H r k s ki, zülm üçün qılıncı aldı,
Qan tök n ir kimi p nc siz qaldı.
39
S n dü m nd n qorxma, yax ılıq eyl ,
Ovçu qurtarmı dı ilandan böyl .
40
Tacirin o lundan ahzad y d k
Layiqinc vermi qism ti f l k.
Söz dey n danı dı böyl bir q d r,
Xosrovun q lbind kök saldı sözl r.
Etdiyi zülmd n pe iman oldu,
dlin sarayına t m l qoyuldu.
H KM T V N S H T
Ey könül, nur saçan bir am yandır s n,
Oda vur un olma, am ki deyils n.
Oda sitayi l q lbini qırma,
Q lbin od evin at l r vurma!
Torpaqdan yaranmı bir heç m, ancaq
Hikm td bunlardan qoça am, qoçaq!
Ür yimd vardır bir d rin hikm t,
N deyim, bir k sd görmür m r b t.
Al ml rin sirri bu sin md dir,
Dünya g rdi ini m nt k kim bilir?!
F l kl r zicini c dv lb c dv l
Fikrin üstürlabı eyl mi dir h ll.
F l yin sirrini kim sordu m nd n,
Açıb birc -birc danı madım m n?
Qula ın e itsin, danı ım bir-bir,
Ba dan-ba a deyim bu gül n n dir.
X tl ri müxt lif olan nöqt d n
lk g l n h r k t " lif"di, bil s n.
Qovu du o x tt sonra ba qa x tt,
Ortalıqda bir s th tör di lb t.
Olunca üç x tl hat m rk z,
B sit bir cism oldu, qoy bilsin h r k s.
X tt, b sit, n sonra cisim, budur f nn.
S n bu üç t r f tutum deyirs n.
Al mi vv ld n sonuna q d r
Bel bir qaydayla insan öyr n r.
ql m lum olsa bu i l r bir gün,
Bir qırpımda g z r dünyanı bütün.
Bir allah h dsizdir, bilm zl r onu,
Yoxdur varlı ının vv li, sonu.
Allaha könül ver, dinl bu s si,
nc dir xilq tin hicab p rd si.
Çalı h qiq tl özünü bil s n,
Allahı bil rs n özünü bils n.
Özüns n n yaxın parlayan ayna,
Uzaq f l kl rl girm oyuna.
F l kl r nurunun s nd ksi var,
ki al m s nd tutmu dur q rar.
H r sirri göst rm bu q d r açıq,
Hekay n qayıt, Nizami, artıq.
RUY N N XAS YY T V
XOSROVUN
N N AQ B T
Xosrov öyr n rk n d rsi, hikm ti
T rk etdi dünyanı, ey i, i r ti.
M ry md n olmu du bir kal övladı,
ir kimi qoxulu, iruy adı,
Beyni x rç ng dolu, zorba bir e
k,
Ür k bulanırdı üzünü görc k.
Ala v göy gözlü, bir üzügülm z,
Ondan iyr nirdi rast g ls h r k s,
Deyirl r bu o ul onca ya ında
Min fikir b sl rmi kinli ba ında.
G lin g l n zaman irin, baxaraq,
"Ka m nim olaydı", - deyirmi alçaq.
Sevdiyind n deyim, yoxsa kinind n,
Elmind n, b xtind n, yoxsa dinind n?
Qaranlıq çökmü dü ondan saraya,
nciklik salırdı daim araya.
ah Büzürgümid dedi: " vv ld n
Bu dönük o uldan narazıyam m n.
U ursuz insanlar çox yaman olar,
Taleyind onun min bir f sad var.
Çox pis niyy tl rl g zir al mi,
Anasına uymur canavar kimi.
Çıxmaz bu çirkind n bir yax ı r ftar,
M s ldir, dey rl r, oddan kül olar.
Fikri özünd dir, çox xudp s nddir,
Ba qasını saymaz, özün b nddir.
Onun n hu u var, n d vüqarı,
Uzaqdır onlardan, yoxdur heç arı.
Tüstü kimi çıxdı m nim odumdan,
Ancaq m ni görc k yan qaçır h r an.
M n ahlar ba ından tac aldım, ancaq
O lum nax l fdir, bir b xtim bax!
N m n uyu ur, n d irin ,
Bacılarıyla da düz g lmir yen .
Palanduza nec baxarsa e
k,
Bu div o p riy baxır onunt k.
M ni gürz bilir o gürz r ftar,
Y qin ilanam ki, böyl xalım var.
H r anadan olan övladdır m g r?
H r çiç k bal verm z, h r qamı k r.
Qohumdan mehriban yadlar az deyil,
H m v falı, sadiq, h m d irindil.
Çox övlad öldürdü do ma ananı,
D mird n incidi çox da ın canı".
Büzürgümid dedi: "Müdrik hökmdar,
Pak q lbin h r i d n olmu x b rdar.
D rdi-s r olsa da bu o ul s n ,
Öz gövh rind ndir bu parça yen .
Yararmı olasan övladla dü man?
Ür k ayrılarmı saldı ı ba dan?
Nar öz meyv sini ba ında saxlar,
Odur t pik vurmaz ona h r murdar.
Tut öz meyv sini yerl r tök r,
Odur ki, t pikd n ziyy t ç k r.
S n yax ısan, o da pis olmayacaq,
Öz tumuna b nz r bar ver n budaq.
Paltarçün biçils g r z r parça,
Qızıldır biçimd dü n h r parça.
O lun harındırsa, bundan z r r yox,
Z man yum aldar, q m eyl m çox.
Bel qaynar, co un cavanlı ı var,
Qocalsa h r eyi tamam unudar. "
XOSROVUN AT
GAHDA OTURMASI
ah q rara g ldi taxtı t rk etsin,
Dünyadan ç kilsin, m b d getsin.
ah m b d getdi, orda yerl di,
iruy d irt k taxta yl di.
lind n dü mürdü q d hi bir an,
Qaraul ç kirdi aha uzaqdan.
El d qalmadı, ahı h bs etdi,
Könlünü, q lbini yaman incitdi.
iruy ed rk n Xosrovu dustaq
irini qoyurdu yanına ancaq.
Xosrov iriniyl olurdu çox ad,
Bilirdi özünü zindanda azad.
irin deyirdi: "Q m yem , ey yar,
H r k sin önün bel i çıxar.
Ba dan papaqları aparsa kül k,
Zill ti ot deyil, a ac ç k c k.
Hansı ov ged rs ovda qabaqda,
Onu asan vurar ovçu ovlaqda.
Z lz l zamanı yarılar da lar,
Ucalar qorxsun ki, onlar tez uçar.
Anadan ayrılsa bir quzu g r,
Onun arxasınca canavar dü r.
Qızılt k qaralsa odların üstü,
Ged r yax ıların gözün tüstü.
Dövl t ld n getdi, s n getm mis n,
Dövl tim d s ns n, malım da s ns n."
ahdan ayrılmırdı bir an da irin,
Dostları ilə paylaş: |