Microsoft Word S?M?D vurgun doc
Yüklə 1,59 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- TABUT KEÇ RK ƏN
- A R N S ƏS
95 SƏR YYƏN N ÖLÜMÜ Mən görmədim, söyləyirlər bir gecənin sonunda Sənə qıyan mərhəmətsiz, soyuq bir əl qudurdu. Bu gün qurmaq istədiyin yeni həyat yolunda, Ağ sınənə sağalmayan isti yaralar vurdu. Dalğalandı bu xəbərdən xəyalımın dənizi, Uzaq-uzaq keçmişləri xatırladım nifrətlə... Bu hal mənə düşündürdü hər qulu, hər kənizi, Ancaq mən öpdüm onları şerimdəki hörmətlə... Mən görmədim söyləyirlər hənuz körpə yaşında, Ayrılaraq can evindən altunlara satıldın: O qaranlıq gecələr ki, gəlib durdu qarşında, Sevmədiyin bir qocanın qollarına atıldın. Sən sizi çəkdiyin soyuq ahlar buludlara toxundu, Baxdım ömür dəftərinə, nə dastanlar oxundu... O gündən ki, al şəfəqli bir günəşin dalğası, Buludların arasından sıyrılıb cilvələndi, O gündən ki, məzlumların safa çıxdı yarası, Başqa bir göz salmıladı hər şəhəri, hər kəndi. Artıq sənə ilham verdi, yeni həyat, yeni saz, Sən də sevinmək istədin, gülmək istədin bir az; Məbədləri, məscidləri, Məhəmmədin dinini Ayaqladın şərqə məxsus əfsanələr yurdunu... Saf havalar udmaq üçün, unutmaqçün dərdini Sən atıldın klublara, el, oba gördü bunu. Uzun qara saçlarını parça-parça kəsərək, "Yetər əyləncə olduğum!" - deyə bir gün bağırdın. Bu tufanlar əsrində sən yellər kimi əsərək, Qımıldandm dodaqaltı, xoş mahnılar çağırdın Və beləcə gündən-günə aşıb-daşdı əməlin, O səfalət yuxusundan diksinərək oyandın. Nə yazıq ki, çox sürmədən ən duyğusuz bir əlin, Dayanılmaz zərbəsilə qızıl qana boyandın. 96 TABUT KEÇ RKƏN Sarılıqlar çökmüş kimi buludların rənginə, Günəşdən yox bir nişan; Bütün aləm pərişan... Ağır karvan yürüşilə dalğalanır insanlar, Həm də qızlar, oğlanlar, Komsomollar, pionerlər, məktəblilər, qadınlar Öndə gedən bir tabutun arxasınca addımlar... Dalğalanırdı Bakı, Onun qarşısındakı Salamlanan bu tabut ki, azadlığa verdi can, Hər gözdə bir həyəcan, Hər baxışdan kin püskürür o qatil qəlbə qarşı, Çalınır matəm marşı... Həzin-həzin bu nəğmədən döyünürdü ürəklər, Çıldıran bir quduz kimi səslənirdi küləklər... 1930 97 MƏKTUB Nəşədir yaşamaq nəşədir həyat! Mikayıl Rəfili Nə qədər "xoş gəldi" qulaqlarıma Bir əfsanə qədər dadlı sözlərin... Duyduqca dərin, Dərin b r yalan var bu sözdə, yalan! Çılpaq çiyinləri günəşdə yanan Zəncirdəki zənci demozdi bunu! Deməzdi, inan! Küləkləri zəqqum qoxuyan qum çöllərinin, Görmədiyim, Fəqət tanıdığım şərq ellərinin qocası və gənci deməzdi bunu! Fəqət sən, Sən dedin, ey "şair", bunu kef üstdən... Çünki sən. qızğın qurşunlara sinə gərmədin, Atlı nəfərlərə yol göstərmədin... Çünki o yolu, O yol ki, varlığı üsyanla dolu, sən görmədin o yolu Yumşaq və ağ dərin pəklər içində xumarlandıqca, Yosma gözəllərə dastanlar dedin, Nəşələr yedin! Görmədin meşin jaketli rus işçisinin qızıl gülləsini, O top-tüfəng səsini. Görmədin sən, Aclığından dişləri kilidlənən 98 Qatar-qatar bölük-bölük, yığın-yığın canları, fədakar insanları; Sən görmədin o ili, Görmədin, Rəfili! * * * Rəngi qan, qəlbi qan, Göylərin ən qatı qatına qalxan, Bir günün zərrəsindən, tufanların səsindən yaranan bu həyat qanadlandıqca, Yolçular atlandıqca, Bu axın səni də aldı qoynuna; Sənsə "ona könül verdin Və sarıldın boynuna"... Dəyişdi adət, Gəzdi ürəkləri sevinc, səadət. Al saçaqlı şəfəqlərə bələndin, Sevindin, nəşələndin... Gözlərinə Sarı bir eynək taxdın Həyata hər şeyə biganə baxdin... Ancaq eşit Söyləyirik biz; Bu gündən sonradır mübarizəmiz. Yalandır həyatı nəşədə duymaq, Yalandır həyata nəşədən uymaq! 1930 99 *** Dinlə məni, gozəl bahar! Qəlbinlə dinlə. Sənə deyiləcək sözüm var: Bilirəm sən, lk duyğularımın şahidisən! Unutmadım sizi mən. Unutmadım adımı dolaşıq çağıran suların düyümlü səsini... Mənə çox görməsin zaman Çalışıb yaşamaq həvəsini... 1930 100 Ş A R N SƏS Mikayıl Müşfiqə Axşamdan bəridir könlümdə yenə Hirsli fırtınalar, qasırğalar var. Çox da uymayıram könlüm deyənə, Gözlərim hər şeydə bir hikmət arar. çim dalğalanır sanki bir dəniz, Mən bu dalğalarla qucaqlaşıram, Nələr düşünürəm, duya bilsəniz! Sanki varlığımdan uzaqlaşıram... Bezən də fikrimin qanadlarını Küləklər qoparıb, qaldırır göyə. Sürürəm əsrimin qır atlarını, "Bu axın başqa bir axındır", - deyə, Bütün arzularım gülür yarına Xəyaldan ilhamlar almamaq üçün; Baxıram Leninin kitablarına Dəstədən geridə qalmamaq üçün. 1930 101 DÖNÜŞ Ah, nə zaman ki, duyğularım ac, Gözlərim səmimi bir şerə möhtac, Dolanır günlərim; Duyuram bəzən Gizli varlığını kölgələr gəzən Yapma bir gözəllik.. Xəstə bir əməl... O çağırır məni, söyləyir: gəl, gəl! Yazıq bilməyir ki, unutdum onu, O sonsuz gecənin yox imiş sonu. Haydı get!.. ndi mən uzaqlarda tək Yaşaram; kimsəsiz yaxamdan əl çək! Sənin xəyalınla od tutub yanmaq, O yalan varlığa bir də inanmaq Nə qədər gülüncdür. Ş öhrətinlə sən Yenidən qəlbimə hökm edə bilsən Mən bu həqiqətə təslim olmaram. 1930 Yüklə 1,59 Mb. Dostları ilə paylaş:
|