85
Azərbaycanın bank sisteminin inkişaf strategiyasının əsasını sərbəst maliyyə
ehtiyatlarının mobilizasiyası, maliyyə ehtiyatlarının investisiya şəklində real sektora
transformasiyası və daha effektiv paylaşdırılması təşkil edir. Bunun üçün bank
sisteminin özünün keyfiyyətcə yeni inkişafına, müasir bank texnologiyalarının tətbiqinə,
təkmil və sabit qanunvericilik bazasının formalaşdırılmasına və s. islahatlara ehtiyac var.
Bu baxımdan bank sisteminin inkişafına bilavasitə təsir edən vergitutma mexanizmi və
nəzarət funksiyalarının təkmilləşdirilməsi istiqamətində bir sıra işlər həyata
keçirilməlidir.
lk öncə vergi orqanları tərəfindən vergi ödəyicilərinin bank filiallarında olan
hesablaşma (və ya digər) hesablarına vergi və tədiyyələrin ödənilməsinə dair təqdim
olunan tapşırıqların icrası vəziyyətini yaxşılaşdırmaq lazımdır. Bir çox hallarda icra
sənədləri bankların filialları tərəfindən heç bir hüquqi əsas olmadan geri qaytarılır və
bankın baş ofisinə təhvil verilməsi tövsiyə olunur. Bankın baş ofisi tərəfindən isə həmin
sənədlər müxtəlif səbəblərə görə filiallara vaxtında göndərilmir. Buna görə sənədlərin
(sərəncamların) icrası müddəti süni olaraq uzadılır. Bu problemin həlli yolu kimi Milli
Bankın respublikada fəaliyyət göstərən banklara vergi orqanlarının icra sənədlərinin
qanunvericilikdə nəzərdə tutulmuş qaydada qəbul olunması tapşırığının verilməsi
vacibdir.
Bundan başqa, bank əməliyyatlarının aparılması üçün verilmiş lisenziyaları geri
alınmış kredit təşkilatlarının büdcə ilə son haqq-hesabların aparılması vaxtında təmin
edilməlidir. Lisenziyalar geri alındıqda banklar tərəfindən qanunvericiliyə uyğun olaraq
ləğvetmə komissiyası yaradılır və həmin komissiyanın işi başa çatdıqdan sonra bank
büdcə ilə son haqq-hesablar aparmalıdır. Əfsuslar olsun ki, lisenziyaları geri çağırılmış
ə
ksər kredit təşkilatlarında müvafiq komissiyalar bu günədək yaradılmamış, yaradılsa da
belə onların fəaliyyəti hal-hazırda başa çatmamışdır. Bu səbəbdən bu kimi kredit
təşkilatları ilə büdcə ilə son haqq-hesabları aparmaq vergi orqanlarının imkanı
86
xaricindədir. Lisenziyaları geri çağırılmış kredit təşkilatlarında ləğvetmə komissiyasının
yaradılmasına, ləğvetmə prosesinin aparılması və başa çatdırılmasına nəzarət
funksiyalarının gücləndirilməsi mexanizmi işlənilib hazırlanmalıdır.
Vergi Məcəlləsinin 111-ci maddəsinə müvafiq olaraq əgər malların təqdim
edilməsi, işlərin görülməsi və xidmətlərin göstərilməsilə əlaqədar gəlir əvvəllər
sahibkarlıq fəaliyyətindən əldə edilən ümumi gəlirə daxil edilmişdirsə, vergi ödəyicisi
onlarla bağlı olan ümüdsüz borc məbləğini gəlirdən çıxmaq hüququna malikdir.
Azərbaycanda fəaliyyət göstərən kredit təşkilatları isə Milli Bank tərəfindən müəyyən
edilmiş qaydaya uyğun aktivlərin təsnifatından asılı olaraq xüsusi ehtiyat fondunun
yaradılmasına aid məbləği bütünlüklə xərclərə daxil edirlər. Bank olmayan digər
təsərrüfat subyektlərindən fərqli olaraq, banklar xüsusi ehtiyat fondunu bütün aktivlər,
həmçinin ümüdsüz olmayan aktivlər üzrə yaradırlar ki, bu da onların fəaliyyət
göstərməsinə daha sərfəli şərait yaradır.
nteqrasiya proseslərinin reallığına görə qeyd etməliyik ki, Avropa Birliyinin
xüsusi direktivi ilə üzv ölkələrdə bank əmanətləri üzrə gəlirlər 2005-ci ildə 15%-li
dərəcələrlə vergiyə cəlb edilirlər. Direktiv 2008-ci ildən bu dərəcələrin 20%-ə, 2011-ci
ildən 35%-ə qədər artırılmasını nəzərdə tutur. Avropa Birliyi daxilində reallaşması
nəzərdə tutulan bu tədbirlərin iqtisadi mahiyyəti bəllidir. Məsələ vergitutma sistemində
bərabərliyi, neytrallığı təmin etməyə – hər bir gəliri eyni dərəcə ilə vergiyə cəlb etməyə
bağlıdır.
