Microsoft Word Qarabag-folklor-da-tarixdir-9
Yüklə 2,72 Mb. Pdf görüntüsü
|
196
Odunçu fikirrəşir ki, bunu öldürüb nağarajam, bəlkə də gerçək deyir bu. Bu, ilanı buraxır. Bir şələ odunu gənə hazırrıyır, gətirir bazarda satır. Evə çörəyi verir, şəhərə çıxır ki, görsün padşahın sarayı tərəfdə nə xəbər var, ilanın dediyi doğrudumu. Baxır ki, böyük gediş-gəliş var, axın var, baxıcılar, mollalar, axuntdar biri girir, biri çıxır. Bir nəfərə yaxınnaşır ki, nədi bu gediş-gəliş? Deyir, padşah yuxu görüf- dü, camaatı yığıfdı buraya ki, tez olun, mənim yuxumu tapın, yoz- masın da. Xəbər göndərir ki, gedin padşaha deyin mənim mükafa- tımı verərsə, mən onun yuxusunu da deyərəm, yozmasın da. Münəc- cimin biri çölə çıxmışdı, ona deyir. Münəccim deyir ki, bilirsənmi axırı ölümdü? Deyir: – Bilirəm. Münəccim sevincək padşahın yanına qaçır ki, qibleyi-aləm sağ olsun, çöldə bir nəfər var. Deyir ki, mən onun yuxusun da bili- rəm, yozmasın da bilirəm. Mənim mükafatımı versin, gəlim deyim. Deyir:
– Gətirin bəri. Gətirillər, odunçu çox ədəbnən baş əyir, təəzim eliyir. Deyir: – Qibleyi-aləm sağ olsun, sən gecə yuxuda gördün ki, yerdə nə varsa, hamısı göyə çəkilir. Düzdümü? Deyir: – Düzdü. – Sərsəm oyandın, möhkəm aj idın. Qul-qaravaşı çağırıb oyat- dın, əlinə hazır nə keşdisə, hətta quru çörəyləri də yedin, aj gəldin yatdın. Düzdü? Deyir:
– Hə, düzdü. Bə mənası? Deyir ki, yerin bərəkəti göyə çəkiləjəhdi. Allah yerin bərəkə- tin göyə çəkəjəh. Yer üzündə o qədər ajdıx olajaxdı ki, insan bir- birini yeyəjəhdi. Vaxt ikən tədbir gör. Əlinə arpa, buğda, darı – nə keşdisə, yığ, möhkəm bahalığ, möhkəm ajdıx olajaxdı. Şah buna çoxlu qızıl verir, bunu yola salır. Axı ilan buna de- mişdi ki, mənim də hesabımı gətirərsən. Bu gəlirdi, ilan da yolun başını kəsmişdi. Bu ajgözdüknən ilanın yanınnan ötdü, keşdi, heç 197
elə bil ilanı görmüyüf, bu sözdər buna deyilmiyif. Ajgözdüknən apardı qızılı tökdü evə. Başdadı gözəl dolanmağa. Aradan bir xeylağ vaxt keşdi. Padşah bir də yuxu gördü. Bu dəfə münəccim, baxıcı axtarmadı, dedi ki, filankəsi tapın, gətirin. Gəlib odunçunu tapdılar. Bu fikirrəşdi ki, ay aman Allah, keçən dəfə ilan demişdi, mən də getdim dedim. Bu dəfə nətəhər eliyəjəm. İndi ilanın yanında da mənim üzüm qaradı. Ataların bir sözü var. Deyir ki, şahın qılıncına rast gəlincən, elə ilanın zəhərləməsi daha yaxşıdı. İlana üzümü tutajam. Gəlir meşədə fırrananda ilan çıxır bunun qarşısına. Deyir ki, get, beyjə yuxuda padşah vəhşi heyvannar görüf: tülkü, canavar, çakqal. Okqədər insannar bijdəşəjəh ki, qardaş qardaşa, ata-balaya fırıldağ gələjəhdi, yalan danışajaxdı, amma çalış ki, bu dəfə mənim hesabımı gətirəsən. Deyir: – Yaxşı. Gəlir şahın yanına. Deyir: – Qibleyi-aləm, gecə sən yuxuda çoxlu vəhşi heyvannar görüf- sən – qurd, canavar, çakqal. Mənası ondan ibarətdi ki, insannar ara- sında o qədər etibarsızlıq yaranajax ki, ata balaya, qardaş-qardaşa yalan danışajax, bijdih gələjəh, fırıldağ eliyəjəh. Bax, ehtiyatdı ol, siyasətini yaxşı qur. Padşah buna