Microsoft Word Suleyman Rustam -3 cild doc
Yüklə 2,71 Kb. Pdf görüntüsü
|
_____________Milli Kitabxana________________ 166 L a l ə. Bir otaq olanda nə olar ki... Qocalar hələlik mətbəxdə yatsalar qiyamət qopmaz ki... D u r s u n. Qorxuram axırda deyəsən ki, həyətdə yatsınlar. Sözünü bil, danış. Bir az da gözlə, vəssalam. Hörmət və ehtiram. L a l ə (pərt). Daha mən yazıq evə gedə bilməyəcəyəm. D u r s u n. Niyə, yolu tanımırsan? L a 1 ə. Analığım deyir ki, Dursundan da bir şey çıxmasa səni evden qovacağam. D u r s u n. Qələt eləyir. İxtiyarı yoxdur. L a l ə. Burabax, sözünü bil, danış! D u r s u n. Yox ey, deyirəm ki, çox oyan-buyan eləsə verərsən, padsud. L a 1 ə. Danışdığından belə çıxır ki, sən məni sevmirsən. D u r s u n. Səhvin var. Ay qız, bütün cümlə-cahan qızları bir yana, sən bir yana. Mən ölüm, bir qulaq as! Ürəyimi yar qadasın aldığım, Sənə sözüm var, qadasın aldığım. Yanaqları nar, qadasın aldığım Gözəllərin gözəlindən gözəlsən. L a l ə Üzümdə var xal, gözünə döndüyüm, Yoxdur, məndə hal gözünə döndüyüm. Tez ol, məni al gözünə döndüyüm. Ürəyimi yar qadasın aldığım, Sənə sözüm var qadasın aldığım. L a l ə və D u r s u n (birlikdə) Bu dünyada dərdə salma başını At bir yana ağlamağın daşını Ürəyimi yar qadasın aldığım, Sənə sözüm var qadasın aldığım. Oxuya-oxuya oynayırlar. _____________Milli Kitabxana________________ 167 K ə r i m (Dursunu göstərir). Buyur, təhvil al!... Buda bizim briqadanın canı. (Dursuna) Adə, bu gün niyə işə çıxmamışdın, hə? D u r s u n. Salam-əleyküm, Kərim dayı! Üzüm ayağının altında, ağ ciyərim ağrıyır. Dərdim böyükdür ey! K ə r i m. Nə dərd? Səni görüm lənətə gələsən! O Laləni də yoldan eləyən sənsən, sən! Üzümüz el yanında qaradır, qara. Bir vaxt hər yerdə Kərim dayının iş metodu deyə danışardilar. İndi... D u r s u n. Lal-zad deyilik ki, yenə danışaq da. K ə r i m. Onda keçici bayrağı biz almışdıq. D u r s u n. Burda nə çətin iş var ki, yenə alaq da. K ə r i m. Qəzetlərdə tez-tez şəkillərimiz çıxardı. D u r s u n. Göndərin, yenə çıxsın da. K ə r i m. Çərənləmə!.. Səni görüm lənətə gələsən, lənətə. Adə, havaxt adam olacaqsan?! D u r s u n. Kərim dayı, gərək bu dəfəlik bağışlayasan. K ə r i m. Bağışlayasan, bağışlayasan. Tənbəlliyi, avaralığı da adama bağışlarlar. Mənim bir səhvim də odur ki, atan Nəcəfin sözünə qulaq asıb, səni bu vaxta kimi briqadamızda saxlamışam. D u r s u n. Kərim dayı, mənim də ən böyük səhvim odur ki, zəhmət çəkib bu dünyaya gəlmişəm. Gərək gəlməyəydim. K ə r i m (gülür). Ətin tökülsün elə. Nə vaxt adam olacaqsan, adə? D u r s u n. Lap elə bu dəqiqə! Ancaq bir şərtlə. K ə r i m. Nə şərtlə? D u r s u n. Bura zəhmət çək! Qulağını bərk tut. (Kərimin qulağına nə isə pıçıldayır.) Özüm ölüm! K ə r i m. Kəs səsini! O sənin tayındır, axmaq? D u r s u n. Bəs necə? Deyirsən Muradın tayıdır. Bir qız ki, öz atasının briqadasını qoyub özgə, naməhrəm bir briqadada işləyə... Onda... K ə r i m (əsəbi). Yum ağzını!.. Artıq bizim briqadamızda sənə yer yoxdur. Sabah kolxozçuların iclasında sənin məsələni