|
Microsoft Word turklib ru docТуркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
|
səhifə | 13/46 | tarix | 25.06.2018 | ölçüsü | 1,12 Mb. | | #51945 |
|
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Mən də başı açıq, ayağı yalın
Yolunda can qoysam, yenə az olar.
Bəlkə, buna görə əzəmətlisən-
Nəyin var vermisən əsirgəmədən!
Sən bir ana kimi səxavətlisən,
Anam Azərbaycan, Vətən, can Vətən!
VƏTƏN ƏTRİ
Hərdən mənə elə gəlir,
Eldən uzaqdayam mən,
Bir tufanla harayasa
Atılmışam Vətəndən.
Nə xəritəm, nə kompasım…
Dolaşıram düzləri.
Kor olmuşam…
Heç nə görmür,
Heç nə seçmir gözlərim.
Sanıram ki, sərhədləri
İqlim- iqlim gəzirəm,
Nə usanıb yoruluram,
Nə gəzməkdən bezirəm.
Daşa, suya, torpaqlara
Sürtə- sürtə əlimi,
Axtarıram Vətənimi-
Azərbaycan elini.
Budur, çinar xışıltısı,
Budur, turac nəğməsi,
Yanağımı qarsılayır
Odlu Muğan nəfəsi.
Su içirəm- torpaq dadıq;
Ya Arazdır, ya da Kür,
Söykənirəm bir ağaca-
Bu, deyəsən, söyüddür.
Narınc, turunc ətri gəlir:
Bu, limonlu Talışdır,
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Yellər əsir, dəli yellər-
Xəzri mənə tanışdır.
Dağ aşıram: ya Kəpəzdir,
Ya Qoşqar, ya Savalan.
Kor olsam da tanıyıram:
Mənimkidir bu məkan!
Kor olsam da tanıyıram:
Azərbaycan özüdür!
Ana Vətən, səni tapan
Ürəyimin gözüdür!
FİKRƏT SADIQ
AZƏRBAYCAN DOĞMA YURDUM, ANAM
Vətən müqəddəs torpağım,
Əbədi yanan ocağım mənim.
Vətən məğrur bayrağım,
Ömrümü nura qərq edən
Bir topa günəş saçağım mənim.
Uca Vətənim!
Unudulan deyil
İlkin baxıb gördüyüm,
Çörəyini yediyim
Doğma kənd, doğma el.
Beşikdən düşüb iməklədiyim yer.
Azərbaycan, doğma yurdum, anam!
Mən də sənin körpəcə bir yarpağınam.
Vətən qabarlı əlim
Bildiyim ilk söz,
Deyəcəyim son söz,
Vətən ana dilim mənim.
Dədə Qorqudum mənim,
Füzulim mənim.
Ər igidləri dünyaca tanınan,
Şairləri ulduz - ulduz yanan,
Göyüm - kainatım mənin.
Hər yerdə çəkilən adım mənim.
Qolum - qanadım mənim.
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Azərbaycan, doğma yurdum, anam!
Mən də sənin körpəcə bir yarpağınam.
Sən müdrik qoca,
Sən tunc biləkli cavan.
Bənzəyirsən qocaman
Nəhəng, yaşıl ağaca.
Bir budağın şaxə-şaxə
Sərilib Arazdan o taya
Orda Təbriz, Ərk qalası, Savalan.
Bir budağın Qarabağ,
Bir budağın Naxçıvan.
Bir günəşə boylanır
Bakı, Şirvan, Mil, Muğan.
Azərbaycan, doğma yurdum, anam!
Mən də sənin körpəcə bir yarpağınam.
GÜNƏŞİNİ UDURAM
Günəşini uduram,
Sularından içirəm Vətənimin.
Sevincini, kədərini dadıram,
Yollarından keçirəm Vətənimin.
Dağlarının çiçəyi mənimdir.
Günəş rəngli çörəyi mənimdir.
Bəs mən nə verim ona?
Axı nəyim var,
Arzudan və alın tərindən savayı?
Vətənim yandırıb ömrümün çırağını.
Mən də can atıram ki, onu
Yandırmayım havayı.
MƏMMƏD ARAZ
AZƏRBAYCAN - DÜNYAM MƏNİM
Azərbaycan - qayalarda
bitən bir çiçək,
Azərbaycan - çiçəklərin içində qaya.
Mənim könlüm bu torpağı
vəsf eləyərək
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Azərbaycan dünyasından
baxar dünyaya.
Azərbaycan - mayası nur,
qayəsi nur ki…
Hər daşından alov dilli ox ola bilər.
“Azərbaycan!” deyiləndə ayağa dur ki,
Füzulinin ürəyinə toxuna bilər.
Oğulları Kür gəzdirər biləklərində,
Oğulların göz atəşi
gözəl əridir.
Azərbaycan səhərinin bəbəklərində
Qütb ulduzu, dan ulduzu gözəlləridir.
Tariximə qara xətli hicri, miladi
Qılıncların qan ağzıyla yazılmadımı!
Babaların boz çöllərə bənzər muradı
Üç rəng bayraq
dalğasından yaz almadımı!
İllər olub, kürələrdə dəmir olmuşuq,
Sərhədlərdə dayanmışıq küləkdən ayıq.
Od gölündə,
buz çölündə gəmi olmuşuq,
Biz Bakının ilk səadət carçılarıyıq.
Min illərlə zülmətlərə yollar açıqdı,
Dalğalandı Sabirlərin
ümman dünyası,
Azərbaycan qatarı da yollara çıxdı
Dağılanda Qoca Şərqin duman dünyası.
Azərbaycan - mayası nur
Qayəsi nur ki…
Hər daşından alov dilli ox ola bilər.
“Azərbaycan” deyiləndə
ayağa dur ki,
Ana yurdun ürəyinə toxuna bilər.
VƏTƏN
Bu gün gərək
Hər anımız Vətən! - desin!
Qılıncımız, qalxanımız
Vətən! - desin
Ölənlərin əvəzinə
Qalanımız Vətən! - desin.
Vətən! - desin
Dostları ilə paylaş: |
|
|