mərhələdə məscidlər tikilmir, qədim məbədlər və islamlaşma nəticəsində
istifadəsiz qalmış kilsələr məscidlərə çevrilir, qəbilə-tayfa şüurunun dini şüurdan
üstünlüyü qorunub saxlanılırdı.
kinci mərhələ VIII əsrin əvvəllərindən Qərbi randa və raqda Büveyhilərin
hakimiyyətə gəlməsinə qədərki dövrü əhatə edir. Azərbaycan ərazisində müstəqil
Ş
irvanşah Məzyədilər və Səcdilər dövlətləri yaranır. Bütpərəstlik, zərdüştilik
ə
həmiyyətini itirir, yəhudilik mövcudluğunu qoruyub saxlayır, Alban kilsəsi
müstəqilliyini bərpa edir, amma nüfuz dairəsi zəiflədiyindən ayinlər erməni dilində
aparılır, ardıcılları erməniləşir. Bu dövrdə islama mənsubluq şüuru güclənir, amma
etnik köklərlə bağlı şüur tamamilə itib getmir. Bunu Abbasilərin hakimiyyətinin ilk
dövrlərindən başlanan şüubilik hərəkatında izləmək mümkündür. Babək hərəkatı
(816-838) buna ən parlaq misaldır. Sərhəd məntəqələrində islam təsəvvüfü
təşəkkül tapır. Dağ rayonlarında ifrat şiəlik fəallaşır.
Üçüncü mərhələ Büveyhilərin hakimiyyəti dövrünü (935-1055) əhatə edir. Bu
dövrdə mötədil şiəlik Azərbaycanda yayılmağa başlayır və Dərbəndə qədər gedib
çıxır. Sünni hənəfi və şiə imami məzhəbləri aparıcı məzhəblər olurlar. Sufilik də
özünə xeyli ardıcıl tapır.
Dördüncü mərhələ Səlcuqilər dövrü (XI əsrin ortaları - XIII əsrin ortaları) ilə
bağlıdır. Bu mərhələdə sünnilik bölgədə güclənir, şiəliyin mövqeləri zəifləyir. Şafii
məzhəbi aparıcı məzhəbə çevrilir, sufi təriqətləri geniş yayılır. Azərbaycan
Atabəyləri və Şirvanşahları islamı xristianlığın təzyiqindən qoruya bilirlər.
Beşinci mərhələ monqol istilaları dövrünü (XIII əsrin I yarısı - XV əsrin II
yarısı) əhatə edir. Bu dövrdə sufilik geniş yayılır, hürufilik güclənir. Onun banisi
Fəzlullah Nəimi (vəfatı - 1394) idi. Əbülhəsən Əliyyül-Əla və şair Nəsimi (vəfatı -
1417) hürufiliyin ən nüfuzlu nümayəndələri kimi şöhrət tapmışlar. Bu dövrdə sufi
xəlvətiyyə təriqətinin ikinci piri Seyyid Yəhya Şirvani Bakuvi Xəlvəti (vəfatı -
1464) çox məşhur olmuşdur. Ağqoyunlu hökmdarı Uzun Həsənin qardaşlarından
biri xəlvətiyyə şeyxi Dədə Ömər Rövşəninin (vəfatı - 1487) ardıcıllarından idi.
brahim bin Məhəmməd Gülşəni (vəfatı - 1534) XV əsrin ikinci yarısında
xəlvətiyyənin bir qolu kimi gülşəniyyə təriqətinin əsasını qoyur. Sonralar bir çox
sufi təriqətləri, o cümlədən nəqşbəndiyyə Azərbaycana və Azərbaycan vasitəsilə
Ş
imali Qafqaza nüfuz etmişdir.
Altıncı mərhələ Səfəvilərin (1501-1786) və XVI əsrdən etibarən Osmanlıların
(1281-1924) hakimiyyəti dövrü ilə bağlıdır. Səfəvilər şiəliyi təbliğ edir və başlarına
12 şiə imamının şərəfinə 12 qırmızı zolaqlı əmmamə bağlayırdılar. Buna görə də
onlar "qızılbaşlar" adlanırdılar. Çaldıranda Səfəvilərə qalib gələn Osmanlılar
Azərbaycanda sünni hənəfi məzhəbini yayırdılar.