Ş
übhəsiz ki, Avropa Birliyinin faiz gəlirləri üzrə standartlarının Azərbaycanın
bank sektoruna köçürülməsi mümkün deyil. Amma uzunmüddətli perspektivdə
vergitutmanın təməl prinsiplərinə və inteqrasiya proseslərinin yaradacağı yeni reallıqlara
da göz yummaq olmaz.
Nəzərə alınmalıdır ki, artıq Azərbaycan banklarında 12 mlrd. əmanət saxlanır.
Aydındır ki, bu depozitlər üzrə ödənilən faizlər bir çox hallarda vergiyə cəlb edilən
başqa gəlirlərdən - əmək haqlarından, mükafatlardan və s.-dən yüksək olur. Bu və başqa
87
cəhətlərə görə perspektivdə faiz gəlirlərinə vergi güzəştlərinin ləğvi və eyni zamanda bu
gəlirlərdən gəlir vergisinin aşağı dərəcəsi ilə vergitutma məqsədəuyğun hesab oluna
bilər. Qanunvericiliyin göstərilən istiqamətdə təkmilləşməsi vacib sayılmalıdır.
Xarici maliyyələşmə mənbələri – kredit və səhm buraxılışı hesabına
maliyyələşmə arasındakı vergi fərqlərinin azaldılması mövcüd qanunverici reallıqların
qorunmasını və ya bir sıra xarici ölkələrdə istifadə edilən digər bir üsulun - imputasiya
sisteminin tətbiqini tələb edir. Yəni məsələ dividend ödənişlərinin vergidən azad
edilməsi müddətinin artırılması ilə də, səhmdarın gəlir vergisi üzrə öhdəliyini
korporasiyanın mənfəət vergisinə müvafiq azaltmasına imkan verən hüquqi əsaslarla da
həll oluna bilər. kinci həll – imputasiya sistemi təkcə səhm maliyyələşməsi ilə bank
krediti maliyyələşməsi arasındakı fərqlərin azaldılması baxımından maraqlı deyil. Biz
bilirik ki, banklar korporativ sektora aiddir və bankın səhmdarları da potensial olaraq
ikiqat vergitutmaya məruz qalırlar. Böyük Britaniya, Fransa, Kanada, taliya, Finlandiya
və s. ölkələrdə son zamanlara qədər tətbiq olunan imputasiya sistemi ikiqat
vergitutmanın zərərini minimallaşdırmağa yönəlib.
mputasiya sisteminin tətbiqi zamanı səhmdar öz gəlir vergisi ödənilən mənfəət
vergisi hesabına qismən azalda bilir. Məsələn, bankın səhmlərinin 1%-inin sahibi gəlir
vergisi üzrə öhdəliyini mənfəət vergisinin 1%-i həcmində – 20 min manat azalda bilir.
Beləliklə, imputasiya sisteminin qanunverici təsbiti də məqsədə müvafiq ola bilər,
ancaq qeyd etməliyik ki, bu sistemin praktik tətbiqi arzu edilən nəticələri verməyib.
Qlobal kapital bazarlarında bu mexanizm tam fəaliyyət göstərə bilməyib. Bu cəhətlər
imputasiya sisteminin tətbiqinin səmərəliliyinə əsaslı şübhələr doğurur və buna görə də
iddia edə bilərik ki, məsələnin ən düzgün həlli dividend ödənişlərinin uzunmüddətli
perspektivində vergitutmadan azad edilməsidir.
Ə
vvəllər ölkədə tətbiq edilən məcburi ehtiyat normaları dünyanın başqa ölkələri
ilə müqayisədə olduqca yüksək idi və ölkə kredit təşkilatları yüksək dərəcəli impliçit
vergitutmaya məruz qalırdılar.Qlobal maliyyə böhranı bu məsələyə baxışı dəyişdi.
Dostları ilə paylaş: |