genə çoxlu ənam, qızıl verir. Axı ilan deyifdi ki, mənim hesabımı gətir. Bu fikirrəşir ki, mən niyə bu yolnan gedirəm ki, ilan da mənimlə qarşılaşır. Elə o birsi küçeynən gedərəm da. Yolu dəyişir, başqa bir yolnan aparıb qızılı gənə evə tökür. Odunçu odunçuluxdan çıxıf, qəşəh özünə ev tikdirif, eşik tikdirif. Bir gün şah gənə yuxu görür, gənə bunu çağırır. Bu gənə kor- peşman fikirrəşir ki, indi nə adnan gedim ilanın yanına? Bəlkə heç ilanı tapa bilmədim. Çox fikirrəşir, üzünə üz bağlıyır, gənə gəlir meşəyə girir. İlan çıxır. Deyir ki, get, padşah beyjə yuxuda çoxlu silah-sursat görüfdü. Elə bir döyüş başdıyajax ki, bu padşahın üstünə hücum çəkəjəhlər, elə bir qannı döyüş gedəjəh ki. Vaxt ikən padşah tədbirini görsün, silahını, sursatını, qılıncını, əmudunu ha- zırrasın. Bu gəlir deyir ki, qibleyi-aləm sağ olsun, sən gecə yuxuda 198
silah-sursat görüfsən, çox güjdü döyüş başdıyajax, üstünə bir neçə ordu hücum eliyəjəh. Vaxtikən silahını, sursatını, qılıncını, əmudu- nu, nizəni, oxunu hazırra. Padşah buna genə çoxlu qızıl, ənam verir, bu götürür gəlir. İlan çıxır bunun qabağına. İlan bunun qabağına çıxanda bu meşədən bir yekə ağac budağı götürür, düşür ilanın dalına. İlan qaçır, bu qovur, ilan qaçır, bu qovur, hardasa ilan bir deşik tapıb girmək istiyəndə ilanın quyruğunu arxadan vurur. İlanın quyruğunu vurur, ilan girir yuvaya, bu gedir. Bu da aparır qızılı tökür evə, başdıyır tacirrik eləməyə. Günnər keçir, bir gün padşah gənə bunu çağırır. Çağırır ki, yuxu görmüşəm, gəl yuxuyu yoz. Nə desin? Əlacı kəsilir, çarəsiz qalır, bir də üzünü meşəyə tutur. İlan çıxır deyir ki, bu dəfə billəm gətirəjən. Gecə yuxuda padşah görüf ki, göydən yerə nur yağır. O qədər bolluğ olajax, Allah bərəkətini göydən yerə endirəjəh. O qədər insannar bir-birinə saleh olajaxlar, mehriban olajaxlar. Get padşaha muştuluğ ver, müjdə ver. Bu dəfəki ənamın o birsinnən iki dəfə artığ olajaxdı. Gəlir deyir: – Qibleyi-aləm, müjdə sana olsun ki, gejə yuxuda görüfsən ki, göydən yerə nur yağır. Allah bərəkətini göydən yerə endirəjəhdi. O qədər bolluğ olajağ, insannar bir-birinə o qədər saleh olajax, o qədər mehriban olajaxdı ki, gözün aydın olsun. Padşah buna çoxlu ənam verir, özü verdiyinnən başqa vəzir- vəkil hamısı buna qızıl verir. Baxır ki, bir qatır yükü ənam yığılıb. Bu birdən qəflətdən oyanır ki, ay mənim kül başıma. Ayə, mən kim idim? Mən bir odunçuydum, gündə bir şələ odun qırıf gətirif bazarda satıf çörək pulumu çıxardırdım. Bunnarın hamısını mana bu ilan verif, bə mən niyə belə hərəkətdər elədim? Gəlir evdə də nə qədər pul varıdı, hamısını qatıra yühlüyür, qatırı çəkə-çəkə gətirir meşəyə. Meşəyə çəkir, ilan gəlif çıxır. Bu ilana deyir ki, gəl, malına sahib dur. İlan deyir ki, nə mal? Deyir ki, mən kimiydim? Özün görmür- dün ki, mən bir odunçuydum, bir belə malı sən verifsən. Deyir: – Ə, mən versəm, birinci dəfədə gətirərdin. Birinci dəfə ki hamı ajgözdüy eliyirdi, sən də ajgözdüy elədin, yanımnan ajgözdüynən, Yüklə 2,72 Mb. Dostları ilə paylaş:
|