Tarixi faktlar təsdiqləyir ki, slamın Azərbaycanda yayıldığı dövrdə xalqın
narazılığını əks etdirən etirazlar və qiyamlar baş verib, amma bu etirazlar dinə yox,
siyasi hakimiyyətə qarşı yönəlib. Digər tərəfdən, əgər slam qılınc gücünə
yayılsaydı, onun Azərbaycanda ömrü bu qədər uzun olmaz və ümumxalq dininə
çevrilməzdi. Dini birlik şüuru etnik və ya milli birlik şüurundan daha güclü və
ə
hatəli olduğundan slam yeni müsəlman sivilizasiyasının təməlində durdu və türk
xalqları bu dini qəbul etməklə nəinki daha əhatəli və zəngin bir sivilizasiyaya
qoşuldular, həm də bu sivilizasiyanın təşəkkülündə, inkişafında, zənginləşməsində
mühüm rol oynadılar.
Çünki on beş əsr boyunca bu coğrafiyada yaşamış və yaratmış insanlar slam
mədəniyyətinin çiçəklənməsi üçün əllərindən gələni əsirgəməmiş və bu
mədəniyyətin layiqli və görkəmli nümayəndələrinə çevrilmişlər.
slam
mədəniyyətini azərbaycanlılarsız təsəvvür etmək mümkün olmadığı kimi,
Azərbaycan mədəniyyətini də slamsız təsəvvür etmək qeyri-mümkündür. Əgər
mədəniyyətimizdən bir anlığa slamı və onun izlərini silsək, bu zaman Azərbaycan
tarixini və mədəniyyətini inkar etmiş olarıq. Azərbaycanda slamla bağlı önəmli
məqamlardan biri də odur ki, bu din Qafqazda ölkəmiz vasitəsilə yayılmışdır.
Bunun məntiqi nəticəsidir ki, hazırda Azərbaycan Qafqaz regionunda yaşayan
bütün müsəlmanlar üçün dini mərkəz rolunu oynayır və bu fakt istər elmi, istərsə
də dini dairələr tərəfindən qəbul edilir.
Mövzu 4.
Etnik-milli müxtəliflik və multikulturalizm
Azərbaycanın polietnik təkamülünə baxış və onun tolerantlıq ənənələri. Rusiya
imperiyasının müstəmləkə siyasəti: köçürmə, ruslaşdırma, xristian-laşdırma. Ölkədə
demoqrafik dəyişikliklər. Azərbaycan xeyriyyəçiləri
XX əsrin əvvəllərində Bakı memarlığı –multikulturalizmin nümunəsidir.
XX əsrin əvvəllərində Azərbaycan milli-azadlıq hərəkatı. Rusiya
müsəlmanlarının I qurultayı. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dövründə Azərbaycan
xalqının etnik tolerantlıq ənənələrinin inkişaf etdirilməsi. Sovet ttifaqının
millətlərarası münasibətlər siyasətinin xüsusiyyətləri. Qondarma “Dağlıq
Qarabağ” probleminin növbəti mərhələsi və onun tarixi kökləri. Azərbaycanın
dövlət müstəqilliyinin bərpa edilməsi. Ermənistan silahlı qüvvələri tərəfindən
Azərbaycan torpaqlarının işğalı və Qərb dövlətlərinin siyasi təzyiqi.
Ümummilli lider Heydər Əliyevin siyasi hakimiyyətə qayıdışı. Ümummilli
lider Heydər Əliyevin hakimiyyəti dövründə millətlərarası münasibətlər siyasətinin
ə
sas xüsusiyyətləri.
Müasir dövrdə Azərbaycan Respublikasının millətlərarası münasibətlər
siyasətinin məqsəd və vəzifələri, prinsipləri və əsas istiqamətləri, hüquqi bazası.
Azərbaycanda millətlərarası münasibətlərin demokratik prinsiplər əsasında
Dostları ilə paylaş: |