İqtisadi nəzəriyyə
ECONOMICS
53
Təsadüfi deyildir ki, tanınmış iqtisadçı Jozef Şumpeter (Avstriya) yazmışdı ki, rəqabət
köhnə ilə yeninin, tələbatların ödənilməsinin ənənəvi mənbələri ilə təzələrinin, işin təşkilinin
vaxtı keçmiş formaları ilə daha mütərəqqi üsulları arasında mübarizədir. Nobel mükafatı
laureatı Fridrix fon Hayek (Avstriya) isə gəstərmişdir ki,rəqabətə əsaslanan cəmiyyətlər, öz
qarşısına qoyduqları məqsədlərə daha tez nail olmaq imkanı qazanırlar.
Eyni zamanda rəqabət mübarizəsi təkcə öz sərvətlərini artıran qaliblər deyil, həm də
uduzanlar, yaxud məğlub olanlar deməkdir. A.Smitin fikrincə istehsalçıların və satıcıların
rəqabət mübarizəsinin mahiyyəti «qiymət vasitəsilə rəqiblərinə təzyiq göstərmək» olmuşdur.
Bazar rəqabətinin 4 forması (tipi) və onların özünəməxsus xarakterik xüsusiyyətləri
aşağıdakı cədvəldə verilmişdir (səh.59).
Qeyd etmək lazımdır ki, bazarda inhisar (monopoliya) rəqabəti dedikdə, orada bir sıra
iri istehsalçı-satıcının olduğu nəzərdə tutulur. Monopsoniya rəqabəti dedikdə, bazarda bir
alıcının olduğu nəzərdə tutulur. Oliqopoliya rəqabəti dedikdə, bazarda bir neçə iri istehsalçı-
satıcı nəzərdə tutulur. Oliqopsoniya rəqabəti dedikdə, bazarda bir neçə iri alıcının olduğu
nəzərdə tutulur.
6.4. Bazar münasibətləri iqtisadi sistemində satışa çıxarılan resurslar, hazır məhsullar,
göstərilən xidmətlər orada yaranmış tələb və təklifə uyğun olaraq, müəyyən qiymətə satılır.
Bazarda hər şey qiymətlə başlayır (neçəyədir?) və qiymətlə də (hansı qiymətə alındı) başa
çatır. Qiymət amili bazar mexanizminin bütövlükdə formalaşması və fəaliyyətində xüsusi bir
rol oynayır. Tələbatın sonsuzluğu və iqtisadi resursların məhdudluğu şəraitində, qiymətin elmi
əsaslar üzərində qurulması, ölkənin təsərrüfat həyatının, habelə sosial problemlərinin həllinə öz
təsirini göstərir. Aydındır ki, əmtəələrin və xidmətlərin qiymətində, onların istehsalına, habelə
satışına sərf olunmuş müxtəlif xərclər, vaxt amili, faydalılıq dərəcəsi, resursların məhdudluğu
kimi mühüm amillər öz əksini tapmalıdır. Bu mənada, A.Smitin vaxtilə dediyi kimi əgər bazarı
«gözəgörünməyən əl» idarə edirsə, onda qiymətlər həmin iqtisadi sistemi, obrazlı ifadə etsək,
böyük orkestri idarə edən dirijorun «sehirli çubuğu» (Q.Mənkyü) rolunu oynayır.
Bazar münasibətləri iqtisadi sisteminin iştirakçıları (subyektləri) olan çoxsaylı satıcıların
və alıcıların mürəkkəb qarşılıqlı əlaqələrini istiqamətləndirən qiymət amili, əmtəə-xidmətlərin
dəyərinin ifadəçisi kimi tələblə təklifin həm tənzimlənməsi, həm də həvəsləndirilməsi
(stimullaşdırılması) proseslərinə xidmət edir.
Təcrübə göstərir ki, obyektiv və subyektiv səbəblərlə bağlı əmtəə-xidmətlər öz
dəyərindən aşağı, habelə yüksək qiymətə reallaşdırıla bilər. Belə bir vəziyyət, konkret əmtəə-
xidmətlər qrupu üzrə bazarda yaranmış tələb və təklifdən asılıdır. Lakin bu qiymət
dəyişiklikləri nəzərə alınmazsa, tələblə təklifin nisbi uyğunluğu prinsipinə əsasən müəyyən bir
bazar tarazlığı və tarazlıq qiyməti formalaşır.
6.5. Bazar münasibətləri iqtisadi sistemində xüsusi mülkiyyətin, tələb-təklif əsasında
formalaşan rəqabətin, şəxsi marağın olması, istehsal-xidmət dairəsinin ehtiyacları üçün
resurslardan daha səmərəli istifadə edilməsi zəruriliyi, şübhəsiz dövlətin tədricən ölkənin
təsərrüfat həyatına qarışmasını, hədsiz müdaxiləsini təbii olaraq, xeyli məhdudlaşdırılır.
