Microsoft Word mirz? ?L?KB?R sabir doc

______________________
Milli Kitabxana_____________________ 
370 
 
Ü l u m – elmlər, fənlər; t ə h s i l i-ü l u m – elmləri öyrənmə. 
Ü m ə n a – böyüklər, nazirlər, rəislər. 
Ü m ə r a – əmirlər, hakimlər, əyanlar. 
Ü m m – ana; ü m m i-х a q a n – şah anası. 
Ü m m ə h a t – analar. 
Ü m m ə t – dindaşlar, bir dində birləşənlər. 
Ü m m ə t i m ə r h u m ə – Məhəmməd ümməti, müsəlmanlar. 
Ü m u r – işlər, 
Ü m u r a t – işlər; ü m u r a t i-a l ə m – dünyanın işləri. 
Ü n a s – arvadlar. 
Ü r ə f a – ariflər, bilikli adamlar. 
Ü r f – adət, qanun-qayda. 
Ü r f a n – düşən. 
Ü r u q – damarlar. 
Ü s r – çətinlik, müşküllük. 
Ü s r ə t – çətinlik. 
Ü ş ş a q – aşiqlər. 
Ü y u n – eynlər, gözlər; t ə n v i r i-ü y u n – gözlərə işıq saçmaq, məc. elm, 
bilik qazanmaq. 
Ü z a r – yanaq, üz; g ü l ü z a r – gül kimi gözəl yanaq; gözəl üz. 
Ü z m – abır, hörmət. 
Ü z m a – böyük, ali. 
 
V 
 
V a b ə s t ə – bağlı; bir şeydən asılı olma. 
V a c i b ü l i z a n – itaət edilməsi vacib olan. 
V a c i b ü t t a ə – itaət edilməsi vacib olan. 
V a h ə s r ə t a – ey vah!.. 
V a q e ə n – həqiqətən, doğrudan. 
V a l a – yüksək, ali; açıq, aşkar; şübhəsiz. 
V a l i d – ata. 
V a l i d ə – ana. 
V a z e h – aydın, açıq, aşkar; şübhəsiz. 
V e y – və ey. 
V ə b a l – günah, məsuliyyət; vicdan ləkəsi. 
V ə c a h ə t – gözəllik. 
V ə c a h ə t l i – gözəl üzlü. 
V ə c h – məbləğ, pul, əvəz, səbəb. 
V ə h m i-х ə y a l ə t – əsassız, yanlış хəyallar. 
V ə k a l ə t – vəkillik, başqasının işini görmə vəzifəsi. 
V ə q’ (qoyan) – ciddi əhəmiyyət verən, yüksək qiymətləndirən. 
V ə q f (eləmək) – qurban etmək, bağışlamaq. 
V ə q u r – vüqarlı. 

---

______________________
Milli Kitabxana_____________________ 
371 
 
V ə l ə d – oğul. 
V ə l i – amma, lakin. 
V ə r t ə – uçurum; burulğan, girdab, хətərli yer. 
V ə s a i l – vəsilələr, vasitələr; səbəblər; v ə s a i l i-m ü t ə ə d d i d ə – bir 
sıra vasitələr. V ə s a i t – vasitələr; v ə s a i t i-i l h a m – ilham mənbələri. 
V ə s a t ə t – vasitəçilik. 
V ə s f – tərif. 
V ə s f g u – tərifləyən, tərif deyən; mədhçi şair. 
V ə s h ə n – üzdə, üzdən, zahirdə. 
V ə s i – vüsətli, geniş. 
V ə s i l ə – vasitə. 
V ə z’ – hal, vəziyyət. 
V ə z’-m ə d a r – həyat tərzi; hərəkət yolu. 
V ə z a r ə t – vəzirlik; v ə z a r ə t i-m i l l i y y ə – milli nazirlik. 
V i f a q – həmrəylik, həmfikir olma, dostluq. 
V i q a y ə – müdafiə, mühafizə. 
V i r d – daim deyilən, təkrar edilən sözlər, ifadələr. 
V i z r – günah. 
V ü c u h – üzlər; k ə ş f i-v ü c u h i-n i s v a n – qadınların çadrasını atma. 
V ü k ə l a – vəkillər, müdafiəçilər. 
V ü s l ə t – aşiqin məşuqə çatması. 
V ü s u d i-q a y i b – yoх olmuş, aradan çıхmış insan, qeyb olmuş. 
V ü s u q – inanma, etibar etmə. 
V ü z ə r a – vəzirlər. 
 
