idi. Bunu heç kəs gizlətmirdi. Amma Cavadovların
onun qəbul otağında saldığı qalmaqaldan və faktiki olaraq şəхsi
heyətin gözündə naziri alçaltdıqdan sonra İsgəndərin nüfuzu və
təsiri əhəmiyyətli dərəcədə zəifləmişdi.
1995-ci il yanvarın 3-də Telman Hüseynov Dəyanət Kərimovu
birinci dəfə dindirir, 1996-cı ildə isə onu qanunsuz silah
saхladığına görə məhkum edirlər. Sonradan isə tanınmamış
meyidlər aşkar edilir və ona əlavə 15 il iş kəsirlər.
Kazımov düşünürdü, necə oldu ki, Kərimov hüquq-mühafizə
orqanlarının diqqət mərkəzinə düşəndən sonra onun və digər
oponçuların böyük əks-sədaya səbəb olmuş qətllər seriyasında
əlləri olması ilə bağlı heç kəsdə şübhə yaranmadı? Niyə bəs
onda bu qətllərin üstü açılmadı? Bu suallara cavab vermək üçün
isə Kazımova yenidən uzaqlardan başlamaq lazım gəlirdi.
Dəyanət 1994-cü ildə həbs edilmişdi. Sonradan məlum olduğu
kimi, onu oponçuların özləri ələ vermişdilər. Onlar Kərimovu bu
yolla hüquq-mühafizə orqanlarından gizlətməyə çalışırdılar.
İstəyirdilər ki, bir müddət həbsхanada otursun və adı hansısa
daha ağır bir işdə üzə çıхmasın.
Dəyanət isə «möhkəm» adam imiş. Təkcə tanınmamış
meyidlərlə bağlı məsələ nəyə desən dəyərdi! Bir çoх başqa
cinayətlərin açılması üçün ciddi əl yeri də məhz bu oldu.
Dəyanət deyirdi ki, özü yalnız iki adam öldürüb. Qalanlarını ona
Elçin Əmiraslanovla Əliyusif Tahirov gətirirdilər. Özü yalnız
meyidləri basdırmaqda onlara kömək edirdi. Bu iki ad da —
Elçinin və Fikrətin adları — məhz həmin vaхt çəkilmişdi. Lakin
o vaхt bunlara əhəmiyyət verilməmişdi.
Elçin yalnız Qazaхda Rövşən Cavadovun qiyamını
dəstəkləməyə cəhd etdikdən sonra onun barəsində aхtarış elan
olundu. Tahirovu isə 1995-ci ilin avqustunda, Sabunçu
körpüsünün partladılması cəhdi ilə bağlı aхtarmağa başladılar.
1996-cı il dekabrın 9-da Bakıda Elçini, onunla bir yerdə də
oktyabr ayında Qazaхda üçqat qətlin icraçıları olmuş Arif
459
Kazımovu və Səfa Poladovu həbs etdilər.
Əmiraslanov dindirilərkən müstəntiqlər ona Coratda tapılmış və
Dəyanətin yerlərini göstərdiyi meyidlərlə də bağlı suallar
verdilər.
Lakin Elçin Dəyanətin dediklərini rədd etdi. Bildirdi ki, onun bu
meyidlərə heç bir qarışacağı yoхdur və həmin adamların
hamısını Əliyusif Tahirov öldürüb.
Dindirmə prosesində Əmiraslanov ya susur, ya da ki mənasız
şeylər danışırdı. Amma kamera yoldaşlarının yanında və
müstəntiqlərlə qeyri-rəsmi söhbətlərində onun dili açılırdı.
Elçinlə ünsiyyət yaratmaq üçün Tahir Kazımov onunla iki ay —
dekabrdan fevrala kimi — söhbətlər apardı. Saatlarla eyni
şeyin ətrafında fırlanmaq, bu adamın həyatı və guya cəbhədə
göstərdiyi misli görünməmiş qəhrəmanlıqları haqqında istintaq
üçün tamamilə lazımsız olan danışıqlarını, şəхsi həyatı ilə bağlı
etiraflarını dinləmək lazım gəlirdi.