Klassik iqtisadi nəzəriyyənin banilərindən sayılan A.Smit, 1776-cı ildə nəşr olunmuş «Xalqlar
sərvətinin təbiəti və səbəbləri haqqında tədqiqat» kitabında yazmışdı ki, bazarı sanki
«görünməz əllər» (tələb-təklif, qiymət, maraq, rəqabət) idarə etdiyindən onun işi dövlət
müdaxiləsi olmadan da, özü-özünü tənzimlənə bilir. Doğrudan da dövlətin iqtisadiyyata hədsiz
qarışması sahibkarlıq fəaliyyətini məhdudlaşdırır, rəqabət mübarizəsini zəiflədir, şəxsi marağı
İqtisadi nəzəriyyə
ECONOMICS
54
və təşəbbüskarlıq səylərini boğur. Bunu keçmiş Sovet İttifaqı və sosialist sistemi ölkələrinin
mərkəzləşdirilmiş, habelə inzibati-amirlik metodları ilə idarə olunan təsərrüfat həyatı («dövlət
kapitalizmi») nümunəsi öz iflası ilə sübut etdi.
Lakin nəzəri fikrin və real həyatın konkret inkişaf məntiqi göstərir ki, iqtisadiyyatın
hərbi-müdafiə kompleksi, yanacaq-energetika, nəqliyyat sistemi, atom-nüvə tədqiqatları,
əsaslı (fundamental) elmlərin inkişafı, kosmosun, okeanların, atmosferin, qlobal iqlim
dəyişikliklərinin, ekologiya problemlərinin öyrənilməsi kimi iri həcmli sərmayə qoyuluşları,
habelə məqsədyönlü əlaqələndirici fəaliyyət tələb olunan sahələrdə dövlətin iştirakı zəruridir.
Ümumiyyətlə dövlət iqtisadiyyatının bazar prinsipləri əsasında inkişafı üçün əlverişli hüquqi,
iqtisadi, inzibati-təşkilatı şərait yaratmalıdır.
Təsadüfi deyildir ki, Dünya Bankının hesabatında, «Dövlət – dəyişən dünyada» adlı
xüsusi bir bölmədə, son 50 ildə iqtisadiyyatın dövlət tənzimlənməsinin uğurlu və nöqsan
cəhətləri hərtərəfli təhlil edilmişdir. Hesabatda qeyd olunur ki, ümumi iqtisadi tərəqqi, elm,
təhsil, səhiyyə, sosial ədalətin tarazlaşdırılması sahəsində dövlətin səmərəli rolu cəmiyyət üçün
həyatı əhəmiyyətə malikdir. Lakin Dünya Bankı mütəxəssislərinin fikrincə «Con Keynsin
nəzəri iqtisadi müddəalarından və 30-40-cı illərdə (XX əsr) ABŞ prezidenti Franklin Ruzveltin
iqtisadi sahədə «yeni xətt»-indən fərqli olaraq, dövlət ölkənin təsərrüfat həyatının iştirakçısı
(subyekti) yox, iqtisadi inkişafın (artımın) təminatçısı, qarantı rolunu oynamalıdır.
Dövlətin ölkə iqtisadiyyatında iştirakçı deyil, cəmiyyətin ümumi iqtisadi-sosial tərəqqisinin əsl
təminatçısı rolunu uğurla yerinə yetirə bilməsi üçün aşağıdakı şərtlərə əməl olunmalıdır:
dövlət qanunçuluğun əsasıdır;
dövlət ölkədə siyasi sabitliyin və makroiqtisadi tarazlığın təməlidir;
dövlət ətraf mühitin və ekoloji tarazlığın qorunmasına cavabdehdir;
dövlət müasir qloballaşma və inteqrasiya şəraitində ölkənin milli iqtisadiyyatının
təhlükəsizliyinin qayğısına qalmalıdır;
dövlət ölkə vətəndaşlarının təkcə siyasi hüquqlarının deyil, eyni zamanda iqtisadi maraq,
habelə hüquqlarının qarantıdır.
6.6. Bazar iqtisadiyyatına xas olan ən mühüm xüsusiyyətlərdən biri, bu mürəkkəb
münasibətlər sistemində yeni texnika və qabaqcıl texnologiyadan səmərəli istifadə olunması
əsasında istehsalın ixtisaslaşdırılmasıdır.
İstehsalın ixtisaslaşdırılması, ictimai əmək bölgüsünün forması olub, texniki tərəqqi
nəticəsində, köhnə sahələrlə yanaşı, yeni sahələrin meydana çıxıb formalaşmasını nəzərdə
tutur. Bu proses, öz mahiyyəti etibarilə təbii zəruri bir xarakter daşımaqla yanaşı, eyni zamanda
öz formaları, habelə istiqamətləri etibarilə sonsuzdur. İnkişaf edib təkmilləşən cəmiyyətin
istehsal və istehlak təyinatlı təlabatları artdıqca, iqtisadiyyatın sənaye, kənd təsərrüfatı,
nəqliyyat, tikinti, ticarət, xidmət-servis dairəsində yeni-yeni sahələr meydana çıxıb inkişaf edir.
Son 100 ildə hasilat, yanacaq, maşınqayırma, kimya, metallurgiya, avtomobil, məişət
texnikası, rabitə-məlumat-informasiya, energetika, elektronika istiqamətlərində baş verən
ixtisaslaşma prosesləri bunu təsdiq edir.
İstehsalın ixtisaslaşdırılmasının 3 əsas növü vardır:
a) predmet (avtomobil, paltar, mebel, soyuducu, ayaqqabı) üzrə ixtisaslaşma; b) detal
(ehtiyat hissələr, çiplər, birləşdirici hissələr) üzrə ixtisaslaşdırma; c) texnoloji (metal əridilməsi,
yeni keyfiyyətlərə malik dərmanlar hazırlanması və s.) üzrə ixtisaslaşma.
Dostları ilə paylaş: |