müzakirə eləyəcəyik. D u r s u n. Gücün mənə çatır, sən get öz qızını müzakirəyə qoy... Belə Durna sənin də, mənim də adımızı yerə vurur ey... K ə r i m (əsəbi). İtil, gözüm bir də səni görməsin! D u r s u n. Nə deyirəm ki, hörmət və ehtiram. Ancaq, hünərin varsa bu sözləri get o aşıq Murada de. Gücün mənə çatır. K ə r i m. İtil dedim sənə! _____________Milli Kitabxana________________ 168 D u r s u n. İtilək də... (Gedir.) H i l a l. Sen düz deyirsən, Kərim. Bu işi belə qoymaq olmaz. K ə r i m. Eh!.. Mən Durnaya nə deyim? Hilal, daha buna dözmək olmaz. Bu saat gedib briqadamızın üzvlərinə çatdır ki, axşam kluba yığılsınlar. Onlarla vacib söhbətim olacaq. H i l a l. Baş üstə! K ə r i m. Nə olar ki?.. Qoy o aşıq Murad olsun, mən də Kərim. Əsil yarış hələ qabaqdadır. Gedək. Gedirlər. Qızlar çay yarpaqları gətirib qapanda çəkdirirlər. Tənffüs zəngi vurulur. Q ə m ə r. Aha, gördünüz kim kimi keçdi. Baxın görün nə qədər yığmışam. (Onlara dəftərçəsini göstərir.) I Q ı z.Yığmağına bizdə yığmışıq. İşin dalısına baxarıq. Q ə m ə r. Baxarıq, baxarıq. Durna gəlir. Qızlar pıçıldaşıb gülüşürlər D u r n a. Qızlar, nə var, yenə baş-başa veribsiniz? Bilirəm, məndən danışırsınız. Q ə m ə r. Hardan bilirsən? D u r n a. Mənim gözlərimin də qulağı var, axı. Q ə m ə r. Düz tapmısan, Durna, səndən danışırdıq. Qızlar bilmək istəyir, bu xeyir iş, havaxt olacaq? D u r n a. Hansı iş, nə xeyir iş? Q ə m ə r. O xeyir iş, biz deyən xeyir iş. (Saza işarə ilə) Onu deyirik də. D u r n a. Qızlar sizi şeytan da aldada bilməz. (Qəmərə yavaşca). Mən onu sevirəm, Qəmər! Q ə m ə r. Onu çoxdan bilirik. D u r n a (oxuyur.) Eşqim qanadlanır, sənin adınla, Dəryadan dərindir ala gözlərin. Döyünən qəlbimi vermişəm sənə Nədəndir gəlməyir yola gözlərin? Ala gözlərin, ala gözlərin. Nədəndir gəlməyir yola gözlərin? _____________Milli Kitabxana________________ 169 Təbiət özü də vurğundur sənə, Sənsən o həyatı sevdirən mənə, Baxıram hüsnünə doymuram yenə. Az qalır canımı ala gözlərin. Qızlar son bəndi təkrar edir və oynayırlar. D u r n a Məndən gözəlsiniz, qızlar, a qızlar! Sizə aşiq olan sızlar, ha qızlar! Gənclər yolunuza səpər çiçəklər Hər gün əlinizdən öpər çiçəklər. Bu ana vətəni bəzər adınız, Günəştək dünyanı gəzər adınız. Məndən gözölsiniz, qızlar, a qızlar! Eşqə təməlsiniz, qızlar, a qızlar! Eh, qızlar görəsən dünyada sevib-sevilməkdən, xoşbəxtlikdən də şirin şey varmı?! Q ə m ə r. Onu sən yaxşı bilərsən, Durnacan! D u r n a. Niyə bilmirəm ki? Q ə m ə r (gülür). Onda sağ əlin başımıza... Gedək, qızlar...Deyəsən gələn odur... D u r n a. Kim? Q ə m ə r (saza işarə ilə). Oda... D u r n a. Getməyin qızlar. Q ə m ə r. Dilin getmə deyir, ürəyin get. Ürəyə qulaq asmaq yaxşıdır. Gedək, qızlar! Gülüşərək gedirlər. D u r n a. Qızlar, qızlar! (Ağacın altında oturur Dursun gəlib arxadan onun gözlərini əllərilə tutur.) Burax, Murad, burax. D u r s u n (kənara). Yenə Murad? Bir dəlı şeytan deyir, əlini çəkmə qoy qiyamətəcən gözləri dünya işığına həsrət qalsın. Yüklə 2,71 Kb. Dostları ilə paylaş:
|