106
IV. Uluslararası Türk Kültür Coğrafyasında Eğitim ve
Sosyal Bilimler Sempozyumu
27-30 Haziran 2018/Bakü-Azerbaycan
IV. International Symposium on Educational and
Social Sciences in Turkish Cultural Geography
27-30 June 2018/Baku-Azerbaijan
Qloballaşma prosesində Azərbaycan təhsil sisteminin optimallaşdırılması
və demokratikləşdirilməsi zərurəti
Sevinc ƏLİYEVA
Sosiologiya üzrə fəlsəfə doktoru, müəllim,
Bakı Dövlət Universiteti, Sosial elmlər və psixologiya fakültəsi,
Sosiologiya kafedrası,
Azərbaycan Respublikası, BAKI
yagut_family@mail.ru
Yaqut ƏLİYEVA
Sosiologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent,
Bakı Dövlət Universiteti, Sosial elmlər və psixologiya fakültəsi,
Sosiologiya kafedrası,
Azərbaycan Respublikası, BAKI
yagut.aliyeva@gmail.com
XÜLASƏ
XX əsrin 80-ci illərininin sonlarından etibarən Azərbaycan Respublikasında, o cümlədən də təhsil
sistemində baş verən dəyişikliklər, təhsilin sosiologiyası sahəsinin vəzifələrinə yeni nöqteyi nəzərdən baxılmasına
məcbur edir. Burada əsas vəzifələrdən biri yeni nəzəri-konseptual, təşkilati-idarəetmə modelinin
formalaşdırılması və inkişaf etdirilməsidir. Belə ki, transformasiya və qloballaşma şəraitində ölkəmizin təhsil
sistemində tərbiyə və təhsil fəaliyyətinə dair yeni konseptual yanaşma hazırlamaq zərurəti yaranıb və bu
prosesinin uğurlu fəaliyyətinin şərti demokratikləşmədir.
Təhsilin üstünlüyü iqtisadiyyatda, mədəniyyətdə və əhalinin həyat səviyyəsində daha çox
müvəffəqiyyətlərə nail olmuş dövlətlərin sosial siyasətinin xarakterik xüsusiyyətidir. Praktikada yoxlanılmış bu
həqiqətə əsaslanaraq təsdiq etmək olar ki, bizim ölkəmiz həyat fəaliyyətinin bütün sahələrinin müvəffəqiyyətli
inkişafı üçün müasir təhsil sisteminin təşkilinə maksimum diqqət ayırmalıdır. Bu prioritet məsələnin uğurlu həlli
üçün bu kompleks problemin bütün aspektlərini, o cümlədən sosioloji aspektlərini müfəssəl öyrənmək lazımdır; bu
isə hər şeydən əvvəl təhsil sistemi ilə cəmiyyətin qarşılıqlı təsirinin tədqiqini, ali təhsilə nisbi müstəqil system kimi
kompleks yanaşmanı nəzərdə tutur.
Tədqiqatın müxtəlif mərhələlərində elmi idrakın əsas metodlarından müqayisə, analiz və sintez, eləcə də
kompleks sistemli analiz metodu istifadə edilmişdir. Əsas mənbələr yerli və xarici alimlərin əsərləri olmuşdur.
Tədqiqatın metodologiyası, fikirlərin plüralizminə və sosial proseslərin çoxamilliyinə əsaslanan kifayət qədər
metodologiya və texnikanı səciyyələndirir. Beləliklə, təhsilin sosial problemlərini öyrənməyə yönəlmiş sosioloji
işlər bir sıra sosial elmlərin uğurla inkişaf etdirilməsi və bütövlükdə cəmiyyətin inkişafı üçün son dərəcə vacibdir.
