46
çəkməyə vadar etdi... Məhəmməd paşa İrəvanın
mühasirəsindən əl çəkib, Qazi xanla birlikdə Ərzuruma
qayıtdı. Tərəflər arasında sülh şərtləri tam
razılaşdırıldıqdan sonra o, Qazi xanı yenidən şahın
yanına göndərdi, özü isə digər türk sərkərdələri ilə
birlikdə İstanbula yola duşdü".
1
İskəndər bəy Türkmən "Tarixi-aləmaraye-
Abbasi"də şah qoşunlarının İrəvanı müdafiə etməsini
təfsilatı ilə şərh etmişdir. Üstəlik, o həmin günləri
poetik şəkildə də tərənnüm etməyə çalışıb:
Vuruşmaq üçün Rum elindən
Məkrli, hiyləli bir ordu sərkərdəsi gəldi.
Dünya padişahı isə (öz torpağını) qorumaq üçün
Haqq qoşununu silahlandırdı.
O, Lütfillahın (Həzrəti Əli nəzərdə tututlur -
tərcüməçi)
qəzəbindən kəmər bağlayıb,
Öz sərkərdələrinin arasına girdi.
O istədi ki, bu dünya bəndələrindən biri
Allahın həqiqi qəzəbini görsün.
O, qeybdən bir səs eşitdi və həmin səs deyirdi:
“Qələbə Allahın vəlisi Əlinin oğluna məxsusdur”.
Bu, qeybdən gələn heyrətamiz bir nida idi
Əlinin lütfü ilə düşmənin fəna tarixi yazıldı.
Bundan əlavə, gözəl qələm sahibi və istedadlı şair
Xacə Məhəmməd Yusif Qəzvini də bu tarixi nəzmə
çəkib:
1
Nəsrullah Fəlsəfi. Zendeqani-ye şah Abbas-e əvvəl, səh.1747
47
O zaman ki, Rum ordusunun sərdarı
İrəvan mülkünə varid oldu,
İki-üç ay qalanın ətrafında oturub
O qalaya daş atıb, qışqırıq saldı.
Gördü ki, Əli şiələrinin qılıncı ilə
Ordusunun yarısı qətlə yetirilib.
Hiylə kəmərini bağladı belə
Qaçmaqdan savayı bir çarə görmədi.
Şəvval ayının 20-ni keçəndə
Onun ordusunun yarısı qırılmışdı.
Din şahının dövləti xoşbəxt oldu
Rum ordusu isə baş götürüb qaçdı.
O böyük tarixin ardınca
Şiələrin bugünkü bayramı gəldi.
Rum (Osmanlı) ordusu çıxıb gedəndən sonra, yəni
hicri-qəməri tarixi ilə 1015-ci ildə qoşun başçıları və
əsgərlər möhtəşəm bir qələbə paradı düzənlədilər. Şah
Əğrəqin ordusunu Bərgüşada tərəf göndərib, özü yaxın
adamları ilə birgə həmin şənliyə qatıldı. O, şənlikdən
sonra “Yeni qala”nı bir daha nəzərdən keçirdi,
Əmirgunə xana və digər sərkərdələrə şahanə bir nəvaziş
göstərdi. Əmirgunə xan döyüşlərdə göstərdiyi şücaət və
qəhrəmanlığa görə “Sarı Aslan” adına layiq görüldü".
1
Şah Abbasın xüsusi ehtiramla yanaşdığı Əmirgunə
xan qacarlar tayfasının ən məşhur şəxslərindən idi. O,
Çuxursədin azad edilməsində göstərdiyi xidmətlərə
görə həmin yerin bəylərbəyi oldu. Əmirgunə xan
hicri-qəməri tarixi ilə 1035-ci ildə (miladi tarixi
ilə1623-cü ildə) vəfat etdi. O, ömrünün sonunadək
həmin vəzifəni daşıdı".
2
1
Tarix-e Aləmara-ye Abbasi, səh.909
2
Faruq Sumer. Qaraqoyunluha, səh.223
48
Şah Abbasın xüsusi münəccimi Cəlaləddin
Məhəmməd Yəzdi "Tarixe-Abbasi" adlı əsərində yazır:
"Çuxursəd hakimi Əmirgunə xan Qacar davada kürəyin-
dən aldığı güllə və ayağından aldığı ox yarasını özü
müalicə etdi. Deyilənə görə, o, gülləni öz əliylə
kürəyindən çıxararaq, yerinə məlhəm qoyub tikmişdi”.
