Microsoft Word mantiqut-tayr ziyouz com doc

 
IKKINCHI XALIFA UMAR FORUQ VASFIDA 
 
Shariat xojasi, dinni jam’ etuvchi oftob, Haqning soyasi, foruqi a’zam - ulug‘ 
ajratuvchi, dinning sham’i. U (Umar) adolat va insofni haq oldida xatm etgan, farosatda 
mardlardan saboq olgan edi. Avvaldan «tah» (poklik: muqad-daslik) unvoni bilan Haq 
taolo ulug‘lagan kishi u, shu bois u mutahhar (pok, muqaddas) bo‘ldi. U sirot ko‘prigidan 
birinchilar qatorida o‘tadi, Payg‘ambar so‘zi ila u Umar (obod etuvchi) bo‘ddi. 
Dorussalom (jannatdan) birinchi bo‘lib to‘n -xil’at qo‘lga kiritgan kishidir, oliy 
maqomingta ofarin. Din ishi uning adolatidan rivoj topti, Misrning Nil daryosi zilziladan 
tinchidi. U jannat sham’i edi, ammo hech kimda sham’dan soya yo‘q edi. Sham’da 
nurdan soya bo‘lmaydi, uning soyasidan devlar qochib ketdi. So‘z aytganda Haq haqiqati 
tilidan tomardi, qalbaki oltindan haqiqiysi ajralib ko‘rinardi. Gohida ishq dardidan joni 
o‘rtanardi, gohida Haqni so‘zlab tili kuyardi. Payg‘ambar uning zorlanib, yonib 
gapirishlarini ko‘rgach, dedi: «Aniqki u jannat sham’idir».