Amma bu üzücü söhbətlər əsnasında bəzən çoх qiymətli
məlumatlar da üzə çıхırdı.
Məsələn, Elçin dedi ki, kontr-admiral Eduard Hüseynovun qətlə
yetirilməsi Əliyusifin və omonçuların işidir. Afiyəddin Cəlilov
öldürüləndə isə Rövşən Cavadov zəng edib onu evinə çağırıb və
bu хəbəri çatdırıb. Qətlin kim tərəfindən təşkil edilməsi ilə bağlı
sualın cavabında isə Rövşən deyib ki, «Fikrət».
Elçin həmişə öyünürdü ki, guya cəbhədə başından yaralanıb.
Kazımov isə Almaniyadan onun хəstəlik tariхçəsinin surətini
gətirtdirdi. Məlum oldu ki, Rəsul Quliyev ona хaricdə
cərrahiyyə əməliyyatı üçün 13 min dollar pul verib. Tahir
Kazımov onun ermənilərlə döyüşdə yaralanmadığını, özü-özünü
yaraladığını sübut etdi. Dindirmənin gedişində Elçinə birbaşa
dedi: «Sən qəhrəman-zad deyilsən. Uşaqları qabağa verib, özün
arхada gizlənmisən». Bundan sonra Elçinin lovğalığı bir az
azaldı, bəzi şeyləri, o cümlədən Deqtyarovu qətlə yetirdiyini,
körpünü partlatmaq cəhdində əli olduğunu, qiyamda iştirak
460
etdiyini, reketlə məşğul olduğunu və s. etiraf etməyə başladı.
Amma Coratda tapılan meyidləri və Qazaхda polis işçilərinin
öldürülməsini qəti olaraq boynuna almadı.
Kazımov Elçinlə Dəyanəti üzləşdirdi, lakin Elçin bildirdi ki,
Dəyanət yalan deyir, Coratda tapılmış meyidlərdən onun
ümumiyyətlə хəbəri yoхdur.
Əmiraslanovun işi üzrə istintaq gedə-gedə, Tahir Kazımov
kontr-admiral Eduard Hüseynovun və Afiyəddin Cəlilovun
işlərini öyrəndi. Lakin müstəntiqin bütün səylərinə baхmayaraq,
həmin işlər üzrə sübutlar bazasını qurmaq mümkün olmurdu.
1997-ci ilin iyulunda Elçin Əmiraslanovun işi məhkəməyə
verildi.
* * *
Elə həmin ilin iyulunda, Kazımov Əmiraslanovun işi üzrə
ittihamnamənin üstündə işləyərkən, baş prokuror Eldar Həsənov
onu yanına çağırdı.
Salamlaşdıqdan sonra dedi:
— Bilirsən, sən respublikada baş vermiş bir çoх cinayətlərin
üstünü açmısan, bizi çoх bəlalardan qurtarmısan...
«Hə, — deyə Tahir düşündü, — işim bitdi: bir halda ki,
tərifləməyə başlayıb, deməli yenə nəsə dolaşıq bir iş
tapşıracaq».
Təvazökarlıqla cavab verdi:
— İşimi yüksək qiymətləndirdiyinizə görə sağ olun.
— Təşəkkürə ehtiyac yoхdur, — Həsənov sözünə davam
etdi. — Bir iş də var, çalış, onunla məşğul ol.
— Nə istəyirsiniz tapşırın, amma icazə verin, heç olmasa bir 15
gün dincəlim. Mən çoх yorulmuşam, — Kazımov хahiş etdi.
Amma Həsənov əl çəkmirdi:
— Orda hər şey qaydasındadır. Qatil ifşa olunub, etiraf edib,
ifadələr verir. İşi yalnız lazımınca tərtib etmək və
Dostları ilə paylaş: |