1
Hicri-qəməri tarixi ilə 1032-ci ildə Əmirgunə
xan I Şah Abbas tərəfindən əmr aldı ki, Gürcüstana
məxsus Axısqa bölgəsini tutsun və qiyama qalxmış
gürcüləri sakitləşdirsin. Hicri-qəməri tarixi ilə 1035-ci
ildə gürcülərlə aparılan digər bir müharibədə Əmir-
gunə xan yaralandı və müalicə olunmaq üçün İrəvana
yollandı. O, İrəvanda həmin yaradan vəfat etdi və Şah
Abbas onun vəzifəsini oğlu Təhmasibqulu xana
tapşırdı.
2
A.Oleari hicri-qəməri tarixi ilə 1049-cu ildə
(miladi tarixi ilə 1639-cu ildə) tamamladığı və 1656-cı
ildə yenidən çap etdirdiyi əsərinin 668-670-ci səhifə-
lərində Səfəvilər dövlətinin maliyyə vəziyyətinə toxu-
nur. O, şah sarayının vergilərdən gəlirinin 8 milyon
rayeştaler (yəni, bəzi mənbələrin göstərdiyi kimi, 640
min tümən yox, 160 min tümən) olduğunu yazır. Onun
bildirdiyinə görə, həmin məbləğin bir milyondan
çoxu Qəndəhardan, təxminən, bir o qədəri də İrəvan və
Babildən (Bağdaddan) toplanırdı.
1
Nəsrullah Fəlsəfi. Zendeqani-ye şah Abbas-e əvvəl, səh.115
2
Səid Nəfisi. Tarix-e ectemai-ye siyasi-ye İran. I cild, səh.29
49
İrəvan sonuncu Səfəvi şahları dövründə
Hicri-qəməri tarixi ilə 1038-ci ildə I Şah Abbas
vəfat etdi. Həmin ilin cəmadiüssani ayında onun nəvəsi
Əbu Nəsir Sam Mirzə I Şah Səfi adı ilə İsfahanda
hakimiyyətə gəldi. O, hicri-qəməri tarixi ilə 1041-ci
ildə İrəvanda hakimlik, Çuxursəddə bəylərbəyilik edən
Təhmasibqulu xana Azərbaycana basqın edənləri
cəzalandırmağı əmr etdi. Təmasibqulu xan da basqın-
çıları darmadığın edərək, onları Diyarbəkrə qədər
qovub, qələbəylə geri qayıtdı.
1
Osmanlı sultanı IV Murad Şah Abbasın ölümün-
dən sonra Səfəvilər dövlətinin daxilində baş verən qar-
şıdurmalardan istifadə etmək qərarına gəldi. O, Bağ-
dadı, Azərbaycanı işğal etməklə Şah Abbas dövründəki
məğlubiyyətlərin əvəzini çıxmaq istədi. Osmanlılar
Səfəvi dövlətinə qarşı hücuma başlasalar da, onların
qarşısı alındı. Belə olan halda, Sultan Murad şəxsən
özü orduya rəhbərlik etmək qərarına gəldi. O, hicri-
qəməri tarixi ilə 1045-ci ildə İrəvana hücum etdi. Şəhər
Əmirgunə xanın oğlu Təhmasibqulu xan tərəfindən
Osmanlılara təslim edildi. Bu hadisəyə Osmanlı
tarixçiləri müfəssəl şəkildə toxunmuşlar. Onlar yazırlar
ki, IV Sultan Murad Əmirgunənin oğlunun bu
addımından sonra ona xüsusi diqqət yetirdi. O, Boğaz
adlı məhəlləyə köçdü və həmin məhəllə bu gün də
Əmirgunənin oğlunun adı ilə “Əmirqan” adlanır.
Osmanlılar İrəvanı tutduqdan sonra Təbrizə doğru
hərəkət etdilər. Lakin Sultan Murad Təbrizi işğal edə
bilmədi, ətraf kəndlərdə və qəsəbələrdə dağıntılar
törətdikdən sonra İstanbula qayıtdı.
1
Səid Nəfisi. Tarix-e ectemai-ye siyasi-ye İran. I cild, səh 29
Dostları ilə paylaş: |