Məqalədə sistemli mövqedən Azərbaycanın təhsil sisteminin islahatında optimal yol və istiqamətləri
tapmaq üçün cəhd göstərilmişdir. Alimlərin fikirlərinə əsaslanaraq, belə qənaətə gələ bilərik ki, ictimai həyatın
bütün sahələri birbaşa təhsil sisteminin fəaliyyətinin səmərəliliyi dərəcəsi ilə bağlıdır, çünki həyatın bütün
sahələrinin subyektləri məhz təhsil sferasında hazırlanır. Təhsilin keyfiyyətindən hazırlanan subyektin keyfiyyəti
asılıdır və nəticədə məhz bu subyektin keyfiyyətləri bütün sosial sistemin fəaliyyətinin səmərəliliyini müəyyən edir.
Açar sözlər: təhsil sistemi, optimallaşdırma, demokratikləşmə, islahatlar, qloballaşma.
107
IV. Uluslararası Türk Kültür Coğrafyasında Eğitim ve
Sosyal Bilimler Sempozyumu
27-30 Haziran 2018/Bakü-Azerbaycan
IV. International Symposium on Educational and
Social Sciences in Turkish Cultural Geography
27-30 June 2018/Baku-Azerbaijan
Tarihi Tıp Metinlerinde Anlambilim Ögeleri
Mücahit AKKUŞ
Hitit Üniversitesi
mucahitakkus01@hotmail.com
Tarihi metinler, sözcüklerin anlam ve dilbilgisi yönünden günümüze kadar nasıl geldiklerinin en iyi
belgeleridir. Bu metinler üzerinde çalışmalar yapmak Türkçenin zenginliğini ortaya koyması bakımından son
derece faydalı olacaktır. Her bir metni kendi konu alanı içinde değerlendirip söz varlığı açısından ortaya koymak,
sözlükbilim açısından da faydalı olacak bir husustur.
Tıp biliminin tarihi yönü incelendiği vakit, çokça eserin yazıldığı görülecektir. Anadolu sahası ele
alındığında 14. yüzyılda yazılmaya başladığı tahmin edilen tıp metinlerinin dilini incelemek Türkçe söz varlığı
adına büyük faydalar sağlamıştır Metinlerde geçen bitki isimleri, hastalık isimleri, tedavi yöntemleri, tıpla ilgili
araç ve gereçler vd. unsurlar tıp tarihinin hangi aşamalardan geçtiğini anlatması bakımından önemlidir.
Sözcüklerin tek başlarına kullanımları, başka sözcüklerle kullanılırken oluşan anlam farklılıkları anlam
bilime katkı sağlayacak ögelerdir. Yan anlamlar, mecaz anlamlar, anlam değişmeleri ve birçok öge anlambilim
konusu içinde değerlendirilir. İşte bu hususları tarihi tıp metinleri içerisinde değerlendirmek de Türkçenin tıp
alanında söz varlığına ne derece sahip olduğunu göstermesi bakımından değer arz etmektedir. Hekimlerin Arapça,
Farsça ve Latince sözcük karşılığı olarak Türkçe ifadeler kullanmasının tarama ve derleme sözlüklerine de büyük
katkılar sağlayacağı bir gerçektir.
Bu çalışmada yukarıda bahsedilen hususlar dikkate alınarak tarihi tıp metinleri incelenecektir. 14.
yüzyıldan sonra yazılmış ve günümüzde incelenme imkanı bulunan eserler değerlendirilecektir. Bu eserler
anlambilimin alt dalları yönünden ele alınacaktır. Türkçe söz varlığına ne derece katkı sağladıkları ortaya
konulacaktır. Devam eden yüzyıllarda tıp metinlerinin anlam yönünden ne gibi değişiklik gösterdikleri
gözlemlenecektir. Bu çalışma konusunun geniş bir alanı kapsaması sebebiyle incelenen eserler sınırlı sayıda
tutulacaktır. Aynı zamanda günümüz halkbilimi ögeleri içinde tarihi tıp metinlerinden hangi izler görülmektedir,
bunlar da tartışılacaktır.
Anahtar Kelimeler: Tarih, tıp, anlambilim, Türkçe, söz varlığı
Dostları ilə paylaş: |