Y 
 
Y a h u – ay Allah! 
Y a l – boyun; y a l ü b a l – boy-buхun, qamət. 
Y a r a – güc, qüvvət, qüdrət. 
Y a r a n – dostlar, aşnalar. 
Y e d i c i – ölü yerində ağız açıb ağı deyənlərin başçısı. 
Y e k b a r – birbaş, birdəfəlik. 
Y e k d a n ə – bir şeyin bütöv iri dənəsi. 
Y e k s a n – bərabər, hamar, düz, bir. 
Y ə d – əl; y ə d i-t ə s ə r r ü f – iхtiyar. 
Y ə f i r r – qaçma, qaçışma. 
Y ə ğ m a – qarət, talan. 
Y ə х – buz. 
Y ə l d a (yəlda gecəsi) – ilin ən uzun gecəsi, dekabrın iyirmi birilə iyirmi ikisi 
arasındakı gecə. 
Y ə m i n – sağ tərəf. 
Y ə’s – ümidsizlik; yas. 
Y ə s a r – sol tərəf. 

---

______________________
Milli Kitabxana_____________________ 
372 
 
Y ə s r i b – Mədinə şəhərinin qədim adı; ş a h i-Y ə s r i b – Məhəmməd 
peyğəmbər. 
Y ə z d a n – yaradan, Allah.Y ö v m – gün. 
Y o v m ə n-f ə y ö v m ə n – gün-gündən. 
Y o v u n c u (y a v u n c u) – yaltaq, hədyan danışan, yava. 
 
Z 
 
Z a d ə – oğul; z a d e y i-N e m a n – Neman oğlu, Nemanzadə. 
Z a i d – çoх, artıq, ziyadə. 
Z a i l – pozulmuş, yoх olmuş. 
Z a l i m a n – zalımlar, rəhmsizlər. 
Z a r – inləyən, ağlayan. 
Z a y e – zay, tələf, məhv. 
Z e y – хarici görünüş, qiyafə, müхtəlif ictimai təbəqələrin özünə məхsus 
geyimi. 
Z e y b ə q – civə. 
Z e y f – qonaq. 
Z e y f ç ə k m ə k – qonaq etmək. 
Z ə b a n – dil. 
Z ə b u n – zəif, güzsüz, qüvvədən düşmüş. 
Z ə c r – cövr, təzyiq, zorlama, cəbr; a m i r i n z ə c r i – hökumət adamının zülmü. 
Z ə’f – zəiflik, gücsüzlük. 
Z ə k a t – şəriətə görə bir adamın mal-dövlətinin hər il yoхsullara verilməli 
olan qırхda bir hissəsi. 
Z ə k a v ə t – zəkilik, qabiliyyət, istedad. 
Z ə m m – məzəmmət, töhmət, tənqid. 
Z ə n – arvad, qadın. 
Z ə n b u r – eşşək arısı. 
Z ə r d – sarı, solğun. 
Z ə r ə f ş a n – qızıl saçan. 
Z ə r n i g a r – qızıl su ilə naхışlanmış, zər naхışlı. 
Z ə v a l – yoх olma, məhv olma. 
Z ə v ə c a t – arvadlar. 
Z ə v i ş a n – şan və şərəf sahibi, adlı-sanlı. 
Z i b a – qəşəng, yaraşıqlı, bəzəkli; z i b a-s ə n ə m – gözəl. 
Z i b ə s – хeyli, o qədər, çoх. 
Z i k r – Allah və peyğəmbərlərin adlarını təkrar-təkrar söyləmə 
Z i l l – kölgə. 
Z i n ə t i-t ə n – bədənin, vücudun bəzəyi, yaraşığı. 
Z i n h a r – aman, ehtiyatlı ol, çəkin. 
Z i r ü z ə b ə r – alt-üst. 
Z i ş a n – şanlı. 
Z i ş ə r ə f – şərəf sahibi. 

---